62Kakabahan na sana ako dahil sa mga baril na hawak nila at sa nga itsura nila, but when I saw Kyle with them halos makahinga ako ng maluwag.Lumabas kami, pero inayos ko muna ang pagkakahiga ni Rony sa loob. I tried my best para hindi siya magising. Baka kapag magising siya ay muli nanaman siyang umiyak.“Where's Yrony?” Tanong ko agad kay Kyle pagkalabas ko sa kotse.“He's with the team,” sambit nito and then he looks at Anna na ngayon ay nasa tabi ko.“You didn't reply about what i said,” he said to Anna at kung ano man iyon, hindi ko alam.“Shut up! Hindi ito ang tamang oras para sa kakornihan mo,” masungit na sambit nito kay Kyle sabay irap.Napansin ko ang paglukot ng mukha ni Kyle bago bumuntong hininga, pero nalipat ang tingin niya kay Rony na ngayon ay gising na at lumabas sa kotse. Nakagat ko ang labi ko at agad na hinawakan siya.“Mommy,” he said and looked at us one by one. Naguguluhan siguro kung nasaan kami.“Hey, kiddo,” bati nito kay Rony, but Rony just looked at him
63I watched as he immediately approached a table. He opened one of the cabinets on that table, at may kinuha siya roon. He took a quick look at Kyle beside Anna, and he immediately approached where Yrony was.I saw him fixing a gun in a fast way. Kyle and some of their companions did the same thing he did. Sabay sabay silang nag ayos ng mga baril.“P-Pupunta kayo?” Tanong ko kay Yrony, pero wala akong narinig mula sa kanya.“Yrony,” I tried to call his name again, baka sakaling tumingin na siya sa akin at pansinin na niya ako, pero nakagat ko ang labi ko nang hindi niya talaga ako pinapansin.“I can go with you—” Ivo trying to say something to Yrony, pero nilagpasan lang siya ni Yrony na parang hangin.Napansin ko na parang naasar si Ivo, but I also saw how he want to calm himself.Bigla akong kinabahan. Siya? Siya ang pupunta? I know that he was good in holding guns and fighting, pero… Bakit kailangan siya pa? Paano kung mapahamak siya?Hindi ko maiwasang mag alala sa kanya. Those a
64Ilang sandali pa kami naghintay, pero ilang sandali pa ay nakarinig na kami ng sunod sunod na yapak mula sa labas at malalakas na boses, na para bang natataranta ang lahat.Ivo was the first one to go to the door to open it and look at what happened outside. Pagkabukas ng pinto ay tumambad sa amin ang ilang sugatang kasamahan nila kanina na pumunta sa Laguna.“Dalhin niyo sila sa medical room!” I heard someone said, pero hindi ko na iyon mapag sino.Halos mapako ang paa ko sa kinatatayuan ko sa nakikita. Kung kanina kinakabahan na ako dahil wala pa akong balita, ngayon ay halos hindi na ako makahinga dahil sa nakikita ko.“W-Where's my daughter? Where's Yrony?” Utal na tanong ko sa naglakad malapit sa akin.Before he could answer, I saw them leaving the elevator and entering the place. I saw Zally looking around while her hair was messy. May mga dumi sa mukha niya and she is also full of tears. I even saw her scared face while looking at the place, but when she saw us, she bit her
65Halos mapako ako sa kinatatayuan ko sa subrang gulat sa nadatnan. Napatitig ako sa sugat niya at napasinghab na lang.He look at my way at napansin ko ang pag igting ng panga niya. Napapikit pa siya na para bang naiirita sa biglaan kong pagpasok sa kwarto niya. Gusto ko na siyang sermenon ngayon habang nakatingin sa kanya, pero hindi ko magawa.Napalunok pa ako at nag ipon ng lakas ng loob para pagsabihan siya. Tinanggal niya ang kinakagat nitong tela at tinigil ang paglalagay ng alcohol sa braso niya “What the fvck are you doing here? Wala bang nagsabi sayobna hindi ako nagpapapasok sa kwarto ko?” Tanong niya sa akin at sa isang iglap, umaktong siya na ayos lang siya. He even stood up and got his phone beside him and looked at that na para bang wala siyang sugat ngayon at hindi duguan ang balikat at braso niya.Dahil doon sa pag aakto niyang ayos lang siya ay hindi ko na napigilan ang sarili kongMaatawa ng sarkastiko. Mas lalong umikting ang panga niya nang makita akong tunawa
66"Then I have to leave first. There was news of Zally's kidnapping, and I need to fix things. I also need to talk to Daddy now dahil hindi ko siya nakausap kanina." Ivo said when we were already in the room.Rony is still sleeping, while next to him is Zally, na madaling nakuha ang tulog dahil sa pagod.Gabing gabing na. Tinignan ko ang oras. It's already 11 o'clock. May binigay naman silang pagkain kanina, pero hindi ko maiwasang magutom sa ganitong oras.Someone gave us some clothes earlier, so I also got Zally a bath before letting her rest. I'm just happy that nothing bad happened to her. The only thing I can't accept is that she has a little bruise on her hand. Siguro dahil sa pagkakatali sa kamay niya.Habang iniisip ko sa isip ko na nakatali ang kamay niya habang umiiyak, gustong gusto kong saktan ang mga taong iyon. “Sige. Sorry kasi kailangan mo pang kausapin si Daddy sa nangyare. Kung pwede na ako ang kumausap sa kanya, gagawin—”“He already know, Affeya,” natigilan ako s
67The people who were here inside their headquarters a while ago are now gone. Those in black and holding guns a while ago are no longer around, kaya iyon ang rason kaya subrang tahimik na ng paligid, pero kahit na walang katao tao noong lumabas kami, halos lahat ng ilaw ay nakabukas pa rin.I glanced at my watch and saw that it was already one o'clock.Ala una na, pero kakain pa kami, buti na lang talaga at gising pa si Rony at nagising si Zally kasi kailangan nilang kumain.Kanina ay halos hindi pa makakain si Zally ng maayos, pero mukhang ngayon ay gusto na niyang kumain. Habang si Rony ay kaunti lang din ang nakain niya noong gising siya, at kanina pa iyon dahil nga nakatulog ito.Sumakay kami sa elevator at mukhang sa taas kami kakain dahil doon kami patungo. I couldn't help but think of Zally's question earlier. I didn't answer the question she asked me earlier because I didn't know what to answer; luckily, she didn't ask me that again.Subrang tahimik noong kumain kami. Kyle,
68Hindi ko alam kung paano nawala iyong katahimikan at napalitan iyon ng ngiti nang magsalita si Rony."Can you tell him thank you for preparing this?" It was Rony looking at Denver seriously, even though Yrony was also here. Umawang ang labi ko.“Bakit hindi ikaw ang magsabi? Uutusan mo pa ako? Talagang anak ka nga ng ama mo,” nakangisi ng sambit ni Denver habang nakatingin kay Rony, pero sumulyap siya kay Yrony.Kaunti lang ang alam ni Rony sa pagsasalita ng tagalog, pero nakakaintindi siya ng tagalog kaya napasimangot siya sa sinabi ni Denver. “Lumapit kayo roon ni Rony, Affeya. Kukunan ko kayo ng letrato,” biglang sambit ni Anna.“Huh?” Takang tanong ko kahit na naintindihan ko naman ang sinabi niya, nagulat lang ako. Mag pipicture? “Yeah! That's a good idea!” Biglang ani ni Tita Vina na ngayon ay nakangiti na at lumapit sa akin para hilahin ako palapit sa lamesa. Bakit hindi sila nagagalit sa akin?Napakurap kurap ako.Dahil hawak ko si Rony, napasunod din ito sa pagkakahila
69"Ah, Iha, can we talk?” Natigilan ako sa pagtayo nang marinig iyon galing kay Tita Vina. Plano na sana naming bumalik sa kwarto at maghintay ng ilang saglit para makapagpaalam kay Yrony. We need to go home, lalo na at may pasok pa bukas ang kambal. Sana lang pumayag siya na umuwi ang kambal ngayon, hindi ko rin naman kayang iwan sila kung nagkataon na ayaw niyang umuwi pa sila.Alam kong sinabi na niya na hindi niya ipipilit na makuha sila sa puder niya, pero hindi pa rin talaga maalis sa akin ang tungkol doon at mga posibilidad.“Ako na ang bahala sa kambal. Hintayin ka na lang namin sa kwarto,” Anna immediately said, even though I hadn't said anything yet.Bumuntong hininga ako. Ngumiti ako at tumango kay Anna. “Salamat,” ani ko pa. Pinanood ko pa ang paglapit niya sa kambal.“Let's go?” Si Anna sa kambal, pero pansin na pansin ang pagtingin ni Rony sa akin at sunod ay tinignan si Tita Vina.Someone called Yrony earlier, so he went out for a while, followed by Tito Ali and Denv
WakasYrony's POVMabilis ang paghawak ko kay Zay nang muntik na siyang matumba pagkatapos niyang sagutin ang tawag mula sa Doctor ng Lolo niya.“S-Si lolo. Yrony, si L-Lolo,” nanghihinang sambit niya habang sabay sabay na tumulo ang luha sa mga mata niya.She tried to hold me tight, pero talagang nanghihina siya. It's been an hour since our simple wedding was held. I was so happy that, finally, I can already really call her mine without thinking anything. She is really mine. She is already Delazardo; at last, for many years, she can still be ended up as Delazardo, but now, how can I be happy when she is in too much pain right now?I pulled her closer to hug her tight. Wala akong magawa para pawiin ang sakit na nararamdaman niya ngayon pagkatapos niyang marinig ang balitang iyon.Don Alvarez. Napapikit ako ng mariin.“I-I know that I don't have any r-right to ask a favour to y-you after what I did to you, but please, can y-you please make my granddaughter happy? I-I want to see her hap
94It was so fast, or maybe that's just what I think? After we finished eating, we immediately went to the building where the Delazardos' company is located. Gagamitin namin ang Chopper nila papunta sa ibang bansa.Sa mismong kompanya ng pamilya nila, and I can't help but reminisce about the time when I first came here and let my life change into the life that I didn't expect that I would become.Subrang tagal na non, pero nananatili pa rin iyon sa isip ko.They are really serious. Akala ko ay makakausap ko pa sila at sasabihin na huwag silang padalos dalos, pero they are both serious.“You own this?” Napasulyap ako kay Rony nang casual niyang tinanong ang ama niya.We are already on the chopper. Gulat na gulat pa nga sila Tita and I am sure na pagbalik namin, kalat na panigurado ang tungkol sa kambal. Ipagsigawan ba naman ni Yrony ang salitang mga anak sa harap ng mga empleyado niya, kaya paniguradong malalaman ma ng mga nakakakilala sa amin.“You also want to own something like this?
93Affeya/Azaylie's POVIsang malakas na kalabog ang nagpagising sa akin at halos umawang ang labi ko nang makitang nasa baba na si Yrony habang nakahawak sa likod niya at nakangiwi.“Rony!” Hindi makapaniwalang sambit ko nang makita ang ayos ni Rony. Sa pwesto niya ngayon ay mukhang tinadyakan niya si Yrony kaya siya nahulog mula sa kama.Zally was just staring at Yrony while Rony was so angry. Parehas na silang gising.“Leave!” Bulyaw nito sa ama niya habang nakaturo sa pinto. “Son—” Yrony tried to talk to him, pero agad ulit siyang binulyawan ni Rony.“Don't call me that!”“Rony!” Saway ko ulit. He looked at me."If you don't want to leave, then I am going to be the one who leaves!" My lips parted at what he said.Before I could stop him, he was already out.Zally immediately followed his older brother, so Yrony and I were left behind. Napahilot ako sa sintido ko.“Sorry. Kakausapin ko sila ngayon—”“I-It's fine,” sambit ni Yrony kaya tinignan ko siya. Kumunot ang noo ko at napasi
92I stared at my son, my daughter and my Fiance.Fiance.I kissed Zay's hand that I have been holding until now, even though he is fast asleep next to our children. It's already 5 a.m. in the morning. I can hardly sleep. I can't sleep because I'm scared to wake up, and suddenly all of those become dreams. I don't want to go to sleep. I just want to sit here and stare at them.Napapikit ako ng mariin at agad na pinunasan ang luha ko nang agad na tumulo iyon galing sa mata ko.I'm crying. I am fvcking crying because of the happiness that I feel right now. She said she loved me. She said that there's nothing between her and Ivo. Wala naman akong pakealam kung may namagitan sa kanina, yes, it's hurt, but even if there's something on them, if she said that she loves me, wala na akong pakealam sa iba.This is the scenario that I've been dreaming of all these years, which I thought would never happen. I'm very tired. I was already told that word after all the desperate things I did. I was a
91I tried to remain cool while texting my team to investigate and to start finding Zally. Fvck! I shouldn't be overacting. It's normal to worry, but fvck! What I am feeling right now was not normal. If only I could have stood up and led the investigation right now, I would have done sa subrang pag-aalala ko ngayon kay Zally.Hindi ko naman anak ang kinidnap, pero halos pagpawisan na ako sa pag-aalala nang marinig kong nawawala si Zally at may kumidnap. I just arrived, and that's when the news came to me right away. It's their birthday. It wasn't in my plan to go here and see how happy they are while I was away watching them, but the courage to see Zay and give Zally and her brother my gift was the reason why I still go here.Ang kaso, wala akong lakas para bitbitin iyon kaya iniwan ko kuna sa kotse ko. I am planning to talk Zay, but I don't know how.Napasulyap ako sa batang nakamaskara. That must be Zally's brother. Hindi ko pa siya nakikita kahit isang beses. All I always see was
90Yrony's POV“Don't worry. I don't want your Papa Ninong to be my father. I have my own father, so I don't need yours,” Zay's daughter said in her serious voice.Sa subrang seryoso niya sa pagsabi non ay para akong dinudurog. I tried to calm myself.I don't know the exact reason why I felt a tightness in my chest when I heard that from Zay's daughter.She's right. She doesn't need me because she has her own father, but my chest tightened when I heard that. Maybe because I know that I love their mommy very much, and loving their mom was also wanting me to make them my own. Pero sabagay. Zay also have Ivo, kaya hindi niya panigurado ako kailangan."I didn't raise you like that, Vanie! Where did you get those words? Where did you learn to talk like that!” panenermon ni Venus sa anak niya habang papasok sa bahay.But Vanie didn't seem to hear anything. She just keeps going up the stairs. Pagod akong naupo sa isa sa sofa ng bahay nila at inihilamos ang palad sa mukha.“Vanie! I'm talking
89“Huh?” Gulat na tanong ko at talagang napanganga na ako sa harap niya. Muli ulit siyang lumapit sa akin at halos umawang ang labi ko nang maramdaman ko ang pagdausdos ng isang bagay sa daliri ko.“I said let's married right now. May kilala akong mayor at pwede ko siyang tawagan ngayon,” bulong nito pagkatapos niyang mailagay ang singsing sa kamay ko.Nahigit ko ang paghinga ko habang nakatingin sa daliri ko.I don't know what I am gonna say. Saan galing iyong singsing? Bakit may singsing? I bit my lower lips nang mag init ang mata ko. I felt his face on my neck, and he started kissing me there.Hindi ko maiwasang isipin kung nasa likod pa ba namin sila Janica o ano, pero wala na akong pakealam doon. I look at the ring he gave me right now. Pakiramdam ko nananaginip ako. Hindi kami nag uusap kanina, then aaway kami, tapos… tapos… may singsing.“I want us to marry, immediately,” he whispered again.Kinagat ko ang labi ko at sinubukan ang lahat para matigil ang pagtulo ng luha ko. I
88“Yrony!” Tawag ko sa kanya habang mabilis siyang naglalakad papunta sa parking lot.“Teka, Yrony!” Tawag ko pa. I wipe the tears on my eyes while chasing him. Gusto kong palakasin ang loob ko ngayon dahil alam kung iyon ang kailangan ko.Galit siya at nasampal ko siya. He said na nakakapagod na ako. Parang pinagpipirapiraso ako habang iniisip nga na titigil na siya at susuko na. Hindi pwede. Hindi siya pwedeng sumuko ngayong handa na ako. I know that I have no right to say that sa sobrang dami na niyang hirap dahil sa akin, pero ayokong tumigil siya.Hindi niya ako pinansin kahit na alam kung naririnig niya ang pagtawag ko sa kanya. Patuloy lang siya sa paglalakad paalis.Nang malapitan na niya ang kotse ay pinatunog na niya ito. He didn't even look at me kahit na naabutan ko na siya. He seriously opne the door at agad na pumasok. He is about to close the door, pero agad kong hinawakan ang pinto, rason kaya agad na naipit ang kamay ko nang isara niya ang pinto.Napamura siya at bin
87I am happy to see Anna like this. She always there when I needed her and I was really thankful that she was here. She was a best sister to me kahit na hindi naman kami magkadugo.“Kakausapin ko naman siya—” But she cut me.“Kailan? Ngayon na! Lumabas ka rito! Huwag kang babalik hanggang sa hindi kayo makapag usap. Kung nakapag usap na kayo at hindi pa rin maayos ang kung ano kayo, saka ka na maupo diyan!” Biglang bulyaw niya ulit sa akin.Bumuntong hininga ako. Inabot ko ang sinasabi ni Ivo na hard liquor at nilagyan ang baso ko. I think I need this to tell Yrony everything I want to say.Kyle and Anna let me drink that and just watch me, na para bang alam nila na kailangan ko ang alak na iyon para magkaroon ng lakas ng loob.Tumayo ako pagkatapos non, pero ilang sandali pa ay nakarinig kami ng pamilyar na sigaw mula sa ibaba. Kyle immediately stand up para pumunta sa balcony para tignan kung anong ingay iyon. Pagbalik niya ay sunod sunod ang naging mura niya habang nagmamadaling t