LOGINShare
Chapter 12.1
Last Updated:
2021-10-15 09:52:36[12.1]
Agad akong dinaluhan ni Jason at hinagod ang likod ko.
Inabot niya sa akin ang isang plastic cup na saglit kong tinignan ang laman kung ano iyon. Baka kasi mamaya….
“Juice.” Mukhang nabasa ni Jason kung ano ang iniisip ko.
Tumigil na ako sa pagsuka at kinalma saglit ang sarili. Mukhang nabigla yata ako sa nakita.
Hindi ko kinuha ang plastic cup na may juice. “Gusto ko ng tubig.” Bakit kasi juice ang ibibigay niya eh sumusuka na nga iyong tao eh.
Nataranga pa siya dahil sa sinabi ko ngunit ay inabot din naman ang hinahanap ko. Nagmumumog muna ako. At nang makuntento na ay bago ako uminom. Halos maubos ko ang bote ng mineral water na ibinigay niya.
May mineral water din pala dito sa kanila?
“May nararamdaman ka ba?” Nag-aalala n’yang tanong
“Kanino? Sa iyo?” Pagbibiro ko at saka nagmumumog ulit gamit ang natirang tubig.
“H-ha?!”
Related chapters
Mated Chapter 12.2
[12.2]Naalala ko pa no'ng una niya akong akbayan. Nailang pa ako no'n pero nasanay din. Wala din namang malisya eh. Masasanay yata talaga ako sa akbay ni Jason. Ang hilig umakbay.Hayaan na, ganyan talaga siguro siya. Kaya ang madali siyang makasundo dahil sa pagiging mabait niya at magaling siyang makisama.Nagpatianod ako sa akbay niya. Pinagtitinginan nga kami ng mga nadadaanan namin kaya medyo yumuyuko ako dahil sa hiya. Samantalang ang kasama ko ay pa-chill-chill lang at tila hindi napapansin na pinagtitinginan kami ng mga kapwa estudyante.Ang manhid mo po.Hinawakan ko ang kamay ni Jason na nakaakbay sa akin at akmang tatanggalin nang magsalita siya.“Bakit?” Naguguluhan niyang tanong na ngayon ay nakatingin na sa akin.“Uh… masyado kasi tayong nakakakuha ng atensyon,” saad ko at sumulyap sa mga nakatingin ng estudyante habang patuloy pa rin kami sa paglalakad.“And?”
Last Updated : 2021-10-18Mated Chapter 13.1
[13.1]“Can we be friends?”She even extended her arm to me, asking for a hand shake.But I just looked at her arm that was asking for a hand shake with me. At parang napansin niyang wala akong balak na makipag-hand shake sa kanya kaya dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay niyang nakalahad.Ngunit hindi naglaho ang ngiti niya, sa halip ay bahagya pang natawa.Uh… okay? What was that?Okay Thalia, ito na iyong gusto mo na magkaroon ng kaibigan. Ngayon may lumapit na mismo sa'yo para makipagkaibigan, tapos ganyan ka? Ni hindi mo man lang pinaunlakan ang kamay niyang nilahad niya?“I guess I made you two….shocked a little,” she said and chuckled.Ang ganda niya. Iyan ang masasabi ko.“Oh, sorry.” I apologized for my action lately.“No worries,” tanging sabi lang nito. Humarap siya kay Jason na ngayon ay hindi pa rin nagsasalita at nakatingin lang s
Last Updated : 2021-10-19Mated Chapter 13.2
[13.2]Nagising ako kinabukasan nang may kumatok kaya bumangon ako. Bahagya pa akong humikab habang binubuksan ang pinto. Bumungad sa akin si Myra na may hawak na suklay ang isang kamay, mukhang kakatapos lang niyang maligo dahil basa ang buhok nito.“Good aftie,” nakangiting bati niya.Nagtaka pa ako noong una kaya tumingin ako sa orasan at nakitang hapon na nga. Bumalik ang tingin ko kay Myra at sinuklian ko siya ng isang tipid na ngiti.“Aftie,” tipid kong saad.“Mag-ayos ka na.” Iyon lang ang sinabi niya bago umalis kaya iyon ang ginawa ko. Naligo na rin ako dahil ilang oras na lang ay papasok na naman.I did my usual morning—or should I say…. Afternoon rituals? When I finally finished, I went downstairs.Wala sa sala ang dalawang babae kaya batid kong nasa kusina ang mga ito at hindi naman ako nagkamali.“Buti naman at nahuli kang nagising sa amin.” Tinaasan ko s
Last Updated : 2021-10-20Mated Chapter 14.1
[14.1]Sunod-sunod na natapos ang klase para sa gabing iyon. Kaya naman nang pumatak ang break ay agad akong inaya ni Nykee na lumabas ng silid at tumambay sa labas.Hanggang ngayon ay nawiwindang pa rin ako sa mga topic ng bawat klase. Wala akong alam sa mga topic nila. It’s all about vampire thing. Hindi ako maka-relate, susko po! Hindi ko alam kung makakayanan ko bang makatagal pa sa lugar na ‘to.Naupo kami sa semento na nagsisilbing upuan dito sa ilalim ng isang puno, sa labas na katapat lamang ng aming silid.“Maiwan muna kita ah?” Biglang sabi niya.Nagtaka naman ako dahil do’n. “Teka, bakit?”Tumayo sya. “Bibili lang ng pagkain na‘tin,” aniya.“Te—” Wala akong nagawa nang tumakbo na siya palayo at naiwan ako roon na mag-isa. Siguraduhin lang niya na bibili lang siya tapos babalik na dito.Sa pag-iisa ko roon ay bigla kong naalala si Jaso
Last Updated : 2021-10-21Mated Chapter 14.2
[14.2] Nagsimula ang klase at ang tanging ginawa ko lang ay makinig at minsan ay pasimpleng nagdadrawing sa papel kapag na-bore. Kulang na nga lang ay dalawin ako ng antok dahil naiinip na ako. “Every vampire requires to drink blood directly from their mate because it helps them to regain their energy….” I don't know why but that sentence made my mind fly somewhere. The teacher continues to discuss the lesson while me in my seat, trying hard to stop myself from falling into sleep. Dinadalaw talaga ako ng antok minsan kapag nasa klase ako. Dahil na rin siguro hindi ako nakikinig sa klase at hindi ako maka-relate sa discussion. Sunod-sunod ang klase para sa gabi na iyon, at katulad ng naunang klase ay pinipigilan ko pa rin ang sarili sa antok na dumadalaw sa akin habang may klase. Nang sa wakas ay natapos na rin ang klase para sa gabi na iyon ay medyo nakahinga ako ng maluwag. At dahil nga mahaba pa ang oras bago ang uwian ay inaya na na
Last Updated : 2021-10-22Mated Chapter 15.1
[15.1]Katahimikan ang sunod na bumalot sa pagitan naming dalawa ni Nykee. Ngunit bigla namang may pumasok na tanong sa isip ko. Ngayon, sa kanya ko itatanong ito.“Nyk....”“Hmm?”Wala ng atrasan ito. “Paano ka nga ba napunta sa mundo na ‘to?” Ilang beses nang tinanong sa akin ‘tong tanong na ‘to, ngunit dahil hindi ko alam ang sagot. Kaya si Nykee na muna ang tatanungin ko.“Paano?” Huminga ka muna siya ng malalim bago nagsalita. “Bata pa lang ako ay namatay na ang tatay ko.” Batid ko ang lungkot sa boses niya nang sabihin iyon, kaya bahagya kong tinapik ang balikat niya.“I'm sorry.”Tumingin siya sa akin nang sabihin ko iyon. “It’s okay,” wika niya at saka ngumiti ng maliit. Binalik niya ang tingin sa harapan bago nagpatuloy. “Namatay siya due of cancer. Iyong nanay ko naman ay nagkaroon ng sakit noong nineteen years o
Last Updated : 2021-11-04Mated Chapter 15.2
[15.2]Ayaw kong ipilit ang paksa na ayaw niyang pag-usapan kaya naman ay inilihis ko ito. “Nagkaroon ka ba ng plano nang maka-adjust ka na?” Naalala ko ang plano na dapat gagawin ko pagkatapos kong mapuntahan ang ilang lugar dito.Tumingin siya sa akin nang nagtataka. “Plano? Anong klaseng plano?”“Plano,” tumingin rin ako sa kanya. “Planong makaalis dito.”Tipid siyang ngumiti. “Sinubukan ko.”Kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi. “Sinubukan?”Tumango siya, “oo.” Bumaba ang tingin niya sa kanyang damit. “Sinubukan ko pero pinigilan ako ng ‘kaibigan' ko.” Hindi ko alam kung bakit parang ayaw niyang pag-usapan ang tungkol sa sinasabi niyang ‘kaibigan’. Dahil ilang beses na niyang binanggit ang ‘kaibigan’ niya ngunit hindi niya ito binabanggit sa pangalan nito. Sigurado naman ako na may dahilan siya kaya hahayaan ko na
Last Updated : 2021-11-04Mated Author's Note
Greetings my dear readers! I wanted to inform you that starting this week, I'll be only updating one chapter a week (chapter 16.1 and chapter 16.2, and so on). Please note that there is no specific day when will I'll be updating, depending on if I have less school works to do. I hope you understand. Thank you for reading this story regardless of that this book isn't the book that every reader has been looking for. I am still new in the field of writing and still learning and improving. Kindly vote and freely comment down below to let me know about your thoughts about this book and it might help me learn more. Note: I'll be updating tomorrow, Monday. Thank you so much for spending your time reading! Highly appreciated! @Keb :)
Last Updated : 2021-11-07
Latest chapter
Mated Epilogue
Alam kong ilang beses ko nang tinanong ang sarili ko tungkol sa bagay na ‘to. Bakit nga ba ako nandito? Bakit kailangang ako? Ako talaga? Mababago ko pa ba ang kapalarang ngahihintay sa akin sa hinaharap? Pero habang mas tumatagal ako rito sa mundo nila ay tila unti-unti ko nang nasasagot ang mga katanungan sa isip ko pero hindi pa rin malinaw para sa akin. Siguro nga gaya ng sabi ni Jason at Ash na alam ko na ang sagot sa katanungang, “Sino ang itinakda para sa akin?” at siguro ayaw ko lang tanggapin ‘yon sa sarili ko dahil nga tingin ko ay napakalabong mangyari. Pero totoo naman kasing malabong mangyari iyon, siguro para sa kanila hindi malabong mangyari na siya nga ang itinakdang bampira para sa akin. Ako lang talaga siguro ang nag-iisip na impossibleng siya iyon. Pero kailangan ko iyong tanggapin dahil iyon ang katotohanan. Kaya siguro hindi ko pa tinatanggap ang katotohanang iyon ay dahil kailangan ko munang kumpirmahin talaga. Ang tanong ay… Paano ako makakasiguro na tama nga an
Mated 49.2
[49.2]Hinayaan ko lang na nakalugay iyong buhok ko saka naglagay ng liptint sa labi at okay na ako. Nang makarating ako sa salas kung saan naghihintay ang prinsepe na mukhang naiinip na sa paghihintay sa akin kahit na hindi naman ako masyadong matagal at tinawag ko siya para makuha ang kanyang atensyon.Nakablack pants siya saka simpleng plain white t-shirt lang. Parang gagala lang talaga kami sa mga suot namin pero nakakahiya naman sa kanya dahil parang magjo-jogging ako sa lagay ko na ‘to pero parang okay naman ‘tong suot ko. Malamig sa labas kaya naghood ako.Tumango siya sa akin at nauna nang lumabas kaya ako na iyong naglock ng pinto. Hanggang ngayonay hindi ko pa rin alam kung dorm ba talaga iyong tamang term na gamitin dahil mukha naman talagang nasa VIP condo siya. Kaya nga minsan ay condo na lang iyong ginagamit kung term, e. Ang laki naman kasi ng room niya, parang nasa suit or condo, e. Parang pinasadya talaga
Mated 49.1
[49.1]Alam ko ang kasabihang, “Expect the unexpected” kaso literal talagang hindi ko subok akalaing mag-aayang mag-date ang prinsepe ng mga bampira. I mean, parang pinaglihi siya sa yelo sa sobrang lamig niya at parang walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid niya. Intimidating din siyang tao kaya nga kahit na lagi kaming magkasama ay nakakatakot pa rin talaga siya. Akala mo e pasan niya ang problema ng mundo dahil laging nakakunot iyong noo niya. Idagdag mo pa iyong siya iyong tipo ng tao na mataas ang pride kaya nakakagulat talaga na mag-aaya siyang magdate. Huwag ninyo lang sabihin sa prisnepe na parang puro negative lang yata nasabi ko tungkol sa kanya.Tapos bigla niyang sasabihin na magdate kami?!Sana okay lang siya?Nakaawang pa rin iyong bibig ko sa gulat at natulala sa kanya kahit na ilang minuto na ang nakalipas at nakaalis na rin si Jason ay Nykee.“Close your mouth,” sabi ni Evan nang maramdaman na nakatingin pa rin ako sa kanya habang siya ay nasa unahan lamang ang
Mated Chapter 48.2
[48.2]Noong una kong makita ang prinsepe, noong nakaharap ko siya nang malapitan, noong unang hinarang niya ako sa may cr, akala ko talaga malamig at walang siyang paki sa mga nangyayari sa paligid niya. Pero noong nakilala ko siya simula noong nakitira ako sa dorm niya ay doon ko na unti-unting nakilala ang tunay na prinsepe. May kabutihan pala siyang itinatago sa loob ng puso niya. Akala ko ay wala siyang kwentang prinsepe noon, pero akala ko lang ang lahat ng iyon. Sa malamig at nakakatakot niyang awra ay mayroon pang mas mahalagang nakatago sa loob ng puso ni Evan. Siguro nga huwag dapat talaga tayong manghusga agad base sa kung ano ang nakikita natin dahil may mga nakatago sa likod ng ating mga nakikita.“Noong nakuha ka na ni Prince Evan, kinausap ko si Jason na bantayan ka at huwag hayaang may mangyaring masama sa iyo. Nagmakaawa pa ako kay Jason at kay Prince Evan na ibalik ka sa akin pero siyempre, hindi gagawin iyon ng prinsepe. He just t
Mated Chapter 48
[48.1]Never that it crossed my mind that I would come to this point of my life that I would be drowned this this kind of problems, that I would encounter such problems. Until now, I was still convincing myself that all of these happenings was just a dream. And I badly wanted to wake up soon. But… how?I can’t wake up in this dream because in the first place, hindi naman talaga ito isang panaginip. Nasa reyalidad na ako. Hanggang ngayon tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit maging ganito kakomplikado ang buhay ko. Bakit kailangang ako pa? Sa dinami-rami ng tao sa mundo, bakit ako pa iyong napiling pagdaanan ang lahat ng ito? Why is it need to be me to enter the world of vampires and werewolves and deal with them?Hindi ko makuha iyong punto kung bakit ako pa. I am just an ordinary human living with her life in the world of ordinary humans, well, that’s what I thought? Am I indeed just an ordinary human? Kung
Mated Chapter 47.2
[47.2]Ngumisi ako. “Are you guys… together?”Hindi sila sumagot at halatang gulat pa rin.“That’s okay. Congrats!” I said while smiling. “But please, talk privately. Someone might heard you guys shouting at each other. Hindi magandang tignan,” sabi ko sa kanila at nahihiya namang napayuko si Myra.“Paki-kamusta niyo na lang ako kay Ash. Tell her to don’t worry about me, I’m doing well in the prince’s costudy,” I added and quickly left the both of them therena hindi pa rin nakakabawi sa bigla kong pagsulpot.They need to talk about things privately, hindi magandang tignan na nagsisigawan sila roon.Ano pa ba ang sekretong hindi ko pa nalalaman?Habang naglalakad ako ay mas lumawak lang iyong ngisi ko. Kailan pa naging sila? At… hindi naman siguro ako nananaginip, hindi ba? Hind
Mated Chapter 47.1
[47.1]Last night was something that happened that never crossed my mind. I never thought that there were so many people to release the heavy pain in my chest, I’d released it with the embrace of the vampire prince. I didn’t know why but the prince’s arms around me as I cried felt a different peace across my system.Nakakahiya!But so far, I felt peace while Evan’s arms embraced me as I cried out until I have no more tears to flow out. It was like a heavy feeling lifted from my chest. I could still remember his words echoing in my head. And his kisses!Damn, his kisses were making me insane!I was here alone here in the study shade and I was thankful for that. Ayokong makita ng ibang tao na namumula ako sa tuwing naaalalang ilang beses na kaming naghalikan ng prinsepe. And then something crossed my mind. Bakit kami naghahalikan ng prinsepe?Were not
Mated Chapter 46.2
[46.2]I glance at the small spaces between the books and saw two familiar persons talking to each other in whispers.Got you!Akala nila ay maiisahan na nila ako, ah. Pwes, nagkakamali sila. Sa wakas ay nahuli ko rin silang dalawa.So, tama nga ang hinala kong magkakilala sila?Paano ba naman kasi ako hindi maghihinala, e sa tuwing nagkakasalubong sila ay parang may galit sila sa isa’t-isa. Minsan, kapag nagkakatinginan silang dalawa ay parang may ibig sabihin.“Anong balita sa pinsan ko?” dinig kong tanong ng babae.“Dinala ni Prince si Thalia kagabi sa mansyon. Nakilala niya na ang hari at reyna,” sagot naman ni Jason.Kahit na hindi ko sila nakikita ay batid kong dismayado si Jason nang sabihin niya iyon.“K-kung ganoon…” pabitin na sabi ni Ash. &ldq
Mated Chapter 46.1
[46.1]Ang mga binitawang salita ni Mang Lucio ay nagpaulit-ulit sa utak ko na tila ay para itong sirang plaka. Napaisip naman ako dahil sa narinig mula sa matandang lalaki.Ito na naman… Puno na naman ng mga katanungan iyong isip ko. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating sa akin. At saka… Magpakatatag? Sinabi rin niyang marami pa ang pagsubok na darating sa amin ng prinsepe.Ano ang ibig niyang sabihin roon?Sumasakit na naman ang ulo ko dahil dito.Bakit ba ang daming tanong na bumabagabag sa akin?Pinilig ko ang ulo ko upang maalis iyon sa isipan ko.Wala naman sigurong ibig sabihin iyon.Coincidence lang siguro.Masyado ko naman kasing binibigyang kahulugan iyong mga bagay-bagay kaya nagiging paranoid na ako. Hays!Sabay kaming pumasok sa klase ng prinsepe at as
