"No, Tamara. I won’t agree with you this time." "Bakit ngayon ay hindi na? Bakit ngayon ay ayaw mo na? Pumayag ka na noon isang araw, Mikel, pero ngayon ay binabawi mo ang mga sinabi mo. Ganyan ka ba talaga kabilis na magpalit ng nais mo? Ganyan din ba kabilis na mapapalitan ang nararamdaman mo para sa akin?" Wala nang nagawa si Mikel kung hindi ang mapahilot na lamang sa kan’yang sentido nang marinig na naman ang sunod-sunod na litanya ng asawa niya. Mainit ang ulo niya ngayon araw dahil sa problema sa opisina, tapos ay sinasabayan pa ng pangungulit ng misis niya kaya kanina pa nais na sumigaw at magalit ni Mikel, pero pilit niya na kinokontrol ang inis na nararamdaman niya. He can’t be mad at her. He needs to understand her. She is pregnant after all. At sa ganito na mga pagkakataon lamang hindi nakikita ni Mikel ang saya na dulot ng pagbubuntis ni Tamara. Bumuga muna siya ng malalim na hininga saka nilapitan ang nagmamaktol na asawa. "Bu, hindi iyan ang napag-usapan natin. Don’t
Ngiting-ngiti si Tamara habang magkahawak-kamay sila ng asawa na si Mikel na hindi naman maipinta ang mukha. Today is the day that Mikel is dreading. Ayaw man niya na tumupad sa kanilang pinag-usapan, but he knows he can’t do that. Alam na alam na niya ang senaryo na kahihinatnan nila na mag-asawa kapag ginawa niya iyon. Nang makapasok sa restawran ay nabungaran na agad nila ang nakangiti rin na si Wyatt na naghihintay na sa kanila. Lalo naman na lumapad ang ngiti ni Tamara habang lalo rin naman na nagsalubong ang kilay ni Mikel. "Peaches, I miss you." bungad na bati agad ni Wyatt. "Wyatt!" Hindi magawa na makalapit ni Tamara dahil ang kamay niya ay hawak ni Mikel na halata ang pagpigil sa kan’ya na lapitan ang kaibigan niya. "Wyatt." masungit na bati ni Mikel. "This isn’t a date with my wife." "Mikel!" Taas ang kilay na saway naman ni Tamara na halata na hindi nagustuhan ang sinabi ng kan’yang asawa. "Sweetie, pinapaalala ko lang sa pinsan ko kung saan ang lugar niya. I am doin
Aligaga si Mikel sa kan’yang opisina. Kanina pa siya na hindi mapakali at kung hindi lamang sila may usapan ni Tamara ay baka hindi na niya iniwan ang asawa niya sa piling ni Wyatt. Not because he doesn’t trust his wife nor his cousin, but because he has an inkling feeling that something is going to go wrong. At hindi pa kailanman nagkamali si Mikel sa pakiramdam niya na ito. Sumulyap siya sa kan’yang telepono. Wala naman text ang asawa niya kaya wala naman siguro siya na dapat na ikabahala. Huminga siya ng malalim at muli na itinuon ang kan’yang atensyon sa mga dokumento sa kan’yang harapan. He is trying his best to keep his focus but he is failing miserably. Sumandal siya sa kan’yang kinauupuan at muli na bumuga ng malalim na hininga. Pilit niya na iniisip kung ano ang masama na pakiramdam ang gumugulo sa isip niya. Surely, Tamara won’t run away with his cousin, right? Bakit naman iyon gagawin ng asawa niya kung maayos naman ang pagsasama nila? She doesn’t have any reason to, kaya
It has been days since Tamara was discharged from the hospital. It has been days na patuloy siya na nagkukulong sa kuwarto at walang nais na kausapin. Mikel is slowly losing his wits and sanity. Lahat na ay ginawa niya upang manumbalik ang ningning sa mga mata ng asawa niya, but he is failing every single day. Kahit ang presensya ni Wyatt ay hindi nakatulong upang maibalik ang maayos at masaya na disposisyon ni Tamara. And just like her, Mikel is slowly falling into the pit of darkness. He is fighting, though, not just for himself but for Tamara, his wife. Naiintindihan niya ang mga pinagdadaanan ni Tamara, after all they are in the same boat. The pain she is feeling is the same pain that he is feeling. At masama ang loob niya dahil wala siyang nagawa. He wasn’t able to save their little angel from Janine’s wrath. At patuloy niya na sinisisi ang sarili niya sa mga nangyari. It could have been avoided if he had followed his instincts, at hindi na siya pumayag sa nais ni Tamara. But i
"You look exhausted again, Mikel. And this time, sigurado ako na hindi dahil sa gabi-gabi na ligaya ang dahilan niyan." Ito ang bungad ni Stan sa kan’yang kaibigan nang puntahan niya si Mikel sa opisina nito. "We fought again." Ang walang kabuhay-buhay na sagot lamang ni Mikel kahit ang atensyon ay nakatuon pa rin sa mga dokumento sa kan’yang lamesa. "Again? Ano na naman ang rason?" Hindi maiwasan na magtanong ni Stan. Naaawa na rin siya kay Mikel at hindi niya na rin lubos na maintindihan kung bakit mukhang ang kabigan pa niya ang sinisisi ni Tamara sa mga nangyari. "The usual. Mga simple na bagay na pilit niya na pinalalaki. It just started with a fucking meal. Masama ba na gustuhin ko na kumain naman siya at tumigil sa pag-iyak? Is it so wrong of me, na mag-alala para sa kan’ya? But fucking hell, patuloy siya na nagagalit sa akin at patuloy niya ako na sinisisi sa mga nangyari. Why can’t she even blame Wyatt? Bakit ako lang ang sinisisi niya?" It’s been a week, at sa buong lingg
Patuloy ang pagluha ni Tamara. Simula nang makalabas siya sa ospital ay naging madalas na rin ang pagtatalo nila ni Mikel. Lagi siya na humahanap ng mga rason at dahilan upang magalit sa asawa niya. At hindi niya rin alam kung bakit niya ginagawa ang mga bagay na iyon. Natatakot siya at gulong-gulo ang isip niya. Galit ang namamayani sa kan’yang puso. Kung galit ba kay Janine, o kay Mikel ay hindi na rin niya talaga alam. It is her fault and she knows that, pero may malaking bahagi ng isip niya ang ayaw na tanggapin ang katotohanan na iyon. Patuloy na humahanap si Tamara ng rason para panindigan ang nararamdaman niya na inis kay Mikel. His ex-fiancee had gone too far in hurting her. At nanggagalaiti siya, pero wala siyang magawa dahil wala pa siyang sapat na lakas para mabalikan ang babae na nanakit sa kan’ya. And all she can do is to weep in pain and fear. At lalo siya na nagagalit kay Mikel sa tuwing naaalala niya ang lahat. Why did Mikel let Janine get away with it? She was hurt,
Ito ang kauna-unahan na beses na naabutan ni Mikel si Tamara sa labas ng kan'yang silid. Yes, kan'yang silid dahil matapos ang huling away nila na mag-asawa ay lumipat na naman si Tamara sa lumang silid niya sa bahay ni Mikel. At kahit na ano ang pilit ni Mikel na pabalikin si Tamara sa kanilang silid ay hindi siya nito pinakinggan at pinagbigyan. And Mikel is slowly losing every bit of patience and understanding he has for his wife. Ramdam na ramdam na niya ang tuluyan na paglayo ni Tamara sa kan’ya, at hindi na rin alam ni Mikel kung ano pa ang kan’yang iisipin sa mga ikinikilos nito sa kan'ya. "Sweetie, dinalahan kita ng paborito mo na pagkain. Let’s eat." Pagyaya niya sa kan'yang asawa. Lumapit siya kay Tamara na nasa may sala habang bitbit ang ilang supot ng mga pagkain na lahat ay paborito ng asawa niya. Yumuko siya upang halikan ang asawa niya ngunit mabilis na umiwas ang misis niya, at kahit na nasasaktan ay pilit na lang siya na ngumiti. Gusto nang maiyak ni Mikel sa mga gi
Sa isa pa na pagkakataon ay muli na luhaan si Mikel sa harapan ng kan’yang kaibigan na si Stan. It’s as if history is repeating itself. Ganito rin ang sitwasyon nila noon mga panahon na nalaman niya ang pagloloko sa kan’ya ni Janine na nagbunsod sa kan’ya para takasan ang buhay sa Maynila at pumunta sa Mindoro. And once again, he is in the same predicament. He once again feels like running away. Gumuho ang mundo ni Mikel nang sabihin sa kan’ya ni Tamara na ayaw na nito. At wala siyang nagawa kung hindi ang umalis sa bahay nila at tumakbo muli sa bahay ni Stan. Parang sasabog ang puso niya sa sakit at sama ng loob. He wanted to blame Wyatt, he wanted to blame Tamara, but more than anyone else, he wanted to blame himself. He wanted to blame himself because, once again, he had been a fool in love. At muli ay naiisip niya na dapat ay hindi na niya hinayaan na mahulog siya ng lubusan kay Tamara. He should have stayed away and stayed within the bounds of the contract. If he did, wala sana