Halos hindi ko na madala ang stuff toys, isama mo pa ang paper bag na hawak ko. Masyado kasing malaki ang teddy bear na binigay sa'kin ni Leenox. Hinagis ko sa mahabang sofa ang teddy bear at panda.
Inilagay ko naman sa single sofa ang dalawang paper bag, na ang laman nung isa ay power bank at ang isa naman ay ang suit na pinakuha ni Mommy sa'kin.
"Mommy! Heto na po 'yung pinakuha niyo." Wika ko.
Lumabas si Mommy mula sa kusina. Nakasuot oa siya ng apron. Halatang nagluluto siya ng hapunan. Bumaba ang tingin niya sa malaking stuff toy na nasa sofa.
"Binili mo?" Tanong niya.
Umiling ako. "Bigay lang po." Pabagsak akong umupo sa sofa, katabi nung malaking teddy bear. Humilig ako at pumikit.
 
"Pumunta ka sa Dos kagabi?" Bungad na tanong sa'kin ni Leenox nang umupo ako sa tabi niya."Oo. Bawal ba?" Pabalang kong sagot ko sa kanya."Sungit mo na naman." Nakangusong wika niya."Para ka kasing imbestigador kung magtanong." Sagot ko."May gagawin ka ba mamaya?" He asked.Umiling ako. "Wala naman yata? Bakit?""Gala tayo? Roadtrip?" He asked.Tinitingnan ko siya. Kumikislap ang kanyang mga mata habang nakikipagtitigan sa'kin. Unti-unting nawala ang inis ko. Dapat ay naiinis pa rin ako pero wala, nawala na ang inis ko. Nung magkasama sila ni Rose at nagagalit ako kahapon, ngayon ay nawala na. Bakit ang bilis lang mawala ng inis ko sa kanya?And Zetha, you need to remember that Leenox needs Rose! Siya la
"Clayton, saan tayo pupunta?" I asked.Pagabi na rin kasi. I texted Mommy na medyo late na akong makakauwi. I also informed her that I'm with my boyfriend. Legal naman kami and my parents trust him so much. Sometimes, they gonna tell me that they trust him more than they trust me. I just laughed and shrugged. Well, I also don't trust myself sometimes.While Clayton is driving, I'm here watching the beautiful city lights. I'm still unwell but I remained silent and calm. Hindi ko pinansin ang kakaibang nararamdaman ko ngayon. Huminto ang kotse niya sa isang park. Kumunot ang noo ko nang wala man lang katao-tao rito.Sabay kaming bumaba sa kotse. May kinuha pa siya sa compartment ng kotse, isang basket. Matamis niya akong nginitian. Nauna siyang maglakad sa akin. Ako naman ay tahimik lang na sumunod. I bit my lower lip to hide my smile. The wind blew so my hair danced
Pagkatapos kong kumain ay nagtungo ako sa lugar kung saan nangyari ang aksidente. Tumingala ako sa langit. Maulan at walang araw. Tila ba ilang saglit na lang ay bubuhos na ang ulan. Nagsindi ako ng kandila para kay Lira at Clayton.Nawalan ako ng contact sa pamilya nila. Nung araw na pumunta ako ng ospital para dalawin sana si Clayton, wala na sila. Umalis na at sinabi na lang sa'kin nung nurse na namatay na si Clayton.Gulong-gulo ako nung araw na 'yon. Actually, hanggang ngayon ay gulong-gulo pa rin ako. At saka, hindi ko pa rin alam ang ibig sabihin ni Clayton na nakatakas na sila ni Lira. To what? To who?Nasasaktan at nagagalit ako dahil umalis na lang sila ng walang paalam. Namatay si Clayton at hindi man lang kami nakapag-usap ng maayos. Ni hindi ko nga alam kung saan nakalibing ang katawan niya.Nawala na lan
Masakit daw ang magmahal ng taong hindi ka kayang mahalin pabalik pero mas masakit kaya ang mahalin mo ang isang taong akala mo ay may nararamdaman din para sa'yo. Para akong na-ghost ni Leenox. Nakakainis. Ang labo niya.Nangako ako sa sarili kong hindi na ko muling magmamahal pagkatapos ng nangyari sa amin ni Clayton. Pero nabali ko ang pangakong iyon nang mapalapit ako kay Leenox. Ngunit nakakatawang isipin na nasaktan na naman ako.Two straight days na akong hindi pumapasok. Tinatawagan ako ni Alexa, pero ang tanging dahilan ko lang ay masama ang pakiramdam ko. Nagpunta siya kahapon sa bahay at gusto ngang idala na ako sa ospital pero tumanggi ako. Syempre, alibi ko lang kasi iyon."Bakit hindi ka na lang rito tumira?" Biro ng bartender.Ngumisi lang ako at umiing. Two straight days na rin akong pabalik-balik dito sa Dos. I jus
"Mabuti naman at pumasok ka na!" Singhal sa akin ni Alexa."Malamang! Alang naman magdrop out ako.""Sinasabi mo?""Ha?""Tangina! Pareho tayong lutang. Tara cutting."Umiling ako. "Dalawang araw akong hindi pumasok kailangan kong makahabol sa lesson.""Sana all seryoso sa pag-aaral." Sabi niya."Sana all lang talaga." Dugtong ko."Ang dami mong kailangang ichika sa'kin. Sa inyo ako matutulog mamaya, tutal wala rin namang kasama sa inyo." Sabi niya."Ikaw bahala." Sagot ko."Bakit ba ang
Pagkauwi ko sa bahay ay dumiretso ako sa banyo upang maligo. I closed my eyes and felt my tears drop slowly. Kasabay ng pagbagsak ng tubig mula sa shower at siya ring magpagbagsak ng aking mga luha. For the second time, I'm crying because of love. I'm starting to hate the word love.Sabi nila ay masaya magmahal pero bakit sa'kin ay hindi naman? Para sa akin, panandalian lang ang lahat. Sa tuwing nagmamahal ako, nasasaktan din ako sa dulo. I'm always being left alone. Anong kasalanan ko at nararanasan ko 'to? I bet, love is not for me. Tadhana na mismo ang nagpapahiwatig na walang makakatagal sa pagmamahal ko.Nagbihis ako ng uniporme. Wala kaming klase sa unang period. Kinuha ko ang shades ko. Mahahalata ni Alexa'ng umiyak ako dahil medyo namumula pa ang mga mata ko. I deeply sigh and tried to control my tears from falling. I'm Zetharine Marcelo, I shouldn't cry. Chin up, self. Leenox doesn't deserve your te
LEENOX’ POINT OF VIEW"Leenox, sasama ka ba?" Carver asked me."Dos?" I asked him back"Yeah.""Of course." Mabilis kong sagot.Neon disco lights welcomed us. Wild people. Vapes. Umupo kami sa couch. Umorder ng alak si Kuya Blakeleigh. Akeem is already drinking his whiskey since nauna pa siya sa aming magpunta rito. Nailing ako nang kindatan ni Kuya Blakeleigh ang mga babae sa hindi kalayuanAfter two shots of alcohol, humalo na ako sa dagat ng tao. Hindi pa ako nagtatagal nang may isang babae na ang kumapit sa akin. She gave me a flirty smile. She suddenly kissed me and I kissed her back. We're in the middle of our make out when a girl suddenly grabbed her arm."What the hell?!""Shut up, mistress!" That girl shouted. "Asawa ko itong kinakalantari mo!"Her face i
"And what if I told you I love you?" He asked me using his serious voice. My eyes widened the moment I heard those words from him. Electricity started to flow in my veins."W-What?" I stuttered."What if I told you I love you?" He asked me again. "What will you do?"Well, I'm still doubting. What if this is one of his jokes? He said he likes Rose and I saw them a lot of times having a dinner together.Pagak akong tumawa at binawi ang braso ko. "Not so nice joke, Leenox.""Do you think I'm joking?" He asked me back.Umiling ako sa kalituhan. "Hindi ko alam. Hindi ko alam kung maniniwala ako sa'yo dahil hindi naman ako sigurado kung seryoso ka ba o nanggagago lang."
The rain were falling so hard. Hindi ko na alintana kung basang-basa na ako sa ulan. Wala na akong pakialam kung magkasakit man ako. Ang tanging nasaisip ko na lang ay ang makaabot sa concert nila Leenox. Ang gusto ko na lang na mangyari ngayon na malaman ni Leenox na siya ang pinipili ko.I checked the time. It's already 2:30 in the afternoon. The concert were about to end. Thirty minutes. I need to reach him before 3:00. Malakas ang buhos ng ulan. Dahil sa katatakbo at malakas na buhos ng ulan ay hindi ko na napansin ang isang bato kaya naman natisod pa ako. Mabilis akong tumayo kahit medyo masakit ang tuhod ko.Naiiyak na ako dahil baka hindi na ako umabot. Patawid na sana ako nang biglang may malakas na busina ang sumakop sa sistema ko. Para akong binuhusan ng malamig na tubig at natulos na lang sa kinatatayuan ko nang makita ko ang isang kotse na papalapit sa'kin. Rinig ko ang pags
"Miss Zetha, about sa model na kukunin natin para sa promoting ng bagong—""Ask Matthew about that. Siya ang nagha-handle no'n." Putol ko habang nakatuon pa rin ang atensyon sa laptop."P-Pero sabi po ni Sir Matthew, kayo raw po ang nagha-handle." Wika nito.Dahil sa sinabi niyang iyon ay nag-angat ako ng tingin sa kanya. "What?" Bumuntong-hininga ako at napapikit ng mariin. "Mamaya na kita kakausapin tungkol doon." I said."Miss Zetha, may meeting po kayo sa manager ng Scenario mamayang alas tres ng hapon."Padabog kong isinara ang laptop ko. "Bakit ako? Hindi ba't ikaw ang pinaghandle ko no'n?""Katatawag lang po ng manager ng Scenario at kayo po ang gusto niyang makausap.""May problema ba? I'm pretty sure
"Good morning, Ms. Zetha, I would like to inform you that Sophia Angela Zamora and Layka San Augustine is already here." Pormal na wika ni Rachel mula sa intercom. Isinama ko siya rito sa Pilipinas dahil siya lang ang pinakamagaling kong naging sekretarya sa nakalipas na mga taon."Let them in." Sagot ko.Bumukas ang pinto ng opisina at iniluwa nito sila Sophie at iyong Layka. Sophie becomes more mature and sexy. Kung tutuusin ay papasa na siyang modelo. Bukid sa pagiging fashion designer ay pwedeng-pwede siyang maging isang modelo. Layka were tall and morena type of girl. Mukhang mas matangkad pa siya sa'kin pero halos pantay lang sila ng laki ni Sophie.Pormal ang mukha ni Layka habang si Sophie naman ay abot sa tenga ang ngiti. I smiled at them and motion them to sit."So, I'm Zetharine Marcelo the owner of the clothing line. Tomorrow will be the opening the branch and I would
After my both of my parents had died, Matthew was the one who took care of me including Ninang Mira. I never leave our house because I want to cherish our memories. As a happy and complete family. When my mother comforts me and gives me support. If I only knew that these things would happen, I wished I just stayed by their sides 'till the dawn. If I can only turn back the time."Zetha, gusto mo bang mag-aral sa Singapore?" My Tita asked me.Natigil ako sa pag-aayos ng gamit. Umiling ako. "Ayoko po.Saka mas mahal ang tuition sa Singapore, Tita. Hindi na kakayanin ng pera ko." Sagot ko."Pero 'di ba pumasa ka sa isang university doon? Hindi ba't iyon naman talaga ang plano mo kapag tumuntong ka ng third year college
After nang marinig ko ang sinabi ng manager ni Leenox ay hindi na ako tumuloy sa kanya. Bigla na lang din kaming nawalan ng komunikasyon. Our relationship is getting blur. Palabo na kami nang palabo. I'm asking myself, kami pa ba? Mahal pa ba niya ako? Ito na ba 'yung panahon na iiwan niya ako para sa pangarap niya? Pero kung ang pag-iwan niya sa'kin ay makabubuti sa pangarap niya, ayos lang sa'kin na iwan niya ako."Sikat na 'yung boyfriend mo ah! Siya lagi ang laman ng newsfeed ko." Komento ni Mattew habang nag-sscroll sa kanyang social media.Napatingin ako sa kanya. "Talaga?"Tumango siya. "Hindi ka ba nag-o-online?" Kunot-noong tanong niya sa'kin."Alam mo naman hindi na ako nag-so-social media." Mahinang sagot ko. Unti-unti niyan
Isang linggo. Isang linggo na ang nakakalipas simula nang mangyari ang lahat ng problema ko ngayon. Hindi ako nakatanggap ng tawag may Leenox dahil alam kong gusto niyang bigyan ako space. And also, he became busy because they will release their song this coming month. Kumalat ang balita tungkol sa nangyari sa pamilya ko. Ang daming nakikisimpatiya. I tried to smiled sweetly while looking at the mirror. I want to show to myself that I'm okay and still fighting. I'm trying my best to be positive. Pero sinong niloko ko? I'm aware that I am broken into pieces behind these smiles. I am are just pretending to be okay because I'm afraid to face the truth. Unlike the old me, I didn't apply any makeup. Inilugay ko lang ang buhok. I just wear our school uniform and lazily grabbed my bag. I grabbed my car's key and start the engine. Wala na sa'min iyong bahay namin. Tanging ito na lang kotse ko ang nat
Isang linggo. Isang linggo na ang nakakalipas simula nang mangyari ang lahat ng problema ko ngayon. Hindi ako nakatanggap ng tawag may Leenox dahil alam kong gusto niyang bigyan ako space. And also, he became busy because they will release their song this coming month.Kumalat ang balita tungkol sa nangyari sa pamilya ko. Ang daming nakikisimpatiya.I tried to smiled sweetly while looking at the mirror. I want to show to myself that I'm okay and still fighting.I'm trying my best to be positive. Pero sinong niloko ko? I'm aware that I am broken into pieces behind these smiles. I am are just pretending to be okay because I'm afraid to face the truth.Unlike the old me, I didn't apply any makeup. Inilugay ko lang ang buhok. I just wear our school uniform and lazily grabbed my bag. I grabbed my car's key and start the engine. Wala na sa'min iyong bahay namin. Tanging ito na lang kotse ko ang natira at n
Bumuhos ang malakas na ulan. Sumama ako kay Matthew sa condo niya. May tiwala naman ako sa kanya. Basang-basa ang damit ko. Inabot sa'kin ni Matthew ang bago niyang t-shirt. Nagpalit ako ng damit. Umupo ako sa dulo kama at niyakap ang tuhod ko. Muling bumalik na alaala ko sa mga nangyari kanina. Ang bilis. Bigla akong nabasag. Bumukas ang pinto ng kwarto at iniluwa nito si Matthew. Hindi ko siya tinapunan ng tingin, nanatili sa pwesto ko. Tahimik siyang lumapit sa'kin. Umupo siya sa tabi ko. "You're tired. You need to rest." He softly said. "Matthew..." Walang ibang salita ang lumabas sa bibig ko kundi ang pangalan niya. "Bukas mo na problemahin ang problema mo, Zetharine. Magpahinga ka muna. Halata namang pagod ka." Marahan nitong wika.
Alexa trying her best to hide her pain. Sa bawat hakbang namin habang naglalakad kami sa corridor ay nasasaktan ako. Tahimik lang siya. Hindi na siya 'yong kilala kong Alexa na madaldal. Maraming nagbago. Hindi ko akalaing sa isang iglap lang ay nagbago ang lahat at pakiramdam ko ay magbabago pa. There's a line between Akeem and Alexa."Alexa..." tawag ko sa kanya."Late na ako Zetharine. Mauna na ako." Sambit niya at tipid akong nginitian. Hindi na niya ako hinintay na makasagot at iniwan na niya ako.Bumuntong-hininga na lang ako at dumiretso sa klase ko. Nakaabutan ko si Leenox na nakapangalumbaba, halatang kanina pa ako hinihintay. Nang makita niya ako ay biglang sumigla ang kanyang ekspresyon. Binaba ko ang bag ko at umupo sa tabi niya."Leenox, kumusta na si Akeem?" Tanong ko sa kanya.He sighed. "Walang nagbago sa kanya kaya mas lalo akong nag-aalala." I can