วชิรันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าบรรยากาศนอกห้องนอนนั้นท้องฟ้ากลายเป็นสีสมตะวันจะตกดินอยู่รอมร่อไม่แปลกที่เขาเองหลับเป็นตายขนาดนั้นก็ตาแก่ซานนาห์นั้นมันหมาป่าหุ้มหนังแกะชัดๆไม่รู้ว่าพวกเขาทำกันไปกี่รอบแล้วเจ้าตัวตื่นออกไปตอนไหนวชิรันไม่คาดคิดว่าโอเมก้าสามารถฮีทได้น่ากลัวขนาดนี้ดูจากความฮอร์นนี่เมื่อคืนก็ยืนยันได้เป็นอย่างดีไม่รู้ว่าอีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะสรรหาคำไหนมาค่อนแคะเขาอีกหรือเปล่าเพราะเขาเป็นคนยื่นคำขาดเองว่าเวลาฮีทอย่ามาใกล้ในระยะ 2 เมตร กลายเป็นตัวเองที่ทำไม่ได้!! แถมยังเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยซ้ำรู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นแต่ก็สุดยอดเหมือนกันอุ้ย! วชิรันหยิกแขนตัวเองเพื่อเรียกสติเมื่อเผลอไผลคิดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะเมื่อคืนในร่างเก่าเขาเองก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ที่ช่องทางหลังมาก่อนเหมือนกันไม่เหมือนที่จินตนาการหรือได้ฟังจากบรรดาเพื่อนสาวเม้ามอยให้ฟังนี่แหละที่เขาว่า ‘สิบปากว่าไม่เท่าสัมผัสเอง’ คุณพระ! ลำท่อนเขื่องมโหฬารเข้าไปช่องทางหลังเขาได้แม้ช่วงแรกจะฝืดเคืองและคับแน่นเพราะความใหญ่โตไปสักหน่อยแต่ก็อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าสุขสมสุขสมมากกอไก่ล้านตัวววววของคุณเขาอลังการงานสร้างซานนาห์หรือซานต้าฟ
ซานเอ๋ยซานต้าขอผู้มั่นหน้าควบขี่สุขสมซิกแพ็คเร้าอารมณ์ เคียงคู่ไม่ระทมตลอดกาลร่ำรวยหมื่นแสน (ล้าน) ชีวิตคู่ไม่มีขมโยกย้ายจนระบม กอดกันกลมทุกราตรีหากคุณขอพรจากซานต้าได้หนึ่งข้อ คุณจะขออะไร…วชิรันฉายาแสนแปดแล้วแต่คนจะเรียกแถวบ้านเกิดเรียกบักหล้าชื่อในวงการ ‘รันรัน’ กายป็นชายแต่ใจเป็นหญิงเครื่องหน้าคมคายสูงขาวตามฉบับเด็กหนุ่มจากเมืองเหนือหนุ่มลำปางเมืองรถม้าแต่ทว่าการคีปลุคตลอดที่อยู่ที่บ้านก็ทำให้วชิรันอึดอัดใจอยู่ไม่น้อยพ่อของวชิรัน ‘วชิรวิทย์’ เป็นนายพลยศใหญ่ประจำมณฑลทหารบกที่๓๒จึงได้เข้าสังคมสังสรรค์กับพวกสมาคมแก๊งค์คุณหญิงคุณนายทรงผมกระบังลมเหมือนกันสาดอยู่เสมอความเป็นตัวเองของเขาถูกตีกรอบจากคนรอบข้างความคาดหวังจากลูกชายคนเดียวของบ้านแถมยังเป็นลูกชายคนโตตระกูลรับราชการทหารมาหลายชั่วอายุหรืออยู่ในวงการสีกากีข้าราชการต่างๆมีแต่วชิรันที่ไม่อยากวนเวียนอยู่ในสังคมนั้นสังคมที่ต่างฝ่ายต่างตีสองหน้าหาผลประโยชน์เข้าหาตัวหลังจากเรียนจบม.ปลายจึงตัดสินใจแอดมิชชั่นคณะบัญชีมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งของภาคเหนือเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่วชิรันเริ่มขัดแย้งกับพ่อ เรื่องแรกนั่นก็คือการสอบเข้า
ไม่ใช่ว่าวชิรันไม่เชื่อเรื่องหมอดู แต่พ่อหมอคนนี้ไม่ใช่เหรอที่ทำนายทายทักพื้นดวงของเขาว่าคู่ชะตาโปรไฟล์อลังการดาวล้านดวง มาจากแดนไกล เป็นคนใหญ่คนโต มีอำนาจ บารมี ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ดวงหนุนกันเสริมกัน มีแต่เฮง สาลิกาลิ้นทอง ลายมือคุณหญิงคุณนาย…ว่าซ่าน!!! แต่เขาจะอายุสั้น ชีวิตจะพานพบความยากลำบาก เลือดตกยางออกก่อนจะพบกับความสบายพ่อหมอร่ายยาวมาสารพัดวชิรันได้แต่ฟังอืมๆในลำคอเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งโปรไฟล์ขนาดนั้นลูกท่านเช็กแห่งบ่อน้ำมันหรือสุลต่านแล้วแหละอำนาจบารมีหรือว่าลูกสาวนายพลแถวนี้…แค่คิดก็สยอง พ่อหมอจะดูน่าเกรงขามมากกว่านี้ถ้าก่อนเข้าทรงไม่มีเพลงแห่และร่ายรำสวมผ้าโผกหัวลายผ้าขาวม้านุ่งโสร่งผ้าขาวม้าเข้าชุดกันตามสเตปหนักสุดตรงยกขันที่ให้ใส่เงินค่าครูแล้ว “หูยยยยยย!!” เสียงดังปรอทแตกนั่นแหละมันเลยดูไม่น่าเชื่อถือสำหรับหนุ่มสาวสมัยนี้รวมถึงวชิรันเองด้วย “วันนี้วันเกิดน้องรันหรือเรไรกระเทยเฒ่าผู้ไม่เคยได้ผู้ตกถึงท้องวันนี้ขออวยพรขอให้ได้ขอให้โดนอ๊อกอ๊อก… อิ่มหนำสำราญรูบานเบิกบานใจ” เพื่อนสาวคนนึงอวยพรเสียงดังให้เจ้าภาพ“อี่วอกอี่อ๊อฟอี่ห่านี่มึงอวยพรหรือหลอกด่ากูถามจริง” วชิ
วชิรันลืมรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ปวดเนื้อปวดตัวตามร่างกาย โดยเฉพาะบริเวณศีรษะ ที่รู้สึกเจ็บแปลบจนต้องนิ่วหน้า“อูย” วชิรันสูดปากไปด้วยความเจ็บปวดที่เเล่นไปตามร่างกายเมื่อขยับตัวเหมือนแขนซ้ายจะเข้าเฝือกด้วยแฮะวชิรันได้ยินคนร้องไห้ด้านข้างเสียงสูดขี้มูกนั่นชวนรู้สึกขยะแขยงขึ้นมา‘อิเจ๊นั่นร้องประนึงญาติเสียที่สำคัญมานั่งข้างเตียงเขาด้วย’“เอ่อ…ขอโทษนะครับผิดเตียงหรือ—” ยังไม่ทันไถ่ถามให้ได้ความอิเจ๊ก็ปรี่เข้ามากอดเขาประนึงญาติมิตรชิดใกล้หรือลูกในอุทรณ์อย่างงั้นแหละ“คุณหนูคุณหนูของนม”“คุณหนู? นม? แม่นมอะนะ”“เอ่อ…ผิดคนหรือเปล่าครับ”ร่างหญิงชราชะงักกึกก่อนจะเลยหน้าที่ก้มลงกอดเขาเมื่อครู่มองจ้องเขาอย่างงงงวยแถมยังจับใบหน้าของเขาพลิกไปพลิกมาอย่างสำรวจ“จำนมไม่ได้หรือคะแม่นมภัสสรไงคะนมเลี้ยงคุณหนูมาตั้งแต่แบเบาะ”“ภัสสร?”วชิรันทวนชื่ออย่างซ้ำๆภัสสรถึงเขาจะเป็นลูกนายพลเกิดมามีกินมีใช้แต่ก็ไม่ได้มีแม่นมส่วนตัวมีแต่แม่อุ้ยยายน้องรินและแม่ลาที่ชื่อกมลาไม่มีคนชื่อภัสสรอยู่ในความทรงจำของเขาเลยสักนิดวชิรันกำลังจะอ้าปากถามพลันคอแห้งอยากจิบน้ำมองดูสายน้ำเกลือที่ห้อยระโยงระยางเขาถอ
‘เห้ยยยย ใครวะเนี่ย’ วชิรันลูบหน้าตาตัวเอง ผมเผ้าเบ้าหน้าไม่ใช่วชิรันคนเดิมเลยสักนิด สีผิว แม้แต่ร่างกายนี้ ผิวขาวอมชมพู นิ้วมือยาวเรียวสวยแบบฉบับคนไม่เคยทำงานหนัก แม้แต่ตัวเองเขาสรรหาครีมมาบำรุงสารพัดยังไม่ได้ขนาดนี้ รวมไปถึงขนต่าง ๆ ที่ไม่มีให้เคืองลูกกะตา ปากนิด จมูกเชิดรั้นแสดงความเอาแต่ใจของเจ้าตัว ดวงตากลมโตสุกสกาวสีนิล ผมยาวระต้นคอ แถมยังเจาะหูไว้อีกไม่รู้กี่สิบรู ผิวเรียบเนียน นุ่มลื่นไปทั้งตัว ตัวเขาเมื่อก่อนเสียเวลาเสียเงินไปทำหน้า เลเซอร์ขนเสียเงินหลักแสนยังไม่สวยเท่ายัยคุณหนูนี้ที่ว่า ชักสังหรณ์ใจไม่ดีจึงลูบคลำหว่างขาตัวเอง โล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่ยังคลำเจอไอ้จ้อน แม้ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าแต่อย่างน้อยพระเจ้ายังปรานีที่ไม่ส่งวชิรันที่ภายนอกรูปร่างแบบชายฉกรรจ์ไปอยู่ในร่างผู้หญิง ไม่งั้นลำบากกว่านี้หลายเท่า‘เรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย’ วชิรันดึงทึ้งผมตัวเองอย่างเสียสติก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เสียงร้องไห้สะอึกสะอึ้นคนที่รอข้างนอกหน้าประตูอย่างภัสสรรีบเปิดเข้ามาโอบอุ้มร่างบางที่เธอรักเหมือนลูกในไส้คุณหนูอันดารันแม้ภายนอกจะดูร้ายกาจแต่ทว่าภายในบอบบางยิ่งกว่า
ก็อก ก็อก“เชิญ” “คุณหนูนมอุ่นโจ๊กและนมมาให้ค่ะเห็นว่ามื้อเย็นคุณหนูแทบไม่แตะอะไรเลย”“ผมกินไม่ลงจริงๆครับ”“นมเข้าใจค่ะแต่ละมื้อก็เป็นแบบนี้คุณหนูไม่ค่อยลงรอยกับคนในบ้านสักเท่าไหร่”“เพราะอะไรเหรอครับ” วชิรันถามพลางคิ้วขมวดเป็นปมโดยไม่รู้ตัวเพราะครอบครัวที่เขาจากมาแตกต่างจากโลกนี้อย่างสิ้นเชิง “อืม…เพราะชนชั้นมั้งคะ”“ชนชั้น?” วชิรันกำลังจะอ้าปากถามรายละเอียดต่างๆพลันนมภัสสรร้องเสียงหลงประนึงโลกจะแตกยังไงยังงั้น“ว้ายคุณหนูแม้จะอยู่ในบ้านก็ต้องสวมปลอกคอนะคะอย่าทะเล่อทะล่าแบบวันนี้อีกมันอันตราย” นมภัสสรแหวใส่คุณหนูของเธอเสียงดังเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวไม่ได้สวมปลอกคอปลอกคอเปรียบเสมือนอวัยวะชิ้นที่ 33 ของโอเมก้าไปเสียแล้ว“ผมอึดอัดที่เหมือนมีอะไรมารัดคอตัวเองตลอดเวลา”“อึดอัดก็ต้องทนหากถูกอัลฟ่ากัดเข้าละก็—”“กัดกันด้วยเหรอกัดทำไมครับ”“เอ่อ…เอางี้ไหมคะทานให้เสร็จก่อนเดี๋ยวนมจะเล่าให้ฟัง”หลังจากทานเสร็จวชิรันก็ได้ความรู้ใหม่ๆและได้ฟังเรื่องราวมากมายจากแม่นมประจำตัวที่ตอนนี้แทบจะตัวติดเขาตลอดเวลาตอนนี้แม้วชิรันจะเป็นเพศชายแต่มีเพศรองเป็นโอเมก้าซึ่งเป็นเพศที่สามารถตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตร
เนื่องจากสมัยก่อน ประชากรส่วนใหญ่มักจับคู่กันอย่างอิสระ โดยมักจะเลือกชนชั้นเดียวกัน เพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของสายเลือดโดยเฉพาะอัลฟ่า หากรัฐบาลไม่จัดการควบคุมออกกฏหมายการจับคู่ออกมา เชื่อว่าอีกไม่กี่สิบปีประชากรบนโลกใบนี้คงจะลดน้อยลงเหลือเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น หากความหลากหลายทางพันธุกรรมมีน้อยไปก็ส่งผลให้ไม่เกิดพันธุกรรมใหม่ๆรวมไปถึงการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดแม้จะออกกฏควบคุมประชากรได้สารพัดแต่มีหลายสิ่งที่เหนือการความคุมของมนุษย์ได้นั่นคือธรรมชาติภัยพิบัติและโรคติดต่อ การกลายพันธุ์ในรุ่นต่อรุ่นจะถ่ายทอดลักษณะการอยู่รอดการต้านทานธรรมชาติให้กับลูกหลานต่อไปรัฐบาลตระหนักอย่างถี่ถ้วนจนได้ข้อสรุปการเข้ากันได้ของอสุจิและไข่ที่รัฐบาลจะเป็นฝ่ายตรวจสอบและเลือกความเข้ากันได้ของสองสิ่งโดยการตรวจเลือดตั้งแต่แบเบาะเป็นเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่ทุกคนที่ลืมตาบนโลกใบนี้ไม่มีสิทธิปฏิเสธสิทธิพิเศษในการฝากไข่และอสุจิโดยไม่มีค่าใช้จ่ายหรือในกรณีผู้ที่มีบุตรยากอันเกิดจากปัจจัยทางสุขภาพของเจ้าตัวที่จะได้รับอนุญาตให้อุ้มบุญด้วยปัจจัยนี้และเป็นการส่งต่อพันธุกรรมรุ่นต่อรุ่นไม่ว่าเพศสภาพไหนหากไม่มีความเข้ากันได้ขอ
“เรื่องพันธุกรรมไงคะ รัฐบาลเลยเข้ามามีบทบาทจับคู่ คุณหนูเคยอธิบายให้นมฟังคร่าว ๆ ว่า อย่างโรคเลือดจางมีหลายสายพันธุ์ หากเหมือนกันแต่งงานมีลูกมีโอกาสที่เด็กจะแท้งและตายได้สูง รัฐเลยเข้ามามีบทบาทและจัดสรรคู่ที่เข้ากันได้ทั้งทางพันธุกรรม และการเข้าคู่ของไข่และอสุจิที่สมบูรณ์หลังจากศึกษาและทดลองมาหลายรุ่น ปัจจุบันจึงไม่พบความผิดปกติทางพันธุกรรมที่ก่อให้เกิดโรคหลงเหลืออยู่ มีบ้างเล็กน้อยแต่สามารถเข้าคู่จับคู่เลือกพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ดี ๆ ส่งต่อไปทอด ๆ”“แล้วแบบนี้คนจะยอมแต่งงานกับคนที่เพียงแค่พันธุกรรมเข้ากันได้เหรอครับผมไม่เข้าใจอะไรแบบนี้เลยไม่เหมือนบังคับยังไงครับนมแล้วจะสามารถสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์อบอุ่นมาจากการคัดเลือกจัดสรรนี้ได้ยังไงผมไม่เห็นปลายทางเลยครับ”คุณหนูในตอนนี้ช่างน่ารักชอบถามนั่นนี่เหมือนสมัยเด็กไม่มีผิดเจ้าหนูจำไมเสียจริง“นมยิ้มอะไรครับ”“คุณหนูในตอนนี้ก็ดีนะคะดูมองโลกอย่างเป็นเหตุเป็นผลช่างถามไถ่และไม่ถือตนเหมือนแต่ก่อน”“เมื่อก่อนผมคงทำตัวแย่ๆมากเลยสินะครับ”ภัสสรยิ้มละไมอดีตผ่านไปแล้วเหลือแต่คุณหนูคนใหม่ที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นก่อนตาย“แล้วนมเป็นเบต้าไม่มีการจับคู
วชิรันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าบรรยากาศนอกห้องนอนนั้นท้องฟ้ากลายเป็นสีสมตะวันจะตกดินอยู่รอมร่อไม่แปลกที่เขาเองหลับเป็นตายขนาดนั้นก็ตาแก่ซานนาห์นั้นมันหมาป่าหุ้มหนังแกะชัดๆไม่รู้ว่าพวกเขาทำกันไปกี่รอบแล้วเจ้าตัวตื่นออกไปตอนไหนวชิรันไม่คาดคิดว่าโอเมก้าสามารถฮีทได้น่ากลัวขนาดนี้ดูจากความฮอร์นนี่เมื่อคืนก็ยืนยันได้เป็นอย่างดีไม่รู้ว่าอีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะสรรหาคำไหนมาค่อนแคะเขาอีกหรือเปล่าเพราะเขาเป็นคนยื่นคำขาดเองว่าเวลาฮีทอย่ามาใกล้ในระยะ 2 เมตร กลายเป็นตัวเองที่ทำไม่ได้!! แถมยังเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยซ้ำรู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นแต่ก็สุดยอดเหมือนกันอุ้ย! วชิรันหยิกแขนตัวเองเพื่อเรียกสติเมื่อเผลอไผลคิดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะเมื่อคืนในร่างเก่าเขาเองก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ที่ช่องทางหลังมาก่อนเหมือนกันไม่เหมือนที่จินตนาการหรือได้ฟังจากบรรดาเพื่อนสาวเม้ามอยให้ฟังนี่แหละที่เขาว่า ‘สิบปากว่าไม่เท่าสัมผัสเอง’ คุณพระ! ลำท่อนเขื่องมโหฬารเข้าไปช่องทางหลังเขาได้แม้ช่วงแรกจะฝืดเคืองและคับแน่นเพราะความใหญ่โตไปสักหน่อยแต่ก็อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าสุขสมสุขสมมากกอไก่ล้านตัวววววของคุณเขาอลังการงานสร้างซานนาห์หรือซานต้าฟ
แกนกายของเขาปูดโปนจนแข็งขืนแข็งจนปวดหนึบก่อนตั้งใจจะผละออกเมื่ออีกฝ่ายสุขสมเขาไม่อยากแตะต้องวชิรันทั้งๆที่ความสัมพันธ์เริ่มต้นไม่ดีเท่าไหร่แถมยังมีเรื่องประหลาดมากมายที่ซานนาห์ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไมวชิรันถึงได้มาอยู่ในร่างของอันดารันอีกทั้งตัวเองยังระลึกไว้เสมอเรื่องคำถาม 3 ข้อเกี่ยวกับลูกที่วชิรันเคยถามเขาเอาไว้แต่มือเล็กกลับหยุดยื้อร่างสูงด้วยความกลัวกลัวว่าความสุขสมตรงหน้าจะหายไปจนลืมอาย“คุณซานนาห์” วชิรันเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงแหบพร่าความฮอร์นนี่พุ่งขึ้นถึงขีดสุดอีกทั้งร่างกายเหมือนยังร้อนรุ่นไม่หายเขาต้องการต้องการมากกว่านี้ว่าแล้วก็ผลักร่างสูงที่ชะงักขืนตัวเมื่อเอ่ยเรียกชื่อเมื่อครู่อีกทั้งยังไม่ได้ตั้งตัวก็ถูกโอเมก้าผลักลงให้นอนหงายไปกับเตียงสองมือขาวไม่รอช้าฉีกทึ้งเสื้อผ้าที่เกะกะอย่างหื่นกระหายโดยซานนาห์ก็ยอมเป็นผู้ตามที่ดีนอนหงายปล่อยให้โอเมก้าที่กำลังฮีทได้ทำตามอำเภอใจซานนาห์ปรนเปรอแบบไหนร่างบางที่สุขสมก่อนหน้าก็ปรนเปรอกลับไปเหมือนอย่างก่อนหน้าแถมยังทำได้ดีจนซานนาห์ครางต่ำในลำคออย่างสุขสมอ๊าซี้ด!กลิ่นอายบุรุษเพศกระตุ้นความกำหนัดของโอเมก้าให้ลุกหืออีกครั้งแกนกายใหญ่โตท
อาการฮอร์นนี่หรือฮีทของโอเมก้านั้นช่างน่ากลัวก่อนหน้านี้วชิรันประกาศเสียงดังฟังชัดกับอัลฟ่าอย่างซานนาห์ช่วงที่โอเมก้าฮีทหากถูกอัลฟ่าแตะตัวจะต้องถูกปรับเงินแต่ทว่าวาจาที่ลั่นไว้ก่อนหน้าเหมือนจะไม่เคยพูดมาก่อน “คุณผมร้อนร้อนมาก” โอเมก้าตัวขาวถูกสภาวะฮีทเล่นงานสติสัมปชัญญะเหลือน้อยนิดเหลือเพียงสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ที่ค่อยๆกลืนกินสติความนึกคิดและข้อตกลงก่อนหน้าก่อนจะชันเข่าเงยหน้าพลางใช้สายตาเว้าวอนจนอัลฟ่าเป็นฝ่ายเซหลบสายตาเสียเองวชิรันรู้เพียงแต่ว่าคุณเขาตัวหอมมากหอมจนอยากจะถามว่าเขาใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรซานนาห์กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก “เธอกำลังฮีทออกไปออกไปก่อนที่ฉัน—” พูดยังไม่ทันจบประโยควชิรันก็โน้มคอคนตรงหน้ามาปิดปากเสียแล้วลมหายใจคุณเขาหอมเย็นผสมไปด้วยกลิ่นบุหรี่จางๆที่ติดอยู่ตรงปลายลิ้นร่างเล็กซุกเข้าหาไออุ่นของอกหนาอย่างต้องการความอบอุ่นจูบเนิบนาบช่วงแรกแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงเหมือนจะช่วงชิงลมหายใจของอีกฝ่ายให้มอดดับไปสองลิ้นกระหวัดเกาะเกี่ยวไม่มีใครยอมใครก่อนวชิรันจะเป็นฝ่ายผละออกก่อนเพราะหายใจไม่ทัน“แฮกๆ” “ออกไปตอนนี้ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” วชิรันส่ายหัวอย่างแรงก่อนจะถูกอ
ภายในห้องทำงาน“เธอจะยืนอยู่ที่นั่นอีกนานไหม” ซานนาห์อดถามไม่ได้วันนี้โอเมก้าตรงหน้าดูแปลกไปกว่าทุกวัน“ผมสะดวกแบบนี้”“เธอจะให้ฉันตะโกนคุยหรือไงมานั่งตรงโซฟา” ซานนาห์เอ่ยเสียงเรียบ“คือผมสะดวกแบบนี้” สายตาของอัลฟ่าที่กำลังจดจ้องเอกสารในมือเป็นอันชะงัก ก่อนจะปล่อยเลยตามเลย ว่ากันว่ายามที่โอเมก้าอยู่ในช่วงฮีทจะระแวดระวังตัวเป็นพิเศษ“มีเรื่องอะไรก็ว่ามา”“คือ…คุณจำที่ผมเคยบอกเรื่องพืชพันธุ์สมุนไพรที่จะเอามาเป็นส่วนประกอบของอาหารได้ไหมครับพอดีพืชและผักส่วนใหญ่ที่ผมต้องการมันอยู่ที่เดอะฮิลล์เยอะเลยเพราะฉะนั้นผมเลยอยากขออนุญาตให้คุณพาผมไปดูหรือหากคุณไม่ว่างผมไปกับกาตาหรือพ่อบ้านอีธานก็ได้แต่เห็นว่าการขออนุญาตเข้าไปในพื้นที่อนุรักษ์ค่อนข้างยุ่งยากผมเลยอยากจะขอ…เอ่อรบกวนคุณช่วยขอให้ผมเข้าไปดูหน่อยได้ไหมครับ” วชิรันพยายามพูดในทางที่ไม่บีบบังคับและขอความเห็นใจจากอีกฝ่ายอย่างที่สุดเพราะไม่มีทางเลือกอื่นๆแล้วนอกจากขอร้องคนตรงหน้า“มานี่” ซานนาห์เอ่ยเรียกแต่โอเมก้าที่อยู่ในช่วงฮีทระวังตัวแจไม่กล้าเดินบุ่มบ่ามเข้าไปใกล้ “เอ่อ”“จะไปหรือไม่ไป” วชิรันได้ยินดังนั้นก็หูตั้งสองขาก้าวเดินไปยังโต๊ะทำ
หลังจากที่เปิดใจคุยกับสามีทางนิตินัยอย่างซานนาห์หมดแล้ววชิรันเองก็เป็นตัวของตัวเองมากขึ้นไม่ต้องคอยแอ๊บเหนียมอายอะไรอีกอีกทั้งสมาชิกในบ้านหลายๆคนเริ่มจะชินพฤติกรรมการกินและการทำอาหารที่แปลกตาของวชิรันเสียแล้ววันไหนที่ไม่ได้กลิ่นผัดพริกแกงหรือเครื่องเทศมันเหมือนอะไรหายไปสักอย่างบอดีการ์ดเหล่าแม่บ้านจามกันจนชินนานๆเข้ากลิ่นพวกนั้นก็ทำอะไรพวกเขาไม่ได้อีกมิหนำซ้ำพอได้ลองเปิดใจชิมอาหารรสชาติหน้าตาแปลกประหลาดพวกนั้นทำเอาหลายคนติดใจกันยกใหญ่อย่างเช่นของหวานอาหารกลางวันวันนี้เหมาะสำหรับฤดูร้อนที่เดอะแกรนด์ซิตี้เป็นอย่างมากนายท่านเรียกมันว่า ‘ลอดช่องสาคูนมสดเมล่อน’ เป็นเส้นเรียวๆหลากสีรวมไปถึงน้ำสีขาวที่ใส่ผลไม้อย่างเมล่อนพร้อมน้ำแข็งหลอดเล็กสักเล็กน้อยตอนที่กาตาเห็นรูปร่างของมันครั้งแรกก็ไม่กล้ากินจะว่าเป็นน้ำเมล่อนปั่นก็ไม่เชิงไอ้น้ำสีขาวนั้นมากจากกะทินายท่านว่ามาอย่างนั้นช่างใจอยู่นานสองนานพอเห็นนายท่านตักกินอย่างเอร็ดอร่อยอีธานและกาตาเลยอดที่จะลองชิมของหวานตรงหน้าบ้างไม่ได้“ผมรับประกันความอร่อยรสชาติหวานหอมมันของเมล่อนพวกคุณจะต้องติดใจแน่ๆ” วชิรันพูดพลางขยิบตาให้กาตาอย่างหยอกล้อ แล้วก็จร
“อ้อ…อีกทั้งบริษัทคุณยังรับออกแบบวัสดุปลอกคอให้เดโลกรุ๊ปด้วยและผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเดโลกรุ๊ปจะไม่ออกแบบเหมือนอย่างที่ผมพูดไว้ออกมาในเร็วๆนี้ความเสียหายนี้พันล้านเหรียญพอไหมครับคุณดอร่า” ดอร่ากลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองมิน่าล่ะคุณอันดารันถึงเจาะจงบริษัทของเธอที่เป็นพาร์ทเนอร์คู่ค้ากับเดโลกรุ๊ปมาอยู่ก่อนแล้วก็เพราะเดโลกรุ๊ปเป็นบริษัทของครอบครัวยัยหัวชมพูดาเมียนน่ะสิแล้วเราจะได้เห็นดีกันยัยดาเมียนดูซิหากงานเปิดตัวปลอกคอรูปแบบใหม่ที่จะพลิกโฉมปลอกคอแบบเดิมละก็... คงสนุกไม่น้อยวชิรันแสยะยิ้ม“รับทราบค่ะ” ดอร่าช่างใจอยู่คู่นึงจึงจรดปากกาเซ็นสัญญาลงไปทั้งสองฉบับอย่างรวดเร็วก่อนจะจับมือส่งท้าย “ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”“เช่นกันครับ”วชิรันออกไปส่งแขกที่หน้าบ้านสักพักก็กลับมายังห้องนั่งเล่นนั่งดูวัสดุพลางออกแบบเครื่องประดับไปคร่าวๆฆ่าเวลาไปอีกหนึ่งวันจะว่าไปเป็นคนรวยนี่ก็ดีเหมือนกันจะทำธุรกิจอะไรก็ง่ายหากไม่สำเร็จก็แค่ล้มบนฟูกอีกทั้งมีลู่ทางคอยแนะนำไม่ได้คลำทางหาเองมีสายป่านที่ยาวหากสำเร็จก็มีกินใช้ไปยังลูกหลานวชิรันยิ้มร่าอย่างน้อยในโลกนี้เขาก็มีอะไรทำเป็นของตัวเองไม่ต้องนั่งนอนไปวันๆอี
วันอาทิตย์หลังจากวชิรันตื่นนอนก็ต่อสายหานมภัสสรทันทีเมื่อปลายสายรับสายก็รีบละล่ำละลักพูดในสิ่งที่ประสบพบเจอมาเมื่อวาน“นมครับนม”“คะคุณหนูมีอะไรหรือเปล่าคะ”“ผมฮีทอีกแล้วรอบฮีทมาไม่ตรงอีกตั้งหนึ่งสัปดาห์กว่าจะถึงแต่เมื่อวานผมฮีทอีกแล้วครับ”“เป็นเรื่องปกติของโอเมก้าค่ะที่สามารถฮีทนอกฤดูได้ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่เวลาไหนนมถึงได้ย้ำหนักหนาให้คุณหนูใส่ปลอกคอไงคะ”“แล้วคุณหนูได้ทานยาไหมคะ”“ทานครับมันมีวิธีอื่นอีกไหมผมไม่ชอบเลยก้นแฉะจนรู้สึกอึดอัด”“คุณหนู…เอาอย่างนี้ไหมคะหากคุณหนูจะออกไปไหนควรจะพกยากันฮีทติดหัวและแผ่นอนามัยเล็กๆติดตัวเอาไว้เผื่อฮีทกะทันหันก้นจะได้ไม่แฉะยังมีเหลือไหมคะถ้าขาดบอกนะคะนมจะซื้อเข้าไปให้”“ยังพอมีครับ”“ถ้าผมไม่อยากฮีทต้องทำยังไงบ้างครับ”“มีทางเดียวคือ…ตั้งครรภ์ค่ะ”“นมบ้าไม่แล้วเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ผมจะเลือก”“ก็มันเป็นวิธีเดียวเท่านั้นแหละค่ะที่โอเมก้าจะไม่ฮีทในขณะที่ตั้งครรภ์เหมือนประจำเดือนขาดในช่วงตั้งครรภ์ของเบต้าไงคะ”“นม…ผมคิดถึงนมจังเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกครับ” วชิรันเริ่มอ้อน“คิกคิกก็คงจะเป็นตอนคุณหนูตั้งครรภ์นั่นแหละค่ะคุณพ่อของคุณหนูถึงจะอนุญาตให้
“คุณจำคำถามสามข้อที่ผมเคยถามคุณได้ไหม… มันเป็นสิ่งที่ผมประสบพบเจอมาตลอดชีวิตความคาดหวังความผิดหวังและความไม่ได้ดั่งใจอยากที่จะให้ลูกเป็นผมเป็นลูกที่ทำตามหรือเดินตามสิ่งที่พ่อผมวาดฝันอยากจะให้เป็นไม่ได้ไม่ว่าจะเรื่องการเรียนการทำงานหรือสายงานข้าราชการอีกทั้งผมยังไม่ได้ชอบผู้หญิงอีกต่างหากเราสองพ่อลูกไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่พูดกันดีๆไม่เกินสองสามประโยคก็ต้องทะเลาะกันแต่พอตอนนี้ผมจากมาอยู่อีกโลกนึงไม่รู้ว่าเพราะโชคชะตาหรือผีผลักผมกลับคิดถึงเขาอยากจะเอ่ยคำขอโทษและบอกลาสักครั้ง… ก็คงจะดี”“…”“เพราะฉะนั้นหากว่าผมจะมีลูกสักคนผมก็อยากจะมีเพราะความรักอยากจะอุ้มชูเด็กจากเลือดเนื้อเชื้อไขสักคนโดยไม่มีข้อแม้ผมจะรักเขาในสิ่งที่เขาเป็นและจะไม่คาดหวังหรือแต้มความฝันอะไรลงไปในผ้าขาวเหล่านั้นพวกเราให้กำเนิดเขาออกมาแต่ชีวิตเขาต้องลิขิตเองผมจะไม่เป็นพ่อแม่ที่คอยบงการและขีดเส้นทางเดินให้ผมจะคอยยืนอยู่ข้างหลังยืนมองเขาออกเดินทางเดินตามความฝันที่เขาชอบหากวันไหนเขาท้อแท้สิ้นหวังไม่ได้ดั่งใจก็ยังมีสองมือคู่นี้ที่จะคอยให้กำลังใจโอบกอดและร่วมเดินเคียงข้างไปกับเขานั่นแหละคือครอบครัวที่สมบูรณ์ในความคิดของผม
“ผมไม่ใช่อันดารัน หนึ่งตระการ แต่ผมคือวชิรัน เพียรมากมี”วชิรันนั่งเล่าประวัติความเป็นมาก่อนจะตื่นลืมตามายังโลกนี้เขาเล่าแบบกระชับตัดทอนส่วนที่ไม่สำคัญออกไปและเน้นส่วนสำคัญในหลายๆเรื่องไม่ว่าคุณซานนาห์จะเชื่อหรือไม่หรือจะคิดว่าเขาบ้าเล่าเป็นตุเป็นตะก็ช่างอย่างน้อยก็ถือว่าได้เล่าได้ระบายก็ยังดี“ก็มีเพียงเท่านี้แหละครับ” วชิรันเอ่ยเมื่อพูดจบสองมือกอดหมอนใบเล็กๆไว้แนบอกก้มหน้าฝังลงไปกับหมอนก่อนจะหันไปมองอัลฟ่าข้างกายที่นั่งนิ่งไม่ไหวติง“คุณจะคิดว่าผมบ้าก็ได้เพราะผมพูดความจริง”“เพราะเหตุนี้ด้วยใช่ไหมเธอถึงไม่ชอบสวมปลอกคอ”วชิรันพยักหน้าหงึกหงัก“มันคันแล้วผมก็รู้สึกอึดอัดเหมือนมีอะไรบีบคออยู่ตลอดเวลาอัลฟ่าอย่างคุณจะรู้อะไร” ก่อนจะเหน็บเข้าให้อีกหนึ่งประโยค“เธอก็รู้ว่าโลกนี้มีเพียงโอเมก้าที่ถูกทำพันธะแล้วเท่านั้นที่ไม่ต้องสวมปลอกคอ”“…”“ถึงผมจะไม่ได้เกิดที่นี่แต่ผมก็คงไม่ยอมให้อัลฟ่าหน้าไหนมาทำพันธะด้วยแน่ๆแค่คิดก็ขนลุกยังกะหนังสยองขวัญกัดกันเพื่อทำพันธะไหนผู้ชายยังท้องได้อีกมันแฟนตาซีและเหลือเชื่อมากสำหรับผม”“…” ซานนาห์นั่งเงียบเป็นผู้ฟังที่ดีสมองพลางประมวลผลในสิ่งที่คนตรงหน้าพรั่ง