Share

Chapter 52

Author: Deigratiamimi
last update Last Updated: 2025-01-31 15:43:30

Emily’s POV

Kahit anong iwas ko, ramdam kong patuloy nang lumalakas ang hinala nina Tina at Luna. Hindi pa man sila nagtatanong ulit, pero sa paraan ng tingin nila sa akin tuwing may tatawag sa akin si Marco, halatang may kung anong naglalaro sa isip nila.

Kaya naman ngayong lunch break, wala akong choice kundi sumama sa kanila sa cafeteria—kahit na alam kong ang main topic nila ay ako.

"Ano ba talaga, Emily?" Tina leaned closer, her eyes full of curiosity. "May tinatago ka, no?"

Napangiti ako nang pilit at sinubukang magpaka-deadpan. "Anong tinatago? Wala!"

Luna raised an eyebrow. "Then why do you look extra glowing these days?"

"Oo nga!" Tina agreed. "At parang ang saya-saya mo palagi."

"Hindi ba pwedeng masaya lang ako?" sagot ko, pilit na hinahanap ang best way para iwasan ang topic.

"Pwede naman," Luna smirked. "Pero may dahilan kung bakit ganyan kasaya."

"Hindi ko kayo maintindihan," sagot ko, kunwaring clueless.

Tina narrowed her eyes at me. "Sabihin mo nga sa amin, Emily… may
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 53

    Emily’s POVMakalipas ang ilang oras, sinubukan kong ibalik ang sarili ko sa trabaho. Hindi ako pwedeng magpatalo kay Marco. Nakakainis dahil parang natutuwa pa siya sa tuwing nag-papanic ako kapag nasa opisina kami.Buti na lang at may meeting siya sa labas. Kahit papaano, nagkaroon ako ng oras para huminga nang maluwag.Bandang alas singko na ng hapon, nagdesisyon akong tapusin ang natitira kong reports. Kailangan kong tapusin ang lahat ng pending tasks para wala nang dahilan si Marco na tawagin ako sa office niya mamaya. Ayokong madiskubre ng mga tao rito kung paano siya manukso kapag wala nang ibang nakakakita.Habang abala ako sa harap ng laptop ko, biglang tumunog ang phone ko. Napakunot ang noo ko nang makita ang nag-message.Marco: I’m outside. Let’s go home.Muntik na akong mapatalon sa kaba. Hala! Bakit nandito na siya?Luminga ako sa paligid. Nasa kabilang desk lang sina Tina at Luna, parehong abala sa pag-aayos ng gamit nila. Hindi ako pwedeng umalis nang sabay kami ni Mar

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 54

    Emily’s POVKinabukasan, bumalik kami sa usual naming routine—kunwaring walang namamagitan sa amin habang nasa opisina. Alam kong hirap si Marco, pero wala siyang magawa dahil mas matimbang ang takot ko kaysa sa kagustuhan niyang ipagsigawan ang relasyon namin.Habang nasa loob ako ng office niya, abala sa pagsasalansan ng mga papeles, naramdaman kong nakatingin siya sa akin."Emily."Napatingin ako sa kanya. Nakasandal siya sa upuan, nakahalukipkip, at may kakaibang ngiti sa labi.Napakunot-noo ako. "Bakit?""Are you free for lunch?" tanong niya.Napatingin ako sa oras sa laptop ko. Alas dose na pala."S-Siguro?" sagot ko, nag-aalangan. "Pero baka gusto nina Tina at Luna na sabay kaming kumain."Nakaismid niyang pinaglaruan ang ballpen sa mesa niya. "Kasama ba ako sa choices mo?"Napalunok ako. Alam kong hindi siya papayag na tatanggihan ko siya."Tignan ko kung may excuse akong magamit," mahinang sabi ko.Napangiti siya, tila nasisiyahan sa sagot ko. "I'll be waiting."Paglabas ko n

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 55

    Emily’s POVBumalik na naman ako sa office ko matapos ang ilang oras na hindi ko makalutang sa mga tanong at hinala nina Tina at Luna. Masyadong mabilis ang mga pangyayari—mula sa lunch namin ni Marco hanggang sa nakita nilang naglalakad kami papunta sa elevator, ang lahat ay tila napakabilis. Habang nagpapanggap na walang nangyari, sa loob ko, iba ang nararamdaman ko.Habang nakaupo ako sa desk ko, nakatingin lang ako sa mga papeles na hindi ko matutukan. Nasa gilid ng aking isipan si Marco—ang mga mata niyang palaging nakatitig sa akin nang may kahulugan, ang kanyang mga kamay na hawak ang aking mga palad, ang mga titig niyang puno ng pangako. Hindi ko na yata kayang magtago pa.Pero ang takot na nararamdaman ko, hindi pa rin mawala. Paano kung magalit sila Tina at Luna? Hindi ba nila ako maiintindihan? Si Marco ay ang CEO, at ako—ako ang kanyang personal assistant. Tila isang magkaibang mundo ang aming ginagalawan. Kaya kahit nararamdaman ko ang malalim na koneksyon namin, takot pa

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 56

    Emily’s POVHindi ko alam kung anong nangyayari sa aking katawan. Bawat segundo na lumilipas mula nang magkausap kami ni Tina at Luna, ang mga saloobin ko ay naguguluhan pa rin. Hindi ko inakalang magiging ganito—ang pakiramdam na hindi ko na kayang itago pa ang relasyon ko kay Marco. Natatakot ako. Takot na mawalan ng respeto sa kanila, takot na magbago ang tingin nila sa akin, at higit sa lahat, takot na mawalan si Marco.Minsan, parang napakabigat ng mga desisyon. Ngunit sa mga mata ni Marco, na para bang nag-aalok ng walang katapusang pagmamahal at pag-unawa, napagtanto ko na kailangan ko ring tanggapin ang sarili kong nararamdaman.Habang lumalapit ang hapon, tumunog ang aking telepono. Ang pangalan ni Marco ang nakasulat sa screen. Napansin ko ang init ng aking katawan. Ang simpleng mensahe ni Marco ay may kakayahang magdulot ng ngiti at kabog sa aking dibdib.“Meet me at the rooftop at 5 pm.”Sinigurado ko na wala ng ibang gagambala sa akin—wala ng mga emails, walang mga tawag.

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 57

    Emily’s POVWala akong ibang nararamdaman kundi ang magaan na kaba sa bawat hakbang ko patungo sa opisina. Isang linggo na ang nakalipas mula nang magdesisyon kami ni Marco na magtago ng aming relasyon, at habang masaya kami sa bawat sandali na magkasama kami, hindi ko pa rin maiwasang mag-alala tungkol sa magiging epekto nito sa aming trabaho at sa aming mga kaibigan. Nais ko sanang magsabi sa kanila, ngunit may mga takot pa rin akong nagsisilbing hadlang.Habang naglalakad ako sa hallway, naramdaman ko ang init ng palad ni Marco na dumaan sa aking likod. Hindi ko ito inaasahan, kaya’t napaatras ako ng kaunti, ngunit agad niyang hinawakan ang aking kamay at inakbayan ako.“Bakit ang seryoso mo?” tanong ni Marco, na may kasamang matamis na ngiti. Ang mga mata niyang madamdamin ay nakatingin sa akin, at para bang ang buong mundo ay nawawala sa paligid namin.“Ano ba, Marco,” ang sagot ko, medyo nahihiya, “huwag mong gawing sentro ng atensyon ang ginagawa natin.”Ngumiti siya, at nakita

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 58

    Emily's POVIsa na namang ordinaryong araw sa opisina, pero may kakaibang pakiramdam sa hangin ngayon. Pinipilit kong mag-focus sa trabaho, nagso-sort ng mga report sa aking mesa, pero hindi ko maiwasang maramdaman na may mangyayaring hindi ko pa alam. Parang may nangyayaring kakaiba, at parang ang buong universe ay naghahanda sa akin para sa isang bagay na hindi ko pa kayang harapin.Biglang, bumukas ang pinto.“Good morning, Marco!” Isang pamilyar na boses ang bumangon sa hangin.Tumingin ako at napahinto sandali nang makita ko kung sino ang dumating.Si Serenity.Nakatayo siya roon, nakangiti ng buong ningning kay Marco, ang mga mata niya kumikislap na parang may kalabit ng kapilyuhan, na para bang sanay na sanay siya dito. Ang postura niya, sobrang tiwala at siguradong-sigurado sa sarili, ay parang may kung anong pumipintig sa aking tiyan na mahirap ipaliwanag. Pilit kong iniwasan ang nararamdaman, pero hindi ko kayang itanggi ang agos ng selos na bigla na lang sumuot sa akin.“He

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 59

    Emily's POVNasa opisina ako at habang binabasa ko ang mga reports, nakarinig ako ng isang hindi inaasahang tunog mula sa pinto.Bumukas ito at pumasok si Ethan.Napatingin ako agad sa kanya. Siya ang ex-boyfriend ko. Hindi ko alam kung anong pakiramdam ko tungkol sa kanya—may mga alaala kami, oo, pero hindi ko kayang tanggapin ang mga bagay na ginawa niya sa akin noon. Bakit siya nandito ngayon? Bakit ngayon pa?"H-Hi, Emily," bati niya, ang boses niya tila may halong pag-aalala at pagkabahala.Tumingin siya sa paligid ng opisina at nakita ko na parang nagsisimula siyang mag-isip. Ang tingin niya sa akin, may hinahanap na sagot, ngunit hindi ko alam kung ano."Anong kailangan mo, Ethan?" tanong ko, pilit na ipinapakita ang malamig na tono sa boses ko."Nais ko lang sana na makausap ka," sagot niya, ang mukha niyang seryoso. "Tungkol kay Marco."Napakunot ang noo ko. "Ano ang ibig mong sabihin?" Hindi ko maiwasang maramdaman ang isang kaba ng takot sa dibdib ko. May nararamdaman akong

    Last Updated : 2025-01-31
  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 60

    Emily’s POVTumakbo ako nang hindi lumilingon. Ang bigat sa dibdib ko ay parang isang mabigat na kadena na pilit akong hinihila pababa. Para akong nauubusan ng hangin habang patuloy na lumalayo kay Marco, mula sa lalaking minahal ko… at sa lalaking hindi ko na sigurado kung kaya ko pang pagkatiwalaan.Parang sumisigaw ang buong katawan ko na bumalik, na hayaang ipaliwanag niya ang panig niya. Pero paano? Paano kung totoo ang sinabi ni Ethan? Paano kung siya talaga ang dahilan kung bakit nawala ang tatay ko?Napahinto ako sa isang madilim na sulok malapit sa parking lot. Sumandal ako sa pader at pinilit pakalmahin ang sarili ko. Ngunit kahit anong gawin ko, patuloy lang sa pagpatak ang luha ko.Bakit hindi niya sinabi?Bakit niya itinago sa akin ang lahat?Nang mga sandaling iyon, para akong binagsakan ng mundo. Ang lalaking minahal ko nang buo, pinagkatiwalaan ko… siya rin ang nagdala sa akin sa ganitong klase ng sakit."Emily!"Nagpikit ako ng mariin nang marinig ko ang tinig niya. N

    Last Updated : 2025-01-31

Latest chapter

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 73

    Emily's POVHindi ko kayang tanggapin na wala akong balita mula kay Marco. Isang buwan na ang lumipas mula nang nalaman kong buntis ako—isang buwan na tila walang katapusan. Ako ay nagsisisi at ang puso ko ay puno ng mga saloobin na hindi ko na kayang isalaysay. Gabi-gabi, naiisip ko ang lahat ng mga salitang binitiwan ko sa kanya, ang mga galit na hindi ko kayang kontrolin, ang mga sakit na pinatong ko sa kanya. Lahat ng iyon, kasabay ng mga tanong na hindi ko kayang sagutin. Kung may pagkakataon lang na bumalik ang lahat, kung may paraan lang na maibalik ang mga sandaling iyon.Gusto kong magpatawad, ngunit ang mga salitang binitiwan ko—ang mga salitang sinadyang ipinukol ko sa kanya na nagdulot ng sakit—ay tila gumugugol sa aking kaluluwa. Bawat gabi, habang nakahiga ako at ang mga anino ng nakaraan ay nagbabalik, halos maramdaman ko ang mga hinagpis na dulot ng sariling mga desisyon ko. Nagbalik sa aking isipan ang lahat ng masakit na salitang binitiwan ko, pati na ang mga pag-aa

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 72

    Emily's POVHabang nakaupo ako sa silid ng clinic, pakiramdam ko ay ang bigat ng bawat hakbang ko, parang ang buong mundo ay nababalot ng kadiliman. Hindi ko matanggap ang mga nararamdaman ko, ang mga tanong na patuloy na naglalaro sa aking isipan. Hindi ko kayang tanggapin. Ang ama ng anak ko ang naging dahilan kung bakit ako maagang naulila kay Papa.Ang puso ko, hindi ko na alam kung ano ang gagawin. Ang sakit ng katawan ko, ng mga emosyon ko, ang lahat ay parang bumangga at nagkabasag-basag. Hindi ko kayang isipin na may kaugnayan ang anak ko kay Marco, sa lalaking nagbigay ng sakit pamilya ko. Na siya ang dahilan kung bakit nawala sa akin ang ama ko. Hindi ko matanggap ang lahat ng ito.Hinawakan ko ang tiyan ko, parang may kakaibang init na dumaan mula sa aking mga palad. Ang sakit, hindi lang pisikal kung 'di emosyonal. Parang may matinding pagkasuklam na nararamdaman sa mga salitang “anak ni Marco.” Saan ako pupunta mula rito? Kung ito nga ang mangyari, kung sakali, anong klas

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 71

    Emily’s POVIsang buwan na ang lumipas mula nang mawala si Marco ng parang bula, at parang ang mundo ko’y nagpatuloy lang, ngunit walang buhay. Ang mga araw ay dumaan, pero hindi ko alam kung paano ko tinanggap ang lahat ng ito. Parang ang lahat ng nakaraan, ang lahat ng pangako, ang lahat ng pagmamahal—lahat iyon ay naglaho sa isang iglap, tulad ng mga ulap na tinangay ng hangin.Ang ospital, ang pagkakabasag ng mga plano, ang sakit na dulot ng pagkawala niya—lahat iyon ay pabalik-balik sa isip ko, araw-araw. Habang ako'y nagpapatuloy sa araw-araw, pilit kong inaayos ang sarili ko. Pero paano ko magpapatuloy kung ang puso ko'y tuluyan nang nawalan ng direksyon?Hindi ko siya kayang kalimutan. Hindi ko kayang tanggalin ang mga alaala niya sa bawat sulok ng buhay ko. Sa kabila ng galit, sa kabila ng pagkadurog ng puso ko, hindi ko maiwasang maghanap ng kahit anong bakas ng kanyang presensiya. Kung titignan ko ang bawat detalye, kung ididikit ko ang aking mga mata sa bawat bagay na naiw

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 70

    Emily's POVHindi ko alam kung paano ako nakarating sa ospital. Ang mga paa ko ay parang may sariling buhay, habang ang aking isip ay puno ng alalahanin, ng mga tanong na walang sagot. Nang makarating ako sa pasilyo ng ward kung saan naroon si Marco, parang ang bawat hakbang ko ay tila pinapigilan ng bigat ng kanyang pagkawala. Hindi ko kayang tanggapin ang lahat ng ito, na wala na siya.Pagdating ko sa silid, ang unang naramdaman ko ay ang katahimikan na bumalot sa paligid ko. Ang silid na kung saan si Marco ay nakahiga, naka-bundle ng mga medikal na kagamitan, at puno ng sakit. Ngunit ngayon, ang lahat ng iyon ay naglaho.Ang mga nurse na abala sa pag-aayos ng kanyang higaan ay nagbigay ng mga malungkot na tingin sa akin nang pumasok ako. Ang mga labi ko ay nanlumo, hindi makapagsalita, at hindi ko alam kung ano ang mararamdaman. Wala na si Marco. Wala na siyang nakaabot dito.Isang nurse ang lumapit sa akin, ang kanyang mga mata ay puno ng awa. "Miss," aniya, "patawad po, wala na p

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 69

    Emily's POVIsang linggo na ang lumipas mula nang mangyari ang aksidente kay Marco. Isang linggo ng walang balita, walang kahit anong komunikasyon. Hindi ko siya narinig. Hindi ko narinig mula sa pamilya ni Marco, hindi ko narinig mula sa mga kaibigan niya. Walang nagbigay ng kahit anong update. Hindi ko alam kung buhay pa ba siya, kung anong nangyari sa kanya, kung natulungan ba siya. Hanggang ngayon, ang alaala ng mga huling sandali namin—lahat ng sakit, ang mga salitang binitiwan ko—nasa isip ko pa rin.Sana... sana ay hindi siya sumuko. Pero bakit ganito? Kung buhay siya, bakit wala man lang akong naririnig? Ang sakit na maghintay nang walang kasiguraduhan. Kung nasa hospital siya, bakit hindi ko pa siya makita?Hindi ko na kayang magsinungaling sa sarili ko.Nasa opisina ako ng araw na iyon, nakaupo sa aking mesa, tinitingnan ang mga reports, ngunit walang kahit anong pumasok sa aking isipan. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Ang puso ko ay nag-aalburuto ng mga tanong, at a

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 68

    Emily’s POVHabang nakaupo ako sa sofa, patuloy pa rin ang pag-iisip ko tungkol kay Marco at sa lahat ng nangyari. Gabi na, ngunit ang puso ko ay hindi pa rin mapakali. Walang tigil ang tumatakbo sa isip ko—ang mga salitang binitiwan ko sa kanya, ang mga tingin niyang puno ng sakit at pagdududa, at ang pangako ni Ethan na hindi niya ako iiwan. Pero kahit anong gawin ko, ang pangalan ni Marco ay patuloy na umiikot sa aking isip, hindi ko kayang palampasin ang lahat ng iyon.Nasa gitna ng mga gulong iyon ang isang hindi inaasahang tawag.Ring. Ring.Nagulat ako nang makita ang pangalan ni Luna na tumatawag sa aking phone. Inisip ko agad na baka may kailangan siyang tulong, kaya’t mabilis ko itong sinagot.“Luna, kumusta?” tanong ko, ngunit kahit ako, ramdam ko ang kaba sa boses ko.“Emily...,” mabilis na sabi ni Luna, at parang may kaba sa boses nito. “May nangyari kay Marco...”Na para bang isang malupit na suntok sa aking dibdib, nag-igting ang puso ko. “Ano'ng nangyari?!” tanong ko,

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 67

    Emily’s POVDapat masaya ako. Dapat kampante na ako.Nandito ako kasama si Ethan, ang ex-boyfriend kong minahal ko noon, ang taong dapat ay makapagpapanumbalik ng dating ako. Pero habang naglalakad kami pauwi, mahigpit ang hawak niya sa kamay ko—parang sinisiguradong hindi na ako makakawala.Parang hindi pagmamahal, kundi pagpigil.Tahimik akong sumabay sa kaniya habang tinatahak namin ang sidewalk. Ang lamig ng hangin, pero pakiramdam ko mas malamig ang puso ko."Emily," basag ni Ethan sa katahimikan. Napahinto ako at tumingin sa kaniya."Hmm?"Tiningnan niya ako ng matagal bago siya nagsalita. "Alam kong hindi mo pa ako lubusang matanggap ulit."Nagbuntong-hininga ako. "Hindi naman sa ganun, Ethan. Kailangan ko lang ng oras."Pero alam kong kasinungalingan 'yon. Hindi oras ang kailangan ko. Kundi sagot.Kailangan kong malaman kung bakit hindi mawala sa isip ko ang mga mata ni Marco kanina—ang sakit sa ekspresyon niya, ang para bang gusto niyang lumapit pero alam niyang hindi na pwed

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 66

    Emily’s POVTahimik lang ako habang naglalakad palayo kay Marco, kasabay si Ethan. Hindi ako lumilingon. Hindi ko siya tinitingnan. Pilit kong pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso ko, pilit na nilulunok ang sakit na gumagapang sa dibdib ko.“Good choice, Emily,” bulong ni Ethan sa tabi ko, may bahagyang ngiti sa labi. “I knew you’d come to your senses.”Hindi ako sumagot.Ang totoo, hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko. Pero isang bagay lang ang malinaw—kailangan ko siyang layuan. Kailangan kong tapusin ang lahat bago ko pa tuluyang hindi kayanin ang sakit. Dahil kung hindi, baka sa huli… ako lang ang tuluyang masaktan.***Nasa loob kami ngayon ng isang tahimik na café. Nasa harapan ko si Ethan, at kahit anong pilit kong ituon ang pansin ko sa kanya, hindi ko magawa.My mind keeps drifting back to Marco.“Emily?” tawag ni Ethan, bahagyang kumukunot ang noo. “You’re spacing out.”Napakurap ako. “Sorry.”Tumingin siya sa akin nang matagal bago dahan-dahang ngumiti. “I get it.

  • Montevallo Series 1: Twisted Betrayal   Chapter 65

    Emily’s POVMaaga pa lang, bumangon na ako. Halos wala akong tulog, puro pagod at sakit lang ang nararamdaman ko. Hindi ako sigurado kung ilang oras akong nakatulala lang sa kisame kagabi, pilit na iniisip kung paano ko tatanggapin ang katotohanan.Si Marco.Siya ang dahilan kung bakit nawala si Papa.Paulit-ulit na dumadagundong sa utak ko ang mga salitang iyon. Kahit anong pilit kong ipikit ang mata ko, hindi ko maitaboy ang bigat sa dibdib ko. Kaya imbes na manatili sa loob ng apartment, nagpasya akong lumabas at maglakad-lakad. Baka sakaling kahit sandali, makalayo ako sa sakit.Pero pagkabukas ko ng pinto—Napasinghap ako.Sa harapan ko, sa malamig at makipot na hallway ng apartment, nakaupo sa sahig si Marco. Tulog.Nanlumo ako sa nakita ko.Nakasandal siya sa dingding, nakayuko ang ulo, at halatang galing sa isang gabi ng walang tulog. Gusot ang suot niyang coat, bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones ng kanyang polo, at ang buhok niyang laging maayos ay magulo ngayon,

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status