CHAPTER 35 (PART 2) “Joana, pasok!” malakas na sigaw ni Castiel sa babae nang makita ang paglabas nito sa front door ng mga Manigbas. Pilit niyang hinaharangan ang gate upang hindi makalampas sa kanya si Lucia Interino na pumuputok na ang butsi dahil nalaman na yata ang pagtindig ni Joana na nakapanig sa kanila. “How dare you, Revamonte? Huwag mo akong pangunahan sa anak ko,” tinampal ng ginang ang kanyang kamay at pinagduduro ang babaeng nakatanga lang. Ano pa bang ginagawa nito roon at hindi pa siya sinusunod? “Leave!” wika niya sa kalmado ngunit malamig na boses na ikinaatras ni Mrs. Interino. “Hindi niyo magugustuhan na pigtasin ang pasensya ko.” “Yabang mo, ah?” Itinulak siya ng kasamang bodyguard ni Lucia Interino na hindi niya man lang ikinatinag sa kinatatayuan. “I’m warning you, Man. Gusto mo ba ulit mabalian ng buto katulad ng dati? I can send you again to emergency room.” Isa ang lalaking na
CHAPTER 36 “You ready, Buddy?” Sumilip si Joana sa living room nang marinig ang masayang boses ni Castiel. Nakaluhod ito sa harap ni Kismo habang tinatali ang sintas ng sapatos ng bata. “Opo. May family na talaga ako eh.” Ngingisi ang bata nang sunod-sunod itong tumango. Nag-apiran pa ang dalawa bago muling ipinagpatuloy ni Castiel ang pagtatali ng sintas. Pansin niya ang pagbabago ng mood ng lalaki halos isang linggong pananatili niya sa penthouse nito. Wala na ang kunot na kunot nitong noo. Madalas ay mahinahon na ang pagkausap sa kanya na minsan pa nga ay napapaisip siya kung nilalambing ba siya nito dahil iyon ang nagiging tono. Pansin niya rin na mas naging maingat ito sa mga salitang binibitawan. Siguro dahil iyon sa paghagulhol niya rito sa bahay ng mga Manigbas. Biniro ba naman siya na kung paano kung gawin daw sa kanya ang ginawa niya kay Lucia. Gigil talaga siya dahil parang pinagbibintangan siya nitong
CHAPTER 37 Sigurado si Joana na magkaka-stiff neck siya sa pagkakatuod ng kanyang leeg para huwag lang malingon si Castiel habang kumakain sila ng pananghalian. Kahit kasi pinapakain nito sina Nadia at Kismo ay ramdam niya pa rin ang paninitig nito sa kanya. “Mommy, Daddy said we’re going to my other Mama Lola and Papa Lolo,” wika ni Nadia habang hawak-hawak nito ang fried chicken na halos buto na lang ang tira. “Yeah. Didiretso na tayo roon. Why?” “I’ll ride a horse, Mommy.” “No.” Ang bata-bata pa ng bulilit, gusto na agad umangkas sa kabayo. “But daddy already said yes.” “And I said no.” Nanghahaba ang nguso ni Nadia na hinarap nito si Castiel at maarteng nagpakampi pa. “Daddy, ayaw ni Mommy. Convince her po na.” “Joana,” malalim ang boses na wika ni Castiel na nagpatayo ng mga balahibo niya sa batok. “Hindi. Ang bata-bata pa niyan. Paano kung mahulog siya?” Hindi
CHAPTER 38 Maluha-luha ang mga magulang ni Castiel nang makilala ng mga ito si Nadia. Nangunguna si Auntie Clara sa pagsalubong sa kanila at agad na pinuntirya ang mga bata, p inaghahalikan at halos pisain na ng yakap. "You look like your dad when he was little," wika ni Cassandra--na Mommy Cas na raw ang itawag ni Joana--kay Nadia habang p inaghahalikan rin ito sa pisngi. Tinapik ni Xenon sa balikat si Castiel, bakas ang pagiging proud sa mukha ng matandang Revamonte. Kapagkuwan ay siya naman ang hinarap nito. "Joana, maliit ang ngiti nito sa mga labi bago siya niyakap. "Hindi kita na-welcome sa pamilya nang ikinasal kayo dahil hindi kita kilala. Welcome to the family, Joana, 'nak." Sa ilang sandali ay hindi siya nakagalaw dahil sa init ng yakap nito. Hindi na Jonelyn anv tawag nito sa kanya. Kailan ba siya niyakap ni Marcos ng ganon? Wala siyang matandaan dahil sa tuwing makikita siya niyon ay kung hindi nakabusangot ay matalim naman ang tingin sa kanya na parang palagi siy
CHAPTER 39ESPEGEEE!!!!A hearty laugh filled the whole room. Naniningkit pa ang mga mata ni Revamonte habang humahalakhak. Napa-iwas siya ang tingin nang mas bumaba ang kumot sa kakagalaw nito. Susko po! Makikita niya ang nagpapatirik ng kanyang mga mata ng wala sa oras. "Bahala ka nga riyan!"Nag-iinit ang mga pisnging kumilos siya para bumaba mula sa malaking kama. Baka matentasyon pa siya at bigla na lang hilahin ang kumot na iyon para matingnan kung malaki pa rin ba?Hinagip ni Castiel ang kanyang palapulsuhan at sa isang iglap ay naibalik siya nito sa pagkakahiga. "Where are you going?" Pinapangapusan siya ng hininga nang halos nakakubabaw na ang kalahati ng katawan ni Castiel sa kanya. Hindi lang iyon, nakakapangapos naman talaga ng hininga ang kagwapuhan ni Castiel. Mistulang nililok iyon ng magaling na iskultor. Mata pa lang nito ay nakakapanginig tuhod na. "M-Maghihilamos." Nakapa niya ang mata at bibig dahil baka may muta pa siya at panis na laway. Kumislap sa pagka-
CHAPTER 40Namamawis ang kamay ni Joana habang nakaupo sa isa sa mga lounge ng visiting area ng Bicol Provincial Jail. Malakas ang kabog ng kanyang dibd ib ngunit hindi niya naman naiisip na umatras. Kanina pa siya tinatanong ni Mang Toti, na siyang kasama niya pagpunta sa Provincial Jail, kung sigurado ba siya sa gagawin niya. Oo, palagi ang kanyang sagot dahil nasa Maynila pa lang ay disidido na siyang harapin ang mga iniwan niya. Kailangan niyang umabante kahit alam niyang mahirap. Nag-angat siya ng paningin nang bumukas ang pinto sa dulong bahagi ng silid na iyon. Bumakas ang pangugulila sa mata ni Luis, nakipagtitigan sa kanya. Kapagkuwan ay nawala ang lambong sa mga mata nito nang mapagtantong hindi siya ang taong gustong-gusto nitong makita. "Bakit nandito ka?" malamig nitong tanong at parang robot na umupo sa harap niya. Bukod sa pagiging balbas-sarado at malagong buhok, pansin niya rin ang pamamayat nito kumpara dati."I-I want to talk to you."Nanatiling malamig ang mukh
CHAPTER 41 Kalahating oras pa lang sila nasa byahe ngunit pakiramdam ni Joana ay taon na ang binibilang niya na nasa kalsada sila. Malakas ang tahip ng kanyang dibd ib habang nasa mga kamay ang maliit na papel na naglalaman ng mensahe galing sa kanya kapatid. Jonelyn said sorry to her. Hindi man personal na narinig niya iyon mula sa bibig ng kapatid, alam niyang sinsero iyon. Sinong hindi kung kahit sa pasikretong mensaheng iyon ay nagawa nitong isingit ang salitang iyon. She never holds a grudge against her twin sister. She felt responsible, instead. Sumama man ang loob niya ngunit hindi umabot na naisip niyang gantihan ang mga ito. “Mang Toti, di ba kapitbahay kayo ni Kismo noon?” Sinilip siya ng driver sa rearview mirror. “Opo, Ma’am. Bakit po?” “May napansin po ba kayong kahina-hinalang umaali-aligid sa bahay nila noon?” “Tungkol po ba ito Ma’am sa mga nagtangkang kidnap-in ang bata?” N
CHAPTER 42 (PART 1) Isinara ni Joana ang hawak-hawak na story book nang makitang malalim na ang paghinga ng dalawang bata na magkahawak pa ng kamay. Hindi pa nga siya nakakapangalahati sa story book ay bulagta na ang dalawa. Umaga pa lang kasi ay nasa rancho na ang mga ito. Nagtitili si Nadia nang makita ang mga kabayo. Nagpakampi ang bunso niya sa ama at si Kismo naman ay dinaan siya sa lambing para lang payagan na sumakay ang mga ito sa kabayo. Dahil napag-usapan naman na nila iyon ni Castiel bago pa man sila mag-almusal, ay pumayag na siya. Sinigurado naman sa kanya ni Castiel ang kaligtasan ng mga bata. Ipinatawag nito ang mga tauhan sa rancho na eksperto sa pagpapaamo at pagsasakay ng kabayo para umalalay sa mga dalawang bata. Napatingin siya sa pinto nang bumukas iyon at tahimik na pumasok si Castiel. Sa tulong malamlam na liwanag na naggaling sa table lamp, ang walong abs ni Castiel ang unang pinuntirya ng kanyang mga mata.
EPILOGUE 8 YEARS LATER “Happy Birthday, Baby!” “Thank you, Mom.” Masuyo niyang hinawakan ang pisngi ni Celine at mangiyak-ngiyak na nagsalita. “You’re so grown up now. Where did the years go? Eighteen ka na. Sa susunod, magkaka-boyfriend na. Mag-aasawa, magkaka-baby na rin.” “Mom,” reklamo ni Celine sa kanya. “You’re so advance naman mag-isip. Emosyonal na pinunasan niya ang mga luha at natawa. It’s Celine’s eighteenth birthday. Hinandaan ng engrandeng debut ang panganay na apo ng mga Revamonte sa mansyon. Ang ganda-ganda ng baby Celine niya sa yellow ball gown nito. Parang prinsesa. Datil ang ang liit-liit pa lang nito at iyak nang iyak. Sinasabayan niya pa dahil hindi siya marunong mag-alaga ng bata nang mga panahong iyon. Datil ang ang kulit-kulit nito, pilyang-pilya at nakikipagrambulan sa mga kaklase noong grades school. Pero ngayon, malaki na si Celine, Responsible, matalino, hindi siya bi
PERFECT MISTAKE 55 Killian smiled at Celine when the little girl saw him in front of her classroom. Nanunubig ang mga matang nagtatakbo ito papunta sa kanya. “Daddy!” hagulhol ni Celine nang literal na itinapon nito sa kanya ang sarili para yakapin siya ng mahigpit. “Hey,” puno ng lambing na hinaplos niya ang buhok ng kanyang anak. His baby. Celine is his. Totoong sa kanya at hindi lang dahil gusto nitong maging daddy siya. Bakit hindi niya agad na anak niya si Celine? Noon pa man naramdaman na niya ang lukso ng dugo rito nang unang beses nilang nagkita. Pero inisip niya na dahil lang kapatid niya rin ito sa ama. Hindi ito kay Castiel nagmana, sa kanya. Siya ang kamukha ng baby niya at hindi ang daddy niya o si Nadia. “Daddy, thank you po sa pagpunta. Sama ka na po sa akin sa house.” Maingat niyang iniluhod ang isang tuhod sa lupa at pinakatitigan ang anak. Mine-memorya niya ang mukha ni Celine
PERFECT MISTAKE 54 Nangingig pa ang mga kamay ni Rosey nang kunin niya ang inabot ni Thor na panyo upang punasan ang kanyang mga luha. “You okay?” mahinahon nitong tanong sa kanya at bahagya pang yumuko upang silipin siya. Sumigok-sigok pa siya bago tumango sabay punas ng luha. Kapagkuwan ay tiningala niya ang lalaki, humihingi ng pasenysa ang mga mata. Thor chuckled and pinched her cheek. “It’s fine.” Nag-init ang kanyang mga pisngi. Hinalikan niya na lang basta si Thor kanina. “S-Sorry, Thor. B-Baka magalit… ako na lang ang magpapaliwanag sa kanya.” “It’s fine, Rose. Sasabihin ko naman na sa kanya. If ever there is a problem and I need your help, tatawagan kita.” He blew a hard breath and laughed again. “At least, tapos na ako sa utos ni Kien Massimo. One down, more to go from others.” Naawa kay Thor na lumabi siya. “Okay lang ba sa ‘yong inuutus-utusan ka ng mga ‘yon?
PERFECT MISTAKE 53 Hindi mapakali—pabalik balik sa paglalakad si Killian habang hinihintay na magising si Rosemarie. Tuluyan itong hinimatay sa taas ng lagnat. He felt so guilty taking her multiple times despite he knew the woman was unbelievably tight. Obviously, his flower doesn’t have any sexual intercourse for years. Halos maulol siya nang madiskubre iyon. Hindi niya napigilan ang sarili na angkinin ito nang paulit-ulit. Adik na adik siya, kaunting galaw lang nito kagabi sa tabi niya, nabubuhay ulit ang init sa kanyang katawan. Gadamnit! He’s addicted and so in love with her. Papakasalan niya na ito, wala na talaga siyang pakialam kung may nakaraan ito at ang daddy niya. Babanggain niya ang lahat ng tututol. H umalik siya sa noo ni Rose bago napagdisisyunang kukuha lang saglit ng kape sa labas. Wala pa siyang kahit almusal man lang. Sinugod niya agad si Rosey sa hospital nang makitang nagdidiliryo
PERFECT MISTAKE 52ESPEGEE!!! Small moans were coming from Rosey’s mouth while Killian’s long fingers rubbed her femininity. Every move of his fingers creates an unexplainable sensation. “Wet. D-mn wet,” may gigil nitong bulalas habang nasa ibabaw niya. Katulad nang kung paano ito nanggigil kanina nang makitang magkasayaw sila ni Dwight sa dance floor. In front of the guest, he rudely stole her from Dwight’s arms and dragged her out of the hall. Natagpuan na lang niya ang sarili na nakikipagpalitan ng maiinit na h alik dito sa loob ng kotse—sa parking lot. Iniyakap niya ang mga braso sa leeg ni Killian. Dumilim ang mga mata nito sa pagnanasa nang kusa niyang iginalaw ang balakang upang ikiskis ang sarili sa daliri nito. “Uh…” Umuklo ito sa kanya hanggang sa lumapat ang mainit nitong labi sa kanyang leeg. She heard him sniff before s ucking the most sensitive part of her neck. “Ahh…” Inilipa
PERFECT MISTAKE 51.2 Kung hindi pa sumulpot ang staff sa bungad ng veranda, hindi pa makakalma si Nadia. Mahigpit siya nitong niyakap habang panay ang sabi ng ‘sorry’ sa kanya. “Our guest arrived, Ma’am Nady.” “Thank you, Gine. Handa na rin ba ang cake?” parang walang nangyaring balik sa pagiging sopistikada ang ekspresyon ng kapatid ni Killian. “Yes, Ma’am. Two different flavors just like what you instructed to us.” Nang tuluyan silang makapasok sa loob, narinig niya agad ang masaya ngunit umiiyak na boses ni Tita Joana. Napakurap-kurap siya nang makita niya ang dalawang babaeng magkamukhang-magkamukha. Pareho silang nakanganga ni Celine sa dalawang babae habang palipat-lipat ang tingin sa mga ito. “Mommy, bakit po dalawa ang Mama-Ganda? Panaginip ba ‘to?” “Kismo,” tawag ng babae—na sigurado siyang si Tita Joana dahil sa suot nito—matapos humiwalay sa mahigpit na yakap ng kakambal. “Thank you so much for bringing her to me.” Ma
PERFECT MISTAKE 51.1 It’s Joana Revamonte’s birthday. Sa Almeradez Hotel piniling mag-celebrate ng ginang. Tinawagan nito si Rosey nang nakaraan para sabihing na dumalo siya at isama si Celine. Ilang buwan na rin na hindi sila nag-uusap ng babae. Minsan, naiisip niya na galit din ito sa kanya dahil tinawag niya itong makasarili. Napagtanto niyang mali siya roon. Dahil kahit sinong ina ay magiging makasarili para sa kapakanan ng anak. “Wow, Mommy. I love the lights.” Mahina siyang natawa at hinaplos ang buhok ni Celine. “That’s chandelier, Baby. Di ba may ganyan din sina Papa-Uncle mo?” “Opo, pero hindi ko pa nakikitang may light.” Hinawakan niya ang kamay ni Celine nang pumasok sila sa entrada ng Almeradez Hotel. “Mama Ganda,” excited na sigaw ni Celine at sinalubong ng yakap ang birthday celebrant. “Hey, Celine. Ang ganda naman ng baby ko.” Yumuko ang ginan
PERFECT MISTAKE 50 “Where have you been?” tanong ng malamig na boses sa kanyang likuran. Kalmadong kinuha niya ang bag sa backseat ng kotse at hinarap si Killian na prenteng nakasandal sa poste ng teresa ng kanyang bahay. “Nag-overtime ako. Nasaan si Celine?” Humithit ito sa sigarilyong may sindi na nakaipit sa daliri nito. “You’ve been working overnight theses past few days. Don’t you think you’re being a good example to our daughter?” “Nag-usap na kami tungkol dito dati pa.” Dumaan siya sa gilid nito bago pa man makasagot sa kanya. “Celine understands you,” sunod nito hanggang kusina, “but how long? Pati umaga hindi ka na niya nakikita. You always leave early.” “Ang dami kong trabahong inaasikaso, Kil.” Nagtataka siya kung bakit katulad niya, nanatiling kalmado ang boses ni Killian. Parang pigil na pigil na maging galit ang tono. “Have you eaten?” Napapiki
PERFECT MISTAKE 49.2 “Daddy, bakit po tulala ikaw?” Umakyat si Celine sa kandungan niya habang nakahiga siya sa lounge chair kaharap ng malawak na dagat. “Kanina pa po ako salita nang salita, hindi ka naman nakikinig sa akin.” Bumangon si Killian at inayos si Celine sa pagkakaupo nito. “Sorry, Peanut. Where’s your mom?” “Hindi pa po nalabas sa villa.” Tumingala ito na parang nag-iisip. “May sakit po si Mommy ko, Daddy? Hindi po kasi siya nagi-smile. Tapos iyong lakad niya parang pilay siya. Masakit ba body niya?” Hindi agad nakapagsalita si Killian. Titig na titig siya kay Celine. May kung ano sa kanya na hinahanap sa mukha ng bata. Subalit, kahit anong titig niya rito ay hindi niya masabi kung ano. There’s something in him that wants to confirm about Rose’s reaction through Celine. “Daddy,” may tono na ang reklamo ni Celine. Kulang na lang ay pumadyak ito. “You and Mommy are so weird talaga po t