-=Jayden's Point of View=-Hindi ko maiwasang hindi mangiti nang marinig ko ang sinabi nito, never pa akong nagbitaw ng isang salita na hindi nagkakatotoo, and I will make sure that Gabrielle Crisostomo will be mine.Hindi ko alam kung anong meron ang babaeng iyon, but eversince I laid my eyes on her ay hindi na siya nawala sa isip ko, just thinking about her bring so much lust in me na ngayon lang nangyari, I can already feel my friend reacting just by thinking about Gabby."Shit!' sa loob loob ko nang makabalik na ako bahay, minabuti kong dumiretso sa kuwarto para makapaligo, alam ko naman kasing hindi ko agad makukuha si Gabby, pero katulad nang sinabi ko ay hindi ko ito titigilan hanggang sumang-ayon ito, I want her to wanton as much as she can, which brought so much excitement inside me.Agad akong nagtanggal ng lahat ng suot ko at agad akong dumiretso sa banyo kung saan dumadaloy ang malakas na buhos ng tubig sa shower, bahagyang nabawasan ang nag-iinit kong pakiramdam habang na
-=Gabby's Point of View=-"Argghh!" galit na galit ako sa lalaking iyon, sa galit ko ay napagdiskitahan ko tuloy ang unan na nasa kama ko, sunod sunod ko iyong sinuntok hanggang makaramdam ako ng pagkahapo.Nanghihina naman akong napahiga, I thought I can put some sense in him pero sa nangyayayari ay mukhang wala nang makakapagbago sa isip nito.Hindi pa din ako makapaniwala na binili nito ng ganoon ganoon lang ang bangkong pinagtatrabahuan ko, pero hindi na dapat siguro ako magtaka lalo na't isang siyang bilyonaryo.Isa pa pala sa mga problemang kailangan kong harapin, since si Jayden na ang may-ari ng pinagtatrabahuan ko ay kailangan ko nang maghanap ng bagong trabaho, pero sa ngayon mas kailangan kong magfocus kung paano matatakasan ang hinayupak na lalaking iyon.Hindi ko talaga alam kung ano bang nakita sa akin ng taong iyon para isipin na papayag akong makipag do sa kanya, pero aminin ko man o hindi ay nakakaramdaman ako ng pag-iinit ng katawan kapag naalala ko ang nakita ko sa
-=Gabby's Point of View=-"Hays." ang naibulalas ko habang nakatingin sa malawak na dagat, dapithapon non, isang linggo na ang nakakalipas simula nang kidnappin ako ni Jayden, pero hanggang ngayon wala akong mahanap na paraan para matakasan ito, sinubukan kong hanapin kung saan nito tinago ang cellphone ko, pero hindi din iyon makita, may hinala akong wala iyon sa islang ito.Magmula nang mahuli ako ni Jayden na sinubukan gamitin ang cellphone niya, ay nagbago bigla ang ugali nito, naging malamig ang pakikitungo nito sa akin na tila ba pilit nilalayo ang sarili niya sa akin, alam kong dapat akong matuwa lalo na't nalilito pa din ako sa nararamdaman ko dito, pero aminin ko man o hindi ay nasasaktan din ako, hindi ko alam pero namimiss ko ang mga panunukso niya sa akin na hindi tama.Isang malalim na paghinga ang ginawa ko habang patuloy na nakatingin sa kawalan, ngunit agad natuon ang atensyon ko nang mapansin ako sa malayo, bigla akong nabuhayan ng loob ng unti-unting lumalapit ang ba
-=Jayden's Point of View=-Hindi ako makapaniwala habang nakatingin sa determinadong ekspresyon sa mukha nito, hindi ko kasi akalain na dahil sa ginawa ko ay papayag na itong ibigay ang sarili.I should be happy right? Pero bakit ganoon parang malayong malayo ang nararamdaman ko sa emosyong iyon, dahil ang totoo ay kinakain ng guilt ang dibdib ko at isang emosyon na hindi ko akalain na mararamdaman ko sa pagsasakatuparan ko ng plano ko at iyon ay lungkot, lungkot dahil hindi sa ganitong paraan ko gustong makuha ang babaeng nagpagulo sa isip ko.Gusto kong humingi ng tawad sa ginawa ko, ngunit imbes na gawin ko iyon ay isang marahan ang naitugon ko dito.Alam kong mali ang ginawa ko dito lalo na't labis na takot ang dinulot non kay Gabby, pero hindi ko alam kung paano ko iyon sisimulan."Just give me a day para maghanda." narinig kong sinabi dito, sandali kasing nawala sa isip ko na kaharap ko ito ngayon.Sumang-ayon na lang ako sa gusto nito, hindi na din naman ito nagtagal at agad na
-=Jayden's Point of View=-I felt a warm feeling inside me nang magising akong nakauna sa braso ko si Gabby, I remembered what happened last night and everything was so surreal, hindi ko akalain na makakaramdam ako ng ganoon at dahil iyon kay Gabby.I experienced bedding different women, pero walang kahit na sinong babae ang nagpaexperience sa akin sa pinaramdam sa akin ni Gabby.Agad naman natuon ang paningin ko sa pulang matsa na nasa gilid ng kama, tanda na ako ang nauna kay Gabby na lalong nagpalobo ng sayang nararamdaman ko.Akala ko kapag nakuha ko na ang gusto ko kay Gabby ay doon na matatapos ang nararamdaman ko dito, pero nagkakamali pala ako, my cravings for this woman is much stronger, now that I have a taste of what this woman can offer.Biglang nag-init ang katawan ko nang bahagyang nalilis ang kumot na tumatakip sa kahubdan nito, maingat ko naman binalik iyon, alam ko kasing labis ko siyang napagod, nakadalawa pa kami at halos mag-uumaga na nang hayaan ko itong makatulog
-=Jayden's Point of View=-Who would have thought that it's been three weeks now since nangyari ang pag-amin ko sa sarili na mahal ko na si Gabby, pero hanggang ngayon ay hindi ko magawang sabihin sa kanya ang nararamdaman ko, natatakot ako.Nakakatawa, sinong mag-iisip na ang makapangyarian at mayamang si Jayden Andrada ay natatakot ng dahil sa isang babae, babaeng bumihag ng mailap niyang puso.Sino ba naman kasi ang hindi mahuhulog sa babaeng tulad ni Gabrielle Crisostomo, and with that ay agad naman lumipad ang tingin ko dito."Why are you looking at me like that?" natatawa naman na tanong nito sa akin, abala kasi ito sa pakikipagtext sa kapatid nang maramdaman marahil nito ang matiim kong titig dito."Nasabi ko na ba sayo na napakaganda mo?" agad naman ang pamumula ng mukha nito sa sinabi ko, she's so precious, she's so beautiful that she can get any man that she wants, but she seems unaware about that fact, which make her so precious and genuine."Masyado kang bolero." naiilang
-=Jayden's Point of View=-"You're drinking again." narinig kong may nagsalita sa bandang likuran ko."Would you like to join me?" tanong ko naman sa bagong dating, ni hindi na ako nag-abalang lumingon kung sino iyon dahil kilalang kilala ko kung kanino ang boses na iyon.Tahimik naman itong kumuha ng baso at sinalinan ang sarili ng alak na iniinom ko."What's happening to you Jayden? Mula nang magbalik ka sa isla ay lagi ka na lang umiinom." naiiling naman na sagot nito."You know what? It's all your fault." hindi ko maiwasang sabihin dito, kita ko naman ang pagkagulat sa mukha ng best friend ko, ito kasi ang nagsabing magrelax muna ako bago ako pumunta ng Macau, kung hindi ko ito sinunod ay hindi ko nakilala si Gabby, at hindi mangyayari ang lahat ng ito, pero ramdam ko sa dibdib ko ang pagtanggi, dahil alam kong hinding-hindi ko pagsisihan na nakilala ko siya."What did I do?" nalilitong tanong naman nito, ngunit imbes na sagutin ito ay minabuti ko na lang na manahimik at magpatulo
-=Gabby's Point of View=-I tried hard to hold the tears that threatening to fall from my eyes, hindi dapat malaman nito na nasasaktan ako.Tuluyan ko lang hinayaan ang mga iyon nang tuluyan nang makalabas si Jayden, para akong mamamatay sa sakit na nararamdaman ko, alam kong pagsisisihan ko ang ginawa ko, pero kailangan ko iyong gawin."Sana ay hindi mo pagsisihan ang naging desisyon mo Gabby." narinig kong sinabi ni Ate Mel na kanina pa pala nakatayo doon."I already did." sagot ko naman dito, lalo na sa sakit na nararamdaman ko, alam ko sa sarili ko na hindi mawawala ang nararamdaman kong iyon."Hindi kita maintindihan, sa nakikita ko sayo ngayon, nararamdaman ko na mahal mo si Jayden, mali ba ako?" tanong nito."Mahal na mahal ko siya." umiiyak ko naman na sagot dito."At sa nakita ko kanina kay Jayden, masasabi kong mahal ka nang tao." sa sinabi nito ay hindi ko napigilan ang sarili kong mapailing."I don't think that we feel the same way, natutuwa lang siya sa akin." malungkot k
-=Jayden's Point of View=-"Kamusta na kaya sila?" sa loob loob ko habang nakatingin sa labas ng bintana ng kuwarto ko, it's been two weeks since magdecide akong lumayo sa mag-ina ko, at iyon ang pinakamasakit at pinakamalungkot na dalawang linggong naranasan ko.Sa totoo lang, gustong gusto kong puntahan sila Gabby at Caleb, pero pinilit kong huwag gawin iyon, dahil alam kong hindi ako karapat dapat sa kanila.Hindi ko pa din matanggap ang katotohanan na tunay kong ama si Jovanie, all my life I thought that my parents was killed by some random people, pero iyon pala ay sarili kong tiyuhin ang nagpapatay sa mga magulang ko, at ang pinakamasama pa doon ay nalaman kong si Tito Jovanie ang tunay kong ama.Anak ako ng isang mamamatay tao, kaya anong mukha ang ihaharap ko sa mag-ina ko, maliban pa doon ay anong ihaharap ko kay Jared, ng dahil sa akin ay nasira ang pamilya namin. Nakulong na si Tito Jovanie, pero hindi pa din maiaalis non ang katotohanan na anak ako ng nagpapatay sa mga mag
-=Gabby's Point of View=-"Nasaan ka na ba Jayden?" sa loob loob ko, halos mag-iisang linggo na ang nakalipas nang mailigtas kami mula sa pagkidnap sa amin, at mula ngayon ay hindi ko na nakita pa si Jayden.I tried calling his cellphone, but hindi ko naman iyon macontact, kapag tinatanong ko naman ang mga tauhan ni Jayden ay wala din ni isa man sa kanila ang makapagsabi sa akin ng kinaroonan ng amo nila."Hindi mo pa din ba siya nacocontact?" narinig kong tanong ni Ate Mel, kasalukuyan na nasa kuwarto ako sa mansion, kung saan kasama ko si Ate Mel at ang anak ko na abala sa paglalaro, tila hindi nito alintana ang mga nangyari na siyang gusto ko ding mangyari."Mukhang nakapatay ang phone niya, kaya naman hindi ko siya matawagan." sagot ko dito kasunod nang isang mahabang bungtung hininga.Minabuti ko na lang na humiga na muna, dahil pakiramdam ko ay hinang hina ako sa mga nangyayari."Ano ba talagang nangyari?" naramdaman ko na lang ang paglundo ng kama sa bandang kanan ko at ilang s
-=Jayden's Point of View=-Habang nagmamaneho ay hindi ko mapigilan ang sarili ko sa panginginig ng buo kong katawan, ilang beses na nga din muntik muntikanan akong mabangga, kaya naman nang hinging ng isang tauhan ko ang pagdadrive ay hindi na ako tumanggi.Sa wakas ay napaamin ko na si Rosette at hindi ako makapaniwala nang matapos itong magsalita, ngunit agad ko iyong isinantabi at kinontact ang mga tauhan ko.At ngayon nga ay patungo kami sa address na binigay sa akin ni Rosette kung saan niya dinala ang mga gamit ni Gabby.Hindi ko na kailangan pang kabisaduhin ang address na binigay nito sa akin dahil pamilyar na pamilyar sa akin ang address na iyon.Isa iyong resthouse sa Batangas na may three hundred hectares. Ilang beses na din akong nakapunta sa lugar na ito."We're waiting for your instruction." nagising na lang ako nang marinig ko ang boses na iyon.Agad ko naman inutos sa mga ito ang kailangan nilang gawin at kailangan nilang malaman, at ilang sandali lang ay nagsimula na
-=Jayden's Point of View=-Galit kong pinunasan ang luhang naglandas sa pisngi ko, kahit anong pilit kong huwag makaramdam ng kahit na ano ay para naman nanadya ang puso ko na pilit na nasasaktan.Wala pang isang araw ang nakakalipas ngunit labis na sakit na ang nararamdaman ko, paulit ulit na naglalaro sa isip ko ang text na nakuha ko mula kay Gabby.Hindi ko mapigilan mag-isip ng kung ano-ano ngayong magkasama na sila ng kapatid ko.Ang buong akala ko pa naman ay maayos na ang lahat, na magiging masaya at buong pamilya na kami kasama ng anak namin, pero mula pala noon pa ay niloloko lang ako nito.Muli kong sinalinan ng alak ang basong nasa kamay ko, ngunit nang hindi makuntento ay minabuti kong diretso nang uminom sa bote ng alak.Wala na akong pakialam sa pait na lasa ng iniinom ko, kung iyon man ang makakatulong sa akin na makalimutan kahit panandalian ang sakit na dinulot na pag-iwan sa akin ni Gabby.Ilang sandali lang ay nakarinig ako ng mahihinang katok mula sa pinto ng kuwar
-=Jayden's Point of View=-"Riot"That's the exact word, that describe how my house is, simula kasi ng makabalik kami mula sa bakasyon ay patuloy nang nangulit si Tito na makasal na kaming dalawa ni Gabby, pero ayoko naman na parang lumabas na napipilitan lang ako o para bang mapipilitan ito, gusto kong maging natural lang ang lahat, iyong tipong kaming dalawa lang sa isang romantic na lugar at hindi niya aasahan na bigla na lang akong magpropropose, pero nang dahil sa pangungulit ni Tito ay mukhang mauudlot pa ang proposal kong iyon."I really need to talk to Tito Jovanie about it." frustrated kong kuwento kay Isaiah, I decided to meet him the following day nang makabalik kami mula sa isla.Ayoko man iwanan ang mag-ina ko, pero kailangan ko ng katahimikan para makapag-isip isip."You can talk to him about it, or better yet ask him for his help para sa magiging proposal mo kay Gabby." suhestiyon naman nito, hindi ko maiwasang hindi mapailing sa sinabi nito."Uncle Jovanie might be a
-=Jayden's Point of View=-Dali dali kong pinatay ang alarm sa cellphone ko, maingat kong tinignan ang mag-ina ko, at saka lang ako nakahinga nang maluwang nang mapansin kong hindi sila nagising ng alarm ng cellphone ko.Alas cinco pa lang ng umaga, pero nagdecide na akong bumangon, gusto ko kasing ipaghanda sila ng almusal na ngayon ko lang magagawa."Good morning Sir Jayden." ang bati sa akin ni Aling Celia nang maabutan ko itong abala sa kusina."Magandang umaga din." bati ko naman dito.Akma itong iaayos ang mga lulutuin sana nito nang pigilan ko ito, pinaliwanag ko na lang na ako ang maghahanda ng almusal sa mag-ina ko."Mukhang mahal na mahal ninyo ang mag-ina ninyo sir, sige po tawagin niyo na lang po ako kapag kailangan niyo ako." kahit kanina pa ito umalis ay hindi naman mawala wala ang ngiti sa mga labi ko.Oo, mahal na mahal ko ang mag-ina ko, ngayon na lang uli ako naging ganito kasaya, at hindi ko na alam kung kaya ko pa bang mabuhay kapag nawala pa sila sa buhay ko.Hin
-=Jayden's Point of View=-"I love you too, Jayden. I never stopped loving you." para akong natulala nang marinig ang mga salitang iyon kay Gabby, mabigat man sa loob ko ay nilayo ko ang mga labi ko dito.I felt my heart jump while looking at the beautiful woman in front of me. I tried to look straight into her eyes, and what I saw made my heart beat faster.I'm afraid that it might cause me a heart attack, which I will gladly accept, dahil sa likod nang mga mata nito ay nababasa ko ang katotohanan."Ang babaeng pinakamamahal ko ay mahal din ako." sa loob loob ko, wala pa din ako sa sarili ko habang patuloy lang na nakatingin sa mukha ni Gabby."Magsalita ka naman." ang natatawang sinabi nito sa akin, ngunit kabila noon ay nararamdaman ko ang walang kasiguraduhan sa boses na nakapagbalik sa wisyo ko.Sa dami kong gustong sabihin dito ay wala ni isa man na lumabas sa bibig ko, kaya naman mahigpit ko itong kinulong sa mga bisig ko na tila ba natatakot akong mawala pa ito sa akin."How c
-=Gabby's Point of View=-"Sa tingin mo ba, anong ibig niyang nang sinabi niyang nagseselos siya?" alam kong paulit ulit na ako sa pagtatanong pero hindi ko pa din kasi matanggap ang totoo."My God, Gabby! We had the same conversation, pero hanggang ngayon ay nagdududa ka pa din ba?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Regina, ng nangyari ang pag-uusap naming iyon ni Jayden ay agad kong tinawagan si Regina at ngayon nga ay magkasama kami sa kuwarto ko nang mapatulog ko na si Caleb."Alam ko naman, pero ang hirap lang kasing paniwalaan, I mean matapos ang lahat ng paghihirap ko sa paglayo niya sa anak ko ay sasabihin niyang nagseselos siya na para bang may nararamdaman siya sa akin." frustrated kong sinabi dito."People make mistakes specially when it comes to love, you hurt him sa ginawa mong pagtatago ng anak ninyo." paliwanag nito."But still, hindi mo naman sasaktan ang taong mahal mo kung totoong ma......." ngunit natigilan ako ng maalala ko noong araw na inaya ako nitong sumam
-=Jayden's Point of View=-"This can't be happening." I keep muttering to myself, pero kahit na anong pagtangging gawin ko ay nasa kamay ko na mismo ang katibayan.Muli ay tinignan ko ang pinadalang mga reports ni Arman na para bang mababago non ang katotohanan."Bryan is Jared." nakumpirma ang hinala ko sa mga dokumentong pinadala ni Arman, ayon sa nakalap nito ay may mag-asawang Australyano ang nakakita kay Jared ng makatakas ito sa pumatay sa mga magulang namin, ayon din sa impormasyon na nakalap ni Arman ay dinala nang mag-asawa ang kapatid ko sa Australia at doon na ito lumaki.Ayon sa testimonya na iniwan ng mag-asawa sa mga pulis ay mukhang walang maalala ang kapatid ko marahil dala ng trauma.Sobrang tagal kong pinanabikan at pinangarap na makita ang kapatid ko, pero parang hati ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon.Hindi ko mapigilan ang panginginig ng kamay ko ng kuhanin ko ang cellphone sa bulsa ng pantalon ko, at agad kong dinial ang number na nakasave sa phone ko."Wha