Kabanata 3

"SANDALI nga lang...hoy! Hintay!"

Kanina pa nananakit ang mga binti niya. She needs a break so bad!

"Okay ka lang?" Masamang tingin ang iginawad niya kay Ralph nang balikan siya nito. "Kung maging mahina ka. Hindi maging posible na matatalo tayo riyan."

"E sino ba kasing may sabi sa'yo na magaling ako sa ganito?!"

They were joining a fun run. Ralph texted her to attend the said event because she was his pretend girlfriend. Syempre pa, dumalo kasi si Yvette. Kaya heto siya, kasama ang kumag, na palong-palo sa pagtakbo, samantalang siya ay usad-pagong.

"Get up, Rebecca. Mauunahan tayo ni Yvette at nang partner niya. Get up now!"

"Eeee! Pagod na ako. Mauna ka nalang. Hindi naman siguro tayo ma-di-disqualified dahil...hoy! Ano iyang ginagawa mo?!" Bigla kasi siyang kinarga ng binata. "...ibaba mo nga ako, ano ba! Nakakahiya!"

"Shut up, will you?!"

Rinig sa buong area ang sigawan ng mga tao. Rebecca on the other hand, kept on practicing herself how to tag along with Ralph's action dahil unang-una, she was not very good on how to deal with it. Lalong-lalo pa na masyado siyang timid when it comes to guy touching her without permission

"Ibaba mo na ako." Because Rebecca is not comfortable.

"Huwag masyadong mareklamo. At pwede ba, don't be too stiff. Napaghahalataan kang masyado. At least be romantic."

"H-how?" Inosenti niyang tanong.

"Put your hands on my neck."

"H-ha?"

"My neck, Rebecca! Now!"

Dahan-dahan at in a slow motion. Walang nagawa si Rebecca kundi sundin ang gusto nito. Lalong-lalo na nga nang mapansin niyang bahagyang natigilan si Yvette nang makita sila na ganoong posisyon.

Jackpot!

Ang galing palang mag-manipulate ng kumag. Rebecca can sense a sudden emotion crossed on Yvette's eyes. Nawala na rin yata sa focus ang partner nito at natigilan rin sa pagtakbo. Until, Ralph reached the finished line, agad silang dinaluhan sa isa sa mga coordinator ng naturang programa.

"Ang sweet! Sweet naman, Mister De Lumen."

Ngunit deadma lang sa lalaki ang sinabi ng babaeng coordinator. Agad siyang ibinaba ng binata at walang salitang nilapitan ang dutche bag kung saan iniwanan nila ang tumbler para sa pag-inom.

"Ma'am, bad mode ba iyang si sir?"

Rebecca don't know how to answer. Palagi naman kasing bad mode si Ralph kaya ngiti nalang ang isinagot niya sa babae.

Napanguso si Rebecca habang dahan-dahang nilapitan si Ralph. Ang mga mata nito ay nakapokus sa kung saan, at hindi nga si Rebecca nagkamali, nagsa-sight seeing na pala ito kay Yvette at sa lalaking partner nito na mukhang bago rin lang sa showbiz.

Napasunod na rin ang mga mata niya roon.

"What do you think of them?" Maya-maya ay tanong nito. "Bagay ba sila?"

"Hindi," nilingon siya ng binata. Siya naman ay agad dinipensahan ang sarili. "Oh bakit? Sinasagot ko lang ang tanong mo!"

"Whatever. Anyway, have you read the memo? After fun run. May isang trekking pa tayong dadaluhan."

Muntikan siyang nasamid sa nainom. Anong trekking? Wala namang nabanggit ang binata na may ganoon ah! Isa pa, masakit na ang mga paa niya.

"What's gotten to your reaction? You haven't read the memo?"

"H-hindi! Akala ko kasi ay eto lang." Bahagyang bumaba ang tingin niya sa kanyang binti ang paa. If she would have join the trekking, then probably by tomorrow, she can't be able to walk perfectly.

Nasali pa siya sa isang fun-run event na wala man lang warm-up upang maka-recover ang kanyang mga reflexes dahilan na ganito nga ang naging resulta.

"Pwede bang time out muna? I haven't been exposed to this kinds of outdoor games. Kaya hindi ako ganoon ka extreme."

Hindi nagsalita ang binata. Ang pansin nito ay nasa kung saan enough to see Yvette and her partner having some unusual day under the heat of the sun.

They are typically having a kissing scene!

Kung kanina ay nagkagulo ang mga tao sa Arena. Hindi na magkamayaw ang mga taong nanonood ngayong si Yvette at ang lalaking partner nito ang gumagawa ng eksena.

"Let's go."

"H-ha?"

Lakad-takbo ang ginawa niya masundan lamang si Ralph na sing bilis pa sa takbo ng kabayo ang mga paa. Ni hindi pa nga siya naka-recover sa pananakit ng mga paa niya, heto at mukhang mapapalaban na naman siya, plus iyong sa trekking pa!

Well, Rebecca understand why Ralph acted that way.

Of course! Nagseselos ang lolo niyo dahil talagang ka selos-selos naman talaga iyon. If she was in Ralph's shoes, Rebecca could feel the same way. Iyon nga lang, hindi siya si Ralph at hindi pa rin niya naranasan kung ano ang pakiramdam ng mainlove kaya, nevermind nalang.

"Hoy! Dahan-dahan naman. Masakit na ang paa ko."

But Ralph did not respond and kept on walking so fast. Idagdag pa ang bitbit niyang dutche bag dahil masyadong Gentleman ang lalaki para iwanan iyon sa kanya.

Nang makapansin nang permanenteng bench. Walang pakundangang naupo roon si Rebecca. Bahala nang maiwan siya ng Ralph na iyon, o magalit ito sa kanya ay wala siyang pakialam. The least on her concern was her foot. Mukhang sumuko na yata sa dami ng paltos.

Kagat ni Rebecca ang labi nang magawa niya nang hubarin ang sapatos. Never in her life she felt like a beggar. Napangiwi siya nang malakas na umihip ang simoy ng hangin dahil bahagyang humapdi iyon.

She was running for about five-hundred kilometers. And to the point that she was not an expert runner. Hindi rin siya nakabwelo na ganoon pala kalayo ang kanyang tatakbuhin because Ralph did not told her. Doon niya lang nalaman na nasa venue na sila, at wala na siyang oras pang mag back out dahil nakapila na.

Parang gustong-gusto niya nang umuwi upang magpahinga...

"Bakit hindi mo sa'kin sinabi?"

Nagulat si Rebecca nang marinig ang familiar na boses at nakita niya si Ralph na nakatayo sa kanyang harapan. Nakababa ang tingin sa exposed niyang mga paa kung kaya't agad niyang itinago iyon sa ilalim ng kanyang inuupuan.

"Hindi naman ganoon kasakit," of course that was a lie.

"Yvette experienced that one at palagi niyang sinasabi na masakit." Anito.

"Unfortunately, hindi ako si Yvette..." Natigilan si Rebecca ng bumaling ang walang reaksyong si Ralph sa kanya. "Stop answering, will you?" Sabay luhod nito upang pilit hilahin ang mga paa niya paalis sa nakatagong upuan.

"Let me see..."

"Huwag na nga! Okay lang naman ako e. Need lang ng kunting pahinga. I guess."

"Patingin,"

Wala talaga siyang laban sa lalaking ito. Imbes na magmatigas, ipinakita na lamang niya sa binata ang kalagayan ng kanyang paa.

"Wait for me here."

"Bakit saan ka pupunta?"

"To my car. May bandage yata ako roon na naiwan, If I'm not mistaken."

"Dalian mo. Kasi masakit." Sa wakas ay umamin na rin siya. Then Ralph give her an annoying stare.

"Sabi mo walang masakit?"

"Hello? Hindi 'ho ako robot no? May feelings at puso rin ako. Hindi nga lang broken like..." Natigilan siya nang makita ang pandidilim ng mukha ng binata, "...Sabi ko nga maghihintay ako. Lakad na! Tsupi!"

Nang makaalis si Ralph ay nagkaroon ng pagkakataon si Rebecca na hilotin ang paa niya. Her father would probably get worried kaya mainam sigurong hindi siya magpapahalatang may masakit. Masyado pa namang observable iyong ama niya. O mas magandang sabihin, masyadong usisero iyon kung may kinalaman sa kanya.

Right!

Ni hindi nga siya nagpaalam na may fun run siyang dadaluhan. Maging ang status niya ngayon na isang pretend girlfriend ay wala ring alam ang kanyang ama.

Lihim na lamang siyang natawa.

What if her father would know the situation. What his reaction could be?

Magagalit kaya?

"Uhm, hi."

Nag-angat nang tingin si Rebecca at nagulat ng makitang si Yvette pala itong nakatayo sa gilid niya. Nagkaroon siya ng instant taranta kaya nang binalak niyang tumayo ay agad siyang pinigilan ng dalaga.

"No, no. You don't have to..." Bumaba ang tingin nito sa paa niya. "They're swollen. Napa-check up mo na ba iyan? Dahil ba 'yan sa fun run?"

"Uhm..." Napalunok siya nang makailang beses. "Oo eh."

Nasaan na ba ang Ralph na iyon at ang tagal naman yata?

"Naku! Kung hindi mo iyan mapagamot malamamg magkakaron iyan ng infection. I experienced a lot of times like that. Mabuti nalang at palaging nandoon si Ralph para siya mismo ang personal na gagamot. You know, he can demonstrate basic simulation about medical situations, because he studied that one abroad. Iyon nga lang, mas may calling kasi siya sa pagnenegosyo."

"I see."

"So, how are you and him?" Hindi pa man si Rebecca nakasagot ay may pahabol na agad si Yvette, "pasensya ka na kung palaging mainit ang ulo niyang si Ralph. You know, he's been dealing with heart problems, alam ko kasing masama ang loob niya sa'kin dahil tinanggihan ko kanyang marriage proposal, pero heto at may girlfriend na siya.

"Ni hindi ko pa nga nasabak ang mundo ng international movie ay—"

"Rebecca..." Sabay pa silang nabaling ni Yvette ng marinig ang boses ni Ralph.

Rebecca can sense the excitement on Yvette's reaction kaya nginitian niya si Ralph. Subalit nagpang-abot lamang ang kilay ng lalaki.

"Ralph, kumusta ka?" Tanong ni Yvette in a happy tone.

"Ayos lang." Saka lang nito binalingan ng tingin ang babae. "Would you mind me to have my girlfriend?" Pasimpleng natampal ni Rebecca ang noo.

Ano sa tingin mo ang ginagawa mo ngayon Ralph! Ayan na oh! Kaharap mo na ang love of your life, tanga!

"S-sure. Sure!"

"Thank you," Sabay luhod ng binata sa kanyang harapan kaya nataranta si Rebecca. At the same time, nakaramdam ng iritasyon. That was his cue signal!

For pete's sake Ralph! Yvette wanted to converse with you. Napaka-manhid mong ungas ka!

"Does it hurt?" Ramdam ni Rebecca ang sincerity at pag-aalala sa boses ng binata.

Maybe one of the act lalo na nang mapansin sa kanyang balintataw ang paninitig ni Yvette sa kanilang dalawa. And on the second thought, Rebecca think that she should be intimate kaya bahagya siyang tumikhim.

"Oo. Bakit ang tagal mo. Namiss tuloy kita lalo,"

Pansin niyang nagulat ang binata dahil natigilan ito sa ginagawa at inangat ang tingin sa kanya. Simpleng tinaasan niya ito ng kilay.

Just act okay?

Mukhang nakuha ni Ralph ang nais niyang iparating dahil ngumiti ito nang ubod tamis. Bago muling magsalita.

"You should have sent me a message para mas binilisan ko pa." Tinapos muna ng binata ang ginagawa sa paa niya bago ito tumayo, nagpagpag ng damit, tumabi sa kanya sa pag-upo at ang kasunod na ginawa nito ay siyang hindi ni Rebecca labis na inaasahan.

Ralph kissed her in the forehead!

He kissed her! Sa harapan mismo ni Yvette!

"Ahh...maybe I should leave you two." Anang Yvette and Rebecca was now biting her lip lalo na ng maramdaman ang daliri ni Ralph na nilaro-laro ang dulo ng kanyang buhok.

"Yeah, I guess. Iniistorbo mo kami."

W-what?

"Sige. See you, Ralph. See you, Rebecca."

Nang makatalikod si Yvette ay agad niyang binigyan ng mahinang sikmura sa tiyan ang binata. Then Ralph only grunted.

"What's your problem, woman?"

"Anong what's your problem? Tinatanong pa ba iyan? Ikaw Ang problema ko na putres ka!?"

"Why? What did I do?"

Kulang nalang talaga ay magha-hire siya ng tangke-de-gyera na made in Ukraine.

"Si Yvette iyon!" Giit niya. Gustong iparating na mukhang bad shots iyon para sa babae. "Ang love of your life, Gago ka ba?!"

"Si Yvette nga iyon." Natampal ni Rebecca ang noo. "Napansin ko na kayo kahit sa malayo na ako and of course, I need to act as possible as I am. I want her to be jealous about us." Pahayag nito.

Siya naman ay natampal na lang ang noo.

Halata naman kasi na nagseselos na iyong si Yvette e. Knowing their relationship, maybe one of these days, baka magkakabalikan na ang mga ito so she should do her thing.

"Well, Yvette is kinda jealous nga."

"You think?" Ay nagtanong pa!

"Nagseselos nga iyon!" Pinitik ni Ralph bigla ang kanyang noo. "Hoy! Masakit!"

"Kaya huwag mo akong masigaw-sigawan." Anito. "Lalong-lalo na sa harapan ni Yvette."

"Hindi naman kita sinisigawan...aray! Ano ba?" This time, pinitik na naman ng binata ang ilong niya. "Ano ba?! Nakadalawa ka na ah?"

"Whatever. Just don't shout or else..."

"Or else, what? Pipitikin mo na naman ang noo o ang ilong ko?"

"I'll just think of it. Anyway, okay na ang paa mo?"

"A little."

"Good. Let's go."

Sasagot na sana si Rebecca nang makita niyang paparating na naman si Yvette. Mukhang may nangyari dahil lakad-takbo ang ginawa nito. Siniko niya si Ralph dahil hindi nito napansin ang dalaga. Kailangan niya pa tuloy bulungan ang binata para mapansin nito si Yvette.

"R-Ralph, I need some help." Panimula nito ng tuluyang makalapit. "P-pwede bang pakiayos muna ng gulong ng sasakyan ko. All the way from trekking, pumutok kasi ang kaliwang bahagi niyon."

Nilingon siya ni Ralph.

"Will you be okay here? Saglit lang ako roon."

Yvette's stares tore down at her. Kaya nag-iwas siya ng tingin at binalingan ang binata.

"Of course, okay lang ako dito."

"Good. Mukhang hindi mo na naman kasi kailangan ng assistance di'ba, Rebecca? Tama ako?"

"Oo." Sagot niya kay Yvette.

"Alright. Just wait for me here, Rebecca." Ani Ralph.

Kahit hindi ka na nga bumalik. Kaya niya naman kasi ang sarili. Si Yvette na mismo ang nagkumpirma.

Nang makaalis ang dalawa. Hindi maalis ni Rebecca ang tingin sa mga ito. They were so good to look at na parang perpektong couple talaga. Ngunit sa kabilang banda ay sumama ang pakiramdam niya.

Gusto niyang ipangalandakan kay Ralph na masakit ang paa niya, pero anong magagawa niya? She was just a pretend girlfriend kaya dapat rin lang na mas uunahin nito ang pinaka-priority.

"Sus! Mabuti nalang kako at never ko pang naranasan ang mainlove. Ayaw ko pang mabaliw. Sa ganda kong 'to."

Then she slowly walked all by herself. Uuwi na siya. Pinadalhan na lamang niya ng text message si Ralph subalit nakarating na lamang siya sa bahay nila. Ay wala man lang itong reply.

Maybe Ralph is enjoying the moment na kasama nito si Yvette. Ang babaeng pinakamamahal nito.

Oh, what a great day!