Kung pupuwede lang hatiin ang isang katawan ng tao nang hindi namamatay, ginawa ko na iyon.
Maraming tasks ang kailangang gawin sa loob lang ng iisang event. I joined Arts Club so I needed to comply for the tasks given. Idagdag pa na mataas ang posisyon ko sa club kaya kailangan talaga na full participation.
I was our Class Representative in Filipino together with Ford so we needed to spend our time for the practice. Sa tuwing hapon naiiwan ang mga representatives at ang mga members ng Students Council para sa mga gawain.
May booth pa kaming ginagawa sa isang asignatura. It was graded and I can't just leave it be. Malaking grado ang hahabulin ko kung sakali! It will be much greater conflict if I won't participate. Ngayong nakahain na sa amin, walang ibang pupuwedeng gawin kung hindi ang kumuha ng kutsara't tinidor.
"Maiwan ko muna kayo, ah? May tatapusin lang ako sa audito
Kinuha ko ang cellphone ko mula sa loob ng bag nang tumunog ito. Bumungad ang Facebook message sa akin ni Athelia sa lockscreen.Athelia Hascillan: Sobrang busy, ah...I immediately typed in a reply. Sobrang dami kong ginawa na hindi ko na masyadong nakakausap sina Ena at Athelia. While Ena would stand not talking to anyone for a month, Athelia being a social butterfly and dependent on us could not stand it. Hindi nga niya aya ng isang araw lang at hahanapin kami.
Pinagmasdan ko ang bagong lapida sa harapan ng kinatatayuan ko. The intricate writings of her name hurt my heart but I kept looking at it. I want to bury it in my heart. The woman who owned that name became my hero and my home.I don't wanna forget. Those were the best memories of mine after all. Simula noong ipinanganak ako ay hindi na naging maganda ang tungo ng buhay sa akin. It's as if it despise me for taking a step on the ground after it pounded me hard. Para bang gusto nitong kontrolin ang lahat nang
Nang makauwi ako kaagad akong naligo bago kumain. I helped a bit at the karinderya before I decided to study at night.They were all acting differently towardw me. It's like I am a fragile glass they were afraid to break. Kulang na lang ay hindi na sila magsalita dahil sa takot nilang may masabi na kung ano sa akin. Siguro…Aling Melay was the one handling now the karinderya since she also owns half of the business. She even checked on me from time to time. Binibigyan
Our periodical test ended few days ago. We were given three days of rest after experiencing the flow of rush and anxiety. Fourth year students had no classes within those three days. It's either we stayed at home, do some productive things like attending our part-time jobs and helping each of our families, study in advance or have a three-day vacation at someone else's renowned resort.Ngayon, alas sinco pa lang ay naghahanda na kami sa pagbyahe papuntang Batangas. Antok na antok pa ang mga kasamahan namin nang makarating sa meeting place. Nakaupo ang iilan sa mga upuan ng kakabukas lang na cafe at umiinom ng mainit na kape para magising. Ang iilan ay masigla na at masayang nakikipag-usap sa iilang kakilala. Some were busy in there cellphones to phone their sleeping friends.I was slouching on the chair with Ena in front of me. Nabuhayan kaagad ako nang paparating si Athelia dala-dala ang isang tray mula sa counter. The aroma of the
Naalimpungatan ako nang maingay na ang paligid. I groggily wandered my eyes. Ramdam ko ang nanunuot na init mula sa labas ng bintana at pintuan dahil nakabukas na ang mga iyon. Maaraw na sa labas habang nagtutulakan na palabas ang mga kasama namin.Binalingan ko ang katabi na si Adamson. He was sleeping soundly and only the window beside him was not opened. Nakapasak sa tenga niya ang isang earphone, ngayon ko lang rin napansin na suot ko ang kabila. Wala na nga lang akong naririnig na tugtog dahil ubos na siguro ang playlist niya. My face heated in embarrassment. Hawak niya sa kamay ang puting headphones na gamit kanina at pinalitan ng earphones marahil para maisali ako!Tinanggal ko iyon at inayos ang pagkakalapag sa nakabuka niya na palad. I shook his body lightly to wake him up."Adamson, nandito na tayo," marahang gising ko sa kaniya. He stirred in his sleep. Bumaling ang kaniyang ulo sa bintana upang iwasan a
We had rest for the first day. Ang iilan sa mga schoolmates namin ay kung saan-saan na napapadpad. Some were taking photos inside the resort and some were taking there own pace, sitting across the pool.Pumasok ako sa loob ng kuwarto mula sa pagtambay ng veranda. The fresh air blew hard, messing with my strawberry-scented hair. Hinawi ko ang nagrerebeldeng buhok at inipon sa isang balikat bago isinara ang glass door.The front door opened and closed, nang magsara ay may beeping sound pa kasunod ng malakas na pagbagsak. Lumakad si Athelia at Armina palapit sa amin."Ang ganda ng panahon, sobrang mahangin sa labas. Hindi ka sasama sa amin?" si Armina at dinaanan ng mata ang kasasara ko lang na glass door. Napansin niya sigurong nanggaling ako sa veranda dahil hindi ko pa naitataas ang lock. She smiled and look at me. "Mas mararamdaman mo kapag nasa labas ka."Umiling ako.
Pumunta kami sa grupo at nagbibigay na ako ng paper cups sa mga nanghihingi. They were currently having a talk with Ivan. May kasama siyang mga lalaki ngunit dumidikit sa puwesto nila ang mga babae at pilit na kinukuha ang atensyon niya sa pamamagitan ng pagtatanong."Idalia owns this right? Ibig sabihin hindi kayo ang may-ari?" the girl asked while twirling her hair.Nagbigay ako ng paper cup sa katabi na lalaki noong si Ivan nang maghingi ito."Idalia were the one handling the resort here in Batangas.""Oh... so your family handles some other branches, too? Like outside the country? I heard your father often fly there, ngayon ang alam ko ikaw lang rito sa Philippines."He just shrugged and drank the remaining chocolate from his cup.Ivan looked like he was not in the mood to entertain people now. I mean, it was not only now. He alway
It was stuck in my mind for a long while. Ang ilang beses niyang paglunok at pilit na pag-iwas ng tingin sa akin dahil nalaglag sa akin ang boxer shorts na pinahiram niya. I was too indulged by my sorrows that I am unconscious about small matters. Kahihiyan man ang kinahahantungan ko sa mga sinabi sa kaniya, hindi ko aakalaing mas madadagdagan pa iyon! Good thing he was in his weakened state that he was not able to counter and just let everything slide. Sa nangyaring mga iyon ay halos takbuhan ko na siya sa lahat ng pagtatagpo namin.I could not forget what happened even after days passed by. Our acquaintances kept on asking me if we had a fight during that night but I kept my mouth sealed about that matter. It doesn't concern them in the first place at ako lang ang mapapahiya kapag nalaman nila ang tungkol doon! It will also gain me more attention than I had since then.