Dumating ang sunod na araw at umaga pa lang bumangon na ako para simulan ang pagpasok ng trabaho. Pagdating ko ng building wala ako sa aking sariling tinahak ang aking opisina. Hindi nawawala sa tabi ko si Fiero simula pa kanina sa sasakyan pero hindi nito ibinuka ang bibig kahit para sa isang salita. Marahil dama din niya kung ano ang nasa kalooban ko. Marahil batid niyang kailangan ko ng katahimikan at mag isang harapin ang sariling kinatatakutan. "Mrs. Torricelli.. I'm so sorry to disturb you but your meeting will start in 30 minutes.." Si Suri ito ang aking assistant. "Sabibin mo cancell ang meeting.." Ikinagulat namin pareho ang pagsingit ng isang pamilyar na boses. Si Zyaire ngayon ay nasa harap ko. "Susunod na ako, Suri.. Ako ang boss mo kaya ako lang ang pakikinggan mo.." Ma awtoridad kong hayag. Hindi man ako nakatingin alam kong nag iwan ito sa kanya ng malinaw na utos. "No! Leave us alone for a minute.." Giit ni Zyaire pero diko siya pinansin. Palabas na ako ng mahawa
[ZYAIRE TORRICELLI] Habang nasa sasakyan at nililibot ang buong sulok ng lugar para mahanap si Lyresh sumagi sa isip ko ang baby namin. Did she tell na namatay ang anak namin? Tumulo ang mapait kong luha sa mabigat na katotohanang yun. Wala akong kwentang ama. Hindi ko naprotektahan ang sarili kong anak at ako.. Ako ang may kasalanan ng lahat.. Paano nangyari ang lahat? Paanung nawala ang baby? Bigla akong nag isip ng malalim. Inalala ko ang mga nagdaang araw. Anung ginawa ko??"Fiero.." Nanghihinang tawag ko saking katabi. "Yes, Zyaire?" "Paanong.. Paanong nawala ang anak namin ni Lyresh?? HOW??" Sumilay ang pait sa mukha ko at patuloy na umagos ang luhang dulot ng pighati at pagkatalo sa mismong sarili ko. "Nalaman ni Lyresh na ikakasal ka kay Luna kaya nakunan siya.. Hindi niya kinaya ang sunod sunod na dagok ng buhay sa kanya. Hindi ka nakarating ng kasal niyo.." Sa sinabi niya naalala ko ang araw na tinambangan kami ng mga hindi kilalang tao na puros nakaitim at may takip
[NARRATOR] Natrace nila Zyaire kung saang lugar ang huling pakikipag usap niya kay Don Augustu pero bago pa man sila makarating duon ay nakaalis na ang mga ito. "FUCK!! Saan niya dinala ang asawa ko?" Galit na galit na sigaw ni Zyaire. Naninigas at nanginginig na kinuyom ang kanyang mga palad. Malakas na dumapo ang kanyang kamao sa pader kung saan nakita niya ang ilang lubid. Marahil isa ito sa mga ginamit para maigapos ng husto si Lyresh. "Mata lang niya ang walang latay, FIERO sa oras na kantiin niya si Lyresh!! MATA LANG ANG WALANG LATAY.." [EMMA GRECO] "Asaan ba ang anak ko, Emma at bakit wala pa siya dito sa bahay?? Anung oras na, Emma.." Alapap na tanong ni Tita. Kunot ang mukha kong hindi malaman kung anung sasabihin sa kanya. Kanina ko pa hawak ang phone ko at nag aantay ng tawag ni Fiero pero lumipas na ang ilang oras. Wala pa din siyang balita. "Hinahanap na po siya nila Don Zyaire. Kumalma po kayo.." Pagpapanatag ko sa kanya pero hindi ito epektibo. "Paano akong ka
[NARRATOR] Kinaumagahan nagising lamang si Lyresh ng marinig niya ang kaluskos malapit sa kanya. Hinila siya nito sa may braso na nakagapos pa. "San mo ako dadalhin?" Nauutal niyang tanung. Nakapiring pa din ang mga mata niya kaya dilim lang ang tanging na aaninag. "Wag kang mag alala.. Paliliguan lang kita.. Wag ka ng magtangkang tumakas pa kung yun ang binabalak mo. Pinalilibutan ang buong paligid ng mga armadong tauhan ni Don Augustu." Napagtanto niyang babae ito dahil sa kanyang boses. Marahan siyang dinala nito sa may apat na sulok at malamig na sahig. "Kaya ko ang sarili ko kung aalisin mo lang ang lubid pati ang piring na to." Mahinang saad ni Lyresh, nagbabakasakali siyang makikinig ang babae. "Tsk.. Manahimik ka na lang.. Nagsasayang ka lang ng laway mo Ms." Walang palyang saad nito. Hindi na sumubok pa si Lyresh na makausap ng maayos ang babae at hinayaan na lang ito sa gagawin sa kanya. "Ahh..." Singhal niya ng maramdaman ang malamig na tubig galing sa shower na unti
[NARRATOR] "Anung ginagawa mo rito?" Gulat na napaupo, sandal si Lyresh sa hangganan ng kanyang kama ng magmulat ng mata at makita si Don Augustu. Mabilis na tinakpan ang iba niyang balat na lantad sa mata ng hayok na taong ito sa kanyang harapan."You are awake.. You are such an angel while sleeping. Do you want to eat first? Para may lakas kang pumalag sa akin.." Saad nitong may tawa sa huling salita."Hayup ka! Lumayo ka sakin! Matandang ukluban.." Nanginginig ang mga labing sigaw ni Lyresh. Hindi na maitatago ang sobrang takot niya. "I guess you still have lots of energy so mauna na ang dessert.." Nakakalokong ngiti ang lumabas sa pisngi ni Don Augustu kasabay ng pagtayo nito mula sa itim na sofa. Napansin din ni Lyresh na hindi na siya nakagapos. Naisip niya kung mapupuruhan niya ang sensitibong parte ng katawan nito may pag asa siyang kumawala. Sunod na nanlaki ang mata ni Lyresh ng makita si Caleb. Nakahinga siya ng maluwag na tila umaasang poprotektahan siya nito mula kay
"Ahh!!" Hagulgol at sigaw ang lumabas sa labi ni Lyresh ng ibaon ni Don Augustu ang kaniyang matigas at tayong tayo na pagka lalaki.."Hayop ka!!" Umiiyak na saad nito..Nanlaki ang mga matang nanginginig ang kalamnan ni Lyresh sa nasaksihang pagdaloy ng dugo sa kanyang hubad na katawan mula kay Don Augustu. Gumalaw ang ulo niyang napatingin sa likuran nito. Sunod sunod ang saksak na ginawa ni Caleb sa matanda na tuluyang ikinabagsak nito sa dibdib niya. Nangangatog na hinawi palayo ni Lyresh ang matanda hanggang bumagsak ang katawan nito sa sahig. Nilapitan ang nag ngangalit na si Caleb. Tumutulo ang luha nito ngunit hindi nawawala ang poot sa kanyang mga mata. "Caleb.." Tawag ni Lyresh. "Caleb let's go.. Papatayin nila tayo pareho.." Bulong nito. "He deserved it, Lyresh. He deserved it.." Umiiyak nitong pahayag. "I know but we have to escape now. Pati ikaw papatayin na din nila.." Mabilis na nagbihis si Lyresh at hinila si Caleb na tulala pa din pero hindi malaman kung saan si
[LYRESH FONTANILLA] Naging masaya ako sa mga sumunod na araw na nagdaan sa amin ni Caleb malayo sa realidad ng buhay. Mabuti siyang tao at hindi ako ni minsan pinagtangkaan. Hindi ko na namalayang tila nawawaglit sa isipan ko si Zyaire.Iba ibang putahi ang niluluto niya para sa akin na sobrang nagbibigay ng kagalakan sa puso ko. Masasabi ko ngang napaka passionate niya sa pagluluto dahil hindi lang ito basta masarap kundi nakakaanyayang tignan. "How was your sleep?" Naputol ang pag iisip kong tumingin sa kanya. Hindi talaga maikakailang magandang lalaki siya. Lumapit ako at humawak sa kanyang mukha. May mapupungay siyang mata at mahahaba ang buhok nito. Ang tangos din ng kanyang ilong at ang labi niya ay mapupula na parang sa babae lang. Natutukso akong tikmang muli ang mga iyon pero pinipigilan ko pa din ang aking sarili. "I saw your eyes full of agony and hatred when you killed that demon.." Sambit kong napahaplos sa kanyang mga mata. "He killed my parents. I just found it, re
[NARRATOR] Hindi nawawala ang tinging banayad na inihiga ni Caleb si Lyresh sa buhanginan. Matapos lumapat ang likuran nito ay ipinagpatuloy ang kaninang ginagawa ng kanyang mapusok na labi. Ang mainapoy na kamay nito ay nagsimulang maglakbay. Napirmi ito sa malusog at mahabang hita ni Lyresh saka ito bahagyang iniangat. Kusa namang naintindihan ni Lyresh ang nais nito kaya ikinawit ang paa sa bewang ni Caleb. "Are you sure.. You wanna do this?" Bulong ni Caleb, patuloy pa din sa paghalik sa bawat sulok ng mukha ni Lyresh magpasa hanggang leeg nito. "Yes.." Mahinang tugon ni Lyresh. "Before you go to heaven.. Take me first.." Dagdag pa nito na lalong nagpainit kay Caleb. Naging mabangis ang sunod na mga galaw ni Caleb. "Ahhh..Ahh.." Isang taghoy ang lumuwal sa bibig ni Lyresh ng matagumpay na maipasok ni Caleb ang kanyang pagka lalaki. Napaangat ng ulong hindi maipaliwang ni Lyresh ang tila langit niyang nararamdaman. "You don't seem not a virgin. You are so tight, Lyresh.. SH
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
[ZYAIRE TORRICELLI] Malakas ang kutob kong sa akin ang bata. Nagbalik tanaw ako sa mga nangyari sa nakaraan. Bago kami nagkahiwalay ni Lyresh isang mainit na pagtatalik ang nangyari sa pagitan namin. Kung susundan ang bagay na yun tugma ang edad ng bata. 2 years. Anu nakilala niya agad si Aksel sa mga unang taon? Impossible yun. Pero may nangyari sa kanila ni Caleb ilang linggo pa lang kaming magkalayo. FUCK! Hindi ko na alam ang iisipin pero aalamin ko ang lahat. Hindi ito pwedeng gawin sa akin ni Lyresh. Kung sa akin man ang bata gaya ng hinala ko. Hindi niya dapat ako alisan ng karapatan maging ama sa anak ko. Sa sarili ko hindi man ako naging mabuting asawa, boyfriend o partner. Alam kong magiging mabuting ama ako kung bibigyan lang niya ako ng chance. Naisip kong tuloy pati ang anak ko kay Yanah. Kamusta na kaya siya. Lumalaki siyang hindi ko nasusubaybayan. Balang araw magkikita rin kami at babawiin ko lahat ng araw na hindi kami nagkasama. [LYRESH FONTANILLA] Wala akong
[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m
"My son! Aksel! Call the ambulance!" Nag sisisigaw na saad ng mama ni Aksel. Dumating ang ilang lalaki at kinuha si Lyresh pati ang mama into at si Zyairesh ng sapilitan. Nagsimulang magkagulo sa loob ng simbahan."Aksel! Sino kayo? San niyo ko dadalhin? Bitiwan niyo ako. Ma.. Anak, Zyairesh.." Nagpupumiglas man walang naging laban ang kakarampot na lakas ni Lyresh. "Aksel!" Walang tigil na sigaw ni Lyresh. Napako ang paningin nito sa nakahandusay na si Aksel kasama ang ina nitong humihingi ng saklolo. Sunod na naging maingay ang pagdating ng mga police sa lugar. Mabilis na hinuli ang inupahang shooter at iba pang lalaki sa paligid. Agad na nirespondehan si Aksel at isasakay na sa ambulance habang ang mama nito ay pinosasan ng mga aworidad. "Hey! What are you doing to me? Don't you know me? I will sue you all! You can't do this to me!" Urumintado ng mama ni Aksel pero dinala pa din ito ng mga police. FAST FORWARD>>> Naisugod ng hospital si Aksel pero dead on arrival na ito. Sa