"ANG mahalaga ay uuwi na siya." Sagot ni Mabel na kinuha sa kamay nang asawa ang dala nitong brown attache case.
Naupo si Francine sa isang sofa na katapat nang kinauupuan nang ama.
"Kung gusto mo po dad, bukas sunduin natin si Franki." Sabad ni Francine.
Panabay na napatingin ang mag-asawa sa dalaga.
"Bakit? Alam mo ba kung saan natin makikita ang kapatid mo?" tanong ni Frederico.
"Yes, dad," pag- amin ni Francine. "Magkasama sila ni Argel Montero sa iisang bahay."
"Ano?!" Biglang tayo sa kinauupuan niya si Frederico. Nakamata lang naman dito ang asawang si Mabel. "Anong ibig mo sabihin? nagtanan ang dalawa?"
"Hindi naman sa ganoon dad." Agad na paliwanag ni Francine. "Noong una ko siyang makita sa bahay ni Argel Montero ang akala ko nagsasama silang dalawa, pero dahil sa ayos nang kasuotan ni Franki mukhang namasukan siya bilang kasambahay nang binata."
"Kasambahay?!" Ulit nang mag - asawa.
"Namasukan bilang kasambahay ang kapa
PINAGMASDAN ni Argel ang kababata. Nakasuot lang ito nang white tube at black shorts na sobrang iksi. Ang seksi nitong tignan sa suot kaya hindi niya maiwasan na iiwas ang paningin dito.Biglang rumihestro sa kanyang balintataw ang magandang mukha nang kanyang nobya, na para bang umaapoy sa galit ang mga mata na nakatingin sa kanya."Kanina lang," sagot ni Steffie. "I'm with my friend pero nasa kuwarto siya nauna nang matulog. Ikaw, kailan ka pa dito?"Ipinamulsa ni Argel ang mga kamay. "kanina lang din,""Talaga? what a funny coincidence!" turan ni Steffie na sinabayan nang mahinang tawa. "Are you with your maid? Or, should i say girlfriend?"Pinagmasdan ni Argel ang mukha ng dalaga. Bakas dito ang tila paglungkot nang mukha nito. Alam niya ang dahilan, dahil hindi pa din nito matanggap na nobya na niya si Fancy."Im alone," sagot niya. "Naparito lang ako para makita nang personal ang mga report ng mga tauhan ko dito sa resort.""Arge
NAG NGINGIT-NGIT ang kalooban na napasulyap sa nakasarang pinto si Steffie. Hindi siya lasing, kaya parang gusto niya mapahiya sa kanyang sarili sa pang babalewala sa kanya nang binata. Hinalikan na nga niya ito sa labi pero parang mas matigas pa ito sa kahoy na hindi man lang nagawang gumanti sa halik niya.Dati - rati kapag hinahalikan niya ang binata sa pisngi, madalas na natitigilan ito at napapalunok pa nang sariling laway. Pero ngayon, parang wala na itong epekto dito. At iisang tao lang ang sinisisi niya, iyon ay walang iba kundi ang tsimay na nobya nito."Kainis!" Inis na dinampot ni Steffie ang isang unan at ibinato iyon sa pinto na biglang bumukas, kaya tumama iyon sa tapat nang dibdib nang nagulat na si Devon."Hey! bakit parang saakin ka yata galit." Sita dito ni Devon. Isinara nito ang pinto at lumapit sa kama kung saan nakaupo ang kaibigan na gusot ang mukha."Im sorry, hindi ko naman akalain na bigla kang papasok nang kuwarto." Sagot ni Ste
"HINDI pa ba malinaw sa'yo, na niloloko ka lang ni Argel? Pagmasdan mo muli ang mga larawan, hindi pa ba 'yan sapat na dahilan para matauhan ka?!" Nanlilisik ang mata nitong sabi.Nag flash back sa kanyang balintataw ang masasayang araw na mag kasama sila nang nobyo. Ang mga salitang mahal kita na paulit-ulit nitong sinasabi sa kanya. Mga maiinit na yakap at mga halik na kanilang pinagsaluhan. Ibig lang sabihin, balewala lang pala ang lahat nang mga iyon sa binata. Dahil mag pahanggang ngayon, si Steffie pa rin pala ang mahal nito. Ang babaeng unang minahal nito na hindi naman lingid sa kanyang kaalaman.Buong akala niya, nawala na sa puso nang binata ang pagmamahal nito para kay Steffie, iyon pala lahat nang mga paglalambing nito sa kanya at mga salitang mahal kita ay hindi totoo. Dahil ang totoo, ginamit lang siya nitong rebound girl para saglit na makalimot sa pagkabigo nito kay Steffie.Naramdaman niya ang pag uunahan ng mga luha sa kanyang mga mata, ramdam niy
SAMANTALANG si Steffie naman ay umuusok ang mga butas ng ilong dahil sa galit. Sapo pa din nito ang magkabilang pisngi na sinampal ni Franki. Gaganti sana ito kay Franki, pero mabilis na iniharang ni Francine ang katawan sa harap nito."Hep! hep! subukan mo na muling saktan ang kapatid ko." Pigil ni Francine dito.Ibinaba ni Steffie ang isang kamay na isasampal sana kay Franki. Matalim ang tingin na ipinukol iyon kay Francine."Kapatid mo ang tsimay na 'yan?!""Hindi lang kapatid, kadugo ko siya." Sagot ni Francine. "Nagulat ka ba?""Hindi," nang-uuyam na sagot ni Steffie. "Wala akong pakialam kung magkapatid kayo. Umalis na kayo dito, bago pa ako tumawag nang pulis para ipadampot kayo."Mabilis naman na pumasok nang bahay si Franki at kinuha ang kanyang maleta na nakahanda na kahapon pa, para sana sa pag-uwi niya bukas sa bahay nila. Hindi niya maiwasan titigan ang kama na kung saan una niyang ipinaubaya ang sarili niya kay Argel.Hindi na
"ATE balikan natin sina dad, baka kung anong gawin niya kay Argel." May pag-aalalang turan ni Franki sa kapatid. Pilit na binubuksan ni Franki ang pinto ng kotse pero naka locked iyon."Dito na lang tayo," sagot ni Francine. "Naandoon naman si mom, mamaya lang palabas na ang mga 'yon.""Bakit naman ganoon na lang ang galit ni dad, kay Argel?" Tanong niya pero ang mga mata nasa labas ng bintana. Tanaw niya ang kanilang ina na mahigpit na nakayakap sa mukhang galit nilang ama. Narinig niya ang marahas na pagbuntong-hininga ng kapatid."Tingin mo ba, nakakatuwa ang ginawa mo?"Hindi siya nakaimik."Iniisip ni dad na nagsasama kayo bilang mag-asawa ng Argel Montero na 'yon."Ang bilis nang sulyap niya dito. "Hindi kami nagsasama bilang mag-asawa ni Argel. Namasukan ako bilang kasambahay niya.""Namasukan ka na kasambahay," ulit nito sa sinabi niya. "Pero nakipag relasyon ka. Ano sa tingin mo ang iisipin ng mga tao kapag nalaman nilang magk
HINDI man lang siya binigyan nang kaunting oras ng nobya para makapag paliwanag. Kung tutuusin, may karapatan din siyang mag tampo dito dahil napakadami nitong inilihim sa kanya. Kung nalaman lang niya ng mas maaga, na ito pala ang babae sa likod ng arrange marriage niya, e 'di sana natuloy na ang kasal na iyon. Hindi na sana umabot sa ganitong sitwasyon.Humakbang si Argel papunta sa kusina.Parang nag flash back sa kanyang paningin ang mga masasayang araw na mag kasama sila ng nobya. Ang pagtuturo nito sa kanya kung paano mag bake ng cupcake at cookies na nauwi sa pag papahiran ng harina sa kanilang mga mukha.Umalis siya nang kusina. Nababaliw na yata siya, dahil kahit saan sulok ng bahay niya mapadako ang kanyang paningin, ay nakikita niya ang maganda at masayang mukha ng dalaga. Umakyat siya ng hagdan at tinungo ang kuwarto ng dalaga, 'yong pakiramdam na pagbukas niya ng pinto ay makikita niya ang nobya na nakaupo sa kama at hinihintay siya.Mabigat ang
ILANG araw nang sumasakit ang kanyang mga nipples na hindi naman niya binigyan pansin.Bumaba si Franki ng kama, lumapit siya sa tokador at binuksan ang drawer para mag hanap ng gamot na maiinom para mawala ang sakit nang puson niya. Hindi naman siya nabigo. Kinuha niya ang nag-iisang gamot na nakita niya at binuksan iyon.KASALUKUYAN na nasa beranda ang mag ama na Armando at Argel.Panay ang pagmamakaawa ni Argel sa kanyang ama na tulungan siya nito na makausap ang magulang nang nobya. Sermon ang inabot niya dito na pinalagpas niya lang sa kanyang magkabilang tainga."Pinasok mo ang gulo na iyan kaya matuto kang lumabas!" Sabi pa nito sa kanya sa mataas na tono ng boses."Please dad, help me. Mahal na mahal ko ang girlfriend ko.""Nakakahiya ang ginawa mo, hindi mo ba 'yon alam?""Dad, hindi ko naman alam na ang girlfriend ko at Franki Avella na anak ni Mr. Avella ay iisa. Please dad, tulungan mo na ako na makausap ang pami
"HINDI ka pa nakontento, pati anak ko isinali mo pa sa mga babaeng laruan mo." Dagdag ni Frederico sa sinabi niya."Si Fancy lang po ang girlfriend ko," magalang na sagot ni Argel."Franki ang pangalan ng anak ko at hindi Fancy." Pagtatama ni Frederico."Sir, maniwala naman po kayo saakin. Kaya nga po kami nandito para linawin ang lahat. Mahal ko po ang anak ninyo. Katunayan nga po, usapan namin na pagbalik ko galing baguio, pupunta kami dito sa bahay ninyo para pormal na ipakilala bilang nobyo niya.""Pero mali pa din ang ginawa mo. Hindi mo man lang kami ni-respeto bilang magulang niya. Para na din kayong mag-asawa na nakatira sa iisang bahay.""Handa po ako na pakasalan ang anak ninyo Sir, kahit anong oras ninyo gustuhin. Kahit ngayon po o kaya bukas basta muli ko lang po siyang makasama.""Kumpadre, mahal nang anak ko ang anak mo. Binalak din naman natin na ipakasal sila noon, bakit 'di nalang natin ituloy?" Singit ni Armando."Madali la
SHE due to give birth ng kanilang kambal anytime this week. Kaya hindi magkamayaw si Argel ang mapagmahal at dakilang mister niya, sa paghahanda patungo sa hospital na pag-aanakan niya.Panay ang mando ni Argel sa dalawang kasambahay paulit-ulit at hindi mapakali sa loob ng bahay. Akyat-baba sa hagdan, nag paikot-ikot ito sa malaking sala."Handa na ba ang lahat ng kakailanganin sa ospital?" muling tanong ni Argel sa dalawang kasambahay."Yes po Sir." Panabay na sagot ng dalawang kasambahay.Nangingiting pinagmasdan ni Franki ang kanyang asawa. Kung si Argel ay hindi mapakali, kabaliktaran naman ni Franki na kalmadong nakaupo sa sofa habang hinihimas ang umbok na tiyan.Kagabi pa nakahanda ang kotse na gagamitin sa paghahatid sa kanya sa ospital. Naroon na ang ilang gamit gaya ng unan, kumot at ilang damit niya na pampalit. Pati ilang damit ng kanilang babies ay nakahanda na din.Muling hinaplos niya ang kanyang tiyan. "Baby Brianna A. Montero at
BINITIWAN na nga ni Frederico ang kamay ng anak. Yumakap naman si Franki sa kanyang mga magulang bago nakangiting humarap sa kanyang guwapong groom. Nakita niya ang luhaan na mga mata nito kaya hinawakan niya ito sa kanang pisngi.NAGSIMULA na nga ang seremonya ng kanilang kasal. Bago sila nag palitan nang 'I Do' ay isang mensahe muna ang binasa ng ama ni Franki na si Frederico Avella.Hindi maiwasan ni Franki ang maiyak lalo na ng makita na niyang umiiyak ang kanyang ama. Wala na siyang pakialam kahit kumalat pa ang mascara na ginamit niya."Aking Anak." Umpisa ni Frederico, mahigpit na hawak ang mikropono. "On the happiest day of your life, gusto ko malaman mo, that you will always be daddy's girl. You may have found the man of you dreams, pero hindi ako titigil na hawakan ang iyong kamay. Loving you from afar at ipagdasal ang iyong walang katapusan na kaligayahan. You have a place in my heart that no one can ever have, always and forever." Tumigil sa pag b
MAY pagkadismaya sa mukha ni Frederico. Mabilis naman na hinawakan ni Mabel sa isang braso ang asawa sa pangamba na baka masaktan nito ang binata."Anak, akala ko ba mag papakasal muna kayo?" Si Armando. Hindi nito alintana ang nakitang galit sa mukha nang kumpadre nito na si Frederico. "Binuntis mo ba ang nobya mo para maikasal na agad kayo?""Hindi po dad," agap na sagot ni Argel sa kanyang ama. "Hindi ko po alam na buntis na pala si Franki. Pero desidido po akong pakasalan siya, kahit noong hindi pa namin alam na magkaka-baby na pala kami." Paliwanag pa niya. Iniyakap niya ang isang braso sa bewang ng nobya."Ang sabihin mo kaya pala minamadali mo na ako na payagan kayong pakasal ng anak ko, dahil buntis na pala ang anak ko." Hindi naniwala si Frederico sa paliwang nang binata. "Kailan pa 'yan ha?""Kanina lang po namin nalaman dad," sagot ni Franki sa ama. "Dad, patawarin mo na lang kami ni Argel. Mahal po namin ang isat-isa. Para na din sa inyong m
ITINAAS ng doktora bahagya ang kanyang semi-dress, may malamig na parang gel na ipinahid ito sa tapat ng kanyang puson. Nakita niya ang nobyo na nakatayo sa likuran ni doktora Luzviminda Concha, mataman itong nakatingin sa kanya. Ngumiti naman siya dito kahit na nga nakakaramdam na siya ng konting nerbiyos.Parang nakikiliti si Franki nang may itinapat na aparato sa puson niya ang doktora, ipinaikot-ikot iyo na para ba'ng may hinahanap. Saglit pa ay may narinig silang parang tambol. Napasulyap siya sa Lcd Ultrasound Monito na naroon lang sa gilid niya.Napalapit si Argel sa kinahihigaan ng nobya ng marinig ang tunog na nag mumula sa screen ng Lcd Ultrasound Monitor na naroon."Ano ang tunog na iyon?" tanong ni Argel sa doktora, pero ang paningin nito ay nasa screen ng monitor."Ayan ang sound ng heartbeat ni baby." Nakangiting sagot ng doktora.Listening to your baby heartbeat ay parang magandang musika. Nangilid sa luha ang mga mata ni Frank
"HOY! hoy! lalaki, ang sabi ko saan mo dadalhin ang kaibigan ko?!" Mataray na muling tanong ni Angela sa estrangherong lalaki na may buhat sa kaibigan niya."Kapatid ko siya," si Steffie ang sumagot. "Registered doctor siya.""O-okay," parang napapahiyang sagot ni Angela. "Tara dali, tignan natin kung ano na ang nangyayari sa kaibigan ko!"Lumabas na din sa cubicle ang dalawang dalaga. Nakita nila sa labas ng cubicle ang kumpulan ng mga tao, mga nakikiusyuso.Pagdilat ni Franki ng mga mata, ang mukha ni Akie ang una niyang nakita."Thanks goodness!" narinig pa niyang usal ni Akie."Akie," halos pabulong lang na sambit niya. "A-anong nangyari?""Hinimatay ka." Sagot ni Akie. "Kailangan maihatid ka agad sa hospital para matignan ka.""Where is she?!" Narinig niya ang boses ng nobyo. Para iyong kulog sa sobrang lakas ng pagkakasigaw nito. Saglit pa a
PALABAS na siya ng bahay ng makasalubong niya sa pinto ang papasok naman niyang ina. Mukhang galing ito sa garden, may hawak ang isang kamay nito na regadera."Magkikita ba kayo ni Argel, anak?" tanong nito sa kanya."Hindi po mom," ngiting sagot niya. "Si Angela po ang katatagpuin ko.""Ganoon ba. 'Yong kotse nalang ni Ate Francine mo ang gamitin mo anak."Tumango siya. Siya lang kasi ang walang sariling sasakyan. Pero ayos lang naman 'yon sa kanya, dahil lagi lang naman siya nasa bahay."Hintayin mo ako dito, kukunin ko lang ang car key nang ate mo." Tumalikod na nga ito. Pagbalik nito ay dala na nito ang susi. Muli siyang nag paalam sa kanyang ina at umalis na ng bahay.Pagdating niya sa Forever Fantasy Mall ay agad niyang nakita sa entrance ang kaibigan, nakatayo ito tila hinihintay na siya. Tinawagan niya ito sa cellphone paara sabihin lang na mag pa-park lang siya nang kotse.Binalikan niya sa entrance ang kaibigan.
HINAWAKAN ni Argel ang mga kamay ng dalaga."Sweetheart, uulitin ko. Walang ibig sab-" Hindi natuloy ang sasabihin nito ng bigla niyang idinampi ang hintuturong daliri sa tapat ng labi nito."Huwag na natin pag-usapan ang tungkol dun." Malumanay na turan ni Franki. Hinawakan niya sa kanang pisngi ang binata. "Kalimutan na lang natin na nangyari iyon.""Are you sure?" tanong ni Argel sa kanya.Tumango siya."Mag simula na lang tayo ulit,""Napatawad mo na ba ako?""Yes." Nakangiti niyang sagot. "Sorry kung natagalan bago ko narealize na may mali din ako. Nawalan ako ng tiwala saiyo. Pero ang totoo, sobrang mis na kita.""Sobrang na mis na din kita sweetheart. Mahal na mahal kita.""Mahal na mahal din kita." Ngiting sagot ni Franki.Niyakap ni Argel ang nobya na ginantihan naman ng dalaga. Sobrang saya ng binata dahil nag kaayos na sila ng nobya.Bahagyang inilayo ni Argel ang katawan ng nobya. Hinawakan niya sa m
"YES mom," tugon ni Argel. "Wish me luck mom, na sana ay mapatawad na ako ng babaeng mahal ko.""Huwag ka lang mag madali, mapapatawad ka din niya anak."Yumakap siya sa kanyang ina. "Sana nga mom,"Hindi na din naman nag tagal at nag paalam na silang mag-ama sa kanyang ina, maging ang kanyang mga kaibigan. Hinatid pa sila ng kanyang ina hanggang sa garahe."Mag-iingat kayo ha," paalala ni Beatriz sa mga ito."Yes mom!" sagot ni Argel. Humalik muna siya sa pisngi ng ina bago pumasok sa kotse. Naupo siya sa tabi ng kanyang ama na nakapuwesto na sa driver seat."Aalis na kami honey!" paalam ni Armando sa asawa."Anak, gandahan mo ang pagkanta ha. Huwag masyadong mataas ang tono, baka mabasag ang ear drum nang nobya mo." Bilin pa ng ina niya sa kanya. Sinimangutan niya ang ina na ginantihan lang naman siya ng isang malakas na tawa. "Joke lang anak, sigurado ako na kikiligin ang nobya mo. Hihintayin ko ang pag-uwi ninyo!"Saglit pa m
"HUWAG mo na intindihin ang ate mo, kilala mo naman 'yon walang pakundangan kung mag salita. Sasabihin kung ano ang gusto sabihin." Sabi ni Mabel sa anak. Yumakap si Franki sa bewang nang kanyang ina. "Naranasan ko din ang masaktan anak, kagaya mo. Kami nang dad ninyo, mag kaiba nga lang tayo ng sitwasyon. Mas nanaig ang pagmamahal ko sa daddy ninyo kaysa sa isinisigaw ng isip ko."Tumingala siya. Nakita niya ang pag ngiti ng kanyang ina, hinawakan nito ang kanyang mukha."Kung hindi ko sinunod ang puso ko, wala sana kayo ngayon ng ate mo sa buhay ko."Napangiti siya. Parang gusto niya tuloy marinig ang kuwento nang love story ng kanilang magulang. Napag isip-isip niya na tapusin na niya ang pagpapahirap na ginagawa niya kay Argel.Mahal naman niya ang binata, kinakain lang ang puso niya ng selos at sakit, dahil sa kanyang nakita sa pictures. Tapos, namana pa yata niya ang sobrang tayog na pride ng kanyang ama. Kapag muling dumalaw sa bahay nila ang binata, m