POV: Marie-Mam pumunta po si sir Bernard dito, pero hindi po namin pinapasok."Salamat kuya. Wag nyong papapasukin yan dito, masamang tao yan" saka ibinaba niya ang intercom.Akala mo siguro ha.. hmmm iniisip mo pa lang, naayos ko na! sira ulo..Naglaba na siya ng mga damit at naglinis. Dahil plano niyang mamasyal kinabukasan mag isa. Me time naman..Pagkakain niya ng hapunan, nagligpit na siya at nag mop ng sahig. Nilinis niya ang mga banyo. Ito na ang ginagawa niyang exercise. Nakatipid na siya, worth it pa. Natapos siya bandang ala una, nagpalit lang siya ng damit at nagtoothbrush saka natulog.Kinabukasan, nagising siya bandang alas diyes. Nagkape lang siya saka naligo. Sa mall na siya kakain. Dahil feeling niya nakakaangat na siya ng konti, nag grab na lang siya.Kakaunti pa lang ang tao ng ganoong oras, marahil mamaya pang hapon dadami. Pagpasok niya, may babaeng umaatras at naapakan siya."Aray kuuuu" maluha luha siya. Nakarubber shoes siya, pero ang suot ng babae at stelletto
"Sobrang bumata ata ako hija" sabi nitong sinisipat ang mukha sa salamin."Nasa tamang ayos lang po yan. Maganda po sa inyo yung suot niyo kanina pero napakasosyal po ng hitsura nyo. Kaya nagmumukha po kayong matured. Unlike ngayon, napakabata nyo ng tingnan.""Naku binobola mo pa talaga ako" bahagya nitong tinapik ang braso niya."Hindi ko po kayo binobola. Bagay po talaga sa inyo yan.""Oh sige, ito na lang ang isusuot ko" sabi nito "ikaw? wala ka bang nagugustuhan?""Ay, wala po. Bibili lang po ako ng bag mamaya, yung tig 500 po. Naka sale sila.""Ha? may trabaho ka ba?""Opo?""Itreat mo ang iyong sarili minsan ng mga fancy thing.""Sa ngayon po, graduate na yung kapatid ko na isa, kaya po makakabili na ako ng bagong bag. Mahal na po para sa akin ang 500 pesos. May dalawa pa po kasi akong pinapaaral na kapatid."Nagbayad muna sila bago nagsalita ulit si tita Ludy."Ang mama mo?""Noong nag aaral pa po ako, naglalabada pa siya, si papa naman po, magsasaka. Kaya ako po, iisipin ko m
POV: Bernard"Ma, kanina pa ako nag aalala sa inyo ah. Anong oras na oh, hindi ko kayo makontak!" sita niya sa ina "sak ano yang suot nyo? nagbago ba kayo ng style?""Bagay ba? suggestion ito ng bago kong friend." pagmamalaki nito saka umikot."Maganda, kaso baka mamaya mapagkamalan tayong magjowa niyan!" reklamo niya "sini ba itong baging friend na to?""Secret.. pag kilalang kilala ko na siya, ipapakilala ko sayo. Magugust7han mo siya for sure.""Ma, may mahal na akong iba. Hindi na ako lilingon pa kahit kaninong babae." sagot niya sa ina. Parang gusto pa siyang imatch sa bago nitong friend."Malay mo naman.. magustuhan mo siya.""Ma, si Ma..." hindi na niya naituloy ang sasabihin dahil tumalikod na ito "Ma...""Sssshhh.. wag kang maingay.""Nasaan na yung bag na ipinapabili ko sayo? nakuha nyo na sa courier?""Oo, naibigay ko na sa friend ko.""Ha? ma naman.. para sa babaeng mahal ko yun, peace offering.""Bernard, kung mahal ka ng babaeng yan, kahit wala kang peace offering, tatan
POV: BernardNanlaki ang mga mata niya sa sinabi sa kanya ni Monte habang kumakain sila."Kaya ikaw, tigilan mo na si Marie" sabi ni Monica "baka nga mamaya mainis yun sayo mag asawa ng wala sa oras.""Galit na galit na galit daw siya sayo pare" sabi naman ni Monte "matuto ka daw umapak sa lupa.""Ganon ba kasama ang nagawa ko?" malungkot niyang tanong."Malamang. Nawalan ng anak yung tao eh." sagot ni Monica."pero si Ellie naman ang nagtulak sa kanya." sagot niya."Wag ka ng maghugas ng kamay dyan at pati ako naiinis na rin sayo" sabi ni Monica "kung ako nga yun ipinakuling na lang kita talaga.""Paano ko kaya siya mapapaamo?""Pabayaan mo muna kasi. Alam mong galit sayo nangungulit ka" wika ni Monte. "May isa pa siyang sinabi.""Ano yun?""Kargada lang daw ang malaki sayo pero utak mo maliit." sagot ni Monte.Naibuga ni Monica ang juice sa mukha niya saka tumawa ng malakas. Pulang pula ito kakatawa."Loko ka Monica ah" sabi niya ditong pinupunasan ang mukha niya."Iba talaga magsal
Nagkwento na nga si Domeng ng tungkol kay Marie.. Nakikinig lang siya dito."Hi, kanina pa kita nakikitang nag iisa, gusto mo?" inalok ni Marie si Domeng ng pagkain.No.. okay lang ako" biglang kumalam ang sikmura ng dalaga."Ikaw okay, pero yung tiyan mo mukhang minumura ka na" biro ni Domeng "tanggapin mo na, wag kang mag alala, tig isa tayo.""Sa... salamat.. hindi pa kasi nadating ang allowance ko galing school eh""May allowance ka rin dito? ako din eg, kakakuha ko lang nung sakin. Ako nga pala si Domingo, ikaw?""Marie.. Ilonggo ka no?""Yes pano mo nalaman?""Ilonggo din ako eh.""Ha? paanong nangyaring ilonggo ka tapos ang tatas mo managalog?""Sa private school ako nag aral noon eh. Scholar din. Kaya ito, naaral ko ang tagalog talaga.""Ang galing mo naman. Matalino ka siguro.""Sakto lang. Matalino ka rin kasi scholar ka.""Kasali lang ako sa dance at cheer leading. Kaya ito scholar.""Salamat dito sa meryenda ha, aattend ako ng klase ko ngayon, dun na lang ako iinom sa may
Hinawi ng lalaki ang kanyang suot, lumantad dito ang kanyang mga dibdib na makailang ulit nitong pinagsawaan. Wala siyang bra kapag natutulog.Saka ito yumuko para maabot ng bibig ang mga mumunting koronang nakapatong sa dibdib niya. Napaliyad siya sa sensasyong dala ng labi nito.Minamasa ng mga kamay ng lalaki ang bawat sulok ng kanyang s***. Ramdam dito ang kasabikan ng lalaki. Walang pinalagpas na parte na hindi nadaanan ng labi at dila nito.Hanggang punitin ng lalaki ang suot niyang shorts. Minasahe ang kanyang mga hita, saka hinaklit ang suot niyang panty. Sabik na sabik ang lalaki sa pagpapadapo ng daliri sa kanyang hiwa. Unti unti itong nababasa at nagkakatas ng malagkit na likido.Unti unting ipinasok ng lalaki ang dalawang daliri sa kanya."Aaaaah!!" hindi na niya napigila.Inilabas masok ng lalaki ang mga daliri sa kanyang yungib. Hanggang sa iangat niya ang kanyang balakang."Give it to me baby.. please c*m..." request ng lalaki."Oh.. my God.... Aaaaahhhh.... uuuuhm....
Ang araw na iyon ay mahaba para sa kanya. Biglang pumasok si Andrei at may ipinakita sa kanya."Ano yan?" tanong niya."Ito yung oorderin kong sapatos. Bayaran mo ha?"Oo nga pala, napangakuan ko ito ng sapatos."Sige, magkano ba yan?""5000""Oow? ang mura, dalawahin mo.." mayabang niyang sabi."Talaga?""Oo naman.. akala ko mahal" uminom siya ng juice."Okay, bale 10000 na to ha?""Oh sure...""Dollars yun ha?" sabi pa ni Andrei.Naibuga niya ang juice na iniinom."Wait.. wait!!!" awat niya. "10000 dollars?""Yes.. salamat sir" lumabas na agad ito.Napatuktok siya sa lamesa."Sh!!!!t! akala ko peso.. peste!!! dior nga pala yun.. hai naku!" napahilamos na lang siya ng palad sa mukha.Mukhang nautakan na naman siya ni Andrei. Kaya minsan iniisip niya kung may Autism nga ba ito o pinipeke lang nito ang lahat?Napailing na lang siya sa isiping yun. Minsan talaga matalino pa ang mga isip bata kesa sa kanya. Habang nag iscroll ng cellphone, napadako ang kanyang paningin sa isang picture
POV: BernardNasa sala ang kanyang ina, nakatingin lang sa katapat na upuan na waring nag iisip."Ma...." tawag niya ng pansin dito."Oh, andyan ka na pala.""Mukhang malalim pa sa balon ang iniisip niyo ah" hinalikan niya ito sa noo."Yung bago ko kasing kaibigan..""Oh, sinasabi ko na nga ba! ano pinerahan kayo? ninakawan? yan ang bilin ko sa inyo ih, masyado kayo magtiwala..""Hindi yan ano ka ba!" pinalo siya ng ina sa hita."Eh ano?""May matindi pala siyang pinagdadaanan hanggang ngayon..""Ano naman yun?""Niloko siya ng boyfriend niya. Sa ganda niyang yun niloko pa siya. Ang seloso daw nung lalaki.""Oh, grabe naman ang lalaking yun. Ang sama ng ugali.""Kaya nga. Biruin mo ang tanda na daw nung lalaki tapos nagtatantrums pa. Harap harapan pa daw sinaktan ang damdamin niya.""May mga lalaki talagang ganun. Makapal ang mga mukha. Napunta lang siya sa maling tao ma. Sabihin nyo sa kanya, hindi niya kailangan ng lalaki para mabuhay.""Sabi ko nga anak ipapakilala ko sayo, kaso ay