Guia POV May sasabihin pa sana ako pero nasa pinto na si Dylan. “Pinsan, dalian mo na diyan. Tama na ang sobrang pagpapaganda at baka lalo ma-inlove pa lalo si Larsen sa’yo,” nakangiti niyang saad. Lumapit si Jacob sa huli at marahang hinampas ang balikat nito. Walang itulak kabigin ang dalawa lalo at halatang may lahing puti ang dalawa. Australian ang ama ni Dylan samantalang Norwegian naman ang ama ni Jacob. Kung may pagkakahawig man silang dalawa, iyon ay ang parehong mas lamang ang pusong pinoy ng mga ito. “Umalis na nga kayong dalawa. Dito pa kayo nagtuksuan. Sige na, tatapusin ko na ang pagbibihis,” pagtaboy ko sa dalawa. Pareho silang umalis at nagpatuloy akong ayusan ng kasama ko. Ilang sandali rin ang lumipas at lumabas na kami sa silid nang matapos. Na-focus sa akin ang atensyon ng lahat nang bumaba na ako sa hagdan. “Wow! Mommy, you are so pretty just like me.” Humagigik pa si Vivienne sa sinabi niyang pagpuri sa akin. Natuwa ak
Jacob POV I wanted to laugh at Guia's face but I stopped the urge to do so. She looked giddy by her reaction. Kahit anong pilit niyang itago ang kanyang kilig, nahalata pa rin sa kislap ng kanyang mga mata. Binaybay ko na ang daan patungo sa silid ni Tita Josephine. Kumatok muna ako ng tatlong beses bago pihitin ang doorknob. "Tita Jo, ano ba ang importante nating pag-uusapan?" bungad ko kaagad matapos isara ang pinto. Ilang hakbang ko lang at lumapit na ako sa sofa kung saan silang mag-ina nakaupo. Napukaw ang aking atensyon ang hawak na brown envelope ni Tita Josephine. May kung anong kaba ang gumuhit sa aking dibdib. "Maupo ka, hijo," minuwestra pa ni Tita Jo na maupo ako sa katapat na single leather seat. "Malamang nagtataka ka kung bakit gusto kitang makausap nang sarilinan." Napabuga pa siya ng hangin na parang may kung anong mabigat na bagay na nakadagan sa kanyang dibdib. Inabot niya sa akin ang envelope na kanina lang ay hawak ni Dylan. "I'm dying."
Guia POV Katatapos ko lang mag-check ng email. Kanina ko pa hinihintay si Jacob lalo at gusto kong malaman ang sadya sa kanya ng Tita Josephine. Nahihiwagaan ako sa kilos niya nitong mga nakaraang araw. Nawawaglit lang sa isip ko na kausapin siya lalo at napakabilis ng mga pangyayari sa mga buhay namin. Kung ilang araw pa lang kami sa Pilipinas ng aking mga anak pero, pakiramdam ko antagal na namin nandito. Napabuga ako ng hangin lalo at natambakan na pala ako ng trabaho. Ayaw ko naman na maging tampulan ng tsismis lalo at kabago-bago ko pa lang sa trabaho ay panay pa ang absent ko. Kahit pa sabihin na ako na ang fiance ni Jacob, naasiwa ako. Kaya, napagpasyahan ko ang isang bagay. Umawang ang pinto at pumasok si Jacob. Ni hindi kaagad niya napansin ang ngiti ko sa kanya hanggang sa pinatunog ko ang aking mga daliri. I snapped at him and that's how I got his attention. "Ano sadya nila Tita Jo sa iyo?" tanong ko kaagad sa kanya habang sinasara niya ang pinto
Guia POV Natapos nga akong mag-almusal, binilin ko na kay Manang Nelia ang kambal. "Kayo na po bahala sa dalawa mamaya, Manang," sabi ko. "Baka kayo na po ang sumundo sa dalawa. Kasama n'yo naman po ang apat na bantay ng dalawa," dagdag ko pa. "Walang problema, Ma'am Guia," sagot naman niya sa akin. "Guia na lang po ang itawag ninyo sa akin. Naaasiwa po ako kapag tinatawag ninyo akong ma'am." "Sige, Guia." Hindi naman nagtagal ay dumating na kaagad si Jacob nang marinig ko ang busina ng kanyang sasakyan. Lumabas na ako ng bahay at diretso na sa garahe. Pinagbuksan ako ng pinto ni Jacob kahit pwede naman na ang kanyang mga bodyguard ang gumawa. Hindi pa rin ako masanay-sanay na marami siyang bodyguards na kasama sa lahat ng kanyang mga lakad. Pakiramdam ko tuloy, isa siyang mafia boss imbes na isang mayamang businessman. "What were you thinking?" untag niya sa akin. Nagulat pa ako nang kumaway pa si Jacob sa mismong mu
Guia POV "Kuya Daryl! Ano itong ginagawa mo? Malalagot ka kay Papa," madamdamin kong saad. Kahit sinisita ko na siya isang kiming ngiti lang ganti niya sa akin. Lumapit siya sa akin at nabigla ako nang mahigpit niya akong niyakap. "Ito ang dapat kong gawin, bunso," aniya habang hinahaplos ang aking likod. Hinarap niya ako at hinaplos ang mukha. "Iyakin ka pa rin tulad ng dati." Nabigla ako sa sinabi niya. Sa sobrang gulat ko, hindi ko namalayan na naiyak na pala ako at patunay ang pisngi kong basa na ng luha. "Kuya Daryl talaga, malakas ka pa rin manukso," nanunulis ang nguso na saway ko sa kanya habang pinapahid ang luha ko. "Baka itakwil ka ni Papa at ng mama mo," mahina kong saad. Bumalasik ang mukha ni Kuya Daryl. "Hindi ko siya kailanman itinuturing na ina, Guia. Para sa akin, si Mama Guada lang ang nararapat na tawaging ina. Kung papipiliin ako sa susunod kong buhay, isandaang beses kong pipiliin si Mama Guada kaysa sa kanya," may diin niyang sabi.
Jacob POV My jaw clenched as I watched Guia's useless father. Bigla kong naisip ang ama kong si Jonas Larsen. Compared to Armando Cordero, mas mabuti pa rin si Papa kaysa walang kwentang ama ni Guia. My dad had an illegitimate child, but I saw how he repent. Mas pinili niya pa rin kami ni Papa. He tried to win mama back but to no avail. A tinge of pain is engulfing my mind. Kung kaya ko lang protektahan si Guia mula sa pamilya niya, gagawin ko lahat. Nasasaktan akong nakikita siyang nasasaktan sa mga eksenang natutunghayan niya. Bumukas ang pinto at pumasok ang isang lalaki. Hindi ko maipaliwanag kung bakit naiinis ako sa karakas ng itsura nito. "It's been a long time, Guia," saad nito habang lumalapit sa tinutukoy nito. As a protective instinct, sinenyasan ko siyang manatili sa puwesto nito. Napailing na lang ang lalaki at biglang napakamot sa balikat nito. "Oops, I feel like I am interrupting something." "And you are?" tanong ko habang tinititigan ang lalaki mula
Guia POV Hindi ako nag-angat ng tingin. Parang pinipiga ang dibdib ko na marinig na magiliw na magiliw kung tratuhin ni Papa ang anak niya sa pagkakasala. "Pagsisisihin mo ang pagtalikod mo sa pamilya mo para lang kampihan ang ibang tao, Daryl," ani Papa. "Wala akong pinagsisisihan, papa. Ginawa ko lang ang dapat ginawa ko sana noon pa. Noong nabubuhay po si Mama. Hinayaan ko lang na itakwil mo ang kapatid ko. Hinayaan kong tratuhin mo si Mama Guada nang masama. You never know how much I regret tolerating you on how you horribly treat your wife and love your other family," saad ni Kuya Daryl. Bakas sa kanyang mukha ang mga igat na tila puputok na sa pagpipigil ng galit. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya. Kung ako lang, ayoko na mag-away pa sila ni Papa. Mas gusto ko na lang na manahimik. Mas pinamumukha kasi ni Papa sa aming dalawa na hindi niya pinagsisisihan ang masama niyang trato sa mama. "Let's go, Jacob. Umuwi na tayo," malamig kong saad.
Guia POV "Kailangan mo na yata bumalik sa opisina?" tanong ko pa. Ayaw ko man makaramdam ng disappointment pero hindi ko maiwasan na mabawasan ng excitement ang supposed to be lunch namin mag-anak. "The meeting can wait, Guia. Mas importante kayo ng mga anak ko. Our family will always be my priority from now on. Kaya nga marami akong empleyado para gumawa ng mga trabaho instead na ibaon ko ang sarili ko sa mga gawain na pwede naman na sila na ang gumawa," paliwanag pa ni Jacob habang tinitigan ako. Matay mang isipin, gusto kong matunaw sa uri ng titig niya sa akin. Siya kasi iyong lalaki na literal na hinugot mula sa mga paperback na kinahiligan kong basahin nang teenager pa ako. "You are literally stripping me naked by the way you look at me, Guia. Ngayon ko lang napansin ang ganitong side ng pagkatao mo," pansin ni Jacob. Umabot sa kanyang mga mata ang kanyang ngiti habang kagat-labi na nakatingin sa akin. Sabihin pa ay nanunukso siya sa uri ng m
Epilogue Nanganak si Guia ng isang malusog na batang lalaki at Jonas Frederic Larsen ang pangalan ng sanggol. Hango ang pangalan mula sa mga yumaong abuelo na sina Jonas at Federico. Walang pagsidlan ang tuwa ni Jacob lalo at tulad ng kambal, siya pa rin ang kamukha ng bagong silang na anak. "Malay mo, Guia sa susunod na anak natin kamukha mo na," natatawang saad ni Jacob habang kalong ang anak. Kaagad namang umasim ang mukha ni Guia sa sinabi ni Jacob. Hindi sa ayaw na niyang pagbigyan ang asawa sa hiling nito na dagdagan ang anak nila pero natatawa na lang siya sa mukha ni Jacob habang nanganganak siya. "Talaga ba? Kapapanganak ko lang tapos ngayon hihirit ka ng bagong anak? Shame on you, John Jacob Larsen! Nakakatawa kaya ang mukha mo sa delivery room." Imbes na mainis natatawa na lang si Guia sa sinabi niya lalo at ni-record pala ni Dylan ang panganganak niya . At doon nga sa recording ay kitang kita kung paano halos mawalan ng malay si Jacob dahil sa sob
Guia POV "Jacob, what's the meaning of these?" Minuwestra ko ang kamay ko paturo sa naka set up ng wedding venue. Para namang eksena sa pelikula kung lumapit sa akin si Jacob. Literal na pakiramdam kong tumigil ang ikot ng mundo. Gusto ko lang naman sanang kumain ng steak at ano itong may sorpresa pang nalalaman? Tatayo sana ako pero pinigilan ako ni Jacob. "Just stay put, Guia. Hindi ka pa pwede ma-stress. Yes, your guess is as right as it is. Ikakasal tayo ngayon. I can't wait to spend my life with you. Ayoko ng palampasin ang pagkakataon na ito. We both have peace with our past and our family issues are almost solved. Wala ng makakapigil pa sa tuluyan mong maging isang Mrs. John Jacob Larsen." Napantastikuhan ako sa sinabi ni Jacob. Why does he sound so unromantic and yet his action speaks otherwise? Lalo pang lumapit ang violinist sa amin at doon ko lang napansin na napapalibutan na pala kami ng mga tao. Hindi ko sila namalayan kanina dahil abala akong ip
MGuia POV "Mommy, is your dad dying?" tanong ni Vivienne. At dahil sa sinabi ng anak ko, pumatak ang aking luha. Hindi ko mapigil ang sarili na tingnan si Tita Jo na impit ang pag-iyak. Sinenyasan ko siya na dalhin ang mga anak ko sa labas. Tumango siya at niyakag ang kambal na lumabas. "Let's give your mom and your grandpa some privacy," saad pa ni Tita Jo. Tumalima naman ang mga anak ko. Pero, hindi ako iniwan ni Jacob. Tiningnan ko siya at saka tiningnan ang kamay ni papa na hawak niya pa rin. "Gusto kong h-humingi nang patawad sa lahat ng pagkukulang ko sa 'yo, anak." Mahina at pautal na bumigkas si papa. Lalong sumakit ang lalamunan ko sa sinabi niya. Gusto ko siyang yakapin pero puno ng mga swero at tubo ang kanyang katawan. Hirap din ako na yumuko lalo at mabigat na rin ang aking maumbok na tiyan. Ramdam ko ang paghaplos ni Jacob sa aking braso at minuwestra niya ako na ilapit ang aking tainga kay papa. "Gusto mong yumuko para marinig mo pa lalo ang
Guia POV Matapos ang komprontasyon sa living room at pagpapalayas ni Jacob kay papa, hindi na ito nagtangka pang bumalik pa. Nabalitaan ko na lang na naubos na pala ng mag-ina niya ang kanyang pera. Masyadong tinutukan ng mga ito ang pagkuha ng abogado para maabswelto lang si Melinda. But, there is nothing they can do about it. Masyadong malakas ang ebidensya laban sa kanya. Tadtad ng CCTV ang buong resort kaya talagang madidiin siya. "You can give the case a rest, Jacob," suggestion ko pa sa kanya. Isang malalim na paghinga ang narinig ko mula kay Jacob. Nasa library kami habang busy siya na tapusin ang mga gabundok na papeles na kailangan niyan pirmahan. "You are asking me as i wasted Jacques effort to save me, Guia." Hindi man lang nag-aksaya ng panahon si Jacob na tungnan ako. Nahihimigan ko ang lungkot sa boses ni Jacob. Is it regret? Regret that after all they've been through, Jacques chose to save him when in fact he could have let Jacob die. Nagsisis
Guia "Ano kayo 'yon, tita?" tanong ko pa. Nanlalamig na ang aking kamay at iniisip pa lang na baka mapahamak ang kambal ay tila gusto kong mabaliw. "Kumalma ka nga, Guia. Isipin mo na buntis ka. Magtiwala ka naman kay Jacob," sita pa ni tita sa akin. Hinuli niya ang kamay ko at kaagad na umasim ang kanyang mukha. "Malalampasan din natin ang lahat ng ito. Ikakasal ka kay Jacob bago ka manganak." Tumayo ako at nagpumilit na lumabas ng silid. "Kita mo itong buntis na ito. Ang kulit mo talaga! Mananagot ako kay Jacob 'pag may nangyaring masama sa 'yo!" yamot na saad pa ni Tita Josephine habang hinihila ako pabalik. Nakahawak na ako sa seradura ng pinto pero malakas si tita. "Puputi yata lahat ng buhok sa katawan ko sa tigas ng ulo mo!" asik na niya sa akin. "Hindi ninyo ako maintindihan eh!" naiinis ko na ring sagot. Papadyak akong humakbang pabalik sa upuan. Tumulis ang nguso ko sabay halukipkip. Hmp! "Hindi naman ako takot na hindi matuloy ang kasal nga
Jacob Mabuti na lang talaga at naisipan kong i-check si Guia sa dressing room. kinulong ko na talaga si Alberta. Nagtataka ako lalo at hindi pamilyar sa akin ang kasama niyang assistant. Tama nga ang sinabi ni Randy sa akin. Pupuslit ang kapatid ni Guia para manggulo. "Bossing, kinulong na namin si Alberta at papunta na rito ang kakilala kong pulis," pagbibigay alam sa akin ni Michael. "Hindi pa ba dumarating si Randy?" tanong ko. Kanina pa dumating sina Guia at hindi ko mahagilap ang tauhan ko. Nang tingnan ko si Michael, may gumuhit na pag-aalala sa kanyang mukha. "Bossing, nasalisihan tayo. Nasa mansyon pa si Randy at kakagising lang. May 'di kilalang tao ang tinambangan siya sa garahe at nagpanggap na siya," mahinang usal ni Michael habang binabasa ang isang text message mula sa kanyang cellphone na hawak. Dumagundong kaagad ang kaba sa aking dibdib. Sino ang pangahas na nagpanggap na si Randy? Hinamig ko ang sarili ko at kaagad na pinindot ang
Guia "No, kasalanan mo ang lahat ng mga malas sa buhay ko!" nangagalaiti ng sigaw ni Melinda sa akin. "Simula nang mapilitan ang papa na pakasalan ang malandi mong ina, nagkanda letse-letse na ang buhay naming mag-ina!" "Hindi malandi ang mama! Alam ni Gracia sa umpisa pa lang na ikakasal ang papa sa mama. Kaya kasalanan ng nanay mong haliparot kung bakit naging magulo ang buhay niya," sagot ko pa. Biglang nawala ang takot ko lalo at nanginginig na si Melinda sa harap ko. "No! Kayo talaga ni Guada ang may kasalanan! Pati si Kuya Daryl, sa inyo kumakampi. Kaya dapat lang sa walang kuwenta mong ina na namatay na!" tila nahihibang na sigaw ni Melinda. Nagpanting ang tainga ko sa mga salitang nagmumula sa bibig ni Melinda. Walang babala kong nilamukos ang bibig ni Melinda pagkatapos ay sinampal ko nang ubod ng lakas ang magkabila niyang pisngi. Pakiramdam ko umakyat na yata sa ulo ko ang dugo ko sa mga kalapastanganan na sinasabi ni Melinda patungkol kay Mama Guada
Guia "Dalian na natin, Guia. Baka mainip na si Jacob at hindi ka na pakasalan." Umasim ang itsura ko sa sinabing iyon ni Tita Josephine. Pasakay na ako ng bridal car na magdadala sa akin sa resort. Nakatunghay sa akin ang sampung bodyguard na magiging escort namin ni Tita Josephine at Tito David. Dinaig ko pa ang isang artista na may dadaluhang awards night. Nagtataka nga ako kung bakit puro mga foreigner ang mga ito, maliban lang kay Randy na nag-iisang pinoy sa lahat. Ayaw naman akong bigyan ng paliwanag ni Tita Josephine kung saang security agency nila ito kinuha ni Tito David. Kahit anong pilit ko kay Jacob na dapat tatlong bodyguard lang ay ayaw niyang pumayag. "Huwag ka ngang sumimangot, Guia. Malas sa ikakasal ang nakasimangot," dagdag pa niya. Nilingon ko si Tita Josephine at nangunot ang noo ko nang makita siyang namumula na ang kanyang mga mata. “Akala ko ba malas ang sumimangot?” tanong ko sabay dukot ng tissue na nasa tabi ko lang. “
Jacob "Makinig ka kay Tita Josephine, Guia. Why are you avoiding the wedding?" may halong iritasyon ang boses ko. I am not doubting Guia's intention. I know her well. But, I can't blame Tita Josephine's words. "Tapos ang usapan, Guia. Ikakasal ka sa nakatakdang petsa na napag-usapan na namin ni Alberta. Nakakapagod na rin ang mag-postpone ng event. I want you to hear me out. I only want the best for you. Kung ayaw mo makinig, I will take it as you being an ungrateful niece and an uncaring mother to your children." Umasim na ang mukha ni Tita Josephine sa mga sinabi niya. Tumayo na siya at hinila na si Dylan para umalis sa living room. Tikom ang bibig ni Guia. Para lang siyang isang teenager na sinermunan ng kanyang magulang dahil na rin sa katigasan ng kanyang ulo. "Please don't give me that look, Jacob. Nakakarindi ang mga sinabi ni Tita Josephine and yet you seem to enjoy every minute of it," saad pa ni Guia. "Well, I can't blame her, Guia. Pwede