แชร์

บทที่ 48

ผู้เขียน: DILEMMA 28
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-11 14:57:58

และถ้าปู่ของเขามีส่วนรู้เห็นจริงเหตุผลอะไรเรื่องชาติตระกูลอันดารันก็ใช่ว่าจะไม่เพียบพร้อมแต่ปู่จะรู้ไหมว่าเหตุการณ์มันกลับตาลปัตรเมื่อมีใครอีกคนโผล่มาในร่างของอันดารันส่วนอันดารันตัวจริงไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหนสายตาของคนทั้งคู่จ้องมองกันต่างก็ไม่มีใครยอมหลบสายตาทำเอาวชิรันทำตัวไม่ถูกและไม่รู้ว่าระหว่างปู่หลานทั้งสองมีความบาดหมางอะไรกันขนาดนั้นได้แต่ก้มดูฝ่ามือใหญ่ที่กอบกุมมือเขาเอาไว้แน่นความอบอุ่นแผ่ซ่านไปจนถึงหัวใจบอกเป็นนัยๆว่าไม่ต้องกลัว

“ไม่เจอกันนานดูแกคงจะสบายดี”

“ครับ”

“แกคงจะคิดว่าฉันจะขวางพวกแกสองคนงั้นสิถ้าฉันทำจริงๆก็คงไม่มานั่งสำนึกผิดอยู่ที่นี่หลายสิบปีอย่างนี้หรอก”

“…”

“ช่างเลือกเหมือนกันนี่ไหนมาใกล้ๆหน่อยสิ”

“คือ…สวัสดีครับ” วชิรันยกมือไหว้แก้เก้อเขาทำตัวไม่ถูกเมื่อเจอผู้ใหญ่ทางฝั่งของซานนาห์เพราะงานแต่งงานของพวกเขามีเพียงการจดทะเบียนสมรสและย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันเพียงแค่นั้นงานเลี้ยงฉลองสมรสก็ไม่ได้จัดอย่างเอิกเกริกที่สำคัญได้ยินว่าคุณซานนาห์พ่อแม่เสียไปตั้งนานแล้วจึงไม่ได้ถามถึงญาติผู้ใหญ่ที่ไหนอีกพอมาเจอกันในสถานการณ์ตอนนี้มันรู้สึกกระอักกระอ่วนบอกไม่ถูกเหมือนกัน

‘อัลฟ่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 49

    โอ๊ยตาย! ครกแบบนี้ชาติไหนจะได้กินเนี่ยบรรดาแม่ครัวต่างก็งุนงงกรรมวิธีการทำอาหารของคนเมืองที่เอาพริกแห้งกระเทียมและหอมแดงใส่คงไปในถ้วยทรงสูงแถมยังเอาไม้มาตำๆช่างแปลกประหลาดแต่ก็ไม่มีใครกล้าท้วงอะไรและช่างโชคดีที่วชิรันไม่รู้คิดอะไรพกเอากะปิติดมาด้วยเพราะสมัยเด็กๆเขาชอบกินมะขามจิ้มกะปิมากรสชาติเปรี้ยวฝาดของมะขามตัดกับรสเค็มของกะปิได้อย่างลงตัวไหนๆก็เห็นว่ามีพืชผักผลไม้ที่หาไม่ได้จากในเมืองแล้วหากเจอผลไม้รสเปรี้ยวไม่มีกะปิคงกินเปล่าๆไม่ได้แน่และเขาก็คิดถูกเสียด้วยที่พกไอเทมลับที่ราคาแสนแพงมาด้วยผ่านไป 2 ชั่วโมงอาหารทุกอย่างก็ถูกจัดเสริฟ์ขึ้นโต๊ะสำหรับมื้อกลางวันพอดีวชิรันยืนตัวลีบมือขาวมีแต่รอยแผลจากการเข้าครัวเพื่อทำอาหารมื้อพิเศษนี้เขายืนประหม่าหัวใจเต้นตุ้มๆต่อมๆลุ้นกับอาหารตรงหน้าว่าจะถูกใจคุณปู่บ้างหรือเปล่าเขาทำสูตรที่ไม่เผ็ดเกินไปอีกทั้งจัดเรียงเครื่องเคียงผักต่างๆได้อย่างลงตัวแม้แต่ถั่วฝักยาวก็จัดการลวกและมัดเป็นเกลียวอย่างพอดีคำเวลาคุณปู่ตักอาหารด้วยช้อนกลางก่อนจะตักเข้าปากทำเอาบรรยากาศรอบข้างเกร็งไปหมดทุกคนต่างลุ้นกันจนตัวโก่งแม้สีสันจะน่าทานแต่ว่ากลิ่นของมันฉุนมากๆฉุนจนจามไป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 50

    วชิรันหันไปส่งยิ้มให้คนข้างๆปากบอกไปอย่างนั้นแต่ในใจวูบโหวงอย่างประหลาดไม่รู้กี่ครั้งที่หลับนอนกันจะมีความหมายกับซานนาห์บ้างหรือเปล่าแต่สำหรับวชิรันมันไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบหรือเพียงแค่ปฏิกิริยาทางร่างกายเพียงแค่นั้นหากไม่ใช่เบ้าหน้าฟ้าประทานอย่างยัยคุณหนูอันดารันที่ดูดีไปตั้งแต่หัวจรดเท้าก็ไม่รู้ว่าอัลฟ่าหน้าไหนจะอยากคบค้าสมาคมบ้างด้วยหรือเปล่าอีกทั้งโอเมก้าในโลกนี้มีสิทธิเสรีภาพอะไรได้ไม่เท่าพวกอัลฟ่าอยู่แล้วถึงเบ้าหน้าโลกเดิมจะไม่ได้แย่จนดูไม่ได้แต่ก็อาจไม่ใช่ในแบบคนอย่างซานนาห์จะมาชอบได้หากเวลานั้นมาถึงไม่รู้ว่าตัวเขาเองจะตัดใจกลับไปได้จริงๆอย่างที่ปากพูดไหมแม้ที่นี่ไม่มีครอบครัวคนรู้จักไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดเลยสักนิดแต่เขากลับสบายใจได้เป็นตัวของตัวเองโดยไม่ต้องเกรงกลัวสายตาของคนรอบข้างในโลกนี้เขามีสามีแม้ได้ชื่อว่าสามีทางนิตินัยวันหน้าอาจจะต้องเลิกราแยกย้ายแต่อย่างน้อยเขาก็มีช่วงเวลาดีๆกับคนที่รู้สึก ‘รัก’ เหมือนกันไม่รู้ว่าความรู้สึกมันแปรเปลี่ยนไปเมื่อไหร่แต่หัวใจดวงน้อยดวงนี้ก็สั่นไหวทุกครั้งที่ได้แนบชิดกับคนข้างๆมันเต้นแรงเสียจนกลัวว่าคนข้างๆจะได้ยินร่างที่ยืมเขามา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 51

    “นี่หลุมศพพ่อกับแม่ฉัน” วชิรันที่เพลิดเพลินกับทิวทัศน์ไม่รู้ว่ามาหยุดอยู่ตรงหน้าหลุมศพหนึ่งตั้งแต่เมื่อไหร่ดูแล้วเหมือนหลุมศพคู่มากกว่าอีกทั้งเสาตรงหน้าหลุมศพยังสลักด้วยชื่อของคนสองคนวชิรันโค้งคำนับด้วยความเคารพเมื่อซานนาห์แนะนำว่าที่นี่คือที่ไหนต่างก็ไม่มีใครพูดอะไรไปสักครู่ก่อนวชิรันจะเอ่ยทำลายความเงียบนั้นเมื่อเขาเหลือบไปเห็นรูปถ่ายของคนสองคนที่ยิ้มให้กล้องด้วยความสุข“คุณยิ้มเหมือนแม่”“หืม”“คิ้วจมูกคุณเหมือนพ่อ”“แม่คุณยิ้มสวยมากเลยเสียดายลูกชายท่านเอาแต่ทำหน้าบึ้ง” วชิรันได้ทีฟ้องรูปถ่ายเสียเลย“คุณแม่ครับคุณซานนาห์นิสัยไม่ค่อยดีชอบดุผมอยู่เรื่อยแต่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับเขาเก่งจะตายตอนนี้เป็นผู้บริหารใหญ่โตเชียวคุณแม่สบายใจได้เลย” วชิรันพูดจ้อจนซานนาห์ยกยิ้มที่มุมปากไม่ได้หากแม่เขายังมีชีวิตอยู่จะต้องชอบลูกสะใภ้คนนี้เป็นแน่ขนาดอยู่ต่อหน้าหลุมศพยังพูดเอาใจเสียขนาดนี้“แม่ฉันไม่ได้ยินหรอก”“ไม่ได้ยินก็ช่างผมจะฝากสายลมไปฟ้องท่านว่าคุณรังแกผมยังไงบ้าง”“ใครกันแน่ที่ถูกรังแกนะหืม…” อัลฟ่าเดินเข้ามาใกล้พลางโน้มหน้าเข้ามาจนหน้าผากจะชนกันอยู่รอมร่อ “หรือจะให

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 52

    หลังจากกลับเดอะฮิลล์แล้วดูเหมือนว่าวชิรันดูมีชีวิตชีวามากกว่าเมื่อก่อน ‘ก็แหงละสิ’ พอได้ไปเดอะฮิลล์เหมือนได้เจอสมบัติล้ำค่าไหนจะพวกสมุนไพรต่างๆที่วชิรันมองเห็นช่องทางทำเงินนอกจากร้านอาหารแล้วเขายังมีแพลนจะทำสปาและพวกครีมแชมพูออร์แกนิคไหนจะเทียนหอมสำหรับคุณแม่โอเมก้าไม่รู้เพราะเป็นโอเมก้าด้วยหรือเปล่าเขาเองเลยโฟกัสผลิตภัณฑ์สำหรับโอเมก้าไม่ว่าน้ำหัวปลีสำหรับบำรุงน้ำนมเทียนหอมในตอนทำรัง (สำหรับโอเมก้าที่เหม็นหน้าผัวตอนตั้งครรภ์โดยเฉพาะ) โยเกิร์ตพร้อมดื่มบำรุงมดลูกโอเมก้าเรียกได้ว่าครอบคลุมสินค้าอุปโภคบริโภคหลายอย่างแต่สิ่งที่วชิรันตั้งใจและต้องการจะตีตลาดแข่งกับเจ้าเก่าที่ผลิตปลอกคอมาหลายรุ่นอย่างเดโลกรุ๊ปแค้นนี้สิบปีไม่สายเขาต้องการจะแย่งชิงพื้นที่ของสินค้าปลอกคอตัวใหม่ถึง 3 แบบ 3 สไตล์อีกทั้งอยากให้มันเป็นสินค้าที่เข้าถึงง่ายสำหรับพวกรากหญ้าที่ไม่ได้ร่ำรวยอีกทั้งสินค้าอย่างปลอกคอเปรียบเสมือนอวัยวะชิ้นที่ 33 ของโอเมก้าไม่สวมก็ไม่ได้ราคาแพงไปมากก็ไม่ดีไหนจะมีพวกที่แพ้ปลอกคออย่างเขาอีกอีกทั้งอีกไม่กี่สัปดาห์หน้าจะถึงงานเปิดตัวด้วย ช่วงนี้จึงจะเห็นได้ว่าคุณดอร่าเข้าออกคฤหาสน์แทบจะทุกวันวั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 53

    พอวชิรันเดินลงมาข้างล่างเวทีก็มีหลายบริษัทปรี่เข้ามาขอคุยทางด้านธุรกิจซานนาห์เห็นสีหน้าที่ไม่สู้ดีของโอเมก้าจึงฝ่าวงล้อมออกไปพักข้างนอกงานโดยให้เลขาเป็นคนจัดการและนัดแนะเพื่อหารือต่อไป“เป็นอะไรไป”“ผมแค่รู้สึกมึนๆจู่ๆก็ถูกล้อมขนาดนั้น”“ปลอกคอแบบใหม่ที่เธอทำ…น่าสนใจดีนี่”“ผมแค่อยากจะหาทางเลือกให้พวกเขาบ้างก็แค่นั้นคุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบสวมปลอกคอมันน่าอึดอัดจะตายจะดีกว่านี้ถ้าโอเมก้าไม่ต้องสวมปลอกคอโดยไม่ต้องกลัวอัลฟ่าหน้าไหนกัดทำพันธะ”“ผมจะทำยางครอบฟันให้อัลฟ่าด้วย”“…” “เธอจะบ้าหรือไงใครเขาจะมาซื้อสินค้าพวกนั้นกัน”“เอ้า…ก็เหมือนยืดอกพกถุงนั่นแหละไหนๆพกถุงยางแล้วก็พกยางครอบฟันไปด้วยจะเป็นไรไปหรือว่าคุณชอบสด”“ฉันสดแค่กับเธอ”“คุณซานนาห์!!!”“ฉันพูดจริง”“มันใช่เรื่องน่าพูดไหมหน้าไม่อาย” สองแก้มโอเมก้าแดงก่ำเพราะใกล้ช่วงฮีทหรือไงนะรู้สึกว่าคนตรงหน้าจะดูหล่อเหลากว่าเดิมกลิ่นฟีโรโมนของคุณเขารู้สึกดีทุกครั้งที่ได้สูดดมวชิรันลืมตัวหลับตาสูดกลิ่นหอมนั้นเข้าไปเต็มปอดเมื่อลืมตาก็สะดุ้งเมื่ออีกฝ่ายกอดอกยืนมองตัวเองด้วยสายตาที่เขาเองก็อ่านไม่ออก “ใกล้ช่วงฮีทแล้วละสิ”“คุณรู้?”“หน้าเธอหื่นออ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-14
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 54

    “ดาเมียนเธอบ้าไปแล้วหรือไง” วชิรันแหวใส่แม้เขาจะเป็นโอเมก้าน้องใหม่ในโลกนี้แต่เขาก็พอจะรู้ว่าไม่มีโอเมก้าคนไหนอยากจะเกิดสภาวะฮีทกระทันหันแบบนั้นไม่ว่าจะในที่ลับหรือที่แจ้งมันทรมานไม่ว่าจะทางร่างกายหรือจิตใจยิ่งพวกที่ไม่มีคู่ก็ต้องหาทางระบายโลกนี้ไม่อ่อนโยนต่อโอเมก้าเลยสักนิดพระเจ้าก็ช่างคิดฮอร์นนี่ที่ไรต้องจบลงที่เตียงไม่อยากมีผัวก็ต้องมีไม่งั้นก็ต้องซื้อกินเปลืองตัวเปลืองตังค์อีกอยากจะจิกหัวไอ้คนที่สร้างเวิร์สนี้ขึ้นมาว่าเป็นห่าอะไรสร้างเพศรองบ้าบอคนไม่เท่ากันอาการรัทของอัลฟ่าการกัดคอทำพันธะโลกวิวัฒนาการไปไกลแต่ว่าวิถีชีวิตมนุษย์ยุคนี้กลับเดินถอยหลัง…ให้ตายเป็นเพศที่สามในโลกเก่าว่ายากแล้วแต่โลกนี้แม่งแย่กว่าวชิรันกรอกตาอย่างเซ็งๆใจนึงอยากจะจิกหัวนังหัวชมพูนี่เหมือนกันคิดอะไรออกมาแต่ละอย่างอยากจะรู้ในสมองกลวงๆนั่นมีอาหารไปเลี้ยงเพียงพอหรือเปล่า“เล่าหมดแล้วจริงนะ” วชิรันกอดอกเค้นถามอย่างขุ่นเคือง“แล้วเรื่องคุณอาร์ชินล่ะ?”“ก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้วล่ะ” ดาเมียนตอบหน้าเศร้า“ไม่น่าเชื่อ…เมื่อก่อนเธอตามเขาต้อยๆหวงก้างซะขนาดนั้น”“คงจะเหนื่อยละมั้ง…อีกอย่างแม้เขาจะเป็นคู่ที่รัฐบาลจับให้แต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 55

    หลังจากกลับมาบ้านระหว่างทางคนข้างๆก็เงียบขรึมไม่ต่อปากต่อคำกับเขาอย่างทุกทีทำเอาสามีอย่างซานนาห์แปลกใจไม่น้อยธุรกิจที่เปิดตัวก็ได้รับการตอบรับอย่างล้นหลามอีกทั้งมีนิตยสารมากมายมาติดต่อขอสัมภาษณ์ชีวิตคู่อีกด้วยซานนาห์มองแผ่นหลังโอเมก้าที่ปิดประตูเข้าห้องนอนตัวเองไปด้วยความรู้สึกไม่สบายใจสีหน้าของวชิรันมันเรียบเฉยจนเขาอดกลัวไม่ได้แต่ก็ไม่รู้ว่าหวาดกลัวอะไรอีกทั้งความเงียบระหว่างพวกเขาทั้งคู่แม้จะสบายหูแต่ก็อึดอัดไม่น้อยคนที่ช่างพูดช่างจ้ออยู่ๆกลับมาเงียบเชียบสงบปากสงบคำนี่มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอซานนาห์ขบคิดไม่ตกคงจะเป็นตอนที่ปล่อยให้พูดคุยกับดาเมียนกลิ่นฟีโรโมนที่กำจายออกมาแผ่วเบาจากคนข้างๆ อีกไม่กี่วันเจ้าตัวคงจะถึงช่วงฮีท ซานนาห์อมยิ้มเจ้าเล่ห์ หากไม่ใช่เขาแล้ววชิรันจะผ่านช่วงฮีทไปได้อย่างไร…แต่ทว่าความคิดสัปดนทั้งหลายพังทลายไปเมื่อเห็นคนรับใช้แบกบางสิ่งเข้าไปในห้องของเจ้าตัววชิรันหลังจากปรับตัวเข้ากับโลกนี้แล้วจากนั้นก็ยอมรับความเปลี่ยนแปลงทางกายภาพไม่ว่าเขาจะเป็นโอเมก้าเป็นผู้ชายที่ตั้งท้องได้ไหนจะมีอาการฮีทฮอร์นนี่ติดสัดเหมือนหมาเดือนสิบสองแต่ก็ช่างมันเถอะแล้วแต่พระเจ้าจะจัดสรรอีก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 56

    กลับกันนอกเหนือจากวงการธุรกิจหากซานนาห์ใช้ความอภิสิทธิ์ความน่าเชื่อถือเอ่ยปัญหาเรื่องปากท้องเพศสภาพรวมไปถึงการถูกกดขี่ของโอเมก้านี่โอ้โหเลยนะพลิกบทบาทมากแน่ๆหลายๆคนคงออกมาเทคเอคชั่นอะไรกันบ้างรัฐสวัสดิการที่ดีคือทุกเพศสภาพมีความเท่าเทียมไม่ใช่ว่าคุณมีร่างกายที่เพียบพร้อมไม่พิการเลยไม่จำเป็นต้องเป็นปากเสียงให้คนพิการเหล่านั้นหรือการลาคลอดของโอเมก้าไหนจะช่วงฮีทและมีกฏหมายคุ้มครองจากการคุกคามไม่ว่าจะเกิดจากการฮีทหรือรัทของโอเมก้าและอัลฟ่าก็ตามทีความคิดมากมายแล่นเข้ามาในหัวเมื่อตอนกลางวันที่ระหว่างทางเดินทางไปยังบริษัทของซานนาห์ลูกจ้างพนักงานส่วนใหญ่ยังคงเป็นเบต้าและอัลฟ่าวชิรันถือวิสาสะในการเช็คข้อมูลต่างๆไม่ว่าการรับสมัครพนักงานสวัสดิการพนักงานต่างๆหลายอย่างไม่เอื้อให้โอเมก้าเลยสักนิดแหงล่ะ! เพียงเพราะผู้บริหารไม่ใช่โอเมก้าจะไปเข้าใจอะไรพอมีลูกเต้าก็เหมือนเครื่องประดับถูกเลี้ยงดูประนึงเจ้าหญิงหากพลาดท่านั่นก็คือสร้างความอับอายให้กับวงศ์ตระกูลพอถึงอายุที่เหมาะสมก็ใส่พานให้กับตระกูลอัลฟ่ามั่งคั่งผลิตทายาทต่อไปไร้อิสระแต่ก็สวยหรูอยู่บ้างเพราะมีเงินยังไงล่ะแล้วโอเมก้าที่ยากไร้ล่ะคนเหล่านั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17

บทล่าสุด

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 73 (จบ)

    วชิรันสะดุ้งตื่นเหมือนตกลงมาจากที่สูงจนซานนาห์สะดุ้งตื่นตามไม่ได้ “ฝันร้ายเหรอ” วชิรันพยักหน้าพร้อมหอบหายใจแฮกๆเหลือบมองนาฬิกาเป็นเวลาตีสามกว่าๆ วชิรันยกมือลูบอกด้วยความรู้สึกหวูบโหวงจะว่าฝันร้ายก็ไม่ใช่เป็นฝันดีที่สุดในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ “คุณผมฝันฝันว่าเรากลับไปบ้านเกิดของผม” ซานนาห์นิ่วหน้าด้วยความประหลาดใจ“บ้านทรงแปลกๆใช่ไหม” วชิรันหันมามองหน้าสามี“อย่าบอกนะว่า…คุณก็ฝันเหมือนกับผมนะ” วชิรันตกใจจนหน้าถอดสีแต่ก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อข้อมือของเขารู้สึกถึงสายสิญจน์เส้นนั้นที่ยายพันรอบข้อมือพร้อมอวยพรมากมายให้เขาและคนข้างๆ ซานนาห์ไม่ตอบได้แต่ยกมือขึ้นมาเสยผมอย่างลวก ๆ ผมของเขาเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ตั้งแต่ได้เจอกับวชิรันซานนาห์ก็ได้พบเจอเหตุการณ์แปลกประหลาดมามากมาย ตั้งแต่ที่เจ้าตัวไม่ใช่อันดารัน แต่ความฝันครั้งนี้เขามั่นใจแล้วว่าวชิรันมาจากอีกโลกนึงจริง ๆ โลกที่เขาเพิ่งได้เห็นกับตาตอนฝันเมื่อครู่“ยังกะหนังไซไฟ” วชิรันลูบหน้าตัวเองขึ้นลงด้วยความสับสน“ที่คุณเห็นนั่นแหละผมผมไม่ได้สวยแบบอันดารันออกจะขาวตี๋ธรรมดาทั่วไปไม่โดดเด่นอะไร”“เธอจะเป็นยังไงรูปร่างหน้าตาแบบไหนฉันก็รักเธอเพรา

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 72

    เขยฝรั่งอย่างซานนาห์ตื่นตาตื่นใจกับการต้มไข่ในบ่อกลางแจ้งแถมหากไม่เฝ้าไข่อาจหายไปทั้งตะกร้าซานนาห์ได้ลองหลายอย่างที่ไม่เคยลองอย่างการนวดไทยนวดเท้าและจะเป็นที่เล่าขานไปอีกนานคือตอนไปฟังเทศน์ฟังธรรมที่วัดด้วยความที่เจ้าตัวนั่งขัดสมาธิไม่ได้จึงได้แต่นั่งพิงผนังโบสถ์ชันเข่าขึ้นมาพร้อมยกมือไหว้ฟังพระสวดด้วยภาษาที่ไม่เข้าใจผู้เฒ่าคนแก่ต่างเอ็นดูเขยฝรั่งคนนี้กันมาก เวลาแห่งความสุขและครอบครัวสุขสันต์ใกล้หมดลงไปทุกทีในโลกนี้เขาจากลาเพื่อเตรียมตัวกลับกรุงเทพไปทำงานแต่วชิรันรู้ว่ามันจะเป็นการจากลาชั่วนิจนิรันดร์วชิรันนึกแปลกใจในท่าทีของพ่อตัวเองไม่น้อยหลังจากทานมื้อเช้าเขาได้นำพวงมาลัยมากราบแทบเท้าพร้อมล้างเท้าให้วชิรวิทย์และกมลารวมถึงยายด้วยทุกคนต่างน้ำตาหลั่งรินด้วยความปลื้มปิติด้วยความที่เป็นวัยทำงานมีสังคมเพื่อนฝูงอีกทั้งวชิรันคิดว่ามีเวลาอีกมากเลยไม่ค่อยได้สนใจครอบครัวคนทางบ้านเท่าไหร่นักแต่หลังจากผ่านเหตุการณ์ความเป็นความตายมาครั้งนึงหรือเพราะว่าพระเจ้าคงแลเห็นว่าวชิรันเองยังมีเรื่องอะไรมากมายที่รู้สึกติดค้างอยู่ในอีกโลกไม่ว่าเพราะเหตุผลอะไรแต่วันนี้เขาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาตลอดแถมยังได้

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 71

    ซานนาห์สำรวจบ้านทรงไทยตรงหน้าด้วยความสนใจเป็นทรงที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในเดอะแกรนด์ซิตี้ไหนจะเสื้อผ้าของคนทั้งสองที่นุ่งกระโปรงยาวถึงตาตุ่มวชิรันอธิบายให้เขาฟังว่าคือซิ่นใช้ผ้าไหมอย่างดีมาทอแล้วที่ยายกำลังเคี้ยวจนปากแดงคือหมากบรรยากาศรอบบ้านร่มรื่นรั้วบ้านแต่ละหลังติดกันผู้คนเดินขวักไขว่ทักทายยิ้มแย้มแจ่มใสเอ่ยทักทายกันอย่างเป็นกันเองแล้วเรื่องที่วชิรันเอาผัวฝรั่งกลับมาเที่ยวบ้านก็เป็นเรื่องทอร์คออฟเดอะทาวน์ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้จริงๆ “ยายสาหันเขาว่าน้องรันบ้านลุ่มเอาผัวฝรั่งมาบ้านอิวะ” (ยายสาเห็นเขาว่าน้องรันบ้านข้างล่างเอาผัวฝรั่งมาบ้านด้วย)“ผิดผีหั้นสู” วชิรันคร้านจะสนใจขี้ปากชาวบ้านแต่ละอย่างใส่เสริมเติมไข่เพื่ออรรถรสในการเม้ามอยทั้งนั้นคนที่เขาแคร์คำพูดมากที่สุดเห็นที่จะเป็นพ่อไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะกลับมาบ้านหรือเปล่าในช่วงวันหยุดนี้เพราะพ่อของเขาค่อนข้างหน้าบางไหนจะรสนิยมทางเพศของเขาที่ไม่เป็นที่ยอมรับอีกที่บ้านของวชิรันมีโต๊ะเก้าอี้ไม้สักขนาดใหญ่ที่รองรับคนได้นับสิบก็จริงแต่ทุกคนมักจะล้อมรอบกินข้าวด้วยขันโตกขนาดใหญ่ที่สั่งทำพิเศษนั่งขัดสมาธิจกข้าวเหนียวกินอย่างเอร็ดอร่อยซานนาห์ท

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 70 ตอนพิเศษ 2

    ตั้งแต่เด็กทั้ง 3 คนเกิดมาคุณพ่อและคุณแม่มือใหม่ก็ยุ่งจนหัวหมุน แม้จะมีพี่เลี้ยงมาช่วยแต่ทั้งคู่ก็ยังอยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง 5 คนพ่อแม่ลูกทุลักทุเลกว่า 3 ปีกว่าจะเข้าที่ สองสามีภรรยาจะได้มีเวลาเติมรสรักให้แก่กันสักทีเมื่อซานนาห์กลับมาจากบริษัทกลับพบว่าเจ้าสามแสบมายืนจังก้าหน้าห้องนอนเขาทำเหมือนองครักษ์พิทักษ์เจ้าหญิงมีสมบัติอยู่ห้องยังไงยังงั้นซานนาห์ยืนมองลูกๆที่จ้องมองเขาไม่กระพริบตา“ทำไมยังไม่นอน”“พวกเราต้องปกป้องปาปาไม่ให้ดาด้าทำร้ายปาปาเด็ดขาด” แฝดพี่ซานดารันกางแขนอ้วนป้อมไม่ให้ผู้เป็นพ่อผ่านเข้าไปส่วนซานนารันแฝดน้องก็ทำตามเช่นกันซานดาราโอเมก้าเพียงหนึ่งเดียวแถมยังเป็นผู้หญิงยกมือน้อยๆทั้งสองข้างให้ดาด้าเข้ามาอุ้มมือนึงถือตุ๊กตาหมีอีกมือนึงกอดคอซานนาห์แน่นสองตาลืมแทบไม่ขึ้นด้วยความที่เป็นพ่อ-พ่อทั้งคู่ถึงวชิรันจะมีเพศรองเป็นโอเมก้าเป็นชายที่คลอดลูกได้แต่ก็ไม่กล้าเรียกตัวเองว่าแม่ได้เต็มปากเลยสอนให้เด็กๆเรียกเขาว่าปาปาส่วนซานนาห์ว่าดาด้า “ทำร้าย? ใครทำร้ายใครไหนบอกดาด้ามาซิ” “พอปาปาไปนอนกับดาด้าทีไรถูกยุงกัดเต็มตัวไปหมดไหนจะเสียงแหบแห้งปาปาต้องนอนตื่นสายคืนนี้พวกเราจะนอนปกป้

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 69

    “ซานดารัน ซานนารัน ซานดารา”“แกว่าไง” อาคเนย์หันไปมองลูกชายตัวเองวชิรันอ้าปากค้างก่อนจะหันไปสบตากับสามีซานนาห์พยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงว่าก็ไม่เสียหายอะไร“เพราะดีนะครับซานดารันซานนารันซานดาราขอบคุณครับ” วชิรันตอบกลับเป็นชื่อที่ผสมชื่อของอันดารันและซานนาห์ได้อย่างลงตัวอาคเนย์หยิบเช็กออกมาวางลงเปลแต่ละใบพร้อมด้วยรองเท้าคู่เล็ก 3 คู่ก่อนจะค่อยๆเดินมาหยุดข้างเตียงลูกชายโอเมก้าเพียงคนเดียวของเขา“เหนื่อยหน่อยนะเป็นแม่คนแล้วนี่จะทำตัวเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้วนะ” วชิรันกำลังจะอ้าปากแย้งแต่อาคเนย์กลับวางมือลงบนกระหม่อมเขาพร้อมลูบอย่างแผ่วเบา“หากไม่สบายใจมีปัญหาอะไรหนึ่งตระการยังเป็นบ้านของแกอยู่เสมอฉันเชื่อว่าแกจะเป็นแม่ที่ดีในแบบฉบับของแกเองฉันขออวยพรให้ชีวิตและครอบครัวของแกมีแต่ความสุขหากฉันว่างจะไปเยี่ยมหลานๆที่บ้านอย่างน้อยถ้าแกเห็นแก่คนแก่ใกล้ตายอย่างฉันก็พาเด็กๆมาเยี่ยมฉันบ้าง” อาคเนย์พูดเสร็จก็ตบกระหม่อมบางนั้นเบาๆก่อนจะหันไปหาซานนาห์“ผมฝากด้วยนะก่อนอันดารันแต่งงานผมไม่กล้าพอที่จะพูดมันออกมาหากคุณหมดรักหรือเอือมระอากับลูกชายผมผมขออย่างหนึ่งอย่าทำร้ายเขาคืนเขาให้ผมก็พอ”“วางใจเถอะครับจะ

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 68

    มาถึงช่วงคลอดของคุณแม่ซานนาห์ที่หอบหิ้วงานมาทำที่บ้านทั้งหมดตั้งแต่วชิรันย่างเข้าสู้ไตรมาสที่ 3 ด้วยความที่เป็นท้องแฝดจึงต้องใส่ใจเป็นพิเศษกิจการร้านอาหารไทยของวชิรันไปได้ดีจนขยายไปหลายสาขาอาหารบ้านๆกลายเป็นอาหารไฮโซที่ควรกินก่อนตายของที่นี่น้ำพริกอ่องราคาถ้วยละ 500 เหรียญเริ่ดซะไม่มีวชิรันกระโดดตัวแทบลอยเมื่อเห็นตัวเลขประกอบการไหนจะธุรกิจปลอกคอเสื้อผ้าที่เขากำลังทำและร่วมหุ้นกับดาร์เมียนก็ไปได้ดีเช่นกันวชิรันไม่กลัวเรื่องการเปลี่ยนแปลงวชิรันคิดว่าตัวเขาสามารถรับมือได้ดีกับทุกสถานการณ์แต่กับเรื่องการคลอดลูกเป็นข้อยกเว้นกลางดึกเที่ยงคืนครึ่งวชิรันรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลซึมกางเกงในจนเปียกชุ่มคุณแม่ลุกมาเข้าห้องน้ำด้วยความสงสัยแต่พอก้มลงมองเท่านั้นแหละเหมือนโลกกำลังจะล่มสลายต่อหน้าวชิรันหน้าซีดเผือดจะโกนเรียกหาสามีอย่างสุดเสียง“คุณซานนาห์คุณซานนาห์”“เธอเป็นอะไร” คุณพ่อวิ่งหน้าตื่นเข้ามาในห้องน้ำอย่างเร่งรีบเมื่อเห็นมูกเลือดก็รีบกดอินเตอร์โฟนเรียกอีธานให้เตรียมรถทั้งคฤหาสน์แตกตื่นกันหมดระหว่างทางไปโรงพยาบาลวชิรันร้องครวญครางจึกดึงทึ้งผมซานนาห์ไปตลอดทาง“โอ้ยเจ็บเจ็บเหมือนจะตายเลย” “สู

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 67

    แม่นมภัสสรขึ้นบันไดมาด้วยใบหน้ายิ้มแก้มปริก่อนจะเอ่ยปาก“คุณซานนาห์คะปล่อยให้คุณหนูอยู่คนเดียวไปดีกว่าค่ะ”“ทำไม” ซานนาห์ถามอย่างขุ่นเคือง“เป็นช่วงที่คุณหนูกำลังทำรังค่ะ”“ทำรัง?” ซานนาห์สีหน้างงงวยเมื่อเห็นนมภัสสรชู 3 นิ้วใส่หน้า“นายท่านได้แฝด 3 ค่ะ” “…”“อย่าบอกนะว่า” นมภัสสรพยักหน้าแรงๆหลายที“คุณหนูตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้วค่ะ”“อีธานการ์ตา” ซานนาห์ที่ปกติเงียบขรึมไม่เคยเอะอะโวยวายแต่วันนี้แตกตื่นขั้นสุดสั่งการรีโนเวทห้องหับใหม่สนามเด็กเล่นรายการอาหารรวมทั้งหาพี่เลี้ยงเด็กจนพ่อบ้านและเหล่าแม่บ้านหัวหมุนกันไปหมดคุณพ่อมือใหม่อย่างซานนาห์เห่อลูกยิ่งกว่าอะไรดีหลายเดือนผ่านไปท้องน้อยขาวผ่องราบเรียบก่อนหน้ากลับป่องนูนจนเห็นได้ชัดย่างเข้าไตรมาสที่ 2 แล้วโอเมก้าไม่ต้องทำรังและหวงถิ่นอีกต่อไปแต่กลับกลายเป็นติดกลิ่นสามีแทนแถมซานนาห์ยังหวงสุดๆเดินตามก้นโอเมก้าเมียรักต้อยๆเหมือนเงาตามตัว“คุณซานนาห์ผมท้องผมไม่ได้ป่วยคุณไม่ต้องตามติดผมขนาดนั้นก็ได้”“ฉันเป็นห่วง”“แต่ผมอึดอัดแถมคุณจะสิงร่างผมอยู่แล้ว”“เธออย่าอารมณ์เสียสูดหายใจลึกๆเดี๋ยวลูกไม่สบายตัวเอานะ”“ผมจะอารมณ์ดีขึ้นกว่านี้ถ้าคุณไม่

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 66 ตอนพิเศษ

    หลังจากฮันนีมูนซานนาห์ก็ขยันทำการบ้านทุกคืนไม่มีพักลูกไม่ติดก็ให้มันรู้ไปพวกเขาสองคนเข้ากันได้ดีทุกกระบวนท่ารักกันหวานเอยเตยหอมจนความรักหอมฟุ้งไปทั่วทั้งคฤหาสน์อีกทั้งธุรกิจของวชิรันทั้งหลายแหล่ก็ไปได้ดีมากๆเกินกว่าที่วชิรันคาดฝันเอาไว้ไหนจะเรื่องสวัสดิการของพนักงานโอเมก้าเพราะคุณปู่เคยเป็นหนึ่งในคณะรัฐบาลไม่รู้เพราะเห็นความสำคัญของการเป็นมนุษย์หรือเพราะว่าได้สะใภ้โอเมก้าคนนี้ที่เก่งกาจไปเสียทุกเรื่องถึงได้เปลี่ยนแปลงความคิดร่วมมือปรึกษากับคณะกรรมการบริหารรัฐบาลชุดเดิมเปลี่ยนกฎหมายเดิมๆให้มีความทันสมัยมากขึ้นรวมไปถึงสวัสดิการพื้นฐานของทุกเพศรองให้เท่าเทียมกันเงินเดือนขึ้นกับความสามารถไม่ใช่ที่เพศหลักเพศรอง อีกทั้งโอเมก้าก็ได้รับสวัสดิการพิเศษอีกหลายอย่างบริษัทต่างๆจึงเปิดรับโอเมก้ามากขึ้นรวมทั้งบริษัทของวชิรันและซานนาห์ที่มีโอเมก้าต่างถิ่นต่างตบเท้าเข้ามาสมัครงานกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่งเพราะสวัสดิการของพนักงานที่ครอบคลุมถึงครอบครัวรวมไปถึงทุนการศึกษาของบุตรอีกด้วยวชิรันภูมิใจสุดๆที่เป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่นี้ ถ้าโลกที่เขาจากมามีการเปลี่ยนแปลงเหมือนที่เดอะแกรนด์ซิตี้บ้า

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 65

    วชิรันน้ำตาไหลพรากตั้งแต่คำถามข้อแรกไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลาไม่กี่เดือนมุมมองที่ซานนาห์มีต่อเขาจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ “คุณตอบมันจากใจจริงเหรอครับ” วชิรันถามเสียงสั่นซานนาห์จับมือนิ่มที่สวมถุงมือหนาเตอะมาวางไว้บนตำแหน่งหัวใจก่อนเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ทว่าหนักแน่นและตราตรึงในใจวชิรันไปตลอดชีวิต“จริงทุกถ้อยคำหากฉันโกหกขอให้ซานต้า—” วชิรันยกมือมาปิดปากซานนาห์ทันที“ผมเชื่อแล้วครับคุณไม่ต้องสาบาน” วชิรันกอดซานนาห์พลางซุกตรงอกพูดเสียงอู้อี้อย่างขวัญเสีย“ที่ผมได้มาเจอคุณเพราะปีนขึ้นไปปักคำอธิษฐานแล้วตกลงมาพอฟื้นขึ้นมาก็มาอยู่ที่นี่ในร่างของอันดารันผมไม่อยากให้คุณพูดสาบานอะไรทั้งนั้นคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตามผมกลัวว่าคุณจะเป็นอะไรไปอีก” ซานนาห์รู้สึกถึงความเปียกชื้นตรงหน้าอก“วันนี้วันดีแท้ๆเธอร้องไห้มากเกินไปแล้ว” หิมะโปรยปรายท่ามกลางเทศกาลแห่งความสุขเสียงหัวเราะเสียงผู้คนจอแจตามท้องถนนไม่อาจกลบเสียงเต้นของหัวใจของพวกเขาทั้งสองได้จังหวะหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกันเรียกร้องหากันและกันและจะเต้นเพื่อคนคนเดียวไปตลอดชีวิตห้องที่ซานนาห์เลือกอยู่ใจกลางเมืองมองเห็นวิวได้ทั่วอีกทั้งยังมองเห็นต้นคร

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status