3 - I do(n't)

Wala pang isang linggo ang naging preparasyon sa kasal ni Chyna at Hendrix, halos ang mga magulang lang nila ang nagkakausap tungkol dito dahil pareho may pasok si Chyna at Hendrix. At ngayon na ang araw ng kasal nila, isang garden wedding ang mangyayari at imbitado ang ilan sa mga business partners ng mga Vilmora at ang pamilya ni Chyna na hindi naman ganoon kalaki.

“Akala ko joke lang ‘yung ikakasal ka,” hindi pa rin makapaniwalang saad ni Veronica sa kaibigan.

“Kahit ako ay hindi ko rin naman ine-expect na ikakasal ako ng ganito kaaga at lalo na sa lalaking ni hindi ko man lang kilala,” sagot ni Chyna.

“Bakit feeling ko pinakinggan ni Lord ‘yung sinabi ko sa birthday ni Hanz medyo sumobra lang ‘yung nangyari,” sabi ni Veronica at naalala naman ni Chyna ang sinabi nito na sana raw ay magkaroon ito ng ka-make out sa birthday ni Hanz.

Tahimik lang na pinagmamasdan ni Hanz ang kaibigang nakasuot na ng wedding dress at naghihintay na lang ng oras ng paglabas sa garden. Pinagmasdan niya kung gaano ka elegante at kaganda tingnan ang kaibigan, kaibigan niyang matagal niya ng palihim na iniibig na ngayon ay ikakasal na sa nakakatanda niyang kapatid.

Ilang araw na ring pilit tinatanggap ni Hanz ang sakit sa kaalamang hindi na mapipigil pa ang kasal kaya ay ininda niya na lang ito ng mag-isa dahil kahit ang kaibigan ay wala namang alam tungkol sa nararamdaman niya.

“Magsisimula na ho ang kasal,” bungad ng organizer na pumasok sa dressing room ni Chyna.

“Una na ako sa baba, mag-ingat ka sa pagbaba ng hagdanan ha,” paalala ni Hanz at nauna ng bumaba dahil siya ang best man ng kapatid kahit na nagkaroon sila ng away.

Nasa gitna na si Chyna at naglalakad katabi ang kaniyang Ina, at natatanaw na rin niya ang lalaking mapapangasawa niya. Hindi ito nakangiti pero hindi rin naman ito nakasimangot kaya hanggang makarating sila sa mismong harap ay tipid na ngiti lang ang nasa kaniyang labi.

Nagmano naman si Hendrix sa Ina ng dalaga upang magbigay galang dito bago inalok ang braso sa dalaga at sabay na naglakad palapit sa pari.

Nagsimula na ang seremonya ng kasal habang tahimik lang na nakikinig ang dalawa sa mga teksto ng pari tungkol sa paga-asawa at kasagraduhan ng kasal. Ni hindi man lang maramdaman ng ikakasal ang pagka espesyal ng araw na iyon dahil una sa lahat ay ikinasal sila na tanging pangalan lamang ng bawat isa ang alam nila.

Ang dapat na taimtim na wedding vows ay tila isa lang sanaysay na kinabisado ni Chyna at ganoon rin naman si Hendrix. Hanggang sa dumating na ang huling parte ng seremonya o ang unang halik bilang ‘seal’ ng kasal, na tahimik lang ang dalawa.

Unti unti iniangat ni Hendrix ang belo na nagtatakip sa dalaga, pinagmasdan niya ang kagandahan ng dalaga ngunit kapansin pansin rin dito na hindi ito masaya. Binigyan niya ng isang tipid na ngiti ang dalaga bago unti-unting lumapit para halikan ang dalaga na ngayon ay asawa na niyang matatawag, nagpalakpakan naman ang mga tao ng makita ang halik ng mag-asawa. 

Sa katabing hall naman ang venue ng reception kaya ay lumipat na lang ng pwesto ang mga bisita at ang mag-asawa. Nagkaroon pa ng programa doon kagaya ng isang normal at totoong kasal. Tahimik lang na kumakain na magkatabi ang mag-asawa habang pinapanood na maglaro ang iba nilang bisita.

“Bouquet throwing na po,” saad ng host kay Chyna kaya tumayo ito at tinulungan pa ni Hendrix sa kaniyang gown.

Agad namang naipon ang mga dalaga sa gitna nang makitang bouquet throwing na, nakita pa ni Chyna kung gaano kasaya si Veronica habang sumesenyas pa na sa parte niya ihagis ang bulaklak kaya mahina siyang napatawa at nailing sa tinuran ng kaibigan. 

Tumalikod na si Chyna at nagbilang ng tatlo bago hinagis palikod ang bulaklak na hawak ngunit saktong pagkatayo niya ulit ng ayos ay nakaramdam siya ng hilo kaya napakapit siya sa host na nasa malapit lang. Nakita naman agad iyon ni Hendrix kaya ito ay lumapit sa dalaga para itanong kung ayos lang ito.

“Are you alright?” bulong nito na tinanguan naman ni Chyna kahit may hilo pa rin ito, inakay na lang siya pabalik ni Hendrix sa upuan nila.

“Anak nahihilo ka ba? Gusto mo na bang umuwi?” tanong naman ng nanay ni Chyna dahil nakita niya rin ito.

“Medyo nahilo lang po Ma pero okay pa naman ako,” sabi nito at ngumiti pa para makalma ang Ina.

“Patapos na rin naman ang program, pwede na kayo umuwi,” singit pa ni Hanz kaya agad na sumama ang tingin ni Chyna rito.

Ayaw umuwi ni Chyna dahil ang uuwian na niya ngayon ay ang bahay na binili ng mga magulang ni Hendrix para sa kanilang dalawa at nandoon na ang mga gamit niya kahapon pa. Hinintay nga nilang matapos ang program at nang nagsimula ng mag-uwian ang mga bisita ay naghanda na rin umuwi ang bagong kasal dahil may kakaiba ng nararamdaman si Chyna at gusto ng magpahinga.

“Alagaan mo ang sarili mo ha! Hindi na lang ikaw ‘yan, dalawa na kayo,” paalala naman ni Isabella sa anak habang nakayakap pa ito.

“Opo. Lagi ho akong uuwi sa bahay,” sabi naman nito sa nanay.

“Kahit ‘wag na Chy, kasal ka na at may sarili na kayong tahanan. Bumisita ka paminsan-minsan pero ‘wag nang palagi dahil baka mapagod ka pa sa ganoon,” sagot naman nito sa anak.

“Alagaan mo ang mag-ina mo Hendrix, pag-aralan mo rin kung paano ang maging mabuting asawa,” payo ng tatay ni Hendrix at tinapik ang balikat niya na tinanguan niya na lang dahil ayaw niya ng makipagtalo rito.

“Tawagan mo ako kaagad kapag may ginawa sa ‘yong masama si Kuya, pupuntahan kita agad,” bulong naman ni Hanz sa kaibigan habang nakayakap ito sa kaniya, kinurot naman siya ni Chyna dahil doon.

“Sana all kasal na!” sabi naman ni Veronica na parang naiinggit pa sa kaibigang ikinasal.

Matapos magpaalam sa mga magulang ay sumakay na sila sa sasakyan nila at kumaway na sa mga magulang sa huling beses bago umalis sa lugar na iyon. Napahinga naman ng malalim ang dalaga ng makaalis na sila at inayos na lang ang seatbelt niya.

“I don’t know what you’re expecting when we get home,” panimula ni Hendrix.

“But we have different rooms so you don’t have to feel uncomfortable,” dagdag nito dahil napansin nito ang kamay ng dalaga na parang kinakabahan.

“Sorry. Hanggang ngayon kasi ay parang hindi ko pa natatanggap na kasal na ako,” sabi naman nito nang hindi tinitingnan ang asawa.

“I understand don’t worry you don’t have to treat me nicely if you’re uncomfortable,” saad ng binata habang nakatutok sa pagmamaneho.

“Curious lang ako. Paano ka . . . napapayag ng parents mo na pakasalan ako?” tanong ni Chyna.

“Well, it was a matter of me taking responsibility for what happened or them taking away my position,” sagot naman nito.

“Sorry,” sabi naman ng dalaga na nakapagpatawa ng mahina sa asawa.

“Nangyari na eh, andiyan na siya kaya ayaw man natin ay wala na tayong magagawa,” saad ni Hendrix na kahit nanghihinayang ay tinanggap na ang nangyari.

Natahimik na silang muli hanggang sa makarating sila sa bahay nilang mag-asawa, nauna ng pumasok si Chyna at patungo na sana sa kwarto niya ng tawagin siyang muli ng asawa, paglingon niya ay nakaupo na ito sa sofa.

“Bakit?” tanong nito habang naglalakad palapit sa sofa at naupo hindi kalayuan sa binata.

“I want to know the basic details about the mother of my child,” sabi naman ni Hendrix, hindi na lang pinansin ni Chyna ang naging description ng binata sa kaniya dahil totoo naman ito.

“Chyna Maureen Chavez full name ko baka hindi ka aware-” naputol ang sasabihin niya ng magsalita ang binata.

“Vilmora. You’re a Chavez-Vilmora now,” komento nito kaya napapikit na lang ang dalaga para hindi makita ang pag-irap niya dito.

“Okay . . . I am a 3rd year architecture student. I work in a coffee shop after school hours, I love drawing, painting and other art stuff. My birthday is on February 9 and I can’t eat spicy foods,” tuloy-tuloy na sabi lang ng dalaga sa asawa.

“You work? Already? Why?” tanong ni Hendrix at tumingin sa dalaga, nakataas naman ang kilay nito sa kaniya.

“Para sa tuition fee ko, hindi sapat ‘yung scholarship ko eh at saka hindi kasi ako ipinanganak na mayaman,” sagot na lang nito.

“You may stop working now. I’ll pay your tuition and everything you need academically, do not do things that may tire you too much okay?” paalala nito sa kaniya at tumayo na. “Good night.”

Naiwan naman na nakatunganga si Chyna sa living room ng tahanan nila at hindi makapaniwala sa sinabi ng binata. ‘Sugar Daddy ko na ba ‘to?’ isip isip niya na kaagad niya namang winaksi sa utak dahil kung anu ano pa ang naisip niya.

~~~~~

“Paalis ka na?” tanong ni Hendrix ng makitang naka ayos na ang dalaga ng bumaba mula sa kwarto nito.

“Ah oo, maaga klase ko ngayon eh,” sagot naman nito habang nagsusuklay pa ng basang buhok.

“Have breakfast first, ako na lang muna ang maghahatid sa ‘yo at mukhang wala pang nakukuhang driver sila Mommy para sa ‘yo,” sabi nito kaya agad naman na nanlaki ang mata nito sa narinig. ‘Driver? Ko?’

Tahimik lang na nag-almusal ng sabay ang dalawa, nagse-cellphone lang sila pareho dahil mukhang wala rin naman silang mapagu-usapan. Nang matapos na kumain si Chyna ay doon niya lang napansin na ang pormal ng suot ng binata, nakasuot ito ng polong kulay dark blue at coat na itim at naka bagsak naman ang buhok nitong itim na itim.

Naging tahimik lang rin ang byahe nila patungo sa campus ni Chyna habang may mahinang music ang nagpe-play mula sa radyo ng sasakyan ngunit napansin ni Chy ang pasimpleng pagsulyap sa kaniya ng binata kaya alam niyang may gusto ito tanungin.

“Ano ‘yon? Itanong mo na,” sabi nito na nakapagpalingon sa binata.

“Do you mind if I ask about your father?” tanong nito.

“Hindi ko siya kilala. Ang alam ko lang ay foreigner siya,” simpleng sagot ng dalaga na mukha namang normal lang sa kaniya ang ganoong usapan.

“That explains the gray eyes,” komento ni Hendrix at napatango.

Hanggang sa makarating na sila sa campus ay hindi na sila nag-usap pa. Tangkang bababa na sana si Chyna ng may biglang iabot sa kaniya si Hendrix.

“Ano ‘yan?” tanong nito.

“Card mo, 0101 ang passcode. Kumain ka ng maayos,” sabi lang nito kaya kinuha naman ni Chyna ang card at nagpaalam na.

‘Sugar Daddy na nga ata talaga.’ Iyon ang iniisip ni Chyna hanggang sa makapasok siya sa loob ng campus. Kaagad niya rin naman nakita ang mga kaibigan na naghihintay sa kaniya sa may bench.

“Kamusta buhay may asawa?” Pang asar naman kaagad ni Veronica sa kaniya.

“Ang aga pa para mang inis Nica, mamaya ka na,” sagot na lang ni Chyna.

“Hinatid ka ni Kuya?” tanong ni Hanz sa kaibigan kaya tumango naman ito.

“Buti naman hindi ka sinusungitan,” komento pa ni Hanz.

“Hindi naman. Maayos nga kami eh, normal lang. Halatang walang pakialam sa isa’t isa, parang boarding house lang ‘yung bahay namin,” sagot naman ni Chyna at tumawa ng biglang maisip ang lagay nila ng asawa.

“Bakit ano ba ine-expect mo? Wala naman kayong relasyon para maging sweet sa ‘yo ang asawa mo,” sabi ni Nica sa kaibigan na hindi na pinakinggan ni Chyna at naglakad na lang papasok.

Nagsimula ang klase ni Chyna na wala namang espesyal na nangyayari, normal discussions at short quizzes lang ang meron sa araw na iyon, nag-iwan lang ng gawain ang mga proffesor niya. Magdamag lang rin inaalala ni Chyna ang tungkol sa card na binigay sa kaniya ng binata, ‘pwede kaya ako bumili ng supplies ko gamit ‘to?’ isip isip niya habang kasama niyang kumakain sa cafeteria ang dalawang kaibigan.

“Hoy!”

“Pusa ka!” sigaw naman ni Chyna dahil sa gulat at hinampas ang braso ni Hanz na tumatawa sa naging reaksyon niya.

“Ano bang iniisip mo? Parang lumulutang ka ah,” komento pa nito pagkatapos tumawa.

“Ano kasi-” lumapit ito sa table nila kaya naman napalapit rin sa kaniya ang mga kaibigan. “Gusto ko gamitin ‘yung card na binigay ni Hendrix pangbili ng libro at mga ballpen na kailangan ko.”

“Tang- akala ko naman kung ano!” inis na sabi ni Nica sa kaibigan.

“Bakit ba? Eh sa ngayon lang ako nagka-card, cash ang sweldo ko sa coffee shop ‘di ba,” sabi naman naman ni Chyna.

“Oo pwede mo gamitin ‘yan kahit ano pa bilhin mo, gusto mo mag-shopping ka pa sa bookstore eh,” sabi naman ni hanz sa kaibigan na agad naman na nagpaliwanag sa mukha ni Chyna.

“Bwisit na mukha ‘yan, masyadong masaya ampot*,” komento ni Nica kaya napatawa naman silang tatlo.

‘Ganito pala ang feeling maging mayaman ano? Parang kaya ko bilhin lahat ng kailangan ko para sa mga plates ko’ isip isip ni Chyna habang naka ngiting tagumpay pa.