LOGINShare
Chapter 3.1
Last Updated:
2021-08-27 16:49:29[3.1]
Ashley's Point Of View
I was carrying Thalia's conscious body at my back as I walk in this place full of tall trees. Forest. "Ugh! Why you're so heavy, Thalia?" I roam my eyes in the place, hoping that I can find something where we can take a rest.
"Sana naman buhay ka pa. Hindi ko hahayaang pati ikaw ay mawala pa sa akin," I whispered referring to Thalia's conscious body. I check her pulse if she's still alive, and thank God.
"Where would that place be?" I run fast so I can find a place where to rest. After minutes of running, the forest with tall trees are gone. These isn't the human world. Napalitan ng mga kabahayan ang mga nagtataasang mga puno, naglakad ako papunta sa isa sa mga bahay sa 'di kalayuan at kumatok.
I guess this is the place.
The house door opens, and it reveals a girl with her house clothes. She walks outside and opens the gate, she smiles at me so I return her wit
Related chapters
Mated Chapter 3.2
[3.2] Ashley's Point Of View (Continue...) Kinabukasan ay maaga akong nagising, bumangon ako at tinignan ang putlang-putla ng katawan ni Thalia. "Thalia is already mated to someone," Mom said while she caressed my hair. "Someone? Is he a vampire too?" I looked at her confused. "Not just a vampire." She looks at me and shows her beautiful smile. "What do you mean?" "Her mate needs to bite her at full moon." That memory of my mom reminded me of that scenario. She told me about Thalia's mate, but not all. I wish she had just told me who really is that 'mate' of Thalia, why you couldn't get me straight to the point and tell me, mom? Why you're just giving me hints? Tomorrow night, the bright full moon will show. I need to find her mate and bring Thalia to him or else, her body will bid a goodbye. And as if I will gonna l
Last Updated : 2021-09-17Mated Chapter 4.1
[4.1] Awake I open my eyes and stared at the white ceiling for a couple of minutes and I realize that the place wasn't familiar. The atmosphere wasn't familiar to me. I roam my eyes around while still lying at my bed until found out I was inside a room or more like in a room because of the apparatus attached to me. Mag-isa lamang ako sa silid, wala si Ash. Wether I wanted to get up and find her, I can't. It feels like my body was really tired, as if I just came from doing something that results my body to be like this. Sinubukan kong i-angat ang ulo ko ng bahagya ay hindi ko magawa. Ang sakit talaga ng katawan ko, sobra! Urgh! One move and I felt my body aches! As in buong katawan ko yata ang masakit. And, why am I here in this place anyway? What did really happened? And where's Ashley? Why am I feeling so tired? Urgh! Where are you Ashley Ru—?! "Doc! She wakes up!" speaking of the devil, the devil is coming. Ash w
Last Updated : 2021-09-22Mated Chapter 4.2
[4.2]"Pagaling ka na Thal." I don't know why but, by how Ash said that it sounds like there is something else she want to say. I can feel it. Pero sa halip na tanungin siya ay pinili ko na lamang na inialis sa isip iyon dahil baka ako lang ang nag-iisip ng ganoon."Syempre. Ayoko ng nakaratay ako sa ospital." And I ended up a fake laugh to make it sound a joke because Ashley looks too serious. But I guess it didn't work, she didn't even bother to change her serious-look-face expression. Instead, she just smile while looking at me. Inayos niya ang aking buhok at inipit sa gilid ng aking tainga. Ilang minuto pa kaming dalawa na nasa ganoong posisyon habang nakakabingi na katahimikan ang bumalot sa amin.I couldn't take the silence so I spoke up, "Ano ba 'yan, masyado kang seryoso."Saglit pa bago siya nagsalita, "matulog ka na." Tumayo siya at iniayos ang sofa na mahaba na narito mismo sa silid upang doon matulog. Hanggang sa nahiga na
Last Updated : 2021-09-26Mated Chapter 5.1
[5.1] “You’re….” Ash pause for a moment while she didn’t even bother to break the gaze on me. “You’re going to be discharged here tomorrow,” she said and look at both Myra and Bryan. I am going to be discharge tomorrow? Is she joking? She said yesterday that it’ll be on next week. Ano iyon nagbago ng desisyon? Hindi naman niya nakausap si Dr. Henry e, ibang tao ang pumasok dito kanina at inaya niyang sa labas na lang sila mag-usap na dalawa. Kaya paano niyang nasabi na lalabas na ako dito bukas? Ashley was acting strange lately, I swear. I can see it. Marahil ay nakita ni Ash ang pagtataka sa aking mukha kaya naman ay nagsalita siya. “I talk to Dr. Henry after I talk with that guy,” she explained. Speaking of that ‘guy’ who entered the room lately, there is something wrong with his aura. ‘O baka naman guni-guni ko lang iyon. “You...talk to Dr. Henry huh? Nagbago siya ng desisyon kaya bukas na ako lalabas?” Tumango ng bahagya si Ash habang ang tingin a
Last Updated : 2021-09-28Mated Chapter 5.2
[5.2] “Ano'ng pangalan niya, Ash?” Napunta sa akin ang atensyon ng tatlo ng magtanong ako. “Who?” “No’ng lalaki, iyong pumasok dito tapos inaya mong sa labas na lang kayo mag usap.” Paliwanag ko “Ah a-ano kasi…” Napalingon ako kay Myra ng siya ang magsalita. “H-hindi namin alam ‘yong pangalan niya e, ‘di ba?” Dugtong niya at tumingin siya kay Ash at Bryan. “Ah? O-oo.” -Si Bryan. Tumingin siya sa akin at binigyan ako ng tipid na ngiti. Samantalang si Ash naman ay tumango lang sa akin bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Bryan. “Iyon ang totoo,” paninigurado ni Ash. Kumunot ang noo ko dahil roon. “Paano kayo naging magkakilala kung hindi mo alam ang pangalan niya?” Masasabi mo bang magkakilala kayo kung hindi mo alam ang pangalan niya, ‘di ba? These three is really weird, hmmm. “When we met, I asked his name but he just said ‘I don’t have the name’ so I called him that.” “Ay grabe naman siya, pangalan na nga
Last Updated : 2021-09-30Mated Chapter 6.1
[6.1]Umalis ang lalaki na parang wala lang sa kanya, samantalang ako ay halos gusto na lang mahimatay habang nakatitig siya sa akin. Kung nakamamatay lang ang titig ay kanina pa ako namatay. Sigurado iyon. Salamat na lang talaga at hindi nakamamatay ang titig.Nang makaalis ang lalaki ay doon lang ako nakahinga ng maluwag, para bang may kung anong nakabara sa aking lalamunan para mahirapan akong huminga kanina, ngunit ang tibok ng aking puso ay matagal pa bago kumalma. I was afraid earlier that he would inter the room! Good thing he didn’t. Akala ko talaga ay papasok siya kanina! Kinabahan na nga ako ng sobra do'n sa titig pa lang niya, paano pa kaya kung pumasok pa siya kanina? Malamang sa malamang ay namatay na talaga ako.Pasalamat na lang talaga ako ay hindi siya pumasok kanina. Sino ba talaga siya? Bakit niya iyon ginagawa? Bakit niya ako tinititigan ng ganoon ka-tagal? Hindi ko naman siya inaano. Sa pagkakaalam ko ay wala akong atraso sa kanya para
Last Updated : 2021-10-01Mated Chapter 6.2
[6.2]“So… let’s… eat?” Bryan asked.“Yeah. Uncle will go here and remove those stuff on you Thalia and talk you about some stuff, I guess.” Myra stand up and went to the table, starting to remove the food from the plastics', Ash helped her from doing it.Nang maiayos na ang mga pagkain ay nagsimula na kaming kumain. Habang kumakain kaming tatlo ay may dumaang lalaki na nakasuot ng itim, habang naglalakad siya ay sa akin siya nakatingin kaya naman ang kutsara ng kanin na sana ay isusubo ko ay natigil sa ere. Nakatingin din ako sa kanya at hindi maialis ang tingin. Nagtitigan kami hanggang sa natakpan na siya ng pader. Hindi ko alam kung anong meron sa kanya para makaramdam ako ng kaba, ramdam na ramdam ko ang bilis ng tibok ng aking puso.Bumalik lang ako sa aking huwisyo ng tawagin ako ni Bryan. “Ayos ka lang Thalia?” Tanong nito habang nakatingin sa akin. Ngayon pati na rin ang dalawa ay nakatingin
Last Updated : 2021-10-02Mated Chapter 7.1
[7.1]Again, my mind is filling up again with so many questions like, who is he? What is he up to? Why are they keep on staring at me like that? Like they want to kill me. Did they know me? Who are they? And why did he save me?Magpasalamat ka na lang kaya, Thalia ano? Kung hindi ka niya iniligtas ay malamang sa malamang may bukol ka na sa noo mo! But instead of just be thankful that he save me from that ball, my mind was too occupied with questions like, why did he save me?I sighed heavily and decided to not stress my self thinking so many questions with that simple interaction with that guy. I close my eyes and sighed again for one last time. Tamang-tama naman ng pumunta si Bryan sa sala galing sa kusina. Akala ko ay tatabihan niya ako sa sofa ngunit nanatili siyang nakatayo sa may pintuan habang ipinasok ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng kanyang pantalon.“You ‘kay?” He asked as I look at him and saw at his
Last Updated : 2021-10-03
Latest chapter
Mated Epilogue
Alam kong ilang beses ko nang tinanong ang sarili ko tungkol sa bagay na ‘to. Bakit nga ba ako nandito? Bakit kailangang ako? Ako talaga? Mababago ko pa ba ang kapalarang ngahihintay sa akin sa hinaharap? Pero habang mas tumatagal ako rito sa mundo nila ay tila unti-unti ko nang nasasagot ang mga katanungan sa isip ko pero hindi pa rin malinaw para sa akin. Siguro nga gaya ng sabi ni Jason at Ash na alam ko na ang sagot sa katanungang, “Sino ang itinakda para sa akin?” at siguro ayaw ko lang tanggapin ‘yon sa sarili ko dahil nga tingin ko ay napakalabong mangyari. Pero totoo naman kasing malabong mangyari iyon, siguro para sa kanila hindi malabong mangyari na siya nga ang itinakdang bampira para sa akin. Ako lang talaga siguro ang nag-iisip na impossibleng siya iyon. Pero kailangan ko iyong tanggapin dahil iyon ang katotohanan. Kaya siguro hindi ko pa tinatanggap ang katotohanang iyon ay dahil kailangan ko munang kumpirmahin talaga. Ang tanong ay… Paano ako makakasiguro na tama nga an
Mated 49.2
[49.2]Hinayaan ko lang na nakalugay iyong buhok ko saka naglagay ng liptint sa labi at okay na ako. Nang makarating ako sa salas kung saan naghihintay ang prinsepe na mukhang naiinip na sa paghihintay sa akin kahit na hindi naman ako masyadong matagal at tinawag ko siya para makuha ang kanyang atensyon.Nakablack pants siya saka simpleng plain white t-shirt lang. Parang gagala lang talaga kami sa mga suot namin pero nakakahiya naman sa kanya dahil parang magjo-jogging ako sa lagay ko na ‘to pero parang okay naman ‘tong suot ko. Malamig sa labas kaya naghood ako.Tumango siya sa akin at nauna nang lumabas kaya ako na iyong naglock ng pinto. Hanggang ngayonay hindi ko pa rin alam kung dorm ba talaga iyong tamang term na gamitin dahil mukha naman talagang nasa VIP condo siya. Kaya nga minsan ay condo na lang iyong ginagamit kung term, e. Ang laki naman kasi ng room niya, parang nasa suit or condo, e. Parang pinasadya talaga
Mated 49.1
[49.1]Alam ko ang kasabihang, “Expect the unexpected” kaso literal talagang hindi ko subok akalaing mag-aayang mag-date ang prinsepe ng mga bampira. I mean, parang pinaglihi siya sa yelo sa sobrang lamig niya at parang walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid niya. Intimidating din siyang tao kaya nga kahit na lagi kaming magkasama ay nakakatakot pa rin talaga siya. Akala mo e pasan niya ang problema ng mundo dahil laging nakakunot iyong noo niya. Idagdag mo pa iyong siya iyong tipo ng tao na mataas ang pride kaya nakakagulat talaga na mag-aaya siyang magdate. Huwag ninyo lang sabihin sa prisnepe na parang puro negative lang yata nasabi ko tungkol sa kanya.Tapos bigla niyang sasabihin na magdate kami?!Sana okay lang siya?Nakaawang pa rin iyong bibig ko sa gulat at natulala sa kanya kahit na ilang minuto na ang nakalipas at nakaalis na rin si Jason ay Nykee.“Close your mouth,” sabi ni Evan nang maramdaman na nakatingin pa rin ako sa kanya habang siya ay nasa unahan lamang ang
Mated Chapter 48.2
[48.2]Noong una kong makita ang prinsepe, noong nakaharap ko siya nang malapitan, noong unang hinarang niya ako sa may cr, akala ko talaga malamig at walang siyang paki sa mga nangyayari sa paligid niya. Pero noong nakilala ko siya simula noong nakitira ako sa dorm niya ay doon ko na unti-unting nakilala ang tunay na prinsepe. May kabutihan pala siyang itinatago sa loob ng puso niya. Akala ko ay wala siyang kwentang prinsepe noon, pero akala ko lang ang lahat ng iyon. Sa malamig at nakakatakot niyang awra ay mayroon pang mas mahalagang nakatago sa loob ng puso ni Evan. Siguro nga huwag dapat talaga tayong manghusga agad base sa kung ano ang nakikita natin dahil may mga nakatago sa likod ng ating mga nakikita.“Noong nakuha ka na ni Prince Evan, kinausap ko si Jason na bantayan ka at huwag hayaang may mangyaring masama sa iyo. Nagmakaawa pa ako kay Jason at kay Prince Evan na ibalik ka sa akin pero siyempre, hindi gagawin iyon ng prinsepe. He just t
Mated Chapter 48
[48.1]Never that it crossed my mind that I would come to this point of my life that I would be drowned this this kind of problems, that I would encounter such problems. Until now, I was still convincing myself that all of these happenings was just a dream. And I badly wanted to wake up soon. But… how?I can’t wake up in this dream because in the first place, hindi naman talaga ito isang panaginip. Nasa reyalidad na ako. Hanggang ngayon tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit maging ganito kakomplikado ang buhay ko. Bakit kailangang ako pa? Sa dinami-rami ng tao sa mundo, bakit ako pa iyong napiling pagdaanan ang lahat ng ito? Why is it need to be me to enter the world of vampires and werewolves and deal with them?Hindi ko makuha iyong punto kung bakit ako pa. I am just an ordinary human living with her life in the world of ordinary humans, well, that’s what I thought? Am I indeed just an ordinary human? Kung
Mated Chapter 47.2
[47.2]Ngumisi ako. “Are you guys… together?”Hindi sila sumagot at halatang gulat pa rin.“That’s okay. Congrats!” I said while smiling. “But please, talk privately. Someone might heard you guys shouting at each other. Hindi magandang tignan,” sabi ko sa kanila at nahihiya namang napayuko si Myra.“Paki-kamusta niyo na lang ako kay Ash. Tell her to don’t worry about me, I’m doing well in the prince’s costudy,” I added and quickly left the both of them therena hindi pa rin nakakabawi sa bigla kong pagsulpot.They need to talk about things privately, hindi magandang tignan na nagsisigawan sila roon.Ano pa ba ang sekretong hindi ko pa nalalaman?Habang naglalakad ako ay mas lumawak lang iyong ngisi ko. Kailan pa naging sila? At… hindi naman siguro ako nananaginip, hindi ba? Hind
Mated Chapter 47.1
[47.1]Last night was something that happened that never crossed my mind. I never thought that there were so many people to release the heavy pain in my chest, I’d released it with the embrace of the vampire prince. I didn’t know why but the prince’s arms around me as I cried felt a different peace across my system.Nakakahiya!But so far, I felt peace while Evan’s arms embraced me as I cried out until I have no more tears to flow out. It was like a heavy feeling lifted from my chest. I could still remember his words echoing in my head. And his kisses!Damn, his kisses were making me insane!I was here alone here in the study shade and I was thankful for that. Ayokong makita ng ibang tao na namumula ako sa tuwing naaalalang ilang beses na kaming naghalikan ng prinsepe. And then something crossed my mind. Bakit kami naghahalikan ng prinsepe?Were not
Mated Chapter 46.2
[46.2]I glance at the small spaces between the books and saw two familiar persons talking to each other in whispers.Got you!Akala nila ay maiisahan na nila ako, ah. Pwes, nagkakamali sila. Sa wakas ay nahuli ko rin silang dalawa.So, tama nga ang hinala kong magkakilala sila?Paano ba naman kasi ako hindi maghihinala, e sa tuwing nagkakasalubong sila ay parang may galit sila sa isa’t-isa. Minsan, kapag nagkakatinginan silang dalawa ay parang may ibig sabihin.“Anong balita sa pinsan ko?” dinig kong tanong ng babae.“Dinala ni Prince si Thalia kagabi sa mansyon. Nakilala niya na ang hari at reyna,” sagot naman ni Jason.Kahit na hindi ko sila nakikita ay batid kong dismayado si Jason nang sabihin niya iyon.“K-kung ganoon…” pabitin na sabi ni Ash. &ldq
Mated Chapter 46.1
[46.1]Ang mga binitawang salita ni Mang Lucio ay nagpaulit-ulit sa utak ko na tila ay para itong sirang plaka. Napaisip naman ako dahil sa narinig mula sa matandang lalaki.Ito na naman… Puno na naman ng mga katanungan iyong isip ko. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating sa akin. At saka… Magpakatatag? Sinabi rin niyang marami pa ang pagsubok na darating sa amin ng prinsepe.Ano ang ibig niyang sabihin roon?Sumasakit na naman ang ulo ko dahil dito.Bakit ba ang daming tanong na bumabagabag sa akin?Pinilig ko ang ulo ko upang maalis iyon sa isipan ko.Wala naman sigurong ibig sabihin iyon.Coincidence lang siguro.Masyado ko naman kasing binibigyang kahulugan iyong mga bagay-bagay kaya nagiging paranoid na ako. Hays!Sabay kaming pumasok sa klase ng prinsepe at as
