Chapter 19
"Oh sige na, mamili na kayo ng kahit ilan niyo gusto. Basta siguraduhin niyo na isusuot niyo ha? Baka mamaya tambak na naman sa aparador tapos di niyo naman ginagamit." bilin ko sa kanila nang makapasok na kami sa isang children store. Tumango lamang sila saka nag ikot ikot na para mamili ng gusto nila."Tay, kayo po? Halika samahan kita sa men's store." baling ko kay tatay. Agad naman siyang umiling pero hindi ako papayag."Hindi ba't sinabi ko naman sayo kanina pa na huwag na?""At sinabi ko din po sa inyo na hindi ako papayag, hindi po ba?" balik kong sagot sa kaniya. Alam naman niyang hindi siya mananalo sakin kung makikipag matigasan siya."Ano pa nga ba? Siya halika na at samahan mo na ako, pero konti lang ang bibilhin ko ha?" tumango naman ako sa kaniya. Pero bago kami umalis para lumipat ng store ay ipinagbilin ko muna yung dalawa kay boss. Pumayag naman siya, itext ko na lang dawChapter 20Kinabukasan, nag aalala pa din ako kay tatay dahil pansin kong matamlay pa din siya. Alam kong nag iisip pa din siya ng kung ano anong mga negatibong bagay. Pinauna ko na munang umalis yung dalawa, maaga pa naman kaya hindi ako mal-late. Gusto ko lang talagang masigurado na maayos si tatay bago ako umalis papuntang trabaho. Busy sa pagliligpit ng plato si tatay kaya hindi niya ako napansin na muling pumasok sa kusina. "Tay, okay ka na ba?" tanong ko na bahagyang nagpaigtad sa kaniya sa gulat. Bahagya pa siyang napahawak sa dibdib."Ano ka ba namang bata ka, nakakagulat ka." "Pasensya na po, hindi ko naman alam na magugulat ka. Pero ano nga tay, okay ka na ba?" tuluyan na niyang tinigil ang ginagawa para harapin ako. Buntong hininga ang una niyang ginawa saka umupo sa upuan na siyang ginawa ko din. "Sa totoo lang anak, hindi ko na nga alam. Nung makita ko silang dalawa kasama ang a
Chapter 21Hindi ko alam kung gaano katagal na akong natutulog pero ang alam ko lang, nagising ako dahil sa impit na tili na pilit pinipigilan. Gumaalw ako mula sa komportableng pagkakasandal kay boss, unti unti akong nagmulat ng mata. Medyo malabo pa ang paningin ko dahil hindi pa nakakapag adjust. Nasabi ko na ba sa inyo na may salamin ako? Kung hindi pa, pwes ngayon alam niyo na. Malabo kasi ang mata ko e, pero minsan ayaw kong mag salamin dahil nakakasira ng ootd kaya nagsusuot na lang ako ng contact lense. Nang unti unti nang luminaw ang paningin ko ay saka ko nasilayan kung sino ang hanggang ngayon ay impit pa ding tumitili. Si tita Cole pala, kasama si tito Diego. Nakatakip ang dalawang kamay ni tita sa bibig niya kaya naman pala parang naiipit ang boses niya. Agad akong bumitaw kay boss nang maalala ang pwesto namin, iyon marahil ang dahilan kaya nagtititili ang kaniyang ina. Pero ang damuho, hinapit pa ako palapit sa kaniya at hindi man lang ina
Chapter 22Isang oras nang natutulog si boss at isang oras na din akong hindi gumagalaw sa puwesto ko. Natatakot kasi ako na baka kapag gumalaw ako e mahulog kami. Kasi naman, ang liit lang nitong sofa tapos dalawa kaming nakahiga. Tsaka ang bigat ni boss, halos nakadagan na siya sakin e. Nakakagulat talaga ang mga pangyayari. Umiiyak lang naman ako kanina tapos dinamayan ako ni boss. Ngayon heto na, dikit na dikit kami dito sa sofa. Ang ipinag aalala ko ngayon ay baka may biglang pumasok na empleyado dito sa office ni boss at maabutan kami sa ganitong posisyon. Alam ko naman na kailangan muna nila ng permission bago pumasok dito pero kahit na, what if importante ang sadya nila? Tsaka siyempre hindi naman maiiwasan na iba ang iisipin ng mga makakakita samin lalo na ganito pa ang posisyon namin.At ano daw? Liligawan ako ni boss? Gusto niya ako? Kaya ba ganon ang kilos niya kapag kami lang dalawa ang magkasama? Kaya ba kahit sinasabi ng
Chapter 23Naka park na ang kotse ni boss sa harap ng isang malaking mansyon. Hindi pa lang kami bumababa dahil nahihiya pa ako. Siyempre, mga kakilala nila ang nasa loob tapos biglang merong outsider? Kaya itong boss ko ay hindi pa din makapasok, hindi daw siya papasok hanggat hindi rin ako pumapasok. Lakas din talaga ng tama e."Ano na? Hindi pa ba kayo bababa diyan?" siguro ay nainip na si Justine sa paghihintay kung kelan kami bababa kaya kinatok niya na ang bintana ng kotse."Hindi ka ba makapag hintay? Mauna ka na kung gusto mo." iritang sagot ni boss nang hindi ito binabalingan ng tingin."Tch, bahala na nga kayo diyan. Mauuna na akong pumasok sa loob." naglakad na ito papasok sa mansyon kaya naiwan na lang kaming dalawa."Are you ready?" "Yes, Cameron. Tara na, nakakahiya dahil paniguradong kanina ka pa nila hinihintay." tumango naman siya at nauna nag bumaba ng kotse. Inayos ko na
Chapter 24Kakatapos lang naming kumain ni boss pero hinila na agad siya ng mga kaibigan at inabutan ng beer. Nagpakilala sakin ang mga kaibigan niya pero hindi ko matandaan ang mga pangalan. Ang kasama ko ngayon ay si Venice tsaka yung ibang mga babae na bisita. Mababait naman silang lahat, yung isa lang talaga kanina ang namumukod tangi."May dala ka bang swim suit?" tanong sakin ni Venice na agad kong inilingan. Ni hindi ko nga alam na pool party pala ito e. In the first place, hindi naman talaga kasi ako dapat kasama dito. Napilitan lang ako dahil sa boss ko na isip bata din talaga minsan."Gusto mo pahiramin kita? Mukhang magkasing size lang naman tayo ng body e." sasagot pa lang sana ako nang may mauna na sakin. Sino pa ba? Edi ang pala desisyon na si Cameron."No, hindi siya magsusuot ng kapirasong tela na suot mo Venice." tutol agad niya sa suhestiyon nito kaya napairap na lang ako.
Chapter 25Mahimbing pa sana akong natutulog kung hindi lang ako binulabog ng dalawa kong kapatid. Hindi ko sila pinansin at muli na sanang babalik sa pagtulog ngunut hindi talaga nila ako tinitigilan. "Ano bang problema niyong dalawa?" tanong ko kanilang dalawa dahil ang aga aga talaga nilang manggulo. Linggo ngayon kaya day off ko, isang linggo na din ang lumipas mula nang magsabi si boss na manliligaw siya. And so far, okay naman siya. I mean, hindi naman halatang hindi siya marunong manligaw. He gave me flower everyday, we always eat lunch together, hatid niya ako pauwi sa gabi. He's also sweet and caring, sobrang clingy niya kapag kaming dalawa lang kaya aliw na aliw talaga ako sa kaniya. Kapag naman kaharap ang ibang tao, akala mo kung sinong siga. Maangas siya sa mga taong nakakasalamuha niya lalo na sa mga hindi niya gusto."E ate, nasa baba yung manliligaw mo po. Yung boss mo." "Shit, sige na lumabas na kay
Chapter 26Nagsuot lang ako ng below the knee na summer dress. Tapos nagdala lang ako ng ilang damit pampalit kung sakaling maisipan ko na mag swimming. Pero dun lang ako sa mababaw kasi hindi ako marunong lumangoy e. Nilagay ko ang mga damut na dadalhin ko sa isang vacation bag, kung yun ba tawag don. Nagdala din ako ng sunscreen lotion kasi mabilis akong mamula e kapag nababad sa arawan."I'll carry that." inagaw ni Cameron ang vacation bag na dala ko nang makita niya akong pababa ng hagdan. Hinayaan ko na lang dahil hindi niya rin naman ibibigay sa akin kung sakaling aagawin ko man sa kaniya. Bahala na siya."Ate, enjoy ka po dun ha?" bilin sa akin ng mga kapatid ko na akala mo e mas matanda sila sakin. Gusto ko sana silang isama kaya lang ayaw naman ni tatay tsaka 3 araw ata kami don, edi kailangan mag absent ng mga kapatid ko kaya hindi na lang sila sumama. Sabi ko okay lang naman mag absent kasi isang araw lang naman kaso ayaw nil
Chapter 27Nauuna siyang maglakad habang nasa huli naman ako. Ang hirap kasing sabayan ng lakad niya e ang laki ng hakbang. Ano ba namang laban ng mga binti ko sa mahaba niyang binti diba? Isang hakbang niya dalawa ko na, paryida nagmamadali pa hakbang ko non samantalang siya parang pinaka mabagal niya na nga atang lakad yon e. Napapalingon na nga siya sakin kasi siguro nababagalan sa paglalakad ko pero sinesenyasan ko lang siya na magpatuloy sa paglakad. Naiiling naman siyang nasunod pero hindi na yata siya nakatiis at sinabayan na ang paglakad ko. "Hala, ang lapit na ah? Bakit hinintay mo pa ako?" nasa pinaka dulo kasi yung room namin kaya medyo malayo din ang nilakad namin mula sa elevator. Malapit na sana kami e sinabayan niya pa ako. "I want you beside me pero ang tagal mo maglakad. Mas gusto mo pa sa likod ko." may pagtatampo sa boses nito, hinawakan pa niya ang kamay ko na hinayaan ko na lang.
Chapter 30Pumasok kami sa isang shop kung saan may nagtitinda ng mga swim suits. Tahimik lang akong nakasunod kay tita habang namimili siya ng gusto niya."Hindi po kaya magalit yung dalawa kapag nakita tayong ganito ang suot?" tanong ko kay tita nang makapag bihis na kaming dalawa. Pinahubad niya kasi sakin ang tshirt at shorts kaya naka swim suit na lang ako ngayon. Pinag titinginan kami, hindi naman ako na c-conscious dahil wala proud ako sa katawan ko. I have the curves, katamtaman lang ang laki ng hinaharap at ng puwet ko."Sus, konting lambing lang okay na ang dalawang yon." naka ismid niyang sagot.Naglalakad na kami ngayon palapit sa mag ama. Malayo pa lang ay kitang kita ko na kung paano sila mabilis na napatayo. Masama ang tingin nila at sinalubong na kami sa paglalakad. Nag aalala naman akong tumingin kay tita na nangingiti lang akong kinindatan. Hays, ang kulit din talaga ni tita minsan e. Binilisan ko ang hakbang para mapalapit agad kay Cameron. Hinapit niya ang bewang
Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par
Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par
Chapter 28Umupo kami sa upuan na nasa harap nila. Bale magkatabi kami ni Cameron, tapos magkatabi naman si tita at tito. Kaharap namin sila. Ipinaghila ako ni Cameron ng upuan, saka siya umupo sa upuan na para sa kaniya. Nakatingin lang naman samin sina tita, parehong nangingiti habang nakamasid sa anak."Bagay na bagay talaga kayong dalawa." tila kinikilig pa si tita habang sinasabi yon kaya natawa ako."Mom, you look like a teenager na na-crushback." puna niya sa ina kaya sinamaan siya nito ng tingin. Umirap lang naman siya saka inabala na ang sarili sa pagsandok ng pagkain. Pati plato ko siya na din naglalagay ng pagkain. May laman na din ang mga plato nina tita, kami na lang talaga hinintay nila bago magsimulang kumain. "Bagay na bagay sila, diba hon?" ayaw talaga paawat ni tita at dinamay pa ang nananahimik na asawa. Tumango na lang ito siguro para wala nang gulo. Under nga talaga siya, di niya lang maamin sa sarili niya."Mom, kumain ka na nga lang. Kung ano ano na namang naii
Chapter 27Nauuna siyang maglakad habang nasa huli naman ako. Ang hirap kasing sabayan ng lakad niya e ang laki ng hakbang. Ano ba namang laban ng mga binti ko sa mahaba niyang binti diba? Isang hakbang niya dalawa ko na, paryida nagmamadali pa hakbang ko non samantalang siya parang pinaka mabagal niya na nga atang lakad yon e. Napapalingon na nga siya sakin kasi siguro nababagalan sa paglalakad ko pero sinesenyasan ko lang siya na magpatuloy sa paglakad. Naiiling naman siyang nasunod pero hindi na yata siya nakatiis at sinabayan na ang paglakad ko. "Hala, ang lapit na ah? Bakit hinintay mo pa ako?" nasa pinaka dulo kasi yung room namin kaya medyo malayo din ang nilakad namin mula sa elevator. Malapit na sana kami e sinabayan niya pa ako. "I want you beside me pero ang tagal mo maglakad. Mas gusto mo pa sa likod ko." may pagtatampo sa boses nito, hinawakan pa niya ang kamay ko na hinayaan ko na lang.
Chapter 26Nagsuot lang ako ng below the knee na summer dress. Tapos nagdala lang ako ng ilang damit pampalit kung sakaling maisipan ko na mag swimming. Pero dun lang ako sa mababaw kasi hindi ako marunong lumangoy e. Nilagay ko ang mga damut na dadalhin ko sa isang vacation bag, kung yun ba tawag don. Nagdala din ako ng sunscreen lotion kasi mabilis akong mamula e kapag nababad sa arawan."I'll carry that." inagaw ni Cameron ang vacation bag na dala ko nang makita niya akong pababa ng hagdan. Hinayaan ko na lang dahil hindi niya rin naman ibibigay sa akin kung sakaling aagawin ko man sa kaniya. Bahala na siya."Ate, enjoy ka po dun ha?" bilin sa akin ng mga kapatid ko na akala mo e mas matanda sila sakin. Gusto ko sana silang isama kaya lang ayaw naman ni tatay tsaka 3 araw ata kami don, edi kailangan mag absent ng mga kapatid ko kaya hindi na lang sila sumama. Sabi ko okay lang naman mag absent kasi isang araw lang naman kaso ayaw nil
Chapter 25Mahimbing pa sana akong natutulog kung hindi lang ako binulabog ng dalawa kong kapatid. Hindi ko sila pinansin at muli na sanang babalik sa pagtulog ngunut hindi talaga nila ako tinitigilan. "Ano bang problema niyong dalawa?" tanong ko kanilang dalawa dahil ang aga aga talaga nilang manggulo. Linggo ngayon kaya day off ko, isang linggo na din ang lumipas mula nang magsabi si boss na manliligaw siya. And so far, okay naman siya. I mean, hindi naman halatang hindi siya marunong manligaw. He gave me flower everyday, we always eat lunch together, hatid niya ako pauwi sa gabi. He's also sweet and caring, sobrang clingy niya kapag kaming dalawa lang kaya aliw na aliw talaga ako sa kaniya. Kapag naman kaharap ang ibang tao, akala mo kung sinong siga. Maangas siya sa mga taong nakakasalamuha niya lalo na sa mga hindi niya gusto."E ate, nasa baba yung manliligaw mo po. Yung boss mo." "Shit, sige na lumabas na kay
Chapter 24Kakatapos lang naming kumain ni boss pero hinila na agad siya ng mga kaibigan at inabutan ng beer. Nagpakilala sakin ang mga kaibigan niya pero hindi ko matandaan ang mga pangalan. Ang kasama ko ngayon ay si Venice tsaka yung ibang mga babae na bisita. Mababait naman silang lahat, yung isa lang talaga kanina ang namumukod tangi."May dala ka bang swim suit?" tanong sakin ni Venice na agad kong inilingan. Ni hindi ko nga alam na pool party pala ito e. In the first place, hindi naman talaga kasi ako dapat kasama dito. Napilitan lang ako dahil sa boss ko na isip bata din talaga minsan."Gusto mo pahiramin kita? Mukhang magkasing size lang naman tayo ng body e." sasagot pa lang sana ako nang may mauna na sakin. Sino pa ba? Edi ang pala desisyon na si Cameron."No, hindi siya magsusuot ng kapirasong tela na suot mo Venice." tutol agad niya sa suhestiyon nito kaya napairap na lang ako.
Chapter 23Naka park na ang kotse ni boss sa harap ng isang malaking mansyon. Hindi pa lang kami bumababa dahil nahihiya pa ako. Siyempre, mga kakilala nila ang nasa loob tapos biglang merong outsider? Kaya itong boss ko ay hindi pa din makapasok, hindi daw siya papasok hanggat hindi rin ako pumapasok. Lakas din talaga ng tama e."Ano na? Hindi pa ba kayo bababa diyan?" siguro ay nainip na si Justine sa paghihintay kung kelan kami bababa kaya kinatok niya na ang bintana ng kotse."Hindi ka ba makapag hintay? Mauna ka na kung gusto mo." iritang sagot ni boss nang hindi ito binabalingan ng tingin."Tch, bahala na nga kayo diyan. Mauuna na akong pumasok sa loob." naglakad na ito papasok sa mansyon kaya naiwan na lang kaming dalawa."Are you ready?" "Yes, Cameron. Tara na, nakakahiya dahil paniguradong kanina ka pa nila hinihintay." tumango naman siya at nauna nag bumaba ng kotse. Inayos ko na