(Reese's POV)
I was left dumbfounded. Awang ang mga labing sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Lutang akong nagtungo sa kusina para maghanap ng makakain. And luckily, I found some takeouts above the table. Ininit ko na lang dahil tinatamad akong magluto.While eating, my mind went back to the scene earlier. Hindi ko maiwasang hindi pamulahanan ng pisngi dahil sa mga sinabi niya.I'm his responsibility 'cause I'm his wife. He even said whether I like it or not. But what really left me dumbfounded was the fact that he said that I'm his.What the actual fvck? Is he serious? Why does he had to say that to me? After what I witnessed?After eating, I immediately went to my room, reviewed for a few minutes before I decided to sleep. But I can't. Ayaw akong dalawin ng antok.Pabaling-baling ako sa higaan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko para dalawin ako ng antok. Kaninang nagre-review ako, inaantok(Reese's POV)MY eyes squinted as we stare at each other. One of his brows raised high that made me rolled my eyes. Then I heard him chuckled."Jerk!" Mahinang sabi ko, sapat lang para marinig niya.Instead of saying something, bumaba siya sa kama at walang sabi-sabing pumasok sa banyo.My forehead creased. "Problema niya?" I asked myself.Bumaba ako sa kama at kinuha ang towel ko bago nagmamadaling lumabas ng kwarto at tinungo ang kwarto ko. Luckily, the door's not locked. My smile was as wide as Nebraska as a walked towards the bathroom.Ilang minuto rin akong nanatili sa loob. Ang sarap kasi ng tubig kaya hindi ko namalayan ang paglipas ng oras. Hindi na naman ako makapili ng isusuot ko kaya medyo natagalan na naman ako. Saktong nakabihis na ako ng may kumatok. And even without seeing who it was or even hearing the voice, I knew it was Coz. Siya lang naman ang kasama ko dito ngayon. Mamaya oa ang balik ni Alice.Pagka
(Reese's POV)I was left dumbfounded. Hindi ako makapagsalita dahil sa gulat ng marinig ko ang sinabi niya. Buti na lang at tapos kong lunukin ang huling isinubo ko, kung hindi ay malang sa malamang, nabilaukan na ako. Magiging cause of death ko pa kung nagkataon ang pagkabigla sa sinabi niya I closed my mouth and gulped. Hindi pa rin ako makapaniwalang nakatingin sa kanya, habang siya ay kunot-noo namang nakatingin lang din sa'kin. Dahan-dahan kong ibinaba ang mga hawak kong kubyertos habang hindi pa rin tinatanggal ang tingin sa kanya.What just happened? Seryoso siya? Ako? Buntis? What the hell?!"A-Ano'ng sinabi mo?""Why do you eat a lot?"This time, I was the one whose brows furrowed. "W-What? Seriously?" Natawa ako ng pagak. "I eat a lot because I'm hungry." I gave him a duh-look.Kapag ba kumain ng marami, buntis na agad? Hindi ba pwedeng gutom lang ang tao? Bakit ba binibigyan kaagad ng malisya? Gan'yan ba tala
(Reese's POV)"WIPE your tears." Iniabot ko sa kanya ang tissue. "Sa bahay ka na muna mag-stay."Nanlaki ang mga mata niya. "Pardon?""Sa bahay ka na muna.""Okay lang kay Coz?" Alanganin niyang tanong. I nodded. "Sigurado ka?""Sasama ka ba o hindi?"She released a sigh of defeat. "Sasama na lang ako. Baka magkasagutan na naman kami ni Daddy kapag umuwi ako."I nodded before I stood up. "Fix yourself. Iuuwi muna natin ang kotse mo sa apartment."Both of them need time to think. Mas lalo lang lalala ang sitwasyon nila kung magkakasagutan na naman sila."Ma-una ka na lang sa labas."I nodded before turning my back and went out of the cafe. Pupunta pa kasi siya sa restroom para mag-ayos. Hindi naman siya nagtagal at kaagad din namang sumunod sa labas.I signalled her to go first and that I'll just follow her. Pagdating sa apartment niya, hindi na ako sumama oa sa loob at sinabing hintayi
(Reese's POV)"WHERE'S your husband?"Mula sa binabasa kong libro, nag-angat ako ng tingin papunta kay Olive na kumakain ng pancake sa harapan ko. We're here at the kitchen eating our breakfast. Siya na ang nagluto dahil kailangan ko talagang mag-review kaya kahit dito sa kusina ay daka-dala ko ang mga aaralin ko.Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko alam." Sagot ko at muling itinuon ang atensyon ko sa binabasa ko. I need to study hard to pass my final exams.After our conversation the other night, hindi na kami muli pang nag-usap. Kahit noong bumalik siya sa kwarto para maligo ay wala kaming imikan o pansinan. Parang hangin lang na dinadaan-daanan niya ako. Ako naman ay itinuon na lang ang atensyon sa mga inaaral ko.Kahapon, kahit magkasalubong kami, wala pa ring imikan. We would meet each other's eyes but will immediately averted our gaze. Nagpapataasan na kami ng pride. Why would I lower down my pride? I didn't do anything wrong.
(Reese's POV)"COZ!" Pasigaw na tawag ko sa kanya ng palabas na siya ng bahay. Dali-dali akong bunaba ng hagdanan at halos tumakbo na ako para lang maabutan siya.Nagising naman ako ng maaga para makausao ko siya bago siya pumasok sa opisina. Pero nag-ayos kasi ako ng mga gamit ko sa talagang kwarto ko kaya hindi ko na napansin pa ang oras. Bumalik na kasi ako sa silid ko kahapon pa dahil naayos na ang aircon.Hindi pa rin kami nagkakaayos ni Coz but I'll swallow my pride now because I really need to talk to him. Kahit pagkatapos nito ay bumalik na naman kami sa walang pansinan, ayos lang.He stopped and turned to face me. His brows furrowed as he watched me descending from the stairs. "Watch your step." Medyo iritableng saad niya pero hindi ko pinansin, bagkus ay ng dalawang steps na lang bago ako makababa, ginawa ko na lang na isa."Wait lang!" Sabi ko ng makarating ako sa harapan niya. I even raised my right palm to stopped him because
(Reese's POV)PINUKOl ko kaagad siya ng masamang tingin ng ihiwalay niya ang labi niya sa'kin. Nagpumiglaa ako para makawala sa hawak niya."Nanghahalik na naman basta-basta!" Angil ko sa kanya. Pero ang hudyo, nginisian lang ako. "Masaya ka?" Sarkastikong tanong ko."You like my kisses."I scoffed. "How sure are you?"But a part of me was screaming 'yes'. Pero mamamatay muna ako bago ko aminin sa kanya ang totoo."You kissed me back." He stated proudly."Not because I kissed you back, I already like your kisses." I said then smirked. His grin vanished and he became serious. "Masyado ka kasing tiwala sa sarili mo." Dagdag ko pa at tinalikuran na siya pero bago pa ako makahakbang, nahila na niya ang braso ko. Impit akong napatili dahil sa gulat. "Bakit ka ba nanghihila?"Ano ba'ng problema niya? Bakit ang hilig nilang basta-basta na lang akong hinihila? Hindi naman ako lubid."Watch your mouth or else—"
(Reese's POV)INABOT ako ng ilang segundo bago naka-recover sa pagkabigla. I took a deep breath before I slowly removed his arm on me. Pigil ko ang aking hininga habang ginagawa 'yon. Baka kasi bigla na lang itong magising at iba ang isipin niya kung bakit ko hawak ang braso niya.I released a sigh of relief when I successfully removed his hand. Dahan-dahan pa rin ako sa pagbaba ng kama dahil ayaw kong magising siya bago pa ako makalapas dito. Hindi naman ako aalis ng building. Tatambay ako sa table niya at magre-review ulit dahil may mga nakalimutan na ako.Nang akmang pipihitin ko na ang seradura ng pinto, naramdaman kong gumalaw siya. I slowly turned my head towards him to check if he's already awake. I released a sigh of relief when I saw that he just changed his position. Kung kanina ay nakatagilid siya paharap sa kinaroroonan ko, ngayon ay nakatihaya na siya, ang isang braso ay nakapatong sa noo niya.Bago pa siya gumalaw at tuluyang magisin
(Reese's POV)DAYS passed and our finals is fast approaching. In two days time, we'll take the examinations. They gave as a week to prepare for the exam kaya wala kaming pasok. Halos isang linggo na rin akong tambay dito sa kwarto ko at paminsan-minsan na lang kung lumabas. Kadalasan ay dinadalhan na lang ako ni Alice ng pagkain o meryenda. And sometimes, Coz was the one doing that.And speaking of that annoying guy with an addicting kisses, kanina ko pa siya pinapaalis dito sa kwarto ko pero imbes na sundin ako, prente pa itong nahiga sa kama ko na para bang siya ang may-ari. Well, siya naman talaga ang may-ari dahil siya ang bumili pero ako naman ang talagang gumagamit kaya ako na ang may-ari."Bumalik ka na sa library, Joseph Coz." Nagtitimpi ng inis na sabi ko. Kanina ko pa kasi siya inuutusang umalis pero parang wala siyang naririnig. Pasok sa isang tenga, lalabas sa kabila."Just mind your own business." Aniya na para bang ako pa ang nakaka-is
(Coz's POV)PINANOOD kong unti-unting nawawala sa paningin ko ang kabaong ng kapatid ko. Just the thought of not going to see her again smiling made me clenched my fist. Bakit siya pa? What did she do wrong for her to suffer these things? She don't deserved to be in this position. Whoever the reason behind this will pay...big time.Dumiretso kaagad ako sa opisina pagkaalis ko sa sementeryo. I have lots to do and I want to know who did that to my sister. I'll make that person's life a living hell. Hindi siya makakatakas sa ginawa niya.After some minutes, my Secretary entered together with someone I really know. Kaagad itong may inilapag na envelope sa lamesa ko. Sinenyasan ko ang Secretary ko na iwanan muna kami na kaagad namang sumunod."Nand'yan na po lahat ng gusto niyong malaman sa pinapaimbestigahan niyo, Sir," aniya.With gritted teeth, I opened the envelope and pulled out the documents. My eyes squinted at the words I'm reading. He's right. Narito na lahat ng kailangan kong m
(Reese's POV)WE'RE ENGAGED. It was an epic engagement but it's worth it. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa pinili kong desisyon. Sumugal ulit ako kahit walang kasiguraduhan na hindi na ako matatalo. Pero gano'n naman talaga kapag sumugal ka, hindi mo alam ang magiging resulta. Sana lang ay mapunta sa akin ang swerte at hindi ako matalo bandang huli.We're not perfect. Be both have our own red flag. But we're both working on that. He never ffailed to tell me how much he loves me every single day. At sa bawat hindi ko pagsagot, kita ko ang sakit sa mga mata niya pero agad din namang nawawala at napapalitan ng pagmamahal. Hindi ko intensyon na iparamdam sa kanya ang gano'n at hindi rin ako naghihiganti sa ginawa niya.I was back to my reverie when someone snapped in front of my face."Kanina ka pa tulala habang nakatingin sa singsing mo, marecakes," nakangising saad ni Audrina. "Nang-iinggit lang ang peg?"I chuckled as I caressed it. "Hindi pa tuluyang nagsi-sinc in
(Reese's POV)THE night of the surprise came. He told me to wear something comfortable. Kahit hindi naman niya sabihin, talagang 'yon ang gagawin ko. I'm into jeans, not dresses. Shoes and not heels. Ni hindi na nga rin ako naglagay ng make-up at basta na lang sinuklay ang buhok ko.When I went out of the room and walked down the stairs, his attention went to me. May kausap ito sa cellphone pero ang atensyon niya ay na sa'kin. That made me smile. I believe him.I talked to his mother last night. She explained what happened after I left. She made me realized lots of things. And I was shock that their love story was almost similar to ours. Tito also fooled her—her words, not mine. Hindi raw niya ako pipiliting paniwalaan lahat ng sinasabi ni Coz. Ang tanging gusto lang daw niya ay subuan kong intindihin ang mga rason niya. After this night, kung hindi ko pa rin daw kayang tanggapin muli si Coz, desisyon ko na raw 'yon at wala na siyang magagawa.Ilang oras akong nag-isp kung ano ang da
(Reese's POV)PIGIL NA PIGIL ko ang sarili kong matawa sa itsura ni Coz. He looks confused but he still managed to nod his head. That made me smile. Tumayo ako ng maayos bago kinuha ang cellphone sa bulsa ko at may tinawagan."Where the fuck are you?!" kaagad na bungad nito pagkasagot sa tawag ko. "Matinong sagot ang kailangan ko, Rose Destiny. Bigla-bigla ka na lang aalis ng walang pasabi kung saan ka pupunta. Letse ka talaga!""Relax, Olivia!" I said with a smile on my face as I stare at Coz who's still confused as to this moment. "I'm with him." There's no need to tell who I'm talking about. Alam niya kung sino ang tinutukoy ko. "I'll stay here for awhile. Don't worry about me.""Loudspeaker this phone right now!" she demanded like she's the boss of me. "Right now, Reese!""Chill. I'll do it," I said then did what she wants and put the phone above Coz's table. "She wants to talk to you." I mouthed to Coz and he just nodded."I know we're not that close, Taylor, but I want you to
(Reese's POV)WHAT he said caught me off guard. My eyes almost popped out as I stare at him looking at me softly. I can't believe that I'm seeing fondness in his usual cold eyes. Is this for real?Mapakla akong natawa. Mahina sa umpisa hanggang sa unti-unting medyo naging malakas. Hinila ko ang kamay kong hawak niya at tumayo. "Y-You..." Napa-iling ako habang natatawa pa rin. "T-That's a good joke," sabi ko.He pressed his lips as he stared at me. "I'm serious."Pinahupa ko muna ang pagtawa ko bago siya sinagot. "It didn't look as a joke to me." Seryoso siya? Mahal niya ako? Hindi ko alam kung nagpapatawa ba siya o nanggagago na naman para utuhin ako.I know it's not right to judge a person pero iba kasi pagdating sa kanya. I should be happy right now hearing him say those 3 words and 8 letters to me pero hindi. Sino ba naman ang hindi matutuwa kapag narinig mo mismo sa taong mahal mo na mahal ka rin niya? That your love for that person isn't unrequited after all?Every woman deserve
(Reese's POV)GULAT ako sa nakikita ko at hindi ko napigilang umawang ang mga labi ko. Pero pagkaraan ng ilang segundo, nakabawi ako at naging blangko ang ekspresyon ng mukha ko."What are you doing here, Mr. Taylor?" I asked in a business tone like he always do every time he's talking to someone. "What's the visit for?"And the brute just smirked at me. I gritted my teeth and stopped myself from smacking his face. Wala akong pakialam kung gwapo pa rin ito kahit na basa na siya ng ulan. Alam na ngang malakas ang ulan, naglakas-loob pang lusungin ito. Akala mo naman ay waterproof ang hudyo."I'm here to pick up my wife," he simply said like he's just asking for a water."Maling lugar ang pinuntahan mo kung asawa mo ang hinahanap mo," walang emosyon na sagot ko. "Wala dito ang hinahanap mo, Mr. Taylor," dagdag ko pa. Bakit ba kasi ito nandito?"Wala?" Mapakla siyang natawa. "Why don't you let me in—""Gago ka ba?!" hindi ko napigilang isinghal sa kanya. "Let you in? Bakit, aber? Sino
(Reese's POV)MY MIND tried to processed what she said but it's declining everything. Naguguluhan ako dahil bakit ako ang dahilan? Ano ang kinalaman ko sa kanya? Ilang buwan na kaming walang communication kaya bakit ako damay?"H-Hospitalized?... L-Last week?... B-Because of m-me?" putol-putol na paninigurado. I can't formulate the exact words that I want to say because my mind was in chaos. "Narinig mo naman ang sinabi ko, 'di ba?" medyo iritang sagot niya pero binalewala ko na lang."W-What happened? Is he okay? Na-discharge na ba siya?" Sunod-sunod na tanong ko. Wala na dapat akong pakialam sa kanya, kung ano ang kalagayan niya, pero hindi ko maiwasan. Dapat kinakalimutan ko na siya pero hindi ko magawa.What happened? Ano na naman ang dahilan kung bakit siya naospital? Ano ang kinalaman ko? Okay lang ba siya?"Bakit ka nagtatanong ng gan'yan? Dapat kinakalimutan mo na siya, 'di ba? Bakit may pakialam ka pa sa kanya?""May pinagsamahan naman kami—""Pero niloko ka niya!" inis na p
(Reese's POV)"KANINO galing?" I asked Audrina after she handed me a box of doughnuts from Autumn's."Sa'kin malamang. Ako nagbigay, 'di ba?" She rolled her eyes."Kung isampal ko kaya sa'yo 'to?" I countered and acted like I was about to slapped the box to her. "Ano?" hamon ko pa.Instead of answering, she turned her back at me and even flipped her hair."Pikon ka talaga kahit kailan, Aurora." pang-aasar ko pa gamit ang nickname na ibinigay ko sa kanya."Tangina mo! Audrina ang pangalan ko, hindi Aurora, gago!" sigaw niya mula sa kusina na ikinatawa ko.Sa mga nakalipas na panahon, mas naging close pa kami. Minsan nga ay nagseselos na si Olive dahil mas madalas kong kasama si Audrina. Sabi nga ni Desiree, malapit na raw kaming magkamukha dahil halos kung nasaan ang isa, nando'n din ang isa."Tumanda ka sanang dalaga." aniya ng bumalik ito sa sala habang may hawak na tasa na sigurado akong kape na naman ang laman."Kape now, palpitate later." sabi ko nang maka-upo ito sa kaharap kong
(Reese's POV)AFTER knowing the news, hindi ko alam kung paano ko kinayang makauwi ng ligtas. I was shaking and nervous. Umiiyak ako dahil sa labis na pag-aalala.The news said it was not his fault but he was injured. At hindi nakatulong na hindi man lang binanggit kung ano ang tinamo niya. Nabalian ba siya? Nauntog ba? Wala. Walang nabanggit.The last thing I remembered before I fell asleep was that I cried so hard upon reaching my bed. Gusto ko siyang puntahan. Gusto kong malaman ang kalagayan niya. Pero wala akong ibang magawa kung hindi umiyak na LANG. Umaasa akong maayos ang kalagayan niya. That he's not severely injured or something.When I woke up, I found Desiree peacefully sleeping beside me and holding my left hand. Dahan-dahan akong umalis sa kama para hindi siya magising. When I checked the time, it was already 9 in the morning.I went to the kitchen as I scrolled through my social media accounts, trying to find some news about him. Medyo nakahinga ako ng maluwag nang may