Naku Angielina, lagot ka ngayon kay Jeram, hahantingin ka non kapag may nangyari kay Barbara.
Third Person. Pagkarating nila ng Olonggapo ay kinabukasan ay sinabak kaagad silang tatlo sa training. Binigyan sila ng mga codename nila, Si Aria ay Ostrich, Szarina ay, Sarus crane, at si Zirin naman ay Flamingo. "Daddy, bakit naman ang pangit ng binigay mo sa amin na codename, ginawa mo naman kaming mga ibon, hindi naman mahaba ang leeg namin ah?" Reklamo ni Aria kay sa Daddy nito. "Anak, huwag kana magreklamo. Pumunta na kayo don, dahil naghihintay na sainyo si Reyes. "Tito, mabuti na lang po, maganda ako, kung hindi po magrereklamo din po ako. Ang ganda kong tikling, sana may guwapong kalabaw dito, sasakay ako sa balugbog niya." Sabi naman ni Szarina. "Mabuti na lang ako, maganda ang binigay sa akin, Flamingo." Sabi ni Ziri. Hindi na nga nagreklamo pa si Aria dahil sa mga codename nilang mabantot. Sina Aria, Szarina, at Ziri ay nag-umpisa ng kanilang pag-training sa Olonggapo. Sila ay nagpunta sa isang malaking gusali na naglalaman ng mga pasilidad para sa pag-trai
POV- Szarina "Sino ka para lang pagsabihan ako ng isang babaeng basahan? Hindi mo ako kilala kaya mag ingat ka sa mga sinasabe mo tungkol sa akin!" Galit kong asik at binigyan ko ng mag asawang sampal ang babaeng pinsan ni Jeran na nakatira dito pansamantala sa condo unit na binigay sa akin ni Jeran. Hindi alam ni Jeran kung anong katangahan ang ginagawa sa akin ng kanyang pinsan pero hindi kona kailangan pang sabihin dahil hindi ko ugali ang magsumbong. "Nakalimotan mona ba na pinsan ako ng Presidente ng Pilipinas na kinakalantari mo! Kung ayaw mong isumbong kita sa asawa ng pinsan ko ay magpakabait ka sa akin naiintindihan mo ba ako!" Galit din na sigaw nito sa pagmumukha ko habang hawak nito ang magkabilaan niyang pisngi na sinampal ko. "Wala akong pakialam kahit magsumbong kapa sa asawa ni Jeran! Baka nakakalimotan mo kung bakit naandito ka ngayon sa condo na binigay sa akin ng pinsan na sinasabe mo. H'wag mong ubusin ang pasensya ko Trish baka ingudngod ko ang pangit mong mukh
POV- Szarina. SZARINA KIM, 20year old, isang Probinsyana at ampon ng pamilyang Eusebio na nakatira sa Barangay Masikap Bitin Laguna. Si tatay Rey at nanay Francia Eusebio ang kumokop sa kanya noon. Hindi nila itinuring na iba sa kanila ang dalaga, salat man sila sa pera pero pagdating sa pagmamahal ay mayaman sila. Nagkaroon ng sakit ang kanyang ina kaya ang lupang sinasaka nila ay naisanla sa isa nilang kamag anak na mataas ang tingin sa kanilang sarili. Wala pa silang sapat na pera na pang tubos kaya hindi nila ito mabawi pa. Tumigil mona sa pag aaral si Szarina pagka graduate ng highschool dahil hindi sapat ang kinikita nila sa sinasaka nilang lupain para sa pagpapatuloy ng pag aaral nito. Nagkaroon ng programang libreng edukasyon sa kolihiyo kaya hindi na pinalampas pa ni Szarina kaya nagbakasakali ito. Hindi nga s'ya nabigo at naipasa pa n'ya ang pagsusulit kaya masayang masaya siyang naglalakad pauwi para ibalita niya sa kanyang pamilya ang magandang balita na natanggap niya nga
"POV- Szarina.Nakilala ko ang mga bago kong kaibigan na sina Isadora Ajaziah, Aria Zelle, Marian, Rasselle at Chyrll. Sa Tuwing may gimik ang mga kaibigan ko ay hindi ako nawawala kung nasaan sila ay naandon din ako. Sa aming magkakaibigan ay si Isadora ang naunang nagkaroon ng kasintahan at ito ay si Anthony na ka klase namin. May manliligaw itong gwapo at sikat na negosyante pero sa hindi namin alam na dahilan ay si Anthony ang mas pinili nito. Si kuya Eutanes at Jeran ay magkaibigan na matalik.Hindi ko na hinintay pa ang dalawa kong kaibigan na kasama ko sa dorm, Nauna na ako sa kanila pumasok. Habang naglalakad ako papasok sa university na pinapasukan namin ng aming kaibigan ay nakasalubong ko ang kapitbahay namin sa probinsya na si ate Marie."Oh Bunso, kumusta kana. Tama nga ang usap usapan sa Kubo ng Barangay natin na dito kana nag aaral sa Manila." Wika ni Ate Marie ng makilala n'ya ako."Ikaw po pala ate Marie.. Okay lang po ako... Ikaw po kumusta?" Balik tanong ko sa kanya
POV- Szarina Tatlong araw na akong secretary ng hindi ko pa nakikilalang Boss ko. Nasa kontrata na aking pinermahan ang nakasulat na, pagkatapos ng isang buwan bilang secretary na part time job ko ay nakasaad don na hindi ko mona makikilala kung sino talaga ang pinaka boss ko, dahil kailangan nilang makaseguro na magtatagal nga ba ako sa part time job ko. Wala naman sa akin problema iyon, mabuti na nga rin na huwag ko ng makita ang boss ko baka matakot lang ako sa kanya. Gusto ko sanang itanong don sa ginang na nag interview sa akin na ano bang itsura ng magiging boss ko, nahiya lang ako baka masisante na agad ako hindi pa ako nakakapagsimula. "Ano ba yan, na curious naman ako sa hitsura nya. Mukha kaya itong adik sa kanto, bungi bungi ang ngipin tapos nabubulok pa. Mabaho ang hininga, maraming an-an at buni sa mukha. Tigyawatin at balbas sarado pa. Grrr.. Ano ba yan naiimagine ko sa mukha ng boss ko, nakakakilabot naman. Huwag naman sana ganun ang mukha nya, baka hindi na ako pumas
POV Szarina Lunes ngayon, maaga akong nagising kahit napuyat kami sa 1st monthsary nila Isadora at Anthony. Sabay sabay na kaming pumasok na tatlo. Masaya ang buong maghapon na naganap sa room namin kahit na inaasar ako ng mga kaibigan naming lalaki na si Ryan. "Bye, my Princess." Pang aasar sa akin ni Ryan habang palabas kami ng Campus na ginantihan ko lang ng isang matamis na ngiti. Akala ko wala ng magkakamali na magka gusto sa akin, pag uwi ko agad mamaya ipagtitirik ko ng pulang kandila itong si Ryan na sana tuloy tuloy na ang pagpapahiwatig ng nararamdaman nya sa akin. "Ayieh, magkakaroon na naman ng ikatlong loveteam sa atin, sino naman kaya ang susunod sa atin?" Kinikilig na saad ni Chyrll na pinandilatan ng mata ni Aria. Si Aria kase ay nililigawan ni Bernard na binasted naman ng kaibigan namin. "Tayo na ang susunod babe." Saad ni Jayson sabay akbay nito kay Chyrll na agad naman inalis nito. "Sorry, strict ang parent ko. No ligaw ligaw mona ako hanggat hindi ako nak
POV- SZARINA. Nag ngingitngit ako sa inis habang nag abang ako ng taxi sa labas ng building. May nakita akong botle ng mineral water, dahil sa wala akong mapaglalabasan ng inis ay ang bottle mineral water na walang kalaban laban ang pinagdiskitahan kong sipain. "Aray naman Miss, kung may galit ka sa mundo o iniwan ka ng boyfriend mo ay hwag ka ng mandamay ng ibang tao na walang alam sa problema mo sa buhay." Ani ng isang baklang mataray na natamaan ko sa pagsipa ko ng mineral water. "Sorry po sir, diko po sinasad-... "Anong tinawag mo sa akin? Hindi mo ba nakikita ang suot ko para tawagin mong sir!" Pagputol sa aking sinasabi ng baklang kaharap ko, lalo syang nagalit sa akin ng tawagin kong sir. "Sorry talaga, hindi ko napansin ang suot mo." Paghingi ko ng tawad. "Paano kase, pandak kana bulag kapa kaya dimo nakikita kung ano ang suot ko. Tumabi ka nga dyan, naghihintay ang booking ko ngayon sa loob ng hotel na yan oh.." Pagtataray ulit sa akin ng bakla, kaya nainis na ako. "Sor
Szarina POV Binabasa ko ang libro tungkol sa kardiyolohiya at pagiging doktor, mga artikulo tungkol sa mga pinakabagong teknolohiya sa operasyon ng puso. Mga dokumentaryo tungkol sa buhay ng mga doktor, ito ang kursong kinuha ko at ang pangarap ko. May activities kami mamaya pagkatapos ng exam namin. Kahit hindi tunay na tao ang ooperahan namin ay kinakabahan ako. "Hindi kana nakahakbang diyan sa pwesto mo Szarina.?" Mataray na puna sa akin ni Marian na may pag irap pa ng kanyang mata at naka cross arm pa. Mabuti na lang mabait ako ngayon at walang nambwisit sa akin kahapon di tulad ng nakaraang araw buong maghapon at hanggang gabi ay sira ang mood ko. Kung may sapak lang ako ngayon natadyakan kona ito para mahulog sa kanal. "May exam kase kami ngayon kaya pinag aaralan kong mabuti ito, baka bumagsak ako. Tsaka kinakabahan ako pagkatapos naming mag exam ay may ooperahan kami, kahit hindi tunay na tao ay kinakabahan ako." Paliwanag ko kay Marian na kinagulat nya. "Sorry naman kapati
Third Person. Pagkarating nila ng Olonggapo ay kinabukasan ay sinabak kaagad silang tatlo sa training. Binigyan sila ng mga codename nila, Si Aria ay Ostrich, Szarina ay, Sarus crane, at si Zirin naman ay Flamingo. "Daddy, bakit naman ang pangit ng binigay mo sa amin na codename, ginawa mo naman kaming mga ibon, hindi naman mahaba ang leeg namin ah?" Reklamo ni Aria kay sa Daddy nito. "Anak, huwag kana magreklamo. Pumunta na kayo don, dahil naghihintay na sainyo si Reyes. "Tito, mabuti na lang po, maganda ako, kung hindi po magrereklamo din po ako. Ang ganda kong tikling, sana may guwapong kalabaw dito, sasakay ako sa balugbog niya." Sabi naman ni Szarina. "Mabuti na lang ako, maganda ang binigay sa akin, Flamingo." Sabi ni Ziri. Hindi na nga nagreklamo pa si Aria dahil sa mga codename nilang mabantot. Sina Aria, Szarina, at Ziri ay nag-umpisa ng kanilang pag-training sa Olonggapo. Sila ay nagpunta sa isang malaking gusali na naglalaman ng mga pasilidad para sa pag-trai
Szarina Point of view Lahat ng kailangan ko na gamit para sa pagsama ko kay Aria sa Olonggapo ay nilagay ko na lahat sa maleta kong dadalhin. Mahirap magpaalam sa mga anak ko, na kailangan ko muna silang iwan pansamantala kay Nurse Pia at kay Papa. Hindi ako pumayag na sa Mansion muna nila ang mga anak ko, dahil wala akong tiwala sa madrasta kong si Drheana, ni hindi ko nga pinapapasok ang lukaret na yon dito sa bahay ko, ni hindi ko din iniimbita tuwing birthday ng mga bata, baka apihin pang nun kapag wala ako. Bukas pa naman ang alis namin, patungong Olonggapo kaya makakasama ko pa ang mga bata ngayong gabi... Para naman sa kanila itong gagawin ko, saka hindi din naman ako magtatagal don, anim na buwan lang ang napag-usapan namin na pagsasanay. Sinarado ko na ang maleta ko, ng wala na akong nakalimotan, nilagay ko muna ito sa may gilid ng pintuan. Lumabas ako ng aking silid para sana tabihan na sa pagtulog ang mga anak ko, ng tinawag ako ni papa na nasa sala pa, akala ko
Third person Limang taon na ang lumipas, ganap ng magaling na Heart Surgeon si Szarina, nakapagtapos ito sa sarili niyang pagsusumikap, kahit na may tatlong anak itong inaalagaan. Ang kanyang pagiging isang ina at isang doktor ay nagbigay ng inspirasyon sa maraming tao, at siya ay naging isang halimbawa ng isang babae na nakakamit ng kanyang mga pangarap kahit na may mga hamon sa kanyang buhay. Hindi siya umasa sa tulong na binibigay ng kanyan ama, nagkaroon ito ng maliit na negosyo. Ngunit, hindi lahat ng bagay ay nagiging madali para kay Szarina. May mga araw na siya ay nahihirapan sa pagbabalanse ng kanyang trabaho at pag-aalaga sa kanyang mga anak. May mga araw din na siya ay nahihirapan sa pagharap sa mga kritiko at mga hamon sa kanyang trabaho. Kapag naiimbitahan ito ng interview sa telivison o sa media ay kailangan nitong magtago sa ibang katauhan dahil sa taong kanyang pinagatataguan. Pero si Szarina ay hindi sumuko. Siya ay nagpatuloy sa pagpupursige at pagpapalakas ng k
Szarina Point of view. Isang linggo si papa namalagi sa hospital, ay na discharge na ito, at isang linggo din kaming nagbabangayan ng asawa nito. Ngayon, ay dito na kami ng mga anak ko nakatira sa bahay nila papa, pumayag ako sa kagustuhan niya na dumito na kami ng mga anak ko. Nakilala ko na rin ang kapatid ko na si Isaiah James, matanda ako dito ng tatlong taon, 17 year old na ito at nasa Senior High pa lang. Mabaet ito sa akin, at sa mga anak ko, tuwang tuwa pa nga ito ng malaman niya na may ate s'ya at may mga pamangkin pa. Masaya ako na nakikitang masaya si papa na Okay na kaming dalawa. Wala namang araw na hindi kami nagtatalo ni Drheana, katulad ngayon, nag-aaway nanaman kami. "Wala ka ng magagawa pa, Drheana, tanggapin mo na lang na hindi na lang ikaw ang Reyna dito sa mansion ni papa, dalawa na tayo. Magluluto, ako kahit na anong gusto kong kainin at wala ka ng pakialam pa don" Sagot ko dito ng may pang-aasar. Ang gaga, nagluto lang ako ng pagkain ko para sa almu
Szarina Point of view. Umalis din, ang asawa ni Papa, pagkatapos nitong makipag-usap sa doctor. At hindi ako, iniwan ni Oli dito na kasama ko si Drheana. Drheana Adhikshugal Orpesa ang pangalan ng asawa ni papa, may lahi itong African, kaya pala sa unang tingin ko dito, ay yon ang nasa isip ko, dahil sa kulay ng balat nito na bumagay naman sa mukha, at sa pag-uugali din nito. Lumabas muna ako ng silid ni papa, gusto kong ibili si papa ng mga prutas na pwede nitong kainin kapag nagising na ito. "Oli, aalis muna ako, maiwan ka muna dito kay papa, bibili lang ako ng mga prutas." Paalam ko kay Oli ng makita ko itong nakatayo sa labas ng pinto. "Samahan na kita, nandito naman ang apat na tauhan pa ni Bossing na pwedeng magbantay kay Tito Henry." Saad nito. "Sege, ikaw ang bahala." Sagot ko na lamang sa kanya. Kinausap mona nito ang apat na tauhan bago kami umalis. Habang naglalakad kami sa pasilyo ng hospital ay napahinto agad ako ng lakad, at pinigilan ko sa kamay si Oli, upa
Szarina Point of view. Nagkaroon ng kaunting salo-salo dito sa Underworld Mansion ni tito Juanito dito sa Rizal. Simple lang ang binyag ng mga anak ko, at ganun din kay Aria sa mga quadro nito. Dumating ang aking ama, ganun parin, hindi ko ito pinapansin o kahit tapunan ng tingin pero hinahayaan ko lang na lapitan niya ang mga anak ko, dahil kahit papaano ay apo parin n'ya ang mga ito, at ayaw kong ipagkait yon sa mga anak ko na madama nila ang presensya ng kanilang lolo. "Hija, kung galit ka parin sa akin, ay ayos lang, pero gusto ko sanang ipakiusap saiyo na kung pupwede ay sa akin kana tumira, gusto kong bumawi saiyo, gusto kong iparamdam saiyo na mahal na mahal kita, pinagsisihan ko na hindi ko kayo pinaglaban ng iyong ina sa aking magulang noon." Sabi nito. Hinahayaan ko lang s'yang magsalita. Hindi na sa akin, importante kung ano man ang naging dahilan niya noon. Sa kanya narin mismo nanggaling, hindi niya pinaglaban ang aking- ina, isa lang ang ibig sabihin non para sa a
Szarina Point of view. Tumawag si Tito, Juanito kay Oli. Pinadala kami nito sa isa pa nitong sekretong hideout dito naman sa Rizal, ang pangalan ng underground na ito ay Underworld Mansion, dito daw muna kami pansamantala hangga't hindi pa natatapos ang pagrerenovate ng The Godfather Mansion sa Bicol. Ayaw ko naman umalis don, dahil nasanay na kami ng mga anak ko don, kaso wala naman akong magagawa, nakikitira lang kami ng mga anak ko. "Hija, pwede ba tayong mag-usap na dalawa,may gusto lang sana akong sabihin saiyo." Seryuso na sabi sa akin ni Doc. Henry, habang nakaupo ako, at nanunuod ng t.v dito sa sala kasama ang mga anak ko. "Sege, po. Ano po ba ang pag-uusapan natin, at tungkol po ba saan? Mukhang seryuso po yata 'yan?" Tanong ko dito ng nakangiti. "Sobra, hija. Pwede ba'ng don tayo sa library ni Juanito." Sabi nito sa akin, at inaya ako sa library ni Tito Juanito. "Sege po, tawagin ko lang po si Nurse Pia."Sagot ko dito, pagkatapos kong tawagin si Nurse Pia, ay sumuno
Szarina Point of view. "Mag-iingat kayo don ha, gustuhin ko man na ihatid kayo sa airport, baka makita ako ni Jeran o kahit ang mga tauhan nito." Sabi ko kay Aria ng pasakay na ito sa sasakyan na maghahatid sa kanila sa airport. "Kayo din, mag-iingat dito. Tatawag ako palagi sa'yo kapag hindi ako bucy, basta yong usapan natin, ha, na mag-aaral parin, at sabay nating aabotin ang pangarap nating dalawa." Nakayakap na sabi nito sa akin. "Oo, naman, pero 'yong afam ha, bago mo ereto sa akin dapat hindi supot, ayaw ko ng may balot, hindi masarap." Natatawa kong bulong kay Aria. "Baliw ka talaga, kahit kelan puro ka parin kalokohan, pero paano mo nasabi na hindi masarap ang may balot pa? Nakatikim kanaba nun?" Tumatawa na tanong nito sa akin. "Baliw, syempre hindi pa, narinig ko lang dati kay Maria Maxipeel. Sege na, alis na kayo baka maiwan pa kayo ng eroplano. "Gaga, paano ako maiiwan eh kay Daddy, 'yun. Sege na nga alis na kami, pinagtatabuyan mo na kami eh, basta yong usapab
Jeran Point of view. Sampung buwan na ang nakalipas. "Ah, shit! Ang sakit ng likod ko. Kailangan ko na seguro magpa-massage. Sobrang daming nangyari ngayong araw na ito. Gustuhin ko man na sumama sa paglusob nila Eutanes sa mga armadong dumukot kay Isadora, ay hindi pupuwede dahil ang dami kong unang dapat asikasuhin dito sa Palasyo... Kailangan ko pang asikasuhin ang pagpapawalang bisa ng kasal naming dalawa ni Angielina. Dahi hindi ako makapag-focus sa paghahanap kay Szarina dahil sa kanya. Sampung buwan na ang nakalipas, ay wala pa rin akong balita sa dwende na 'yon. Magaling magtago, pati na ang lalaking tumulong sa kanya, ay nahirapan akong hanapin. Walang silbi ang kapanyarihan at ang mga koneksyon ko. Bukas ko na lang eguro dadalawin si Trish sa Mental Hospital. Kami lang ni Kian ang nakakalam kung ano na ang kalagayan ni Trish ngayon, kahit ang magulang nito, ay hindi ko pinagsabihan. Bahala silang maghanap sa anak nila. Hanggang ngayon, ay nahihirapan pa rin s