LOGINShare
Chapter 8.2
Last Updated:
2021-10-07 09:31:10[8.2]
Gusto ko sanang sabihing lumabas kami ng bakuran ni Myra at ipasyal nila ako sa lugar dahil alam kong napuntahan na ni Ash at nalibot na niya ang lugar. Ako na lang ang hindi kaya gusto kong maglibot. Gusto kong makita kung ano ba o kung mayroon bang pinagkaiba ang lugar na ito sa mundong pinanggalingan ko. But I know they wouldn't allow me to. They didn't want to pressure me because I am adjusting myself in their place. In this place.
Bryan snapped his fingers right in front of my face while my mind was still wondering, it made me stop and wake up to get back to reality. I looked at him and at the two girls at his back with a worried looked at their faces while they were looking at me.
I smiled a bit to assured that I was fine. Gumalaw ako mula sa aking kinatatayuan. Ngayon ko lang napansing hindi pala ako gumagalaw at tila napako ako sa aking kinatatayuan. Bumuntong hininga ako bago nagdesisyong sumunod na sa kanila.
Here I go again. Thin
Related chapters
Mated Chapter 9.1
[9.1]Again, my mind is filling up again with so many questions like, who is he? What is he up to? Why are they keep on staring at me like that? Like they want to kill me. Did they know me? Who are they? And why did he save me?Magpasalamat ka na lang kaya, Thalia ano? Kung hindi ka niya iniligtas ay malamang sa malamang may bukol ka na sa noo mo! But instead of just be thankful that he save me from that ball, my mind was too occupied with questions like, why did he save me?I sighed heavily and decided to not stress my self thinking so many questions with that simple interaction with that guy. I close my eyes and sighed again for one last time. Tamang-tama naman ng pumunta si Bryan sa sala galing sa kusina. Akala ko ay tatabihan niya ako sa sofa ngunit nanatili siyang nakatayo sa may pintuan habang ipinasok ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng kanyang pantalon.“You ‘kay?” He asked as I look at him and saw at his
Last Updated : 2021-10-08Mated Chapter 9.2
[9.2]At dahil medyo naboboring ako kung makikinig lang ako ay nagtake note na lamang ako para hindi naman masabi na nakikinig nga ako eh wala namang maisagot kapag tinawag at kung sakaling ring magkaroon ng recitation ngayon o sa mga susunod na araw ay makakapag- review ako.At natapos na naman ang mahigit isang oras. Lumabas ako at naghanap kung saan tatambay dahil break na ang sumunod na nakalagay sa schedule ko.Nagpalinga-linga ako sa paligid at hindi kalayuan sa room na iyon ay mayroon akong nakitang bench. Kaya hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at agad na tinungo iyon. I still couldn't believe it! I just successfully survive my first and second subject this night without getting any interaction with anyone in here. And I wish that I won't get any interaction with anyone for the rest of the time here.But I guess I won't succeed this time. Just a few meters away I saw a build of a man and I already know that he's walking in my direction. Here it goes
Last Updated : 2021-10-09Mated Chapter 10.1
[10.1]Kinabukasan ay tinanghali na naman ako ng gising. Mahimbing talaga siguro ang tulog ko ngayon o sadyang normal lang talaga ang ganito, dahil gabi ang pasok rito sa kanila. For vampire, I guess. And I am not. But I think I'll going use to it when time comes.Ginawa ko na ang nakasanayan kong ritwal tuwing umaga. Nang matapos ako ay hindi na rin ako nagtagal sa loob ng aking silid at lumabas na.Pumunta ako sa sala at napansing walang kaingay-ingay na maririnig sa loob ng bahay. Tanging huni ng ibon, hangin at kung ano-ano pa ang tanging ingay lang na maririnig. Ngunit ang ingay nina Myra at Ash ay hindi ko man lang narinig.Pumasok ako sa kusina sa pagbabaka-sakaling naroon lamang sila at tahimik sa kung anoman ang kanilang ginagawa. Pero nasa may pinto pa lang ako ay batid ko ng nagkamali ako dahil wala akong nadatnan roon.Alas dos na ng hapon kaya nagdesisyon na lamang ako na magluto ng pagkain dahil wala akong nahanap na niluto.
Last Updated : 2021-10-11Mated Chapter 10.2
[10.2]Gusto ko rin sanang umakyat ng puno ngayon, ang kaso ngalang ay masyadong matataas ang mga puno rito at mahirap akyatin ang mga ito.“Hindi lang kasi talaga madalas ang mga ganon.” I nodded at what he said. “Usually kasi kapag namamasyal ay sa parke, amusement park at kung saan-saan pa. Hindi common ang mamasyal sa gubat.”Ngayon lang yata narinig ni Jason na pwede pa lang mamasyal sa gubat eh. Well, for me, the forest is a good spot to stroll around because of the fresh air and you can see the beauty of nature.“Ikaw?” Jason stops from walking and so do I, so he looked at me with confused eyes.Tinuro niya pa ang kanyang sarili gamit ang isang daliri, “ano ako?”Bampira.Ngunit hindi ko iyon isinatinig at nanatili lamang sa aking isip. Umiling na lamang ako bago nagpatuloy sa paglalakad at ganoon din siya, kahit hindi ko alam kung saan ang patutunguhan ng paglalaka
Last Updated : 2021-10-12Mated Chapter 11.1
[11.1]Pagkatapos kong mag-enjoy ay muntik ko nang makalimutan ang dalawang babaeng bubungad sa akin pagkauwi. Masyadong napasobra ang kwentuhan namin ni Jason dahil sa kadaldalan niya at pati oras ay nakalimutan na namin.“Dapat nagsabi ka man lang sa amin kung saan ka pumupunta!” Sermon ng sermon sina Ash at Myra sa akin pagkauwi ko sa bahay.Hapon na nang ihatid ako ni Jason sa bahay at ang dalawang babae kaagad ang bumungad sa akin pagbukas ko ng pinto at nakapamewang pa habang nakataas ang isang kilay nila.“Paano kung may mangyari sa 'yong ‘di maganda?!” Ani Ash, habang nagpipigil ng galit. “It's dangerous out there!” Naka-english ang Lola niyo.Sa kanilang dalawa ay si Ash ang pinaka-OA kung mag-react. Kung makapanermon ay parang pumunta ako sa kanilang ibayo ng mundo. Kung magalit ay parang siya ang nanay ko. Hays.Samantalang si Myra naman ay kalmado lang pero alam kong guston
Last Updated : 2021-10-13Mated Chapter 11.2
[11.2] Nang matapos kaming kumain ay nagpahinga lang kami ng ilang minuto sa sala at nagkwentuhan tungkol sa unang gabi ko sa unibersidad at kung kumusta ang mga klase na pinasukan ko. “Ganoon ba talaga do'n? Grabe! Para akong hihimatayin dahil sa mga tingin nila! Halos lahat sila na madadaanan ko ay literal na nakatingin sa'kin! Hindi ko alam kung makakatagal ba ako do’n dahil sa kanila!” Pagkukwento ko. “Masasanay ka rin.” Iyon lang ang sinabi nilang dalawa sa rami ng sinabi ko bago kami naghanda sa pagpasok. Ako ang naunang natapos na magbihis kaya bumaba na ako sa sala. Nagulat pa ako ng madatnan na naroon na si Bryan at prenteng nakaupo at nakadikwatro pa, na tila ay nasa sariling pamamahay niya lang siya. Hindi ba uso ang kumatok dito sa kanila? O magpaalam man lang na papasok sa ibang bahay? “Oh! Andito ka pala?” Gulat kong saad. Binigyan niya ako ng makahulugang ngiti. “Ay hindi, Nath. Picture ko lang ‘to, oo,” sarkasti
Last Updated : 2021-10-14Mated Chapter 12.1
[12.1]Agad akong dinaluhan ni Jason at hinagod ang likod ko.Inabot niya sa akin ang isang plastic cup na saglit kong tinignan ang laman kung ano iyon. Baka kasi mamaya….“Juice.” Mukhang nabasa ni Jason kung ano ang iniisip ko.Tumigil na ako sa pagsuka at kinalma saglit ang sarili. Mukhang nabigla yata ako sa nakita.Hindi ko kinuha ang plastic cup na may juice. “Gusto ko ng tubig.” Bakit kasi juice ang ibibigay niya eh sumusuka na nga iyong tao eh.Nataranga pa siya dahil sa sinabi ko ngunit ay inabot din naman ang hinahanap ko. Nagmumumog muna ako. At nang makuntento na ay bago ako uminom. Halos maubos ko ang bote ng mineral water na ibinigay niya.May mineral water din pala dito sa kanila?“May nararamdaman ka ba?” Nag-aalala n’yang tanong“Kanino? Sa iyo?” Pagbibiro ko at saka nagmumumog ulit gamit ang natirang tubig.“H-ha?!”
Last Updated : 2021-10-15Mated Chapter 12.2
[12.2]Naalala ko pa no'ng una niya akong akbayan. Nailang pa ako no'n pero nasanay din. Wala din namang malisya eh. Masasanay yata talaga ako sa akbay ni Jason. Ang hilig umakbay.Hayaan na, ganyan talaga siguro siya. Kaya ang madali siyang makasundo dahil sa pagiging mabait niya at magaling siyang makisama.Nagpatianod ako sa akbay niya. Pinagtitinginan nga kami ng mga nadadaanan namin kaya medyo yumuyuko ako dahil sa hiya. Samantalang ang kasama ko ay pa-chill-chill lang at tila hindi napapansin na pinagtitinginan kami ng mga kapwa estudyante.Ang manhid mo po.Hinawakan ko ang kamay ni Jason na nakaakbay sa akin at akmang tatanggalin nang magsalita siya.“Bakit?” Naguguluhan niyang tanong na ngayon ay nakatingin na sa akin.“Uh… masyado kasi tayong nakakakuha ng atensyon,” saad ko at sumulyap sa mga nakatingin ng estudyante habang patuloy pa rin kami sa paglalakad.“And?”
Last Updated : 2021-10-18
Latest chapter
Mated Epilogue
Alam kong ilang beses ko nang tinanong ang sarili ko tungkol sa bagay na ‘to. Bakit nga ba ako nandito? Bakit kailangang ako? Ako talaga? Mababago ko pa ba ang kapalarang ngahihintay sa akin sa hinaharap? Pero habang mas tumatagal ako rito sa mundo nila ay tila unti-unti ko nang nasasagot ang mga katanungan sa isip ko pero hindi pa rin malinaw para sa akin. Siguro nga gaya ng sabi ni Jason at Ash na alam ko na ang sagot sa katanungang, “Sino ang itinakda para sa akin?” at siguro ayaw ko lang tanggapin ‘yon sa sarili ko dahil nga tingin ko ay napakalabong mangyari. Pero totoo naman kasing malabong mangyari iyon, siguro para sa kanila hindi malabong mangyari na siya nga ang itinakdang bampira para sa akin. Ako lang talaga siguro ang nag-iisip na impossibleng siya iyon. Pero kailangan ko iyong tanggapin dahil iyon ang katotohanan. Kaya siguro hindi ko pa tinatanggap ang katotohanang iyon ay dahil kailangan ko munang kumpirmahin talaga. Ang tanong ay… Paano ako makakasiguro na tama nga an
Mated 49.2
[49.2]Hinayaan ko lang na nakalugay iyong buhok ko saka naglagay ng liptint sa labi at okay na ako. Nang makarating ako sa salas kung saan naghihintay ang prinsepe na mukhang naiinip na sa paghihintay sa akin kahit na hindi naman ako masyadong matagal at tinawag ko siya para makuha ang kanyang atensyon.Nakablack pants siya saka simpleng plain white t-shirt lang. Parang gagala lang talaga kami sa mga suot namin pero nakakahiya naman sa kanya dahil parang magjo-jogging ako sa lagay ko na ‘to pero parang okay naman ‘tong suot ko. Malamig sa labas kaya naghood ako.Tumango siya sa akin at nauna nang lumabas kaya ako na iyong naglock ng pinto. Hanggang ngayonay hindi ko pa rin alam kung dorm ba talaga iyong tamang term na gamitin dahil mukha naman talagang nasa VIP condo siya. Kaya nga minsan ay condo na lang iyong ginagamit kung term, e. Ang laki naman kasi ng room niya, parang nasa suit or condo, e. Parang pinasadya talaga
Mated 49.1
[49.1]Alam ko ang kasabihang, “Expect the unexpected” kaso literal talagang hindi ko subok akalaing mag-aayang mag-date ang prinsepe ng mga bampira. I mean, parang pinaglihi siya sa yelo sa sobrang lamig niya at parang walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid niya. Intimidating din siyang tao kaya nga kahit na lagi kaming magkasama ay nakakatakot pa rin talaga siya. Akala mo e pasan niya ang problema ng mundo dahil laging nakakunot iyong noo niya. Idagdag mo pa iyong siya iyong tipo ng tao na mataas ang pride kaya nakakagulat talaga na mag-aaya siyang magdate. Huwag ninyo lang sabihin sa prisnepe na parang puro negative lang yata nasabi ko tungkol sa kanya.Tapos bigla niyang sasabihin na magdate kami?!Sana okay lang siya?Nakaawang pa rin iyong bibig ko sa gulat at natulala sa kanya kahit na ilang minuto na ang nakalipas at nakaalis na rin si Jason ay Nykee.“Close your mouth,” sabi ni Evan nang maramdaman na nakatingin pa rin ako sa kanya habang siya ay nasa unahan lamang ang
Mated Chapter 48.2
[48.2]Noong una kong makita ang prinsepe, noong nakaharap ko siya nang malapitan, noong unang hinarang niya ako sa may cr, akala ko talaga malamig at walang siyang paki sa mga nangyayari sa paligid niya. Pero noong nakilala ko siya simula noong nakitira ako sa dorm niya ay doon ko na unti-unting nakilala ang tunay na prinsepe. May kabutihan pala siyang itinatago sa loob ng puso niya. Akala ko ay wala siyang kwentang prinsepe noon, pero akala ko lang ang lahat ng iyon. Sa malamig at nakakatakot niyang awra ay mayroon pang mas mahalagang nakatago sa loob ng puso ni Evan. Siguro nga huwag dapat talaga tayong manghusga agad base sa kung ano ang nakikita natin dahil may mga nakatago sa likod ng ating mga nakikita.“Noong nakuha ka na ni Prince Evan, kinausap ko si Jason na bantayan ka at huwag hayaang may mangyaring masama sa iyo. Nagmakaawa pa ako kay Jason at kay Prince Evan na ibalik ka sa akin pero siyempre, hindi gagawin iyon ng prinsepe. He just t
Mated Chapter 48
[48.1]Never that it crossed my mind that I would come to this point of my life that I would be drowned this this kind of problems, that I would encounter such problems. Until now, I was still convincing myself that all of these happenings was just a dream. And I badly wanted to wake up soon. But… how?I can’t wake up in this dream because in the first place, hindi naman talaga ito isang panaginip. Nasa reyalidad na ako. Hanggang ngayon tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit maging ganito kakomplikado ang buhay ko. Bakit kailangang ako pa? Sa dinami-rami ng tao sa mundo, bakit ako pa iyong napiling pagdaanan ang lahat ng ito? Why is it need to be me to enter the world of vampires and werewolves and deal with them?Hindi ko makuha iyong punto kung bakit ako pa. I am just an ordinary human living with her life in the world of ordinary humans, well, that’s what I thought? Am I indeed just an ordinary human? Kung
Mated Chapter 47.2
[47.2]Ngumisi ako. “Are you guys… together?”Hindi sila sumagot at halatang gulat pa rin.“That’s okay. Congrats!” I said while smiling. “But please, talk privately. Someone might heard you guys shouting at each other. Hindi magandang tignan,” sabi ko sa kanila at nahihiya namang napayuko si Myra.“Paki-kamusta niyo na lang ako kay Ash. Tell her to don’t worry about me, I’m doing well in the prince’s costudy,” I added and quickly left the both of them therena hindi pa rin nakakabawi sa bigla kong pagsulpot.They need to talk about things privately, hindi magandang tignan na nagsisigawan sila roon.Ano pa ba ang sekretong hindi ko pa nalalaman?Habang naglalakad ako ay mas lumawak lang iyong ngisi ko. Kailan pa naging sila? At… hindi naman siguro ako nananaginip, hindi ba? Hind
Mated Chapter 47.1
[47.1]Last night was something that happened that never crossed my mind. I never thought that there were so many people to release the heavy pain in my chest, I’d released it with the embrace of the vampire prince. I didn’t know why but the prince’s arms around me as I cried felt a different peace across my system.Nakakahiya!But so far, I felt peace while Evan’s arms embraced me as I cried out until I have no more tears to flow out. It was like a heavy feeling lifted from my chest. I could still remember his words echoing in my head. And his kisses!Damn, his kisses were making me insane!I was here alone here in the study shade and I was thankful for that. Ayokong makita ng ibang tao na namumula ako sa tuwing naaalalang ilang beses na kaming naghalikan ng prinsepe. And then something crossed my mind. Bakit kami naghahalikan ng prinsepe?Were not
Mated Chapter 46.2
[46.2]I glance at the small spaces between the books and saw two familiar persons talking to each other in whispers.Got you!Akala nila ay maiisahan na nila ako, ah. Pwes, nagkakamali sila. Sa wakas ay nahuli ko rin silang dalawa.So, tama nga ang hinala kong magkakilala sila?Paano ba naman kasi ako hindi maghihinala, e sa tuwing nagkakasalubong sila ay parang may galit sila sa isa’t-isa. Minsan, kapag nagkakatinginan silang dalawa ay parang may ibig sabihin.“Anong balita sa pinsan ko?” dinig kong tanong ng babae.“Dinala ni Prince si Thalia kagabi sa mansyon. Nakilala niya na ang hari at reyna,” sagot naman ni Jason.Kahit na hindi ko sila nakikita ay batid kong dismayado si Jason nang sabihin niya iyon.“K-kung ganoon…” pabitin na sabi ni Ash. &ldq
Mated Chapter 46.1
[46.1]Ang mga binitawang salita ni Mang Lucio ay nagpaulit-ulit sa utak ko na tila ay para itong sirang plaka. Napaisip naman ako dahil sa narinig mula sa matandang lalaki.Ito na naman… Puno na naman ng mga katanungan iyong isip ko. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating sa akin. At saka… Magpakatatag? Sinabi rin niyang marami pa ang pagsubok na darating sa amin ng prinsepe.Ano ang ibig niyang sabihin roon?Sumasakit na naman ang ulo ko dahil dito.Bakit ba ang daming tanong na bumabagabag sa akin?Pinilig ko ang ulo ko upang maalis iyon sa isipan ko.Wala naman sigurong ibig sabihin iyon.Coincidence lang siguro.Masyado ko naman kasing binibigyang kahulugan iyong mga bagay-bagay kaya nagiging paranoid na ako. Hays!Sabay kaming pumasok sa klase ng prinsepe at as
