Chapter 1

CHAPTER 1

            Lumapat ang mainit na palad ni Castiel sa baywang ng asawa nang kumurba ang katawan nito kasabay nang paglakbay ng mga labi niya pababa sa leeg.

Kumurba ang ngisi sa kanyang mga labi nang marinig ang nahihirapan nitong d***g nang tumbukin ng kanyang bibig ang sensitibong parte ng leeg nito na madalas niyang amuyin at patakan ng h alik sa tuwing nagkakakuha siya ng pagkakataon.

            “Cast…” she moaned.

            Umigting ang kanyang panga nang maramdaman ang kamay nito sa kanyang likuran. Humaplos ang mga daliri nito bago lumapat ang mga kuko sa kanyang balat. Kumalmot iyon na mas lalong nagpa-init sa kanya.

            Ilang buwan na ba siyang nagpipigil sa babaeng ito? Kahit pa sabihing kasunduan lamang ng kani-kanilang pamilya ang pagpapakasal, hindi niya pa rin mapigilan ang atraksyon para rito.

            Nang i-anunsyo nang kanyang mga magulang ang pagpapakasal nila ni Jonelyn Interino, halos bumuga siya ng apoy sa pagkadisguto at pagtutol.

            Unang-una ay ayaw niya pang matali. Pangalawa, ayaw na ayaw niya kay Jonelyn dahil niloko na siya ng babae. She was his ex-girlfriend way back in college.

            Matapos niyang ibigay ang mga luho nito ay nagawa pa rin siya nitong ipagpalit sa ibang lalaki. He respects her and he never dared to touch the woman. Tapos ay makikita niya lang ito sa bahay ng isa nilang kaklase, gumigiling at nagpapakasarap sa ibabaw ng matalik nitong kaibigan.

            Harap-harapan nitong inamin sa kanya noon na hindi siya nito minahal at talagang gusto nito ay ang kababata nito. That she was pretending all this time to get money from him.

            Inapakan nito ang pagkalalaki niya. Hindi siya makapaniwala na ang mahinhin at hindi makabasag pinggan na babae ay nasa loob pala ang kulo. He left Camarines Sur and went abroad. Doon siya nag-aral hanggang kinailangan niyang pamahalaan ang Rancho Revamonte.

            “Moan my name,” bulong niya rito, nag-uutos sa gusto niya.

            Sinakop ng kanyang bibig ang punong dibd ib nito na tayung-tayo. Ang isa niyang kamay ay tinumbok ang nasa pagitan ng mga hita nito.

            A lustful moan went out of her mouth when his finger traces the line of her femininity.

            Mistulang musika ang dating niyon sa kanya.

            Sa ilang sandali, gumuhit ang iritasyon sa kanyang systema nang maisip na nagkaroon ng pagkakataon ang ibang lalaki na marinig ang ungol nito.

            Nagngalit ang mga ngipin niya at binigla ang pagpasok ng isa niyang daliri.

“Ah!” d***g nito, bumalatay ang sakit at sarap sa mukha.

            Bahagya siyang natigilan nang tuluyan niyang maramdaman ang sikip ng pagkababae nito sa kanyang daliri.

            He bedded tons of women when he was still a bachelor and he know if the woman was virgins, inexperienced, or a pro.

            At sa klase ng pagkakasikip ng babaeng k aniig, binaha siya ng pagtataka.

            Nawala ang atensyon niya roon nang dumako ang kamay ng babae sa kanyang batok at hinila siya. Sinalubong siya ng nakabuka nitong labi at hindi pumayag na hindi siya tumugon. Nilulunod siya sa sensasyon at wala siyang nagawa kundi magpaubaya—magpatupok sa apoy na kapwa nila sinimulan.

            “P-tngina!” malutong niyang mura nang mapasigaw ito nang tuluyan siyang pumasok.

            Sa klase ng pagkakunot ng noo nito at ang paglandas ng mga luha sa pisngi, alam niyang hindi ito nagpapanggap lang na nasaktan. Bumaba ang tingin niya sa magkahugpong nilang mga kasariaan.

            Sunod-sunod siyang napamura sa isip dahil ramdam niyang nabasag nga niya ang harang sa p agkababae nito.

            P uta, bakit may hymen pa? Sigurado siya na may nakauna na rito. Bakit ngayon ay v irgin ang babae? May mali, sigurado siya.

            Hindi ba’t nitong mga nakaraang buwan ay pansin niya ang pagkakaiba nito sa Jonelyn na kilala niya. Buhay na buhay palagi ang mood ng babae. Walang kasingtapang!

            Kung dati ay palagi itong nahihiya ngayon ay bulgar palagi ang bibig at palaging nakikipagtalo sa kanya.

            Bumalik ang tingin niya sa babae nang marinig niya ang mahina nitong hikbi.

            “Shh…I’m sorry. I’m sorry,” he whispered. Ikinibit-balikat niya muna ang kaguluhan sa kanyang utak.

            “Baby, I’m sorry. Hmn…” Pinatakan niya ito ng mabibining h alik sa pisngi.

            Awtomatikong nagrigodon ang puso niya nang magmulat ito ng mga mata at direstong tumitig sa kanya. Halos mabingi siya sa lakas niyon at naglaho sa ang mga katanungan niya.

            He groaned when the woman moves her hips, urging him to move. And he did.

            Sa bawat galaw niya ay titig na titig siya sa babae. Pinanood niya ang bawat emosyon na bumabalatay sa mukha nito.

            He claimed her lips and she hug her as he thrust deeper into her…

MALAMLAM ang mga matang nakatingin siya kay Castiel na nasa tabi ng kabayo nitong si Gordon. Maganda ang ngiti nito habang hinahaplos ang buhok ng kulay brown na kabayo na galing pa raw sa ibang bansa. Mas nadepina ang kagwapuhan ng lalaki sa tuwing tumatama ang pang-umagang sikat ng araw.

            Malinis ang pagkakagupit ng buhok ni Castiel. Matangos ang ilong at brusko ang makakapal at itim na itim na kilay.

            Ang mapupulang labi ay nababagay sa kulay brown na balat. Hindi ito maputi dahil madalas babad sa araw dahil sa pag-aasikaso sa Rancho Revamonte. Gayunpaman, hindi iyon nakabawas sa pagiging brusko at magandang lalaki nito.

            “Iniwan mo ako,” nilakipan niya ng tampo ang boses nang lumingon ito sa kanya.

            “Natutulog ka pa nang umalis ako. I’m sorry, hmn…Babalikan naman agad kita but you’re here now.”

            Ipinaloob siya ni Castiel sa mga bisig nito. Kusa niyang isinubsob ang mukha sa matigas nitong dibd ib at walang kahiya-hiyang sininghot iyon.

            Yumuko naman si Castiel upang pumantay ang bibig sa kanyang tainga.

            “You still sore?” mahina ngunit may pagka-pilyo nitong bulong.

            Pasimple pa nitong pinatakan ng h alik ang kanyang punong-tainga na ikinadaing niya.

            Tumango siya at kumudlit sa isipan ang mga pinaggagawa nila nang nagdaang gabi na siyang dahilan kung bakit masakit ang bagay na nasa pagitan ng kanyang mga hita.

            Paanong hindi, kung hindi siya tinigilan? Paulit-ulit siyang inangkin ng asawa. Wala naman siyang reklamo dahil gustong-gusto niya naman. Masarap kasi.

            Lihim siyang napahagikhik.

            “Kumain ka na?”

            Lumabi siya at tiningala si Castiel. “Hindi pa. Hinanap kita.”

            Nagtawag ito ng tauhan ng Rancho para ibalik si Gordon sa kwadra nito. Inakay siya nito pabalik sa ancestral house nang kunin ni Mang Tasyo ang tali ng kabayo.

            Matapos magbilin sa tatlong katulong na maghanda ng almusal, sinamahan niya si Castiel sa kwarto nila upang makapag-shower. Puno ng kapilyuhan na tinukso pa siya ng walanghiya na sumama sa loob.

            Pinandilatan niya ang lalaki dahil alam niyang hindi lang ligo ang mangyayari. Masakit pa ang p-gkababae niya at may hang-over pa ang kanyang mga hita sa panginginig.

            Umupo siya sa kama para hintayin si Castiel. Napatingin siya sa kanyang cellphone nang tumunog iyon para sa text message.

            “I’m back!’

            Pinanlalamigan siya nang mabasa ang mensahe. Walang nakalagay na pangalan ngunit alam na alam niyang kung sino ang nagpadala.

            “Babe.”

            Kailangan na ba niyang mag-impake? Dati ay malinaw na malinaw sa kanya ang planong pumasok sa buhay ni Castiel Revamonte. Ngunit ngayon ay hindi na niya alam. Ayaw na niyang umalis sa lugar na iyon.

            Ayaw na niyang umalis sa buhay ng lalaking mahal na mahal niya na ngayon.

            “Babe.” Lumapat sa baywang niya ang magaspang na kamay ni Castiel. “Jonelyn, are you okay? What happened?”

            Nanginig ang kanyang kamay nang tuluyan niyang nabitawan ang cellphone. Bumagsak iyon sa sahig at nagkagulatan pa sila ni Castiel nang mabasag iyon.

            “Babe, Jonelyn. Talk to me, please. Anong nangyayari?”

            Ibinuka niya ang bibig para sumagot. Subalit, isang hikbi ang lumabas roon.

            Hindi siya si Jonelyn, hindi siya ang asawa nito. Ang kakambal niya iyon!