Chapter 2

Chapter 2

PATULOY pa din sa pagpupumilit makaalis sa hawak ng pinsan si Zhai. Nakalabas na kasi sila ng Bar, pero hindi pa rin siya binibitawan ni Joy. Nagmumukha siyang engot dahil sa paghatak ng pinsan niya!

“Joy, stop pulling me for pete's sake!” di napigil na sambit nya, “I can walk properly on my own!” dagdag niya.

Joy notices the annoyed voice on her words, so she let go. “Baka kasi balikan mo pa 'yung lalaki sa loob.” anito bago siya tinignan ng diretso sa mata. “Naninigurado lang.” dagdag pa nito, kaya naman agad humunto si Zhai, at napahawak sa bewang, bago tinaasan ng kilay ang pinsan.

“Teka nga, bago tayo mapunta sakin. Unahin ko lang 'yung kagagahang ginawa mo sa loob. You kissed that freaking ugly man, Joy! Anong balak mo? Makipag-chukchakan ngayong gabi? Remember, big day ng buhay mo bukas!” paalala niya sa pinsan, incase na nakalimutan nito ang malaking ganap sa pamilya nila bukas.

Her cousin eventually released a deep sigh, before glancing at her using a sad emotion on her eyes. “That's the reason why I did that stupidity!” anito, bago padabog na humakbang palapit sa kotse nito na naka-park di kalayuan sa kanila. Mabilis din namang sumunod si Zhai, since balak nya rin namang sumabay sa pinsan pauwi.

Nautusan lang siyang sundan ito dito dahil sa lola nila. Nag-taxi lang sya, kaya wala 'siyang ibang masasakyan pauwi. Hassle na din kung magta-taxi sya since gabi na at delikado. Baka mamaya makasalamuha pa siya ng lalaking katulad 'nung walang modong lalaki sa loob.

Ugh! Naalala niya na naman 'yong mukha 'nung lalaki kaya muling nag-init ang ulo niya. She released a sigh, and before pa sumabog ang ulo niya sa galit, mas pinili niyang sundan ang pinsan sa loob ng kotse nito.

Pero ang hindi nya inaasahan, ang maabutan ang pinsang si Joy na umiiyak habang nakaupo sa driver's seat, at nakapatong ang ulo sa steering wheel.

Agad niyang tinapik ang balikat nito. “Joy, what the heck! Why are you crying?” agad niyang tanong, at nang mag-angat ng tingin sa kanya ang pinsan, halos manlambot ang puso nya nang makita ang basang basa nitong pisngi.

“Zhai, I badly wanted to enjoy this freaking day!” anito habang patuloy pa rin ang pagpatak ng luha. Joy sit straight. “This is the last day of me being free to do whatever I want. Gusto 'kong sulitin. Tomorrow will be a new life for me, I will be engaged to someone I don't even know who! I have a boyfriend, pero kailangan naming maghiwalay para lang sa letseng engagement na 'to!” tila frustrated na frustrated na sambit ni Joy, habang patuloy pa rin ang pagluha.

Zhai felt pity towards her cousin. Sa kanilang mag-pinsan, ito ang mas matanda kaya ito ang napiling i-engage bukas. 30 years old na kasi ito, pero wala pa 'ring asawa. Tito Louis taught that maybe they can forced their daughters marriage dahil gusto na daw ng mga ito ng apo.

Ofcourse Joy tried to talk to them about the engagement. Sinabi nya na may boyfriend siya, and her parents really felt happy at first. Pero nang makilala na 'yung anak ng driver ng pamilya nila ang boyfriend nya, hayon. Pinilit lang naman siya nang mga ito na makipaghiwalay.

Naaawa sya sa pinsan nya. Zhai knew how her cousin and her boyfriend loves each other so much, but they need to gave it up for their own sake. Cause they are sure that even if they'll try to fight, they are intended to lose either.

Zhai let out a heavy deep breath, as she tries to hug her cousin. Agad din naman itong yumakap pabalik at ipinatong ang ulo sa balikat nya. “Ayokong ikasal sa taong hindi ko mahal, Zhai. Ayoko.” mahinang sambit nito, bago mas idiniin ang pagkakapatong ng ulo nito sa balikat nya.

And that night, after hearinf her cousin's sobs, Zhai did the best decision of her so far.

TODAY is the day of the big event. Halata sa buong pamilya ng Agvanzen ang excitement. Joy seemed tense, just like Zhai. Kinakabahan din sya, lalo na't naalala nya ang naging pag-uusap nila ng mga magulang at ng lola niya kagabi.

“Sigurado ka na ba sa plano mo, Zhairiyah?” Her Daddy Emman asked, after hearing her Zhai's decision regarding the engagement of her cousin.

Zhai nodded twice. “Yes Dad.” aniya, “I pity Joy so much. Alam 'ko kung gaano nya kamahal ang boyfriend nya, and unlike her, mas magandang ako na lang ang ikasal sa lalaking nakatakda sa kanya since wala namang mawawala sakin—except my freedom, but unlike Joy, wala naman akong boyfriend na masasaktan at iiwanan para lang sa engagement na 'to.” paliwanag nya pa, na ikinahilamos ng lang sa mukha ng kanyang inang si Krizza.

“Zhairiyah anak. Are you sure about this?” pagtatanong sa kanya ng Ina, habang hawak nito ang kamay nya. “We don't want for you to suffer kaya nga hindi kami sang-ayon sa mga arrange marriage na katulad nito. Ayaw namin na ipilit ka sa taong ayaw mo, at sa mga bagay na hindi mo gusto. We don't want for you to have regrets in life because of us, kaya wag kang padalos dalos sa desisyon mo.”

Zhai can understand what her mother have said. Totoo naman at tama ang mga sinabi nito. Ni minsan hindi sya pinilit ng kanyang mga magulang sa kahit na anong bagay. Lahat ng nakamit nya, nang mga bagay na gusto nya, ay ang mga nagpapasaya talaga sa kanya. Hindi siya kailanman pinakialaman at kinontrol ng mga magulang niya.

Pero ngayon, sa desisyon nya, siya na mismo ang magtatanggal ng kalayaan sa buhay nya. Ngunit sigurado na sya sa binabalak nya. Wala naman siyang boyfriend na maiiwan at iiyakan pagkatapos ng engagement. At kaya niyang isakripisyo ang sariling kalayaan para sa pinsan niya.

Kaya ngayon, hinahanda nya ang sarili nya para sa matinding pasabog mamaya. Nang malaman ng lola nya ang desisyon nya kagabi, agad naman itong sumang-ayon, since ayaw din daw nito na sumakit ang ulo incase na maikasal si Joy sa lalaking nakatakda dito. Tiyak daw kasi na magbubunganga ang pinsan nya.

Pinaalam din nito ang naging desisyon nya sa mga magulang ni Joy at hindi ito agad sumang-ayon. Katulad nang sinasabi ng mga ito, gusto na nito ng mga apo sa anak nilang si Joy. Pero paliwanag naman ng lola nila, malabong magka-apo ang mga ito kay Joy, lalo na't kung ipapakasal nila ito sa taong hindi nito mahal.

Dahil duon, sa huli pumayag na din ang mga ito. Pero inilihim na lang muna nila Zhai ang tungkol dito sa pinsan. She wants to surprise her. Alam ni Zhai na may parte kay Joy na matutuwa sa desisyon niya, ngunit may parte rin na magagalit. Lalo na't maiisip nito na isinukripisyo nya ang kalayaan nya para rito.

“Zhai, come on, wear your dress.” rinig niyang tawag ng kanyang Ina mula sa labas ng kanyang silid, kaya mabilis siyang tumayo. Kanina pa siya nakaayos, tanging damit na lang ang kulang sa kanya. Zhai more preferred to arrange her make up personally, since ayaw nya ng kung sinu-sino lang ang gumagalaw sa mukha nya. And she's confident on her talent in styling. Hindi nya kailangan ng tulong ng iba.

“Zhai, come out!” She heard her mom again, so Zhai roller her eyes. “Coming out, Mom!” she replied before walking out of her room. Nabungaran nya naman ang kanyang Ina sa tapat ng pinto na magkasalubong ang kilay.

Zhai just smiled awkwardly, before going down first, and right at her back was her mom. They both go straight on their special room, where there dress was stocked.

Nang buksan nya ang pinto, agad na bumungad sa kanya ang kulay itim na Ruffled Embellished Tulli-Panelled Velvet Gown, na gawa pa ata ng sikat na designer na si Alesandra Rich. Hindi napigilan ni Zhai ang mapangiti.

“I bet you liked it.” rinig niyang sambit ng Ina, mula sa kanyang likuran. Mabilis naman niya itong nilingon, habang nakasilay ang ngiti sa kanyang labi. “You really know me well, Mom.” sagot niya, bago agad na nilapitan ang naturang damit.

Her parents know how she loves color Black so much. Ewan ba ni Zhai sa sarili nya pero sobrang nagagandahan sya sa kulay na itim. In arts, black is the absence of all colors, pero hindi niya pa rin mapigilang mahumaling dito.

“This is beautiful, Mom.” puri nya, bago naramdaman ang paghawak ng kanyang Ina sa balikat nya upang lingunin nya ito. “Isuot mo na. Maya maya lang magsisimula na ang party.” dagdag nito, na sinang-ayunan na lang ni Zhai. 

ZHAIRIYA felt nervous upon entering one of their family's clubhouse. Dito kasi idadaos ang 30th birthday ni Joy—na dapat announcement din ng suprise engagement nito—na ngayon ay magiging engagement na nya.

“Let us all welcome, the Agvanzen Family!” rinig niyang pakilala ng host ng event sa pamilya nila, habang naglalakad silang buong pamilya sa red carpet. Naka-angkla ang braso nya sa kaliwang braso ng kanyang ama, at nasa kanan naman nito ang kanyang Ina.

Nauuna sa kanila ang birthday celebrant na si Joy, na halos hindi maipinta ang mukha, at naglalakad sa tabi nito ang ama at ina, pati na din ang lola nila.

Everyone whose inside the venue are clapping their hands for them. Tinitignan ni Zhai ang bawat guests, inaalam kung mayroon ba siya roong mga kakilala or kahit kaibigan man lang—but it turned out wala.

The people continued clapping their hands as Zhairiyah's eyes kept on scanning the people and the area—until one man captured her eyes. Nakasuot ito ng kulay itim na formal suit, habang may hawak hawak na wine glass sa kaliwang kamay nito.

Zhairiyah can't stop her eyes from bulging as she stared on the man's face. No! Nagha-hallucinate lang siya! Wala ang pangit na lalaking iyon dito! No! Why is that man here?

Nang marating na nila ang dulo, malapit sa stage, napilitang alisin ni Zhai ang mata sa lalaki since kukuhanan silang buong pamilya ng litrato. As usual naman, kapag may party lagi silang may picture.

“Okay, tingin lang po kayong lahat sa camera.” rinig niyang anas 'nung camera man, na sinundan ng pagbibilang nito kaya't napilitan siyang ngumiti ng peke. Well, hindi naman mahahalata na peke ang ngiti nya, dahil sa halos lahat ng family pictures, ganoon ang smile nya. 

Bihira lang siya nagkakaroon ng totoong ngiti sa picture, iyon ay kung tuwing pasko at anniversary ng parents nya. Sa ganoong okasyon lang kasi siya totoong sumasaya.

Matapos ang family picture ay umakyat ang pamilya ni Joy sa stage since sila ang highlight ng event na ito. This is Joy's birthday kaya sila ang center of attention.

Zhairiyah started to scan the whole place once again, trying to find if the man she saw earlier was true or she's just imagining. Pero wala na ang lalaki sa kinatatayuan nito kanina, kaya nakahinga sya ng maluwag. Mukhang wala naman ang lalaki.

Zhai took a glass of mojito from the roaming waiter, as she walked towards the garden, to breathe some air. May maliit na water fountain sa center ng garden ng clubhouse, at may nakapalibot ditong bench upang maupuan, at simula bata sya, duon sya laging tumatambay kapag nabo-bored sa party.

She sat on one of the benches, and laid her back on it's backrest. Zhai was holding the mojito on her left hand, while her eyes was hooked on the night sky. There are plenty of stars, and the moon is in a waning gibbous. Medyo maliwanag pa din kahit hindi naman full moon.

Zhairiyah know that her decision about the engagement can either make her happy or not. Depende na lang siguro iyon sa taong ipapakasal sa kanya. She just hoped na sana mabait ang lalaki.

Zhairiyah sit straight when someone pulled the glass of mojito away from her hand. “What the he—akin yan!” agad niyang sambit nang makita ang lalaking pangit na iyon, ang umagaw ng alak niya.

So, she's not really hallucinating at all. Talagang narito ang lalaking pangit!

The man smirked at her, before drinking her mojito. Agad naman naningkit ang mata ni Zhai dahil sa ginawa nito. “You're annoying!” di nya napigilang impit na sigaw, na ikinangisi lang ng lalaki.

“Mojito is really a ladies drink.” anito bago sya tinignan sa mata. “Mahina ang tama.” dagdag nito, bago sapilitang ipinahawak sa kamay nya ang walang lamang kopita, bago nito isinuksok sa magkabilang bulsa ang mga kamay. “So, you're an Agvanzen huh. It's nice to meet you.” cold na wika nito, bago iniwan si Zhai sa garden.