#MTDC07: The Deal Pt.3
WESLEY
“Can we still talk about this, Mr. Corpuz? You see, I can still find ways to solve the problem. Just…Just spare me some time to fix this.”
I was waiting for his reply. I know that this is going nowhere, but I still need to try my luck. I can’t lose another investor! I can’t disappoint my parents!
“I’m sorry, Mr. Borromeo. Alam ko kung gaano kahalaga sa ‘yo ang kumpanya niyo, pero importante rin sa akin na maisalba ang pera ko. Almost everyone here knows your company’s current situation. Ayokong lumubog kasama ng kumpanya niyo.”
I drew a deep breath, while I’m trying so hard to calm my nerves.
“I’m
#MTDC08: The Unwanted Marriage Pt.1 SYMPHONY "Oh my gosh! I really can't believe this! You're marrying Wesley! Are you out of your mind, Symphony?" inis na saad ni Jovy. I sighed. Ilang beses na akong napapabuntong hininga habang sinusukatan ako ng wedding gown. Kasama ko ngayon ang mga kaibigan ko. At kanina pang hindi matigil-tigil si Jovy sa katatalak at pagpapakita ng disgusto nung malaman niyang ikakasal na ako. "Nasabi ko naman na sa inyo ang rason ko, ‘di ba? Ginagawa ko 'to para kay Melody." "Eh paano ka?" I pursed my lips when Soffi asked me. 'Yun din ang tanong ko sa sarili. Paano na ako kapag ikinasal na ako kay Wesley?
#MTDC08: The Unwanted Marriage Pt.2The ceremony continued, but I never looked at him again.Ayoko.Kasi kapag nakita ko na naman ang mga mata niya, baka tuluyan na akong tumakbo palayo sa lugar na ‘to.“Since it is your intention to enter into the covenant of Holy Matrimony, join your right hands, and declare your consent before God and his Church,” the priest continued. He, then, told us to repeat after him. My mind is wandering elsewhere while I’m uttering the words. No matter how hard I tried to divert my thoughts from him, his face just kept flashing in my head, like it’s a broken record that was meant to destroy my heart.“Symphony, do you take Wesley to be your husband? Do y
#MTDC09: Life After the Wedding Pt.1"You should finish your food, Melody. Eat more vegetables."Mabilis na umiling si Melody at mukhang malapit nang umiyak."Melody is already full, Mommy. I don't want to eat na," sabi niya habang nakanguso."Pero hindi mo naman ginalaw ang gulay, anak. Chicken nuggets at bacon lang ang kinain mo." Mas inilapit ko pa sa kaniya ang kutsara na puno ng gulay."M-Mommy...""'Wag mong pilitin ang bata kung ayaw niya." Napatingin ako kay Wesley na kapapasok lang sa dining area. He's fixing his tie while his eyes were looking at me intently."Kailangan niyang kumain ng gulay para may makuha naman siyang sustansya. Hindi 'yung nakaasa lang siya lagi sa vitamins,” I reasoned out."Daddy..." Nalipat ang tingin ni Wesley kay Melody na ngayon ay nagpapaawa na sa kaniya. "I don't want vegetables," dagdag niya pa at tuluyan nang umiyak.I heard hi
#MTDC09: Life After the Wedding Pt.2Gising ako buong magdamag. Pilit kong nilalabanan ang antok sa takot na baka bigla na lang pumasok si Wesley dito sa silid ko at saktan ako.I spent the whole night crying. Nagsisimula na akong magsisi na pinakasalan ko siya. If I didn’t agree to marry him, I wouldn’t feel this kind of fear. If I didn’t marry a devil like him, I would have been sleeping soundly, with my mind and heart at ease.Do I have to continue living a life like this? Paano kapag saktan niya na naman ako? Sa sobrang galit na nakita ko sa mga mata niya kanina, hindi malabong saktan niya ulit ako. O baka… patayin niya ako.Muli akong humagulgol. My sobs echoed on the silent corners of my dark room. Mas hinigpitan ko ang pagkakayakap sa unan na basang-basa na ng luha ko. I held it as tight as I can, like it could save my life from the danger that awaits outside my room.Ngayon pa lang ako
#MTDC10: Lies In Her Eyes Pt.1"Uminom ka ng gamot bago ka matulog, 'nak," sabi ni Manang Anding habang nililigpit ang mga pinagkainan namin."Po?"Inihinto niya muna ang ginagawa at lumapit sa 'kin. Bahagya akong napaigtad nang ilapat niya ang palad sa noo ko."Wala ka namang lagnat, pero bakit ka namumutla?" nagtatakang tanong niya."Pagod lang po, 'nay."But I guess she did not bought my excuse when she remained staring into my eyes, like she wanted to read the things that kept on bothering me."May problema ka ba, Symphony?"I looked down. Simula bata pa lang ako ay kasama ko n
#MTDC10: Lies In Her Eyes Pt.2Years ago, people kept telling me that I am so lucky to have all the privileges in life. They say that they envy me because I was raised and fed with a golden spoon, and I can simply have everything that I want in just a single snap of my fingers.Before, I thought that living with a luxurious life was a blessing that only few people can have. But as I grew older, I realized that having all of these was far from being lucky, butit’s more of a curse. A curse that kept me from reaching my dreams. It hinders me from doing the things that my heart truly desires.They say money can make people happy, but for me, money was the reason why I am living in a hell. Money is indeed a terrible master. It turns people into a devil who lust for a never ending wealth and power. Money can make people blind. I know, because I had witnessed how money turned my father into its cruel servant.Habang pin
#MTDC11: Empty Accusations Pt.1"You shameless woman, nakuha mo pa talagang makipag-date gayong alam mong hinihintay ka ng anak mo sa bahay?" Wesley uttered through his gritted teeth.My heart was racing. His grip on my arm is starting to get tighter."W-Wesley, that's not what you're thinking..." with my shaky voice, I reasoned out.He ignored me. Gamit ang matatalim na tingin ay diretso lang ang mga mata niya kay Red. "Reagan, you know that this woman is married, don't you?"Nang tingnan ko si Red ay seryoso naman ang mga tingin niya sa pinsan niya bago iyon naglakbay pababa sa braso ko. I saw how his jaw clenched. He look back to Wesley using his death glares."At dahil ikaw ang asawa, may karapatan ka nang saktan siya?" Red responded with his taunting tone.Ramdam ko ang lalong paghigpit ng kamay ni Wesley sa braso ko. I winced. If he wouldn't stop, he might crash my bones into piece
# MTDC11: Empty Accusations Pt.2When I was still young, marriage was so magical to me. Na isip ko noon, kaya ikinasal ang dalawang tao dahil pareho nilang mahal ang isa't isa. Being married to the person you truly love will surely feel like heaven, I thought. Pero habang namumulat ako sa reyalidad ng buhay, napagtanto ko na hindi lang pag-ibig ang maaaring maging dahilan ng isang pagsasama.There's this thing called arranged marriage that probably everyone hates. And because I was one of the luckiest humans in the universe, I was fated to have such a set-up. A fate that was meant to make me suffer.A moment of silence enveloped us. Wesley continued staring at me as his lips slowly formed into a devilish grin."Annulment, huh? Akala mo ba sapat na ang annulment
#MTDC70: Final Chapter Pt. 2“Mommy, can I play with Yasmine?”Kabababa ko pa lang ng tawag nang lumapit sa akin si Melody. She’s using her usual puppy eyes that I couldn’t resist.“Of course, baby. Just be careful, anak, hmm? Yasmine is still a baby kaya hindi ka pwedeng masyadong malikot, okay?”Sunod-sunod na tango lang ang sinagot niya sa akin, bago siya tumakbo patungo kay Soffi na karga ang anak niyang si Yasmine. Yasmine is a one-year old baby girl who looks exactly like her father. Soffi hates to admit that it’s true. Naiinis daw siya dahil masyadong unfair na ang tatay ng bata ang kamukha nito imbis na siya.I chuckled at that thought.Today is Wesley’s birthday, and everyone's invited. Well, iyong mga close friends at ang pamilya niya lang talaga ang inimbitahan niya.“Naku! Naku! Naku! Napaka kulit na talaga ng inaanak ko, Symphony! Buti na lang talaga nagmana sa akin ng kagandahan kaya ayos lang. Akalain mo ba namang may ipinakita sa aking picture ng kaklase niyang lalaki,
#MTDC70: Final Chapter Pt. 1“Life is the most precious gift our Almighty has ever given to us. We should treasure every single minute of our lives for our time only happens once. We should cherish whatever life has to offer us. Not all people can be given a second chance…”A faint smile crept on my lips as I heard the man spreading gospels on the sidewalk near me. May hawak siyang microphone habang nasa tabi niya ang isang soundbox na siyang nagbibigay linaw at lakas sa bawat salitang binibigkas niya.Though people doesn’t seem to care to whatever he’s been talking about, patuloy pa rin siya sa pagsasalita at minsan ay ngumingiti sa mga taong napapatingin sa gawi niya. Hindi siya narito para manglimos. He’s here, purely for the intention to awaken the minds of people who somehow forget His words and promises to the mankind. He’s here to help people enlighten their minds.Hindi ko alam kung ano ang relihiyon niya. Hindi ko alam kung anong klaseng paniniwala ang mayroon sila. Hindi ko
MTDC69: End Pt.2“Charitee!” Papa cried in horror. “Anong ginagawa mo?! Bitawan mo ‘yan!” he continued, but she just completely ignored him.“Kita mo na kung gaano ka kamahal ng tatay mo? Takot siyang masaktan kita, Symphony! Takot na takot,” she uttered, almost whispering, before she averted her glares behind me. “Pero sa akin! Sige nga, Congressman, sa akin ba, takot ka rin bang masaktan ako? Ha?!” Kumislap ang nagngangalit niyang mga mata marahil dahil sa mga luha na kanina niya pang pinipigilan.“O-Oo naman, Charitee… anak kita kaya--”“Sinungaling! Napaka sinungaling mo, Congressman! ‘Wag na ‘wag mong sabihing takot kang masaktan ako dahil simula pa lang nung una, sinasaktan mo na ako! Kami ng nanay ko! Iniwan mo nga kami, ‘di ba? Iniwan mo siya sa ere para lang sa sarili mong kapakanan! Kasi ano? Kasi pera at kapangyarihan lang ang mahalaga sa ‘yo! Dahil walang maibigay sa iyo si Mama, kaya mo siya pinagpalit sa babaeng kayang ibigay ang lahat ng gusto mo! Tapos ngayon, sasabihi
MTDC69: End Pt.1Growing up, I wished to have someone to lean on. Iyong taong palagi kong makakasama, na mapagsasabihan ko ng mga sekreto ko, makakaramay sa panahon na pakiramdam ko, palagi na lang ang mga pagkakamali ko ang napapansin ng mga magulang ko. I wanted to have a sister whom I can treat as my best friend, a human diary, a cheerleader, and a support system.That was my childhood dream. Pero dahil sa kondisyon ni Mama, hindi iyon nangyari. I gave up wishing for the impossible. I gave up my dream of having a sibling. I learned to be content with being alone.But now… here’s Charitee claiming that she’s my father’s daughter. Ang babaeng puno ng pagkamuhi sa akin. Ang babaeng ako ang sinisisi sa lahat ng malas na nangyari sa buhay niya. “P-Paano ko n-naman paniniwalaan ‘yang s-sinasabi mo?” I stuttered. My mind is telling me that maybe I heard it wrong. But I know it wasn’t. She said it clearly… but should I believe her?Na anak siya ni Papa? Na may iniwang pamilya si Papa? Per
#MTDC68: Truth Pt.2“C-Charitee, a…anong gagawin… mo?” I almost choked. Pakiramdam ko ay lalabas na ang puso ko dahil sa sobrang bilis ng pagtahip nito.Nilalaro niya sa kaniyang kamay ang kutsilyo na hawak habang matalim ang titig sa akin. Hindi ko na napigilan ang pagbuhos ng mga luha ko dahil sa labis na takot sa maaari niyang gawin sa ‘kin.“Charitee… p-please… ibalik mo na sa ‘kin si M-Melody. Gusto ko lang n-naman makuha ang a-anak ko… please…” Kahit anong pagpapakatatag ang gawin ko, unti-unti na akong natatalo sa takot na nararamdaman ko ngayon.“Natatakot ka?” She laughed. Her laugh made me shiver even more. It made me want to run away. Gusto ko nang umalis dito. Gusto kong magtago.“Hmm… sino kayang uunahin ko sa inyong mag-ina?” Hinaplos niya ang matalim na parte ng kutsilyo. Agad niya namang inalis ang daliri mula roon. “Oops!”Napalunok ako nang makitang dumaloy ang dugo mula sa daliri niya. I gulped hard as I watch her blood streaming down her hand. Halos bumaliktad ang
#MTDC68: Truth Pt.1Ang pag-asa na makita si Melody ang siyang nagbigay sa akin ng lakas ng loob na pumunta sa address na nakalagay sa mensaheng natanggap ko. Ni hindi ko na inisip kung gaano ka delikado itong ginagawa ko.All I want right now is to see my daughter safe and unscathed. Hindi bale nang mapahamak ako, huwag lang siya.“Miss, sigurado ho ba kayong dito kayo bababa?” nagdadalawang isip na tanong sa akin ng taxi driver. Isang beses niya pang nilingon ang lumang apartment sa labas. Ganoon din ang ginawa ko.Sa unang tingin pa lang ay mararamdaman na agad na parang may kakaiba sa lugar na ito. I immediately felt the danger just by scanning the area. The place is dark and creepy.“Opo, Manong. Dito na po iyon. Kikitain ko lang ang kaibigan ko. Dito po kasi siya nakatira.” It was somehow amazing that I didn’t sounded like I’m lying. Kahit ang kaba na kanina ko pang pilit na isinasantabi ay hindi rin halata sa boses ko.Tumahimik na lamang si Manong kaya bumaba na ako. Inabot pa
#MTDC67: Panic Pt.2“And what made you think that Charitee’s involved here?” Nagtaas ng kilay si Tita Dina sa akin. Hindi pa rin na aalis ang matatalim niyang tingin sa akin.“Siya lang po ang alam kong may malaking galit sa ‘kin--”“And you are accusing her just because of that?” putol niya sa sinasabi ko.Umawang ang bibig ko. Hindi ko na nagawa na ipagpatuloy ang dapat na sasabihin ko pa.“Ma!”Galit na bumaling si Tita Dina kay Wesley. “What?! I know Charitee from the very beginning, Wesley! Bata pa lang kayo, kilalang-kilala ko na siya! At hindi ko makitaan ng masamang ugali si Charitee simula pa noon. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit sa halos lahat na lang ng problema na mayroon ang asawa mo ay palaging si Charitee ang sinisisi niya! ”Nang ibinalik niya ang tingin sa akin ay mas lalo ko pang nakitaan ng galit ang mga mata niya.“Yes! Charitee should be mad at you! She could have married my son if it wasn’t because of you! Pero sa maraming panahon na palagi ko siyang nakaka
#MTDC67: Panic Pt.1 Simula nang nagka-isip ako, hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang naitanong sa Kaniya kung bakit ganito ang buhay na ibinigay Niya sa akin. Oo, lumaki ako sa isang marangyang buhay na kinaiinggitan ng nakararami. Akala nila dahil ipinanganak akong mayaman, perpekto na. Akala nila, dahil madali kong nakukuha ang mga materyal na bagay ay masaya na ako. Pero hindi. People might see me happy and contented with my life, but little did they know, behind those smiles plastered on my lips, hides a lonely life only few people have ever known I am living with. Iilan lang ang nakakaalam kung anong klase ng paghihirap ang mga pinagdaanan ko simula pa noon. Iilan lang ang nakakaalam kung gaano ko ka gustong makawala sa hawla ng kalungkutan. Unlike other people, what I want is to simply live a happy life. To live a simple life with my family. Ni hindi ko hinangad ang mga materyal na bagay. Ang hinihiling ko lang ay kapayapaan. But my fate is so cruel. It just gave m
#MTDC66: Missing Pt.2Aligaga ako hanggang sa makauwi na si Papa.Dahil sa sinabi niya kanina ay hindi na mawala ang kaba sa dibdib ko.I find Charitee’s wrath as a real threat. I know I should not underestimate what she can do especially now that she’s probably desperate.Bakit naman siya bigla na lang mawawala? Saka saan naman siya pupunta? Wala naman siyang pamilya na pwedeng puntahan.Well, maybe she’s with Wesley’s mother? Pero ano naman ang gagawin niya doon?May problema pang kinakaharap ang pamilya ni Wesley dahil kay Red. For sure Tita Dina doesn’t have time to comfort her. Right?I was preoccupied the whole day. Kung hindi pa ako tinawag ni Jenda para sa tanghalian ay hindi ko mamamalayan na pasado alas dose na pala.Pagkatapos kong kumain ay bumalik din agad ako sa kwarto ko.I couldn’t help but think of the possibility. Series of what ifs kept running on my mind.What is she’s now plotting her revenge?What if she is just waiting for the perfect time?A knock on my door br