Chapter 14: Baby

CHAPTER 14

Baby

"He's waiting for you... for so long," his soulful eyes melt my heart. Isang tingin sa harapan, pagkatapos sa akin, ay tumango siya.

Awtomatikong napabaling muli ako sa anak kong ilang metro na lang ang lapit sa akin. Ang kaniyang maliliit na paa ay halos magkalapit na sa isa't isa kaya't sinalubong ko na rin siya. Nang magpang-abot kami, agad ko siyang niyakap ng mahigpit.

"I miss you, Mom!" iyak ni Zid sabay yapos sa'kin.

Hindi ako makapagsalita ng maayos dahil sa malaking harang sa aking lalamunan at mga luhang diretso sa pagtulo. All this time, I never felt this feeling. Para akong nakalutang pero may dalang mabigat na pakiramdam.

"I m-miss you too, son..