Home / All / Mated / Chapter 2.1

Share

Chapter 2.1

Author: Keb
last update Last Updated: 2021-07-09 13:10:26

[2.1]

After one hour of discussion, our teacher was finally dismissed us. Kaya naman agad ding nag sitayo-an ang aking mga kaklase. Ang iba sa kanila ay tumakbo agad palabas ng room kahit na hindi pa nakakalabas ang aming guro. Ang iba

 sa kanila ay harap agad sa katabi o sa kung sino man ang makita ng kanilang mata at pinag-uusapan iyong tinuro kanina ng aming guro, na ke'sho mahirap daw 'yong lesson, na hindi nila ma-gets iyong sa ganitong part. At ang mga chismosa naman, s'yempre chismosa pa rin, may panibago siguro silang topic na naman. Sana naman nangshe-share rin sila kung anong pinag-uusapan nila 'di ba?

"Finally! One hour had finished for our Science class!" Si Ash na tumayo at nag-inat na kala mo e isang oras siyang naka-freeze habang nagkaklase.

Ako? eto, nakaupo parin. Mainit na 'tong upuan ko pero syempre joke lang, syempre tumayo na rin ako bago umupo ulit. O sige umupo na lang tayo.

"Tara Thal, labas tayo, 'dun tayo sa puno ng Narra." Pagsabi niya'y agad akong hinala mula sa pagkaka-upo ko. Hindi pa nga ako nakaka-oo e.

"Grabe! naubos brain cells ko 'don! Hindi ko  ma-gets iyong may mga box-box." Tukoy niya roon sa lesson namin kanina ng maka-upo kami sa ilalim ng Narra.

Minsan talaga mahirap 'yung science pero syempre it depends naman siguro iyan sa nagtuturo. Meron kasing teacher na ginagawa na ang lahat, 'Yong tipong may mga techniques sila para madaling maintindihan 'yong lessons. The right teacher can make major subjects easy for the students.

Sa totoo lang, medyo mahirap nga iyong lesson namin kanina pero gora lang! Kaya yan! Kakayanin! Para sa future namin ni crush. Pero syempre charot lang. Para sa future ko lang. Wala akong crush. Believe me or not, hindi na ako nagkaroon ng crush ngayong college na ko, sa totoo lang simula ng tumungtong ako ng Grade eight hanggang ngayong college e hindi na ko nagkaroon ng crush. Samantalang nung nasa elementary pa ko e nagka-crush na ako. Grade two! grade two ako nung una akong nagka-crush. Oh 'di ba? ang bata ko pa nung nagsimula akong lumande.

Tapos ayon pa sa mga kaklase ko nung high school pa ko, kapag wala ka raw crush abnormal tapos 'yung mga may crush 'yong normal, like dzuh? lah kong pake kung abnormal ako. Mapipilit ba nila ako? e sa wala akong crush e.

"Hoy!" Pinitik ni Ash ang daliri sa mismong harap ko. "Ayun! Tulala ka na naman!" At namewang pa nga sa harap ko.

"What the?" I ask her about what she did a while ago.

"Anong 'what the?' para naman ma-inform ka, ayun tulala na naman you." At tinuro pa ako. Like before, I just rolled my eyes at her while she was busy telling her rants about me.

"Ang OA! I was just thinking about the discussion earlier." Siyempre magaling ako magpalusot 'no, ayoko namang ilaglag sarili ko at marami na namang chichiburiching idadaldal iyang si Ash. Ashley will always be Ashley. Maingay kahit saan! Hindi na nahiya sa ka-daldalang dala niya.

"Ugh! For your information Luinsse Nathalia, bulok na 'yang mga palusot mo sakin! Try something new next time." And she sat beside me.

"Try something new next time, try something new next time. Pinanganak ka ba talagang walang hiya Ash? Ako rito 'yung nahihiya para sayo eh."

"Nahihiya?"

"FYI, pinagtitinginan kaya tayo, I mean ikaw lang. Dahil d'yan sa kadaldalan mo." At tumingin s'ya sa paligid. Totoo naman kasi, lahat ng estudyanteng nadaan sa puwesto namin ay napapatingin sa kanya dahil sa ka-ingayan niya. Maingay siya kahit saan, kahit kelan!

"Maganda kasi ako." Sabay kunwari flip hair.

"Ay may bagyo ata? Ang lakas kasi ng hangin!" Sabay tingin ko sa kalangitan. Ashley just rolled her eyes at me because of what I've just said, instead she just sit beside me and watch the students passing by.

Minutes had passed when Ash speak, Hindi n'ya talaga maalintana ang manahimik. "Anyway, why would Ms. Ignacio want to talk to you? She was Errol's adviser after all." Ash said out of nowhere. Because of her question, my eyes got big, you know what I mean, then I remember something.

"Shit!" And got up my bag.

"Where are you going?!" Ash, as she follows me.

"I forgot that I am going to Ms. Ignacio's office! Ugh! Stupid Thalia!" But I suddenly stop running, so as to Ashley when I saw our next teacher walking, heading to our roo

"Argh! shit." I just whispered it to myself, enough for Ash to hear it. Baka mamaya kapag narinig ng teacher namin e ma-guidance pa ako. No way! That will be a bad record, and I don't wanna have one! Dahil mamayari ako kay Tita! A bad record will never be a good one.

"Good afternoon ma'am." Ashley greeted our teacher with a smile while she stands beside me.

"Get inside the classroom if you want to attend the class." Our teacher said without even smiling as she continues walking until she passed by where we were standing.

"Ang sungit niya talaga," Ashley whisper so I look at her. She frowns her face still looking at our teacher's back.

She is our one and only terror teacher, no other than Miss...Ballentos. Well, kaya Miss kase wala siyang asawa, hindi rin naman siya biyuda, nasa fourty plus na yata edad nu'n hindi ko sure. Basta wala na siyang thirty plus, mga nasa forty na.

Maybe she's picky when it comes to men? Or she just doesn't wanna have a husband? Get married? Having children? Ms. Ballentos won't even see smiling, even a small smile? Nuh-uh. She won't even be seen laughing too.

Basta lagi niyang suot 'yong no-expression niyang mukha, kahit saan kahit kailan. Kaya siguro walang nagtangkang manligaw sa kanya kasi lagi siyang walang expression. Natatakot siguro sa kanya, mukha kasing laging may galit sa mundo si Ma'am, lagi siyang naka-busangot ang mukha.

"Let's go." And she started to walk towards our classroom that made me confused because Ash became, or let's just say she sounds way too serious? Or, is it just me? Or what?

Hmm weird.

As I take one step I saw that animal again, the animal that I saw this morning near the school gate. Again, it was looking at me, like really? I look around to check if I was right that it was looking at me. But when I put back my eyes where that animal is, I saw nothing. It was.... gone.  

It was just your hallucination Nathalia!

Breathe in, breathe out then I look at the way that's heading towards our classroom as I finally decided to go and attend the class.

Did I really saw that? or is it just my hallucination? Wala na bang ibang nakakakita sa hayop na 'yon? Sabagay medyo malayo sa akin 'yung pwesto no'ng hayop. Nasa may pader siya at maraming puno ang likod ng room, kaya't hindi siya masyadong makita ng iba. Baka naman kasi may iba pang nakakita pero natatakot lang na magsalita kasi baka walang maniwala sa kanila. Tulad ko. Baka hindi maniwala si Ash kapag sinabi ko sa kanya na nakakita ako ng hayop na nakakatakot.

Agad ko ring inalis sa aking isip ang nakita at pilit na ilibang ang sarili sa ibang bagay para hindi ko maisip ang nakita. Lutang ako habang naglalakad papasok ng room namin, buti nalang at hindi ako tinanong ni Ash kung bakit ganun na naman ako.

Another one hour had finished and here I am, still like I had my own world. I was like floating in the whole one hour! Wala sa sarili, tulala lang. Ni hindi ko nga alam kung ano iyong lesson na diniscuss kanina ng terror teacher namin e. Ugh! I think I was hallucinating often, I need to go to the hospital for a check-up, I think.

"Hoy!" Isang palakpak ang nagpabalik sa akin sa reyalidad.

"You said earlier that you're going to Ms. Ignacio's office right?" Right!

:)

Related chapters

  • Mated   Chapter 2.2

    [2.2] "Yeah. Wanna come?" She didn't respond, instead, she just nodded. So we started walking towards Ms. Ignacio's office, Errol's adviser. After minutes of walking, here we are now infront of Ms. Igancio's office. We're standing here more like one minute I guess. The door opens and reveals Ms. Ignacio wearing her teacher uniform with her eyeglasses. "Oh! here you are. Come in." While smiling at us so we return her a smile too. "Have a seat, Ladies," She said as she fixes her eyeglasses. I sat at one of the chairs' so as Ashley, "So... Who's Luinsse Nathalia?" I raised my right hand as an answer to her question. She nodded her head and ask my cousin's name. "Ash Shun Ruiz, ma'am. Thalia's cousin," Ash said and give her a beautiful smile. Sana beautiful din smile ko 'di ba. "Okay. I'll get straight to the point. Kaya kita Nathalia? pinapunta rito sa office ko kasi.... Uhm, well you and Errol know here in

    Last Updated : 2021-07-12
  • Mated   Chapter 3.1

    [3.1] Ashley's Point Of View I was carrying Thalia's conscious body at my back as I walk in this place full of tall trees. Forest. "Ugh! Why you're so heavy, Thalia?" I roam my eyes in the place, hoping that I can find something where we can take a rest. "Sana naman buhay ka pa. Hindi ko hahayaang pati ikaw ay mawala pa saakin," I whispered referring to Thalia's conscious body. I check her pulse if she's still alive, and thank God. "Where would that place be?" I run fast so I can find a place where to rest. After minutes of running, the forest with tall trees are gone. These isn't the human world. Napalitan ng mga kabahayan ang mga nagtataasang mga puno, naglakad ako papunta sa isa sa mga bahay sa 'di kalayuan at kumatok. I guess this is the place. The house door opens, and it reveals a girl with her house clothes. She walks outside and opens the gate, she smiles at me so I return her wit

    Last Updated : 2021-08-27
  • Mated   Chapter 3.2

    [3.2] Ashley's Point Of View (Continue...) Kinabukasan ay maaga akong nagising, bumangon ako at tinignan ang putlang-putla ng katawan ni Thalia. "Thalia is already mated to someone," Mom said while she caressed my hair. "Someone? Is he a vampire too?" I looked at her confused. "Not just a vampire." She looks at me and shows her beautiful smile. "What do you mean?" "Her mate needs to bite her at full moon." That memory of my mom reminded me of that scenario. She told me about Thalia's mate, but not all. I wish she had just told me who really is that 'mate' of Thalia, why you couldn't get me straight to the point and tell me, mom? Why you're just giving me hints? Tomorrow night, the bright full moon will show. I need to find her mate and bring Thalia to him or else, her body will bid a goodbye. And as if I will gonna l

    Last Updated : 2021-09-17
  • Mated   Chapter 4.1

    [4.1] Awake I open my eyes and stared at the white ceiling for a couple of minutes and I realize that the place wasn't familiar. The atmosphere wasn't familiar to me. I roam my eyes around while still lying at my bed until found out I was inside a room or more like in a room because of the apparatus attached to me. Mag-isa lamang ako sa silid, wala si Ash. Wether I wanted to get up and find her, I can't. It feels like my body was really tired, as if I just came from doing something that results my body to be like this. Sinubukan kong i-angat ang ulo ko ng bahagya ay hindi ko magawa. Ang sakit talaga ng katawan ko, sobra! Urgh! One move and I felt my body aches! As in buong katawan ko yata ang masakit. And, why am I here in this place anyway? What did really happened? And where's Ashley? Why am I feeling so tired? Urgh! Where are you Ashley Ru—?! "Doc! She wakes up!" speaking of the devil, the devil is coming. Ash w

    Last Updated : 2021-09-22
  • Mated   Chapter 4.2

    [4.2]"Pagaling ka na Thal." I don't know why but, by how Ash said that it sounds like there is something else she want to say. I can feel it. Pero sa halip na tanungin siya ay pinili ko na lamang na inialis sa isip iyon dahil baka ako lang ang nag-iisip ng ganoon."Syempre. Ayoko ng nakaratay ako sa ospital." And I ended up a fake laugh to make it sound a joke because Ashley looks too serious. But I guess it didn't work, she didn't even bother to change her serious-look-face expression. Instead, she just smile while looking at me. Inayos niya ang aking buhok at inipit sa gilid ng aking tainga. Ilang minuto pa kaming dalawa na nasa ganoong posisyon habang nakakabingi na katahimikan ang bumalot sa amin.I couldn't take the silence so I spoke up, "Ano ba 'yan, masyado kang seryoso."Saglit pa bago siya nagsalita, "matulog ka na." Tumayo siya at iniayos ang sofa na mahaba na narito mismo sa silid upang doon matulog. Hanggang sa nahiga na

    Last Updated : 2021-09-26
  • Mated   Chapter 5.1

    [5.1] “You’re….” Ash pause for a moment while she didn’t even bother to break the gaze on me. “You’re going to be discharged here tomorrow,” she said and look at both Myra and Bryan. I am going to be discharge tomorrow? Is she joking? She said yesterday that it’ll be on next week. Ano iyon nagbago ng desisyon? Hindi naman niya nakausap si Dr. Henry e, ibang tao ang pumasok dito kanina at inaya niyang sa labas na lang sila mag-usap na dalawa. Kaya paano niyang nasabi na lalabas na ako dito bukas? Ashley was acting strange lately, I swear. I can see it. Marahil ay nakita ni Ash ang pagtataka sa aking mukha kaya naman ay nagsalita siya. “I talk to Dr. Henry after I talk with that guy,” she explained. Speaking of that ‘guy’ who entered the room lately, there is something wrong with his aura. ‘O baka naman guni-guni ko lang iyon. “You...talk to Dr. Henry huh? Nagbago siya ng desisyon kaya bukas na ako lalabas?” Tumango ng bahagya si Ash habang ang tingin a

    Last Updated : 2021-09-28
  • Mated   Chapter 5.2

    [5.2] “Ano'ng pangalan niya, Ash?” Napunta sa akin ang atensyon ng tatlo ng magtanong ako. “Who?” “No’ng lalaki, iyong pumasok dito tapos inaya mong sa labas na lang kayo mag usap.” Paliwanag ko “Ah a-ano kasi…” Napalingon ako kay Myra ng siya ang magsalita. “H-hindi namin alam ‘yong pangalan niya e, ‘di ba?” Dugtong niya at tumingin siya kay Ash at Bryan. “Ah? O-oo.” -Si Bryan. Tumingin siya sa akin at binigyan ako ng tipid na ngiti. Samantalang si Ash naman ay tumango lang sa akin bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Bryan. “Iyon ang totoo,” paninigurado ni Ash. Kumunot ang noo ko dahil roon. “Paano kayo naging magkakilala kung hindi mo alam ang pangalan niya?” Masasabi mo bang magkakilala kayo kung hindi mo alam ang pangalan niya, ‘di ba? These three is really weird, hmmm. “When we met, I asked his name but he just said ‘I don’t have the name’ so I called him that.” “Ay grabe naman siya, pangalan na nga

    Last Updated : 2021-09-30
  • Mated   Chapter 6.1

    [6.1]Umalis ang lalaki na parang wala lang sa kanya, samantalang ako ay halos gusto na lang mahimatay habang nakatitig siya sa akin. Kung nakamamatay lang ang titig ay kanina pa ako namatay. Sigurado iyon. Salamat na lang talaga at hindi nakamamatay ang titig.Nang makaalis ang lalaki ay doon lang ako nakahinga ng maluwag, para bang may kung anong nakabara sa aking lalamunan para mahirapan akong huminga kanina, ngunit ang tibok ng aking puso ay matagal pa bago kumalma. I was afraid earlier that he would inter the room! Good thing he didn’t. Akala ko talaga ay papasok siya kanina! Kinabahan na nga ako ng sobra do'n sa titig pa lang niya, paano pa kaya kung pumasok pa siya kanina? Malamang sa malamang ay namatay na talaga ako.Pasalamat na lang talaga ako ay hindi siya pumasok kanina. Sino ba talaga siya? Bakit niya iyon ginagawa? Bakit niya ako tinititigan ng ganoon ka-tagal? Hindi ko naman siya inaano. Sa pagkakaalam ko ay wala akong atraso sa kanya para

    Last Updated : 2021-10-01

Latest chapter

  • Mated   Epilogue

    Alam kong ilang beses ko nang tinanong ang sarili ko tungkol sa bagay na ‘to. Bakit nga ba ako nandito? Bakit kailangang ako? Ako talaga? Mababago ko pa ba ang kapalarang ngahihintay sa akin sa hinaharap? Pero habang mas tumatagal ako rito sa mundo nila ay tila unti-unti ko nang nasasagot ang mga katanungan sa isip ko pero hindi pa rin malinaw para sa akin. Siguro nga gaya ng sabi ni Jason at Ash na alam ko na ang sagot sa katanungang, “Sino ang itinakda para sa akin?” at siguro ayaw ko lang tanggapin ‘yon sa sarili ko dahil nga tingin ko ay napakalabong mangyari. Pero totoo naman kasing malabong mangyari iyon, siguro para sa kanila hindi malabong mangyari na siya nga ang itinakdang bampira para sa akin. Ako lang talaga siguro ang nag-iisip na impossibleng siya iyon. Pero kailangan ko iyong tanggapin dahil iyon ang katotohanan. Kaya siguro hindi ko pa tinatanggap ang katotohanang iyon ay dahil kailangan ko munang kumpirmahin talaga. Ang tanong ay… Paano ako makakasiguro na tama nga an

  • Mated   49.2

    [49.2]Hinayaan ko lang na nakalugay iyong buhok ko saka naglagay ng liptint sa labi at okay na ako. Nang makarating ako sa salas kung saan naghihintay ang prinsepe na mukhang naiinip na sa paghihintay sa akin kahit na hindi naman ako masyadong matagal at tinawag ko siya para makuha ang kanyang atensyon.Nakablack pants siya saka simpleng plain white t-shirt lang. Parang gagala lang talaga kami sa mga suot namin pero nakakahiya naman sa kanya dahil parang magjo-jogging ako sa lagay ko na ‘to pero parang okay naman ‘tong suot ko. Malamig sa labas kaya naghood ako.Tumango siya sa akin at nauna nang lumabas kaya ako na iyong naglock ng pinto. Hanggang ngayonay hindi ko pa rin alam kung dorm ba talaga iyong tamang term na gamitin dahil mukha naman talagang nasa VIP condo siya. Kaya nga minsan ay condo na lang iyong ginagamit kung term, e. Ang laki naman kasi ng room niya, parang nasa suit or condo, e. Parang pinasadya talaga

  • Mated   49.1

    [49.1]Alam ko ang kasabihang, “Expect the unexpected” kaso literal talagang hindi ko subok akalaing mag-aayang mag-date ang prinsepe ng mga bampira. I mean, parang pinaglihi siya sa yelo sa sobrang lamig niya at parang walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid niya. Intimidating din siyang tao kaya nga kahit na lagi kaming magkasama ay nakakatakot pa rin talaga siya. Akala mo e pasan niya ang problema ng mundo dahil laging nakakunot iyong noo niya. Idagdag mo pa iyong siya iyong tipo ng tao na mataas ang pride kaya nakakagulat talaga na mag-aaya siyang magdate. Huwag ninyo lang sabihin sa prisnepe na parang puro negative lang yata nasabi ko tungkol sa kanya.Tapos bigla niyang sasabihin na magdate kami?!Sana okay lang siya?Nakaawang pa rin iyong bibig ko sa gulat at natulala sa kanya kahit na ilang minuto na ang nakalipas at nakaalis na rin si Jason ay Nykee.“Close your mouth,” sabi ni Evan nang maramdaman na nakatingin pa rin ako sa kanya habang siya ay nasa unahan lamang ang

  • Mated   Chapter 48.2

    [48.2]Noong una kong makita ang prinsepe, noong nakaharap ko siya nang malapitan, noong unang hinarang niya ako sa may cr, akala ko talaga malamig at walang siyang paki sa mga nangyayari sa paligid niya. Pero noong nakilala ko siya simula noong nakitira ako sa dorm niya ay doon ko na unti-unting nakilala ang tunay na prinsepe. May kabutihan pala siyang itinatago sa loob ng puso niya. Akala ko ay wala siyang kwentang prinsepe noon, pero akala ko lang ang lahat ng iyon. Sa malamig at nakakatakot niyang awra ay mayroon pang mas mahalagang nakatago sa loob ng puso ni Evan. Siguro nga huwag dapat talaga tayong manghusga agad base sa kung ano ang nakikita natin dahil may mga nakatago sa likod ng ating mga nakikita.“Noong nakuha ka na ni Prince Evan, kinausap ko si Jason na bantayan ka at huwag hayaang may mangyaring masama sa iyo. Nagmakaawa pa ako kay Jason at kay Prince Evan na ibalik ka sa akin pero siyempre, hindi gagawin iyon ng prinsepe. He just t

  • Mated   Chapter 48

    [48.1]Never that it crossed my mind that I would come to this point of my life that I would be drowned this this kind of problems, that I would encounter such problems. Until now, I was still convincing myself that all of these happenings was just a dream. And I badly wanted to wake up soon. But… how?I can’t wake up in this dream because in the first place, hindi naman talaga ito isang panaginip. Nasa reyalidad na ako. Hanggang ngayon tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit maging ganito kakomplikado ang buhay ko. Bakit kailangang ako pa? Sa dinami-rami ng tao sa mundo, bakit ako pa iyong napiling pagdaanan ang lahat ng ito? Why is it need to be me to enter the world of vampires and werewolves and deal with them?Hindi ko makuha iyong punto kung bakit ako pa. I am just an ordinary human living with her life in the world of ordinary humans, well, that’s what I thought? Am I indeed just an ordinary human? Kung

  • Mated   Chapter 47.2

    [47.2]Ngumisi ako. “Are you guys… together?”Hindi sila sumagot at halatang gulat pa rin.“That’s okay. Congrats!” I said while smiling. “But please, talk privately. Someone might heard you guys shouting at each other. Hindi magandang tignan,” sabi ko sa kanila at nahihiya namang napayuko si Myra.“Paki-kamusta niyo na lang ako kay Ash. Tell her to don’t worry about me, I’m doing well in the prince’s costudy,” I added and quickly left the both of them therena hindi pa rin nakakabawi sa bigla kong pagsulpot.They need to talk about things privately, hindi magandang tignan na nagsisigawan sila roon.Ano pa ba ang sekretong hindi ko pa nalalaman?Habang naglalakad ako ay mas lumawak lang iyong ngisi ko. Kailan pa naging sila? At… hindi naman siguro ako nananaginip, hindi ba? Hind

  • Mated   Chapter 47.1

    [47.1]Last night was something that happened that never crossed my mind. I never thought that there were so many people to release the heavy pain in my chest, I’d released it with the embrace of the vampire prince. I didn’t know why but the prince’s arms around me as I cried felt a different peace across my system.Nakakahiya!But so far, I felt peace while Evan’s arms embraced me as I cried out until I have no more tears to flow out. It was like a heavy feeling lifted from my chest. I could still remember his words echoing in my head. And his kisses!Damn, his kisses were making me insane!I was here alone here in the study shade and I was thankful for that. Ayokong makita ng ibang tao na namumula ako sa tuwing naaalalang ilang beses na kaming naghalikan ng prinsepe. And then something crossed my mind. Bakit kami naghahalikan ng prinsepe?Were not

  • Mated   Chapter 46.2

    [46.2]I glance at the small spaces between the books and saw two familiar persons talking to each other in whispers.Got you!Akala nila ay maiisahan na nila ako, ah. Pwes, nagkakamali sila. Sa wakas ay nahuli ko rin silang dalawa.So, tama nga ang hinala kong magkakilala sila?Paano ba naman kasi ako hindi maghihinala, e sa tuwing nagkakasalubong sila ay parang may galit sila sa isa’t-isa. Minsan, kapag nagkakatinginan silang dalawa ay parang may ibig sabihin.“Anong balita sa pinsan ko?” dinig kong tanong ng babae.“Dinala ni Prince si Thalia kagabi sa mansyon. Nakilala niya na ang hari at reyna,” sagot naman ni Jason.Kahit na hindi ko sila nakikita ay batid kong dismayado si Jason nang sabihin niya iyon.“K-kung ganoon…” pabitin na sabi ni Ash. &ldq

  • Mated   Chapter 46.1

    [46.1]Ang mga binitawang salita ni Mang Lucio ay nagpaulit-ulit sa utak ko na tila ay para itong sirang plaka. Napaisip naman ako dahil sa narinig mula sa matandang lalaki.Ito na naman… Puno na naman ng mga katanungan iyong isip ko. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating sa akin. At saka… Magpakatatag? Sinabi rin niyang marami pa ang pagsubok na darating sa amin ng prinsepe.Ano ang ibig niyang sabihin roon?Sumasakit na naman ang ulo ko dahil dito.Bakit ba ang daming tanong na bumabagabag sa akin?Pinilig ko ang ulo ko upang maalis iyon sa isipan ko.Wala naman sigurong ibig sabihin iyon.Coincidence lang siguro.Masyado ko naman kasing binibigyang kahulugan iyong mga bagay-bagay kaya nagiging paranoid na ako. Hays!Sabay kaming pumasok sa klase ng prinsepe at as

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status