Chapter 5

CHAPTER 5

            Hindi maalis ni Castiel ang mga mata sa babaeng kaharap habang nakikipagtawanan ito kay Kismo na puno ng dungis ang bibig dahil sa kinakain na spaghetti ng sikat na fast food restaurant.

            Malakas ang hinala niya na hindi ito si Jonelyn na ex-girlfriend niya noong college. Mula sa pananamit nito, sa pananalita, sa kilos at ugali…maging sa puri nito.

            The woman was a virgin when he took her!

            Impossibleng birhen pa si Jonelyn dahil kita ng dalawang mata niya na may nangyari sa pagitan nito at ng bestfriend kuno nito na pinagseselosan niya noon.

            Maraming tanong sa isip niya at gustong-gusto na niyang komprontahin ang babae. Dangan lamang ay pinipigilan niya ang sarili dahil baka mas magkaroon ng malalim na komplikasyon kapag nagpadalus-dalos siya.

            Mahaba pa naman ang pasensya niya para maghintay sa resulta ng imbistigasyon ng kaibigan niyang si Pink.

            Nang sabihin niya kay Amara Stephanie na gusto niyang magseryoso at magtayo ng sariling pamilya kasama si Jonelyn, sigurado siya roon. Sumagi sa isip niya ang dalawang batang kamukha niya o kaya magkahalong mukha nila ni Jonelyn.

            Mamahalin at aalagaan ang mga iyon ng asawa katulad ng kung paano nito asikasuhin si Kismo.

            “Mama, tenkyu sa espageyte. Sa ‘yo rin, Tito Cast.”

            Natatandaan na niya kung bakit pamilyar sa kanya ang bata. Nakita niya na ito noon kasama ni Luis nang bagong uwi pa lamang siya sa Camarines Sur.

            “Gusto mo pa? Saan mo gustong pumunta pagkatapos natin dito?” Wala siyang ideya kung kanino talagang anak ang bata. Hindi siya kumbinsido na anak ito ng pinsan ng babae. With all of her lies, he knew well.

            “I’ll buy him an Ipad,” ang kamukha ni Jonelyn ang sumagot.

            Tumaas ang sulok ng labi niya bago mabagal na isinandal ang likod sa upuan. “Saan ka kukuha ng pera?”

            Hindi lingid sa kaalaman niya na simula nang ikasal sila ay wala na rin ang mga credit cards nito at pinagbawalan na ng mga magulang na gumasta gamit ang pera ng mga Interino. Ayaw niyang makialam sa isyung pampamilya kaya lang ay hindi niya naatim nang matyempuhan niyang sasaktan sana ito ng sariling ama.

            Nagbukas siya ng bangko para sa allowance nito buwan-buwan. Wala din kasing trabaho ang babae kahit noon pa man na dalaga ito.

            “Sa allowance ko.”

            Mas tumaas ang sulok ng labi niya sa pagka-amuse rito. “Meron pa?”

            “Oo naman? Anong akala mo sa akin, gastador?”

            Mas nakumpirma niyang hindi ito ang ex-girlfriend niya dahil maluho si Jonelyn.

            Hindi na siya nakipagtalo pa bagkus ay itinuon na lang niya ang tingin kay Kismo. Nang matapos silang kumain ay sinamahan niya ang mga ito sa tindahan ng mga gadget. Buhat-buhat niya ang bata at naglibot-libot habang kausap ng asawa niya ang agent para sa mga latest version ng Ipad.

            “Gusto mo niyan?” tanong niya sa bata nang mapansin na nakatingin ito sa mga remote control car na naka-display sa dulong bahagi ng store.

            Umiling si Kismo, may lungkot sa mga mata. Binigyan na raw ng mama nito.

            “Bad ba ako, Tito Cast?”

            Ibinaba niya ang bata sa upuan at pinagmasdan ng husto. “May ginawa ka bang mali?”

            Pinaglaruan nito ang kamay at ilang beses na sumulyap sa kanya. “Minsan iisip ko di ko mama si Mama ko.”

            Kumunot ang noo niya, hindi nakuha agad ang sinabi nito.

            “Ang bait kasi ni Mama ko ngayon. Lab ko pa rin siya kahit papalo niya ako dati.”

            Umupo siya sa harapan nito at itinuro si Jonelyn. “Sinong mama mo? Siya?”

            “Opo. Mama ko po pangalan Jonelyn Interino tapos papa ko pangalan Luis Argones.”

            Saglit siyang natigilan sa nalaman. Anak ni Jonelyn si Kismo kay Luis? At alam iyon ng babaeng kasama nila ngayon. Hindi ito magsisinungalin tungkol kay Kismo kung wala itong alam.

            “Sabi sa akin ni Mama dati salot daw po ako. Bad ang salot di ba? Palagi niya ako palo tapos galit siya sa akin dahil sira ku daw buhay niya. Di ko naman alam ‘yun.”

            Gumuhit ang awa sa dibd ib niya nang mas lumungkot ang mata ng bata. Pati ang boses nito ay nasasaktan sa murang edad.

            “Pero ngayon bait na siya. Bait-bait na talaga. Lab ko siya. Pero di siya mama ku kasi iba amoy niya. Tapos wala siyang nunal dito. Lagi ko siya ki-kiss do’n kapag tulog siya.”  Itinuro nito ang parte ng sintido na malapit na sa tainga.

            “Your mom loves you too.” Iyon lang ang nasabi niya dahil hindi pa tuluyang pumapasok sa utak niya ang nalaman sa bata.

            Ilang sandali itong natahimik bago tumango. Nagpaalam ito sa kanya na lalapitan ang ina nang pinaypay ng babae ang bata. Ipapakita yata ang gadget na napili.

            Kinuha niya ang cellphone sa bulsa ng tumunog iyon. Email sa kanya ni Pink ang dumating. Binuksan niya iyon at pinasadahan ng tingin.

            Maraming impormasyon ang nakalagay ngunit isa lang ang agad na hinanap ng kanyang mga mata.

            “Joana Interino,” the name rolled in his mouth like it was made for him to say that name over and over again.

            Nagtagis ang mga bagang niya nang maghalu-halo ang saya, pagkadismaya at galit sa kanyang sistema nang makumpirmang niloloko nga lang siya ng babae. Inaasahan naman na niya iyon subalit, iba pa rin talaga kapag may patunay na na pinaikot siya ni Jonelyn at Joana.

            The two are d-mn twins, freaking obvious—f-ck!

            Bumalik sa utak niya nang muli niya itong makita matapos ang napakaraming taon sa engagement party na hinanda ng mga magulang nila. She was shy and timid. Hindi makatingin sa kanya.

            But on the day of their wedding, nakangisi sa kanya ang babae. Sinusura at palaban na sinikmurahan siya nang pagbantaan niyang magiging impyerno ang buhay nito sa kanya.

            Bakit ba hindi agad siya nagduda na ibang tao ang kasama niya?

           

 

            PAIRAP na nagbawi si Joana ng tingin kay Castiel na buhat-buhat si Kismo. Gusto niya na naman itong kutusan sa pagtatanong kung saan niya kukunin ang pambili niya ng Ipad sa pamangkin niya. Naalala na naman niya nang harap-harapang tinawag siya nito na gold digger.

            Iyon yata talaga ang tingin nito kay Jonelyn na kinaiinisan niya dahil matipid ang kapatid niyang iyon. Palagi nga siyang hinahatian ng baon kapag hindi siya binibigyan ng mga magulang nila.

            Kung ayaw nitong pagalawin ang allowance na ibinibigay nito, may pambili naman siya. Kaya na niyang bumili ng limang bahay at kotse sa ipon niya. Bukod kasi sa magarang magpasweldo ang Vesarius Airlines, marami rin incentives at benefits ang mga empleyado roon kaya wala siyang masyadong pinagkakagastusan.

            Sampalin niya ito ng pera niya, eh. Arogante talaga kahit masarap sa kama. Yum!

            Nag-init ang kanyang mga pisngi nang sumagi sa isip niya ang pinaggagawa nilang dalawa ni Castiel nang nagdaang mga gabi at umaga. Nawala na sa isip niya ang mga konsekwensya sa mga ginagawa niya.

            She felt loved and important in the arms of her twin sister’s husband.

Sa bawat haplos at h alik nito ay ramdam niya na siya ang pinakamaganda, na may silbi ang buhay niya. Hindi lang basta patapon at walang kwenta katulad ng palaging sinasabi sa kanya ng mga Interino.

            Pasulyap-sulyap pa rin siya kina Castiel at Kismo habang kinakausap siya ng staff. Para itong mag-ama na nagbo-bonding habang hinihintay ang mommy na matapos magshopping.

            Siya ang mommy. Lihim siyang natawa kahit alam niyang nagfe-feeling na naman siya. Kung may magiging mommy man ng mga anak ni Castiel ay si Jonelyn iyon at hindi siya.

            Nagustuhan ni Kismo ang latest version ng Ipad na inoffer sa kanya ng ahente. Nakakapit pa rin sa kanya ang pamangkin nang magbayad siya sa cashier. Si Castiel ay naroroon pa rin sa pinag-iwanan ni Kismo, kunot ang noo habang nakatingin sa cellphone nito.

            Kung ano man ang nabasa nito sa cellphone ay iyon ang nagpabago ng mood ng lalaki.

            Walang itong kangiti-ngiti nang lumabas sila ng tindahan. Hindi na rin nito binuhat si Kismo at parang walang kasama na naglalakad. Mabuti na lang at hindi iyon napansin ni Kismo dahil maligaya ito sa bago at kauna-unahan nitong gadget.

            Nawala ang ngiti niya para sa pamangkin nang mamataan niya ang dalawang taong kalalabas pa lamang ng boutique.

            Awtomatikong hinawakan niya si Kismo para itago sa likod niya.

            “Who is this kid, Jonelyn?” mabagsik ang mga matang tanong ni Marcos Interino sa kanya.