Chapter 5

"Good morning, sir." bungad na bati sakanya ni Lyster pagkalabas n'ya ng elevator papunta sa office n'ya.

"Good morning, Lyster. What's my schedule for today?" tanong n'ya kaagad dito.

Habang naglalakad silang dalawa papasok sa office nito, Lyster is discussing to him his schedule for the day.

"And by the way, sir." Napalingon si Gideon kay Lyster.

"What is it?" 

"Your father is waiting for you inside." Tahimik na napamura si Gideon sa nalaman.

Ayaw ng sermon ni Gideon umagang-umaga lalo na't medyo may hangover pa ito kasi ala una na ng madaling araw sila natapos mag inuman ng kaibigan kagabi. Ayaw man n'yang harapin ang ama at ayaw man n'yang makita ito ngayon, wala na siyang magawa kaya pumasok nalang siya sa opisina n'ya at nakita n'ya itong nakaupo sa sofa na andoon sa loob ng office n'ya at seryosong nagbabasa ng mga documents.

"Good morning, dad." Bati n'ya agad dito.

Tiningnan siya ng ama at tumingin ito sa relo nito.

"You're late, Gideon. You're supposed to be in your office at 8 am and it's already 10:30 am and yet kakarating mo lang? What kind of behavior is that?" sermon agad ng ama n'ya habang napabuntong hininga nalang siya.

"I'm sorry, dad. I was out last night, drinking to think some things out." ani ng binata habang tumitingin-tingin sa papeles na andun sa table n'ya.

"You were out drinking? What the heck is happening with you? You've lost a client and yet you're out drinking? And now your late?" naririnig n'ya ang matinding galit sa boses ng ama.

"I told Lyster that I'll be late this morning kasi masakit ulo ko."

"Yeah and that's because instead of making yourself better. Instead of thinking how to win those clients that you've lost, you're out there drinking. What were you even thinking? Or nag iisip kapa ba?" Napahawak sa sentido ang binata dahil sa inis.

"Dad, stop it. Masakit ulo ko, please, not now." Pakikiusap nito sa ama habang nakakapagtimpi pa ito pero nagpatuloy lang ang ama sa galit nito at panenermon niya.

"DAD I SAID STOP! WILL YOU PLEASE STOP KAHIT NGAYON LANG?" Gideon's father was shocked when Gideon shouted but Gideon didn't care if he just shouted at his father, he's pissing him off.

Bago pa makasalita ulit ang ama nito, bigla namang pumasok si Lyster sa loob ng opisina niya.

"Excuse me, sir. Ms. Anderson is outside and she wants to talk to you." Gideon's heart skip a beat after knowing that.

His father looked at him and laugh like he didn't like what he is hearing. A sarcastic yet insulting laugh.

"That explains the behavior. She's here to ruin you again!" his father said and stormed out of his office. Napabuntong hininga nalang si Gideon at tiningnan si Lyster at sinenyasan ito sabay sabi ng, "Let her in."

NAKAUPO SA LABAS NG OFFICE NI GIDEON SI MATILDA. Naghihintay ito na bumalik ang sekretarya ng binata.

Habang naghihintay ang dalaga sa labas, may biglang lumabas sa office ni Gideon, akala n'ya yung sekretarya ng binata pero nagulat siya ng isang may edad na lalaki ito.

Hindi alam ni Matilda pero biglang sumakit ulit ang ulo n'ya ng magtama ang mga mata nila nung matandang lalaki, napaka pamilyar ng mukha nito pero hindi n'ya matandaan kung saan. At mas kinagulat pa ng dalaga nang masama na ang tingin sakanya ng matanda at  hindi nalang dapat ito papansinin ni Matilda dahil hindi naman n'ya ito kilala pero.

"You're gonna ruined my son again." saad nito bago ito tuluyang umalis na ikinagulat n'ya.

Bago paman siya maka react ng todo, lumabas na ang sekretarya ng binata. "Ms. Anderson, pwede kana pong pumasok." Ngiting ani ni Lyster sakanya at pumasok na si Matilda sa loob.

Gideon was looking outside the building na para bang may malalim itong iniisip. Tumikhim ang dalaga para makuha nito ang atensyon ng binata.

It took him 2 minutes para tingnan si Matilda. 

"What is it, Ms. Anderson?" Napaka seryosong tanong nito kay Matilda.

Huminga muna ng malalim ang dalaga ng ilang beses habang napapapikit ito. Pagkamulat ng mata n'ya, nakita n'yang nakataas na ang kilay ng binata habang hinihintay siyang magsalita.

"Are you okay?" nabigla si Matilda sa tanong n'ya kay Gideon. Bigla nalang lumabas ang mga katagang iyon sa bibig n'ya when she saw how sad Gideon's eyes is. Pati si Gideon makikitaan ng gulat sa mukha nito sa tanong ng dalaga.

"I'm...okay." medyo hindi komportableng sagot ng binata at napansin iyon ng dalaga.

"I'm sorry I asked. It's just that, I saw sadness in your eyes" Matilda said at tinuro ang dalawang mata ng binata na kulay asul.

Napaiwas ng tingin naman ang binata nang mas titigan pa siya ng dalaga. "Namamalik-mata ka lang. Anyway, what is it? Napaisip kana ba sa sinabi ko kahapon?" tanong naman nito.

Matilda took a deep breath and nod. "Payag na ako, ayokong mawala ang restaurant ko." 

"Your restaurant is so important to you huh?" 

Tumango si Matilda. "More than anything. I work hard for that restaurant of mine, I won't let anyone get that from me." saad ng dalaga.

Tumingin si Matilda kay Gideon nang hindi ito nagsalita pa at nakita n'ya itong nakatitig sakanya.

Tinaasan ng kilay ni Matilda si Gideon. "What?" Tanong ng dalaga dito habang nakataas parin ang kilay.

Gideon laugh at Matilda. "Still the same" ani nito na kinagulat ng dalaga.

"Excuse me?" Napailing-iling lang ang binata at lumapit sa dalaga na nakatayo lang sa harap n'ya.

Habang papalit si Gideon kay Matilda, si Matilda naman ay napapalunok at unti-unting lumalakas ang tibok ng puso nito, mas mabilis pa sa tibok ng puso n'ya kanina habang papunta ito sa kompanya ng binata.

"Ms. Anderson." tawag nito sakanya na nagpabalik sakanya sa realidad. Napakalapit na ni Gideon kay Matilda.

"Yes?" saad ng dalaga habang nakataas ang kilay. Hindi pinahalata ni Matilda na parang nagkakarera na ang puso n'ya.

"Cook me my lunch." ani nito na nagpakunot sa noo ni Matilda.

"What? I'm not your secretary." 

napatawa si Gideon sa sagot ni Matilda at biglang tumaas ang kilay nito, mas sumeryoso na ang mukha nito. "You agreed to be my personal slave as an apology and to save your restaurant, right? Have you forgotten?" Pagpapa-alala ng binata dito.

Napaawang naman ang labi ni Matilda nang marealize nito. "Ah yeah, I'm sorry. Ngayon naba start ko? Hindi pwedeng bukas?" hirit pa ni Matilda.

"Now, Ms. Anderson" hindi alam ni Matilda kung galit ba si Gideon kasi nakita n'yang medyo ngumiti ito pero napaka seryoso parin ng ngiting iyon.

"Right. I'll go cook your lunch now and by the way, call me Matilda. Ms. Anderson is so formal." Matilda said and was about to go but Gideon spoke.

"Mat.." napatigil si Matilda sa paglalakad. Andito na naman yung kaba n'ya sa hindi n'ya malamang dahilan because that nickname is so familiar to her.

"What?" Mahinang tanong ni Matilda.

"Mat... that's what I'll call you." Matiim siyang tinitigan ni Gideon.

Hindi namalayan ni Matilda na may tumulo na palang luha sa mga mata n'ya, nasasaktan siya sa hindi n'ya malamang dahilan.

Ni hindi namalayan ni Matilda na nakalapit na pala si Gideon sakanya para punasan ang mga luha na tumulo galing sa mga mata n'ya. Matilda looked at Gideon's eyes and she sees a very worried look from him.

"What happened? Are you okay? Why are you crying?" Pati sa boses nito, maririnig mo ang pag-aalala.

"That nickname— never mind. It's nothing, I'll go cook your lunch now." Matilda said and hurriedly walk out of his office.

Habang nasa elevator si Matilda, hindi mawala sa isip nito ang palayaw na tinawag sakanya ng binata. Hindi niya alam kung bakit siya nasasaktan, kung bakit masakit para sakanya ang marinig iyon. Pinipilit ni Matilda na maalala kung saan n'ya narinig ang palayaw na iyon at kung bakit sobrang pamilyar sakanya nito.

Nasa ground floor na siya ng biglang sumakit konti ang ulo n'ya dahilan para mapahinto siya at mapahawak sa ulo. "Are you okay, Miss?" tanong ng lalaking nakasalubong n'ya.

Matilda looked at the person and mas sumakit pa ulo n'ya ng isang pamilyar na mukha naman.

"I'm okay, medyo sumakit lang ulo ko." saad n'ya at akmang maglalakad na palayo pero bigla pa itong magsalita.

"Don't you need a doctor? I'm a doctor, Miss. Maybe I could help you?" ani ng lalaki.

"No, thank you. I'm fine." she said and left.

Matilda was driving papuntang restaurant n'ya but still, her mind is full of questions. Why those people are so familiar and why does that nickname feels so heavy inside.

Natigil sa pag iisip si Matilda ng biglang tumawag si Ava. "Yes? What is it?" agad naman n'yang sagot dito.

"Chef? How did it go po?" napangiti naman si Matilda sa tanong nito. Ava being her close relative and at the same time her personal assistant, never fails to ask her about almost everything that makes her nervous. 

Ava knows how nervous and had anxiety attack while she was on her way to Gideon's office earlier. When her friends are not around, Ava is the one that she could lean on whenever she needs it.

"Start ko na raw ngayong araw, I need ingredients for what I should cook, Ava. I'm gonna cook adobo." she said sa kabilang linya.

"I'll ready the ingredients, chef." Nagpasalamat ang dalaga at binaba na ang tawag nito.

Being Gideon's personal slave is not that bad idea, she's most of the time free so might as well do something fun. And being is personal slave is somewhat fun, she hope so.

"LYSTER, ANDYAN BA SI GIDEON?" tanong ni Anthony sa sekretarya ni Gideon.

"Yes, doc. Kakaalis lang nung bisita n'ya kanina." Tumango lang ang binata at pumasok na sa opisina ng kaibigan nito.

Nakita ni Anthony na sobrang tutok nito sa binabasa. "Hey, your poging best friend is here." kuha n'ya pa sa atensyon nito ngunit hindi man lang siya nito pinansin.

"Bud, pansinin mo naman ako?" Pagpapa cute pa n'ya sa boses n'ya pero wala paring epekto.

Nag isip si Anthony kung paano n'ya makukuha ang atensyon nito. "I saw that girl from the club kanina sa baba." Napatigil naman si Gideon sa ginagawa at tiningnan si Anthony.

Ngumiti ng nakakaloko ang kaibigan. "Finally, siya parin pala yung kahinaan" tatawa-tawa pang ani ni Anthony.

"Nakita ko siya sa baba and looks like she's not feeling well. Muntikan na siyang matumba and when I asked her if she was okay, she said na okay lang siya and masakit lang ulo n'ya. Galing ba siya dito sa office mo? What did you do?" Pagpapatuloy ni Anthony.

Napabuntong hininga nalang ang binata. "Don't tell me you kissed her?" oa pa na reaction ni Anthony sa buntong hininga lang ng kaibigan.

Sinamaan siya ng tingin ni Gideon. "I didn't do anything" sambit pa ng binata.

"I don't believe you." umismid pa si Anthony dito ara patunayang hindi talaga siya naniniwala sa kaibigan.

Sinamaan siya ng tingin ni Gideon. "What could I possible do to her?" sarcastic na tanong ng binata sa kaibigan.

Tinaasan siya nito ng kilay. "Hug or kiss her?" natatawa pa nitong ani.

"I'm not crazy, you jerk." ani ng binata sabay bato ng ballpen dito.

Natawa si Anthony kay Gideon. Trip ng kaibigan nito na asarin si Gideon at buti nalang nasanay na siya rito dahil baka hindi na ito inaabutan ng bukas at nakita nang nakalutang sa ilog ang bangkay ni Anthony.

"Pasalamat ka kaibigan kita, baka pinaglalamayan kana ngayon" singit ni Gideon sa gitna ng tawa ni Anthony.

"Oh come on, you won't do that, you love me too much. We've been together since we were kids so I doubt that you will kill me dahil sa pang-aasar ko sayo" tawa parin nitong ani.

"Yeah, say thank you to the friendship that we have" 

Gideon is different when he's with his friends. He's outgoing and sometimes laughing with them but when talking about business, he will be as ruthless as he can be.

"So, what's your plan now?" biglang tanong ni Anthony nang makitang seryoso na si Gideon at parang malalim na ang iniisip.

"What plan?" nagtatakang tanong naman ng binata sa kaibigan.

Nagkibit balikat lang si Anthony at parang sinasabi nito ang ibig nitong sabihin.

"Tuloy talaga yung planong naisip mo?" saad ng kaibigan.

Huminga ng malalim si Gideon. "Yes, and I'm gonna have what's mine from the beginning. I don't care what they'll say, I'm gonna get it back."

NASA GITNA NG pagluluto si Matilda ng biglang pumasok si Ava sa loob ng kitchen kasama ang mga kaibigan n'ya.

Ngumiti siya dito ng napaka tamis. "Hey guys, what's up?" agad n'yang tanong sa mga ito.

Tiningnan siya ng mga kaibigan n'ya from head to toe. "It's your day off sa kitchen, so why are you cooking?" tanong ni Mary dito.

Napatigil si Matilda sa paghahalo ng mga ingredients n'ya. "Wala lang, wala naman akong ginagawa so might as well help around the kitchen." pagpapalusot n'ya pa sa mga ito.

Ayaw ni Matilda na malaman ng mga ito ang nangyari at ang pagiging 'personal slave' n'ya dahil paniguradong magagalit ang mga ito.

Tinaasan siya ng kilay ng dalawang kaibigan n'ya. "Aren't you informed that you should rest from working?" sarcasmo na ani ni Emily kay Matilda.

Ngumiti si Matilda sa mga ito. "Come on, I'm fine. I'm totally okay and can function well. Para nga akong hindi naaksidente because I feel so okay so don't worry about me." Matilda said.

Napabuntong hininga nalang ang dalawang magkaibigan. "Fine. Anyway, let's hang out tonight?" Mary said.

Matilda's eyebrows meet. "Partying again?" She asked na ikinangiti naman ng dalawa.

"Let me check if free ako tonight." She then said.

"Matilda, it's night ofcourse you're free. Hindi naman open yung restaurant mo ng 10pm, right? So you're free." maarte pang ani ni Mary.

"Maria, I have some things to do din kasi." 

"Like what?"

Hindi makatingin si Matilda sa mga kaibigan n'ya at parang nangangapa siya ng pwedeng gawing reason sa mga kaibigan.

Matilda's mind is on Gideon. She's thinking na baka kailanganin siya nito mamayang gabi since she's his personal slave after all.

"A-ahm a-ano.....stuffs?" Pagdadahilan ni Matilda sa mga kaibigan dahilan para tingnan siya nito na para bang naguguluhan ang mga ito.

"You know, I have to.....read all the documents that Ava have to me earlier. Hindi ko pa kasi yung nachi-check and I need to do it immediately kasi for potential investors yun." pagpapatuloy n'ya pa.

"Bakit hindi nalang ngayon mo yun gawin?" Medyo naguguluhang tanong ni Emily dito.

"Bakit ba, wala ako sa mood ngayon and want ko lang magluto." At pinagpatuloy lang ni Matilda ang ginagawa.

Nagluto lang si Matilda at hindi na pinansin ang mga kaibigan n'yang chini-chika siya ng husto at pinipilit siyang sumama sakanila mamayang gabi.

At exactly 12:40 pm, natapos sa pagluluto si Matilda at nagmamadali na siyang umalis dahil paniguradong ala una na siya makakarating sa opisina ng binata.

Pagkarating ni Matilda sa opisina nito, kinakabahan siya kasi baka pagalitan siya nito kasi late na siya for lunch ng binata.

Hindi na n'ya pinansin ang secretary ng binata nang akmang pipigilan siya nito, sinenyasan nalang n'ya ito na may dala siyang foods for his boss.

Pagkabukas n'ya ng pintuan agad n'yang nilapag lahat ng dala n'yang pagkain para rito.

"I cooked you adobo, lobster roll, Beef Wellington, and Seafood Ceviche for you, sir." she said and smiled at him but that smile suddenly disappear when she noticed that there is more than five people in his office.

"Ang dami naman ng niluto mo para sa isang tao." usal ng binata na nagpabalik sakanya sa katinuan kasi sinusuyod ni Matild ng tingin ang mga kalalakihang kasama ni Gideon.

"Huh? Eh hindi ko kasi alam kung ano gusto mo kaya dinamihan ko nalang. Share mo nalang sa mga kasama mo kapag hindi mo naubos." Awkward pa na sagot ng dalaga.

Tumingin si Gideon kay Matilda at nakita n'yang tinitingnan n'ya ang mga kaibigan ng binata na para bang nahihiya siya at hindi siya komportable.

"Did you eat already?" tanong nalang ni Gideon dito.

Hindi naman nakasagot si Matilda at busy ito sa pag tingin sa mga kaibigan n'ya.

"All of you, get out. You, Matilda, focus on me." nagulat namang tumingin si Matilda sakanya.

And when she looked at him, she saw how mad and jealous his eyes are or maybe mali lang siya.

"Dude, relax." Tatawa-tawang ani ng isa barkada nito.

Sinamaan ng tingin ni Gideon ang mga ito. "You guys should leave." pagtitimpi n'ya pang ani.

"What? No, the lady said we can share the food she brought you." ani ng isang pamilyar na lalaki at tiningnan si Matilda sabay kindat.

"Stop it, Anthony before I kill you here." nakayuko na sa table si Gideon habang sinasabi iyon, pinapakalma na nito ang sarili.

Tumawa naman si Anthony. "You look familiar" biglang singit ni Matilda sa usapan nilang magkakaibigan.

Tumingin si Anthony kay Gideon at tumingin dib si Gideon sakanya, para silang nag uusap sa tingin.

"Oh, we bumped into each other this morning. Noong medyo nahihilo ka? Yes, that's me." saad ni Anthony dito.

"Leave us alone guys." ani naman ni Gideon.

"Fine, looks like you really want to eat that all on your own." panunukso pa ni Anthony dito at bago pa sila umalis, may binulong muna ito kay Gideon.

Habang naglalakad palabas ang mga ito, isa-isa naman siya ningitian ng mga lalaki na para banag sinasabi na masaya silang makita siya at hindi maintindihan ni Matilda kung bakit ganon ang pahiwatig ng mga tingin nito sakanya.

"Come on, eat with me. I'm sure you haven't have your lunch pa." Gideon said na parang nagpagulat sakanya.

"Isasabay mo ako sa pagkain? But I cook that only for you" she innocently said.

Tiningnan lang siya ni Gideon at napabuntong hininga. "Sabayan mo ako, hindi ko 'to mauubos. And don't bother saying na I should have share it with them because you're the only one I wanna eat this with."

Napatanga si Matilda sa sinabi nito. Looks like the ruthless billionaire is not that ruthless after all.