CHAPTER 34AGAD na lumabas ng kaniyang kotse si Charlaine. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na nawalan ng isang bilyon ang kaniyang kompanya. “Good morning, ma’am!” bati sa kaniya ng guwardiya. Tumango lang siya dito. Ang nasa isip niya ay kung paano niya bibigyan ng sulosyon ang problema niya ngayon. Maraming bumati sa kaniya. Nang nasa harapan na siya ng elevator ay napahinto siya sa pagpindot sana. “Ma’am,” tawag sa kaniya sa kaniyang sekretary. “Kris, akala ko nasa meeting room ka na,” sabi niya dito. “Medyo ma-traffic po, eh. Mabuti na lang po ay nakita po kita agad,” imporma nito. “Bakit?” kitang-kita niya kasi ang pagmamadali nito na para bang may kung anong hindi magandang mangyayari. “These are the reports, ma’am. Kailangan po ninyong malaman na parang may nagnakaw ng inyong pera. At pinaghihinalaan ko na isa iyon sa mga investor mo,” paliwanag nito. Napaisip si
CHAPTER 34.2 Isa-isa nang binigyan ni Kris ang mga ito. Sampu ang kaniyang mg investor. Mga bigating investor na kayang gawin ang magnakaw sa kaniyang kompanya nang walang nakakaalam. Kaya ang lahat nang ito ay suspek niya at mag-iimbestiga siya. “Meeting is adjourned!” imporma niya sa lahat. Iniwan niya ang mga ito dahil naiinis siya sa mga nakikitang mukha ng mga investor niya. Para bang mimaliit ng mga ito ang kaniyang kakahayan lalo pa ay siya lamang ang nag-iisang babae. Kaya tiyak talaga siyang isa sa mga iyon ang nagnakaw. “Kris, mamayang hapon ay ipatawag mo ang lahat nang empleyado ng building na ito. Sa meeting room pa rin,” paliwanag niya. “Yes, ma’am. But here is my minutes, ma’am,” Inilahad nito sa kaniyang harapan ang isang maliit na notebook. Para na akong isang investigator nito! Saad niya sa kaniyang sarili. Pero gagawin niya iyon para sa kaniyang pinakamahal na kompanya. D
CHAPTER 35WALANG IBANG iniisip si Charlaine kundi ang maramdaman niya ang katawan ni David. Ito ang gusto niya sa kaniyang asawa. Ito ang dahilan kung bakit mas pinili niyang ipaglaban ang sarili para makalaya lamang kay Harris. “Oooh,” ungol ni Charlaine nang maramdaman na niyang pumasok ang ari ni David sa kaniyang pagkababae. Nasa loob sila ng banyo ng kaniyang sariling opisina. “I will not stop until your body colapse,” banta ni David. Sa loob ng maraming taon, kung ano-ano na ang kanilang ginagawa para lamang mapasaya ang mga sarili. At kailanman ay hindi siya magsasawa dahil mahal na mahal niya si David. “Paano kung ikaw ang mag-colapse sa ating dalawa, David?” May paghahamon sa kaniyang boses. Mahinang tumawa si David sa kaniyang balikat. Nasa likuran niya ito habang siya ay nahawak sa semento at nakataas ng bahagya ang hita para mabilis lamang ma-access ni David ang kaniyang pagkababae. “Hi
Chapter 35.2“SWEETHEART, malalim yata iyang iniisip mo dahil bigla ka na lamang napatitig sa sahig.” Nabalik si Charlaine sa tamang wisyo. Napansin niyang nakaluhod pa rin si David. “Fuck me now, David. Fuck me harder. All you want!” malaswang utos niya dito. Kumagat sa labi si David. Inayos nito ang sarili. Humarap ito sa kaniya. Hinalikan siya nito. Marahas ang kaniyang halikan. Kinagat ni David ang labi ni Charlaine. Kapagkuwan din ay naglaban ang kaniyang mga dila. Nagpalitan sila ng laway. “Ang laswang natin!” natatawang samibit ni Charlaine nang matapos silang maghalikan. Nilaro ni David ang kaniyang dalawang dibdib. “You want more?” tanong ni David. Ngumiti siya. Sa totoo lamang ay hindi pa siya na-satisfy. “I want more, David. Just fuck me harder!” Hinila siya ni David. Umupo ito sa sahig. “Diyan tayo?” Tumango lamang si David. “Malinis naman itong tiles.”
CHAPTER 36“MUNTIK ko nang nakalimutan na nasa opisina pala tayo, sweetheart.” Agad silang tumayo kahit hindi pa talaga sil tapos sa kanilang pagtatalik. Gusto pa ni Charlaine ang nangyayari sa kanilang dalawa. “May bisita ka ba ngayon?” tanong naman ni David. Napangisi si Charlaine. “Wala naman. Ako na muna ang lalabas at titingna ko kung si Kris ba iyon. Na-lock ko naman kasi ang pintuan kanina.” “Go ahead,” utas ni David. Kahit nakahubad siya ay agad siyang umalis. Ilang sandali pa ay wala namna siyang nakitang kahit na anong anino ng tao. Inilibot niya ang kaniyang paningin. Dumako ang kaniyangp paningin sa isang maliit na lamesa. “Buwisit!” singhal niya nang mapagtanto na ang alagang pusa ni Kris lang pala ang gumagawa ng ingay. Nabasag nito ang isang maliit na vase. “David, lumabas ka na diyan. Pusa lang pala.” Nasasayangan si Charlaine. Ngunit nang makalabas na si Davi
CHAPTER 36.2 Habang gumagalaw pa rin si David ay hinalikan na lamang niya ito. Naglaban sila. Sandali pa ay naramdaman niya ang init ng likido ni David. Akala niya ay titigil ito pero nagpatuloy lamang si David habang umaagos pa rin ang likido nito sa kaniya. “Ang dulas mo na!” natatawang sabi ni David. Tumawa na rin si Charlaine lalo pa at mas lumakas ang tunog na nanggagaling sa banggan ng kaniyang mga ari. Naipikit na lamang niya ang kaniyang mga mata at patuloy na nilalasap ang ligayang si David lamang ang tanging makapagbibigay sa kaniya. “Let’s do some new one again,” muling pagsasalita nito. Akala ni Charlaine na pababain siya nito pero nagpatuloy ang galaw ni David habang nakatunton nila ang mahabang sofa. Hindi pa rin nagkahiwalay ang kanilang mga ari. Hanggang sa nailagay siya ng maayos ni David ay doon na ito tumayo. “Dumapa ka,” utos nito. Agad niyang sinunod si David. Kapag ito ang mag-
CHAPTER 37TATLONG araw na ang nakalipas ay hindi pa rin nalutas ni Charlaine ang kaniyang problema. Sa loob ng tatlong araw ay hindi rin siya makatulog ng maayos. Iyon lamang ang kaniyang inaalala dahil hindi pa niya nalaman kung sino ang suspek sa kumuha ng malaking halaga. At isa pa, may nalaman siyang hindi niya alam kung totoo ba iyon. Ngayon, nag-iisa lamang si Charlaine sa kaniyang kuwarto dahil hindi pa tapos si David sa trabaho nito. Inaalala niya ang tungkol sa kaniyang asawa. “David, bakit hindi mo ito sinasabi sa akin? Bakit ako pa mismo ang unang nakaalam ng tungkol niyon. Akala ko ay alam ko na talaga ang buong pagkatao mo.”She thought of him as normal as he was. Hindi pala dahil hanggang ngayon. Hindi niya alam kung dapat ba niyang komprotahin ang kaniyang asawa.“David, you are such a lier!” Sa loob ng mahabang taon, marami pa pala siyang malaman tungkol kay David. Everything was a huge lie. Napabuntonghininga na lamang siya. Napatitig sa kisame. Hangg
Chapter 37.2Kinatitigan naman niya ang asawa. Kitang-kita niya ang kalungkutan sa mukha nito. Ayaw niyang makita na naawa ito sa kaniya dahil gusto niyang maging masaya lamang sila.“Kaya ko na ito, sweetheart. Kunting tiis na lang. I am working on this problem,” paliwanag pa niya. Puno ng pursigido ang kaniyang boses.“Basta kung handa ka nang humingi ng tulong sa ‘kin, nandito lang ako sa tabi mo,” malungkot nitong sabi. “Sweetheart, huwag mong isipin na hindi kita pinagkatiwalaan, ha? Ayaw ko lang talaga na ma-stress ka rin sa problema ko dahil gusto ko na ako lang muna ang gagapang sa problema. I want to learn. This is my training ground. Alam ko kasi na marami pa akong dapat na malaman,” mahabang paliwanag niya.Tumango sa kaniya si David. Wala naman siyang nakitang problema. Ngunit naalala na naman niya ang nalaman tungkol dito. Ang tinago nito sa kaniya. Hindi niya akalain na kaya palang itago iyon ni David sa kaniya. Sa puntong iyon, gusto niyang itanong ang bagay n
CHAPTER 60.2 “Akala ko hindi mo kayang layuan ang asyendang ito. Pero hindi, kailangan mong sundin ang pangarap mo. Nandito naman sina Mang Ben at aling Mercy. At kapag naging maganda na ang takbo ng buhay ko ay nais kong dito na ako tumira.” Narinig niya ang pagbuntonghininga ni Jacob. “Nasabi ko lang iyon noon kasi hindi pa ako handa. Ngunit ngayon sa tingin ko ay kailangan kong mangarap pa nghusto ay sa tingin ko naman ay makakaya ko.” “Proud ko sa ‘yo, Jacob. Kahit marami ka nang natumgapayan sa buhay ay nangangarap ka pa rin.” Biglang umiba ang tono ng kaniyang boses kaya napansin iyon ni Jacob. “Hindi ka ba talaga masaya sa buhay mo ngayon?” tanong ni Jacob. Siya naman ang napabuntonghininga ulit. “Naging rollercoaster na kasi ang buhay ko. Hindi ko na alam kung anong gagawin. Gusto ko na lamang na mag-teleport.” Dahil sa kaniyang sinabi ay natawa si Jacob. “Di ba sinabi ko na sa ‘yo na kausapi
Chapter 60 NAGISING si Charlaine na mas maaga pa kaysa kay Jaocb. Lumabas muna siya ng mansyon. Pumunta siya sa isang field na sobrang lawak at makikita ang dagat at ang unti-unting pagsikat ng araw. “Ang ganda talaga dito,” bulong niya sa sarili. Nilanghap ni Charlaine ang sariling hangin na biglang humampas sa kaniyang katawan. Ilang minuto niyang ini-enjoy ang kagandahan ng tanawin. Ilang minuto rin ay narinig niya ang kaniyang cell phone na biglang tumunog. Nang makita niya kung sino ang nag-text ay agad niya itong binasa. “I’m not lying to you, Charlaine. If you would believe me, David was just playing around. Meet me at the Horizontal Park.” Akala ni Charlaine na matatakasan na niya ang problemang pilit niyang binabaon sa limot. Napabuntonghininga siya. She slowly looked at the sunset. Charlaine could appreciate its beauty. Ngunit kahit anong gawin niya ay hindi na mawala sa kaniyang damdamin ang kaba.
CHAPTER 59SHE FOUND herself staring at the stars in the night. Maraming iniisip si Charlaine. “Hindi pa rin ba kayo bati ng asawa mo?” Napalingon siya sa biglang nagsalita sa kaniyang likuran. Nasa rooftop sila. May rooftop kasi ang mansyon. Ayaw sanang sagutin ni Charlaine ang tanong ni Jacob dahil gusto niya talagang makalimot sa mga iyon. “Hanggang hindi magiging maayos ang tungkol sa pera at mga bagay na kailangan niyang sabihin ay hindi magiging maayos ang lahat,” tugon niya kapagkuwan. Narinig niya ang pagbuntonhininga ni Jacob. “Na-realize ko na mali pala talaga ako sa mga bagay na naiisip ko. Mali ang nangyari sa atin, Charlaine. Sana mapatawad mo ako sa mga nagawa ko noon.” It was out of nowhere. “Pinatawad na kita, Jacob. Nasabi ko na rin sa ‘yo ang mga dapat kong sabihin. We could not be. Alam mo na iyon.” Nilingon niya ito habang tama lang ang ekspresyon sa kaniyang mukha.
CHAPTER 58.2 “Malalaki ang mga isda diyan. Ilan ba ang mauubos mo?” masayang tanong ni Jacob. Huminto na si Charlaine nang nasa harapan na sila ng kubo. “Lima po,” sagot ni Yuhan sa tanong ni Jacob. “Ikaw na lang ang kumuha ng mga gamit Jacob,” utos ni Charlaine. Tumango lamang ito sa kaniya. Agad itong pumasok ng kubo. Lumapit naman siya sa kaniyang anak. “Nag-enjoy ka ba dito?” tanong niya. Ngumiti si Yuhan at tumingin sa kaniya. Kitang-kita niya ang sensiro na kasiyahan sa mukha nito. “Yes, mommy. Sayang lamang po talaga na hindi po kasama si daddy dito,” paliwanag nito. Napahawak siya sa kaniyang noo. Hindi niya alam kung tama ba itong naiisip niyang sasabihin sa kaniyang anak. “Yuhan,” sambit niya. “Hindi alam ng daddy mo ang asyendang ito. And I don’t want him to know it. Can you keep it a secret between us?” Dahil sa kaniyang sinabi ay ti
CHAPTER 58 HAPON na nang magising si Charlaine. “Yuhan?” Nabulabog siya nang wala siyang makapa na katabi sa kama. Kaay mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto. Nadatnan niya si Aling Mercy. “Nakita niyo po ba si Yuhan?” nag-alala niyang tanong. Ngumiti si Aling Mercy na naging dahilan para kumalma si Charlaine. “Nasa labas. Sinama siya ni Jacob sa fish pond. Nagising kasi ang bata,” paliwanag nito. “Sige po. Pupuntahan ko po muna sila. Babalik din po kami dito,” paalam niya. Tumango lang si Aling Mercy. Siya naman ay agad na lumabas ng mansyon. Pinuntahan niya ang fish pond. Habang tinungo niya ang lugar na iyon ay bumalik sa kaniyang alaala ang ginawa nila ni Jacob sa fish pond. Nang makita na niya ang dalawa ay natigilan siya. “Mom!” tawag sa kaniya ni Yuhan nang makita siya nitong nakatayo sa may hindi kalayuan. Ngumiti siya at kumaway din. Natigilan naman si Charlaine nang kumaway na rin si Jacob. Sa kaniyang nakikita, mas nakikita pa niyang bag
CHAPTER 57INAKALA ni Charlaine na aabutin pa ng maraming taon bago siya muling makabalik sa kaniyang asyenda. Ngunit hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ang asyenda. At ngayon, nasa harapan na niya ito. “Mom, ano pong gagawin natin dito?” tanong ni Yuhan. Nakadungaw ito sa malaking pintuan ng gate. Magkahalo ang emosayong naramdaman ni Charlaine dahil sa dahilan ng kanilang pagpunta dito. “Dito muna tayo for the rest of the day,” paliwanag niyang hindi alam kung hanggang kailan ang sinabi niyang the rest of the day. “Maganda po ba dito?” tanong ulit nito. Isa sa kaya niyang ipagmalaki ay ang kagandahan talaga ng kaniyang asyenda. Lumingon siya sa kaniyang anak. “Sobrang ganda nito anak. Actually, pagmamay-ari ito ng mommy. And in the future, ikaw na rin ang magmamay-ari nito.” Masaya si Charlaine habang sinabi niya iyon. Humigpit ang paghawak ni Yuhan sa kaniyang kamay. “Talaga po?”
CHAPTER 56.2 “I wondered kung hanggang kailan ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Isang linggo na ang lumipas at para bang hindi namin kalala ang isa’t isa.” Gusto man niyang sabihin ang lahat katulad ng gabi-gabi ay magkatabi sila ngunit sa kabilang direksyon nakabaling si David at ganoon din siya. Sa umaga naman ay maagang nagigising si David. At kung magkasalubong man silang dalawa ay nag-iiwasan. “Wala ka po bang balik makipag-usap na lamang po sa kaniya?” tanong nito na nagpupunas ng luha. “Hindi ko pa kasi kaya. David was making this thing so difficult. Akala ko ay magiging okay ang lahat pero mas lalo lamang naging malaking problema,” paliwanag niyang hindi maintindihan ang sariling naramdaman dahil talagang nagagali, tatakot, at naiinis na siya. “Baka po space lang po ang kailangan ninyong dalawa. O pag-uusap. Hindi naman po kasi bago ang ganiyang sitwasyon sa mag-asawa,” paliwanag nito. Tama naman si M
CHAPTER 56ISANG linggo na ang lumipas ng kaybilis. Sa loob ng isang linggo ay normal lamang na araw ngunit sadyang nakakapanibago lamang dahil maraming nagbago. Isa naroon kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin maganda ang ugnayan nilang dalawa ni David. Walang usad sa mga problema ni Charlaine. Dahil nasa kusina naman siya habang maraming iniisip ay biglang dumating si Mia. “Ma’am, may tumawag po sa telepono.” Tumango lamang siya dito. Ini-expect na niya ang tawag na iyon. “Hello,” bungad niya nang nasa kamay na niya ang telepono. “Mrs. Jerkins. Wala na kaming hihintayin pa. We gonna cancel all our invests to your company,” diretsong sabi ni Mr. Chang. Naipikit ni Charlaine ang kaniyang mga mata. She really expeted that news. Ilang araw na rin kasi na sinabi niya sa mga ito na kailangan na niyang tapusin ang lahat. Bumagsak ang kaniyang kompanya. “I understand, Mr. Chang.” Iyon lamang ang kaniyang sagot.
CHAPTER 55AGAD na kumunot ang noo ni Charlaine nang marinig niya iyon. Wala sa isip niya na masasabi ni Yuhan ang tungkol doon. “Are you saying the truth, darling?” tanong naman niyang hindi makapaniwala. Ngunit hindi na sumagot si Yuhan. Napabuntonghiningan na lamang siya. Humalik si Charlaine sa ulo ng anak. “We will go with you, Yuhan. Don’t worry,” mahinhin niyang sabi. Muli siyang napabuntonghininga. Iniwan muna niya si Yuhan. Pumasok siya ulit sa kanilang kuwarto. Naiwan pala niya ang kaniyang cell phone. Ngunot nang nasa kuwarto na siya, nadatnan niya si David na hawak ang kaniyang cell phone. “May kailangan ka bang tingnan?” malambing niyang sabi. But David looked at her with suspection. Wala sa kaniyang isip kung ano man ang gusto nitong ipahiwatig. Pero... biglang kumabog ang kaniyang dibdib. “M-May hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong ni David na talagang halata na may gustong itanong s