Isang oras na kaming nandito sa pulis station pero hanggang ngayon ay wala pa din nag-aayos ng case namin. Ang sabi ng pulis sa'min ay may kakausap pa daw sa'min na importanteng tao pero hanggang ngayon ay wala pa naman akong nakikitang importanteng tao."Sir hanggang anong oras pa ba kami dito?" mukhang hindi lang ako ang nakakaramdam ng pagkainip dahil maging si Lucas yata ay naiinip na din dahil nagtanong na ito."Masyado ka namang mainipin!" said the amused voice of the girl I despise the most."Sa lahat naman ng pwedeng makita bakit ikaw pa?" Lucas retort and I can see his stare bore into her."Tch!" ingos nito.bago umupo sa harapan naming dalawa ni Lucas."Hello guys!" binati kami nito na para bang wala kami sa presinto at hindi niya kami idinedemanda.Napasimangot ako sa nakangiti nitong mukha bago ako bumaling sa pulis na mag-interview sa'min."Sir sino po ba yung importanteng tao na hinihintay natin?" "Ayan na yung isa pa nating hinintay." sagot nung pulis at saka itinuro si
Lumipas ang isang linggo at nanatiling naka-kulong si Roberto at Lucas hindi ko alam kung anong ginawa ni Glacier para mapigilan ang pag-bail namin para makalabas ang dalawa, dagdag pa yung women's desk na isa sa mga nagpapahirap sa'min.Today is the eighth day na nasa police station sila habang ako ay papunta sa tanggapan ng mga kababaihan para makipag-ayos.Sa nagdaan na isang linggo hindi nawala sa isip ko ang kondisyon ni Glacier na-discuss ko na din ito sa Mommy ni Roberto at labis ang ginawa nitong pagtutol na umabot pa sa hindi nito pagpansin sa'kin ng ilang araw.Sobrang hirap dahil kami nalang yung magkaramay pero hindi pa kami nagpapansinan kaya naman nagpakumbaba na ako at ipinaliwanag ang lahat ng plano ko. After hearing my plans she agreed but only if we're out of options so this meeting with women's desk are our second to the last option, hindi na kasi uubra yung sa abogado."Let's go?" Mom asked napatigil ako sa malalim na pag-iisip ng marinig ko ang boses ni Mommy. I
We arrived at manila police district exactly one hour after we left the women's desk building."Are we going to say to them about what happen at women's desk?" I ask Mom habang naglalakad kami sa hallway ng police station."Yes, we need to inform them lalo na yung plano dahil mukhang mahihirapan tayo na kalabanin ang mga iyon." said Mom.Patuloy kami sa pag-uusap tumigil lang kami nung makarating na kami sa frontdesk ng police station."Yes Ma'am?" ask the police office na nakaupo sa likod ng lamesa."We're here to visit Roberto and Lucas." I said to the police officer"Ma'am pwede na po kayong dumiretso sa room na iyon." tinignan ko ang room na tinuturo nung police.Nagpasalamat muna kami bago kami sabay na naglakad ni Mommy papunta dun. Sa labas palang ay dinig ko na ang boses ng dalawa habang masayang nag-kukwentuhan. Kumatok muna ako bago ko tuluyang binuksan ang pinto, gulat na napabaling sa gawi namin ang dalawa pero pagkakita palang sa'kin ni Roberto ay tinakbo na nito ang dist
Back to Christelle Point of ViewPagdating namin sa bahay ay hindi ko na makuhang magsalita, pakiramdam ko ay kinain na ng lungkot at pangungulila ang buong lakas maging ang kakayahan kong mag-usal ng kahit na ano."Christelle do you want to eat somethin?" Roberto's mom ask but I remained silent."Darating sila Roana at Sancia dito para bisitahin tayo." tumango lang ako sa sinabi nito. "Can I go to bed?" tanong ko ng hindi ito tinitignan. Hindi ko na din hinintay ang sagot nito tumalikod na ako para umakyat sa kwarto at mamahinga. I feel bad for her she's just trying to cheer me up pero hindi ko talaga kaya.Nasa kalahatian na ako ng hagdanan ng magsimulang bumuhos ang luha ko, kinagat ko ang labi ko para mapigilan ang paghagulhol dahil ayaw kong marinig ito ng Mommy ni Roberto masyado na itong maraming pinagdadaanang problema para dumagdag pa ako.Nang makarating ako sa kwarto ay iginala ko ang paningin sa bawat sulok nito, at sa bawat parte na madapuan ng paningin ko ay napapangiti
"No!" Sigaw ko ng tuluyan ng makalayo ang kotse na sinasakyan nila Christelle."Man let's go inside!" Narinig ko ang kalmadong boses ni Lucas mula sa likuran ko. Napatingin ako dito at nilalamon ako ng inis pagkakita sa kalmado nitong mukha."Why are you so calm? Christelle just left damn it!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko na sigawan ito dahil iba ang ine-expect ko na magiging reaction nito kapag nalaman na iniwan na ako ni Christelle."What? You want me to throw some tantrums?" Hindi makapaniwalang tanong nito. Mas lalong uminit ang ulo ko pagkarinig sa sinagot nito."Do you really care for her and our baby!?" Ang kalmado nitong expression ay napalitan ng galit at ang mga nakakakilabot na tingin nito ay pumukol sa'kin."Don't question my care for them kase isang dekada kong inalagaan si Christelle nung iniwan mo siya at pinagtangkaan siyang patayin, wala ka sa tabi niya everytime na babangungutin siya ng mga nangyari sa kanya, wala ka sa tabi niya nung nawala ang una niyong a
Kinabukasan ay tanghali na akong nagising kaya naman nung magising ako ay gutom agad ang naramdaman ko. Pupungas-pungas na naglakad ako pababa ng hagdan para kumain pero halos hilahin ko pabalik sa taas ang sarili ko ng matanaw ko ang nakangising si Glacier at si Lucas na masamang tingin ang nakapukol dito."Good morning Roberto, I prepared breakfast!" masiglang bati nito na hindi ko pinansin. Pinukol ko ng nagtatanong na tingin si Lucas pero itong gago na ito ay nakatitig kay Glacier na parang nasusuka."What the heck is she doing here!?" Malakas na tanong ko kay Lucas ng balingan na ako nito.Nagkibit-balikat ito at naglakad papunta sa kusina. Nagmadali ako sa pagbaba at ng magpantay na kami ay hinaklit ko ang braso nito at saka mariing tinanong. "What the hell are you doing here!?"Ngumiwi ito dahil sa sakit pero hindi ko ininda iyon sa halip ay mas diniinan ko ang pagkakahawak ko dito."Aw!" daing nito at saka winagwag ang kamay ko pero no use."Tell me what the fuck are you doin
Premiere Medical CenterLucas point of view"Hey!" bati ko sa pinsan ni Roberto na abala sa cellphone nito."Hey! Kanina ka pa?" sandali lang ako nitong binalingan ng tingin at muli na namang bumalik sa cellphone nito.Napasimangot ako at saka mabagal na naglakad at naupo sa tabi nito. "You look tired." Humilig ito sa balikat ko at saka ngumiti. "Kagabi pa kami walang maayos na tulog dahil kay Christelle." "Kumusta na nga pala siya?" I ask while wrapping my arm around her shoulder."I have no idea kanina pa sila hindi lumalabas." "Sanc, wanna grab a co...f...fee?" hindi ko alam kung matatawa ako o maaawa sa mukha ni Roana habang nakatingin sa'ming dalawa ni Sancia. Mukha kasi itong matatae na ewan."Cousin, you look constipated!" yung pinipigilan kong tawa ay kumawala na dahil sa tanong ni Sancia, kaagad naman bumagsak ang masamang tingin ni Roana sa'kin kaya napahinto ako sa pagtawa and it was Sancia's turn to laugh at me."Stop laughing at me." I whispered dangerously. Napatigil
Premiere Medical CenterRoberto point of viewFive hours laterNakatayo lang ako dito sa loob ng kwarto sa tabi ng pintuan habang tahimik na naghihintay na matapos ang ginagawa ng doctor. Kanina pa ito kapa ng kapa sa tiyan ni Christelle tapos iiling."What's wrong with my wife doc?" Nag-aalalang tanong ko habang nakatingin sa asawa ko."She's fine, tho any moment pwede na siyang manganak and we need to do it via C-Section." sambit ng doctor. "Pwede ko po ba malaman kung kailan po siya i-cs?" tanong ko sa doctor."One of these days pwede na siyang i-cs pero ngayon kailangan niya munang magpahinga, mas mabuti kung mag-stay na siya dito sa hospital, papaasikaso ko nalang sa mga nurse ang kwarto na lilipatan ng pasyente." paliwanag ng doctor bago tuluyang nagpaalam. Nagpasalamat muna ako dito bago ito tuluyang makaalis.Tinapunan ko muna ng tingin si Christelle bago ako tumalikod para kausapin si Mommy. Pagkalabas ko ay naabutan ko si Tito Spencer tatay ni Sancia, si Mommy, Roana at si