SIMULA kanina pag gising ko ay hindi ko na nakita si Damon. Maging sa almusal ay hindi rin siya sumabay saakin."Are you okay, ma'am?""Uhm, yeah. I'm okay, Trish.""Kanina ko pa kasi napapansin na tila yata hindi ka mapakali diyan." Giit pa niya."Actually, hinahanap ko si Damon. Wala siya pag gising ko kanina."" Huh? Hindi ba nabanggit sa'yo ng mommy niya na maaga siyang umalis kanina?""Hindi eh. Bakit? Saan ba siya pumunta?""He has an urgent meeting with one of their American investor.""Meeting? Ang aga naman yata?" gulat kong tanong kay Trisha."Yeah. Paano ay nagmamadali silang pareho. His investor is going to Japan this morning. Then, according to Sir Damon, we're going back to the Philippines this morning too. That's why, they need to set the meeting, so early in the morning.""Oh, I see. Hmm, bakit kaya hindi niya man lang ako ginising kanina?" bigla ay naging malungkot ang aking tinig."Tss, nagtatampo ka ba?" Ani Trish na sinundan pa ng pagtawa."Hindi ah! Nagulat lang a
HANGGANG sa makabalik na kami ng bahay ay patuloy pa rin sa pangungulit si Damon ng tungkol sa heart problem na tinutukoy ng kanyang ina. Ngunit binaleala ko lamang ito. Naiinis ako sa tuwing naiisip ko na wala talaga siyang pakialam saakin. Sa simpleng bagay man lang ay hindi niya alam na may nasasaktan na siya. Ni-hindi niya man lang naisip na mag-aalala ako sa kanya.Kaya naman matapos kong tulungan si Trisha sa pagbitbit ng mga groceries ay nagmamadali akong nagtungo sa aming silid. Subalit agad rin pala akong sinundan ni Damon."Let's talk!" Aniya nang tuluyan na kaming makapasok sa silid."Mamaya na tayo mag-usap. May gagawin pa ako. Kailangan kong ayusin 'tong mga gamit ko para pagbalik natin bukas ng Pilipinas ay hindi ko na kayo paghihintayin pa ng matagal.""Really? Isang maleta lang naman ang dala mo. So, you don't need to fix that immediately.""Alam mo naman kung gaano ako kakupad kumilos. Ikaw na nga ang may sabi, na palagi na lang kitang ponaghihintay ng matagal." Patul
NASA airport na kami ay hindi man lang ako pinapansin ni Damon. Kaya naman kinalabit ko agad ang kanyang ama na naroon lang nakatayo sa tabi ko."Dad!" halos pabulong na pagtawag ko rito."What is it, Freya?""Ano na naman anhmg nangyayari sa lalaking 'yan? Simula pag gising kanina ay nakasimangot na at hindi ako kinakausap. Okay naman kami kahapon eh."Pagak na natawa ang kanyang ama bago ako sinagot. "Just don't mind him baka may problema lang sa kompanya. Kausapin mo na kang kapag umaliwalas na ang mukha!" natatawang sambit ng kanyang ama.Maya-maya pa ay dumating na ang chopper. Pero instead na tumabi ako kay Damon ay mas pinili ko na lang ang umupo sa tabi ng aking ina. Doon ay mahimbing akong nakatulog hanggang sa tuluyan na kaming makabalik sa Pilipinas."Where here! So, what's your plan, Damon?" malakas na sigaw ni mommy nang makasakay na kami sa kotse. Kung kahapon ay pinayagan nila akong tumabi kay mommy, ngayon naman ay pinilit na nila akong tumabi kay Damon. M
THIS is the first time na matutulog ako sa bagong bahay namin ni Damon.Nakakapanibago at hindi ko alam kung makakatulog nga ba ako rito. Ang lawak ng silid. Ang lawak ng kama at pakiwari ko ay sa oras na pumikit ako ay may tatabi na multo saaking pagtulog.I turned off the aircon bago ako humiga. Kapagkuwa'y binalot ko ng kumot ang buo kong katawan. Ngunit maya-maya lang ay agad rin akong bumangon."Gosh, hindi ko yata kayang matulog sa gan'to kalaking silid." pagkausap ko sa aking sarili.Lumabas ako at pinuntahan ko si Damon sa guestroom."Damon! Open this goddamn door, please!""Tss, matutulog na ako. Bukas mo na lang ako istorbohin. It's already ten o' clock in the evening!" sigaw niya na hindi man lang ako pinagbuksan ng pinto."Open this door! Dito ako matutulog!" sigaw ko rin sa kanya.Maya-maya lang ay naririnig ko na ang kanyang mga yabag na papalapit sa pintuan."What the hell is wrong with you?""I can't sleep in my room! Ang laki ng kuwarto at ng kama! At habang na
PAGKATAPOS ng interview kay Damon ay agad niya akong sinamahan sa bago kong office. "Here's your new office! And on the right side, that is-""Wait! If i'm not mistaken, this is your office, right?""Yeah, but from now on, this is yours, " Chief Executive Officer, Freya A. Fuentebella" Maganda ba pakinggan 'yong apelyido ko?" nakangisi niyang tanong."Are you out of your mind? Waht the hell are you talking about? Paano akong naging CEO? Huh?""Relax! I'm just asking you lang naman kung maganda bang pakinggan 'yong apelyido ko? Come to think of it!" Aniya na bigla pa akong hinawakan sa balikat at bahagya akong hinila papalapit sa kanyang dibdib. "Hmm, sa palagay mo, kaya magandang pakinggan 'yong pangalan mo na may kadugtong na surname ko or mas maganda kung CEO ang idugtong natin sa pangalan mo? Tell me, right away so that I can call an urgent meeting and let's ask the board if they-""Stop, okay? Wala sa deal natin ang gagawin mo akong CEO! Ayoko naman na magmukhang ambisyosa! Tinul
NAIPAKILALA na ako ni Damon bilang Chief Operating Officer kaya naman hindi ko maiwasan ang kabahan. Ibang-iba ang karanasan na ito sa mga naranasan ko sa company ni dad."Next week ay magla-launch ng panibagong brand ng beer ang Royal Corporation. How about us? Baka maunahan nila tayo sa ranking. Remember, last month ay nasa pangalawa sila at may posibilidad na maunahan nila tayo kung wala tayong bagong produkto na mailalabas." Anang isang board of director."Yeah, we need to think at as soon as possible." Pag sang-ayon ng isa pa na halatang matagal na rin sa business industry."Okay. So, I urgently need the proposal of each in everyone here. Maybe tomorrow morning ay may maipakita na kayo para magawan agad natin ng paraan ang pag-launch ng bagong produkto natin." Ani Damon na agad naman'g sinang-ayunan ng lahat.Para akong yelo na tumigas na sa aking kinauupuan. Wala akong masabi at hindi ko alam kung ano nga ba ang pwede kong maging proposal para sa bagong product."Bukas ay bi
PAGKATAPOS akong ihatid ni Trisha sa bahay ay hindi ko inaasahan na tutulungan niya pa ako sa pagluluto at paglilinis."Trish, thanks for today. Kaya ko na 'to. Umuwi ka na para makapagpahinga ka na.""Sure ka? Pwede naman ako mag-stay pa dito. I can help you to cook and-""Hmm, naisip ko na tama ka nga! Kailangan kong asikasuhin ang mga gawaing bahay dahil wala naman akong ibang aasahan kundi ang sarili ko lang.""Whoah! Is that really you, Ma'am Freya?" bulalas niya at kaagad akong hinawakan sa noo at leeg. "Wala ka naman lagnat pero bakit bigla ka na lang nagkaganyan?""How dare you! Wala akong lagnat!" reklamo ko."OMG! Nakaka-proud ka naman Mrs. Fuentebella!" giit pa niya."Umuwi ka na nga! It's already seven in the evening! Tutulungan mo pa ako sa pag gawa ng proposal para sa meeting bukas.""Hmm, mabuti naman at naalala mo. Sa tingin ko, mas mainam kung dito muna ako mag-stay for tonight para mas mabilis natin 'yan magawa!" suggestion niya na agad kong ikinatuwa."Reall
KINABUKASAN ay nagising ako dahil sa malakas na tunog ng alarm ni Trisha.Kaya kahit inaantok pa ako ay napilitan akong bumangon."Ang aga naman ng alarm mo!" reklamo ko."You need to get up early. You're going to cook breakfast at kailangan mo din na plantsahin ang isusuot niyo ni Sir Damon." Sa sinabi ni Trisha ay muli akong nahiga sa kama. "Ang dami ko naman pa lang obligasyon sa buhay!"nakasimangot na sambit ko habang nakatingin ako sa kisame."That's the reality of life!" giit pa niya. "Get up now! Baka mauna pa sa'yo si Sir Damon."Tss! Yes madam! Thank you for reminding me of how difficult to live in this freaking world." Nakairap kong sambit bago ako tuluyan'g bumangon.Maya-maya lang ay bumangon na rin si Trisha. "Kailangan ko na din pa lang umalis. Nasa bahay ang uniform ko.""Huh? You can wash your uniform here. You can also use the dryer." I insist."Oh, thanks, but I badly needed to go home right away. Remember, you told me to move here so, I need to pack up my stuff
MARAMING beses na kumatok sa pinto si Damon ngunit hindi ko man lang ito pinagbuksan. Hindi naman talaga ako nagagalit sa kanya. Hindi ko lang maiwasan ang mainis at masaktan dahil hindi ko lubos akalain na alam pala ni dad na bumalik na ang memorya niya. Muling may kumatok sa pintuan. Ngunit sa pagkakataong iyon ay si Trisha na ang kumakatok. "Freya, open this door, please!" Aniya na mas nilakasan pa ang pagkatok."Tss, oo na, bubuksan ko na!" "Anong nangyari? Ba't nakakulong ka dito sa silid?" gulat na tanong ni Trisha nang tuluyan ng makapasok sa silid namin."Tss, inutusan ka ba ni Damon para kausapin ako?""Huh? Hindi! Kakauwi ko nga lang dito, paano akong uutusan? At saka bakit? May problema na naman ba kayo ni Damon?""Wala.""Wala? Tss, kwento mo 'yan sa patay, baka maniwala." Nakairap niyang sambit. "Kanina ko pa nakita 'yon na kumakatok dito. Ba't 'di mo pinagbubuksan ng pinto?""Naiinis ako sa kanya! Sa kanila ni dad!""Why?" "Dahil alam pala ni dad na bu
PAG GISING ko kinabukasan ay wala na sa tabi ko si Damon. Sinulyapan ko ang aking cellphone. It's already six in the morning kaya naman nagmamadaling lumabas na ako ng silid. For sure ay hindi pa siya nakakaalis ang lalaking 'yon.Pagdating sa may hagdan ay hindi agad ako nakahakbang dahil bigla kong narinig ang tinig ng aking ama.Nagtago ako sa may gilid ng hagdan at pilit kong pinakinggan ang pag-uusap nila ni Damon."So, hindi pa rin niya alam na wala ka ng amnesia?" Ani dad."Hindi pa dad."Nanlaki ang mga mata ko sa aking narinig. Hindi ko akalain na alam pala ni dad ang sikreto ni Damon."Kailan mo balak sabihin kay Freya na wala ka ng amnesia?""Hindi ko pa alam dad. Natatakot ako na baka pag nalaman niyang wala na akong amnesia ay umalis na naman siya dito sa bahay.""Sabagay. Hmm, kaya lang naman siya napilitan na bumalik dito ay dahil nga sa nagka-amnesia ka." Pag sang-ayon naman ni dad."Exactly, dad! Kaya minsan naisip ko rin na, sana hindi na lang bumalik
HINDI ko inaasahan na sasamahan ako ni Damon sa panonood ng movie."Are you sure? You want to come with me?""Yeah.""Tss, mas okay pala kapag may amnesia ka. Nagiging mapagbigay ka. Siya nga pala paano mo naisip na bumili ng ticket at-""Huwag na natin pag-usapan 'yon. Ang mahalaga nakabili na ako ng ticket and here we are, we're about to enter in the cinema.""Hmm, sabagay. Pero hindi ko lang talaga maiwasan ang mapaisip. Ba't biglang bumait ka at bakit-""Manonood ba tayo o magkukwentuhan na lang?" sarkastiko niyang wika."Tss, biglang nagsungit!" nakairap kong tugon."Sandali! Paano kang makakapasok sa loob? Isa lang naman nag ipinakita mo sa'kin kanina na ticket.""I bought two tickets!""Whoah!" bulalas ko. Akmang yayakap ako sa kanyang braso dahil sa labis na tuwa ngunit nagulat ako nang hilahin niya ako palapit sa kanyang dibdib at nasubsob pa nga do'n ang aking mukha. "Hoy, dahan-dahan naman! Buntis ako oh!" reklamo ko ngunit nagulat ako sa biglang pag sigaw ni
KINABUKASAN ay nagulat ako dahil ang himbing pa rin ng tulog ni Damon habang nakahiga saaking tabi. I was about to get up para sana kunin ang aking cellphone upang alamin ang oras. Ngunit hindi ko magawa dahil nakayakap siya sa kanang braso ko."Gosh! What happened to this man? Sinadya niyang alisin ang unan na nakaharang sa pagitan namin para lang yakapin ang braso ko." pagkausap ko sa akong sarili.Dahan-dahan ay sinubukan kong alisin ang kanyang braso. Ngunit namilog pa ang aking mga mata nang bigla na lang siyang magsalita. "Stay.""So, you're awake? Bakit hindi ka pa bumabangon? Don't tell me na wala kang balak na pumunta ng office?""May mahalaga akong pupuntahan today kaya't hindi muna ako pupunta do'n. Nando'n naman ang mga ama natin kaya't wala kang dapat na ipag-alala.""Bukod ba sa kompanya, may mas mahalaga pa sa'yo na ibang bagay?" I curiously asked."Yeah, there is.""Huh? Then, what is it?""Tss, i'm still sleepy. Stop asking me that kind of nonsense question!""N
EKSAKTONG pagdating namin sa bahay ay saka naman bumuhos ang malakas na ulan."See? Kung nagtagal pa tayo do'n ay baka-""Enough, okay? Huwag mo na akong pagalitan. Magulo na nga ang isip ko eh." Reklamo ko dahilan upang mapilitan siyang manahimik."Mabuti naman at nakauwi na kayo. Kumusta? Nakausap niyo ba si Fatima?" Ani Mommy Diana na agad kaming nilapitan."Si Freya na lang ang tanungin mo mom. Akyat na ako. May mga kailangan pa akong asikasuhin na mga documents."Ani Damon na labis ang pagkainis saakin."What happened?" kaagad na tanong ni mom nang kami na lang ang maiwan sa sala."Nothing.""Huh? What do you mean?""Nothing happened. Dahil hindi naman ako kinausap ni mom. Ni-hindi niya man lang ako pinagbuksan ng pinto.""OMG! Kinaya niya 'yon? As in natiis ka niya na huwag papasukin sa bahay niyo?""Yes mom! As I told you, kakaiba ang mom ko. Mas matigas pa ang puso niya sa bato.""Gosh, I can't imagine how she-""It's okay, mom." walang emosyon na tugon ko.Kapagkuwa'y bi
KINABUKASAN ay maaga akong gumising. Balak kong puntahan si mom para sana suyuin at paulit-ulit na humingi ng tawad sa kanya.Maingat akong bumangon para lang huwag magising si Damon. Linggo ngayon kaya't mahimbing pa rin itong natutulog.I go downstairs para sana magtimpla na lang ng gatas bago umalis ng bahay. Ngunit nagulat ako nang maabutan ko si Mommy Diana na nakaupo sa couch sa living room."Ba't ang aga mong bumangon?" sita niya saakin. "Namumugto pa 'yang mga mata mo at halatang kulang ka pa sa tulog.""Uhm, may pupuntahan ako mom, kaya-""Saan? Sinong kasama mo?" latulou niyang usisa."Sa bahay mom. Ako lang mag-isa ang pupunta.""No!""Huh? But why mom?""Delikadong bumyahe ng mag-isa lalo pa't ganyan ang sitwasyon mo. Look, malaki na ang tiyan mo. Mahihirapan kang sumakay kung wala kang sariling sasakyan.""Mom, I can handle myself. Ang daming buntis diyan na mas malaki pa ang tiyan kaysa saakin at kinakaya naman nila ang bumiyahe sa araw-araw.""Tss, alam ko na
"MOM, i'm sorry." humikbing sambit ko habang hawak ko ang kamay ng aking ina."Sorry? Gano'n na lang 'yon? Pinagmukha mo akong tanga, Freya! Ako ang ina mo, pero sa kanya ka kumampi? Wala na ba talaga akong halaga sa'yo?" puno ng hinanakit sa tinig ni mom at pilit na inalis ang kamay ko."I love you both mom, kaya nagawa ko 'yon. Ayokong-""Liar! Kung mahal mo ako bilang ina mo, hindi mo ako susuwayin. Dahil alam mo naman sa sarili mo na ginagawa ko 'to para maging ligtas ka...kayo ng magiging mga anak mo. But, look what you did...you betrayed your own mother.""Sorry mom. Hindi na ba magbabago ang isip mo? Bakit hindi mo na lang patawarin si Mommy Diana para-""Simula sa araw na 'to ay kalimutan mo ng ako ang ina mo. Tutal mas pinili mo naman si Diana over me, di'ba?" "Mom please! Huwag naman ganyan! Wala akong pinipili or kinakampihan!""Whatever, Freya! Bahala ka na sa buhay mo!" singhal niya saakin bago dinampot ang kanyang handbag at walang lingon likod na lumabas ng b
PAG GISING ko kinabukasan ay wala na naman sa tabi ko si Damon. I'm sure he's actually preparing for work kaya naman nagmadali akong lumabas ng silid.Dumiretso ako sa dining area ngunit wala rin siya do'n."Hmm, looking for Damon?" that's Trisha's voice coming from behind."Yeah. Have you seen him?""Well, maaga siyang umalis dahil kailangan niya pang kunin ang kanyang kotse.""Oh, I see.""Na-miss mo naman agad." Panunudyo niya."Hindi ah. Natanong ko lang dahil pag gising ko ay wala na siya sa tabi ko at -""Tss, magdamag na nga na magkatabi, hindi pa rin mapakali kinabukasan!" giit pa niya. "Bakit, hindi ba sulit 'yong yakap at halik niya sa'yo kagabi?""Gosh, will you please shut up! For your information, walang nagaganap na yakap at halik every night. Dahil dalawang malaking unan ang nakaharang sa pagitan namin.""Huh? Seriously?""Yes!" naiinis na sagot ko na sinundan ko pa ng pagtaas ng aking kilay."Wait! Alam ba ng mom ni Damon ang tungkol dito?""Ofcourse not! P
GABI na ay hindi pa rin dumarating si Damon. Maging sina Trisha ay wala pa din. Kailangan kong makausap ngayon si Damon para makahingi ako ng tawad sa inasal ko kagabi. I realized lately na masyado akong nagpadala sa aking emosyon kaya't kung anu-ano ang mga nasabi ko sa kanya at palagi kong nakakalimutan that he has a temporary amnesia."What's wrong? What is that sad look in your face, honey?""Uhm, nothing mom. Nag-aalala lang ako kina Damon at Trisha. It's almost eight in the evening and they're not home yet.""Ako nga rin eh. Hmm, did you try to call them?""Yeah, but they both not picking up their phone.""Oh my god! How about his driver? Please Freya, try to contact him baka may alam siya kung nasaan ang dalawa.""Okay mom. Tinawagan ko ang driver at nakakagulat na pati siya ay hindi rin makontak.""What now? Don't tell me that he's not picking up as well?""Not really, mom.""Gosh! How about Ernest?""I will call him, mom."I called Ernest and i'm glad that he suddenly