Ludwig's Pov Her reaction makes me laugh. I don't care if she's annoyed. I'm really looking forward to visiting the island, meeting her mother, and staying with her. Despite the fact that she does not want me to be there with her. She doesn't really have a choice. We're on the plane right now and will arrive on the island in an hour. "What are you laughing about?" Alexa asked me. She raises an eyebrow at me and I immediately feel like a kid being caught doing something bad. It's just that I can't help but laugh at her. She was ecstatic on her flight to Surigao, not realizing we were on the same plane. or, more precisely, she is unaware that I am accompanying her to their island in Surigao. This trip had been planned by her for months. I hadn't been invited by her, so I couldn't tell anyone else about this, and she didn't know I knew either. If she found it earlier that I already know about this, I won't be able to come with her. "Nothing," I say, lyi
Alexa's Pov Hanggang lumapag ang eroplano na sinasakyan namin sa airport ay hindi pa rin maipinta ang mukha ko. Akala ko pa naman nagtagumpay ako na takasan siya. Hindi naman pala. At ang ganda ng ngiti ng mokong. During the whole flight, wala siyang ginawa kung hindi ang inisin ako. Kung pwede lang talaga siyang itulak palabas ng eroplano ginawa ko na. I need to get some fresh air. But how could I breathe if this bastard was with me? I want to get away from him as much as possible. I needed to get away from the stress he was causing me. Pero hanggang sa Isla ay balak niya pa rin akong kunsumihin. But, come to think of it, It is my domain. Why would I let him ruin my holiday on our island? The very sight of him bothers me. The very concept of his being here with me was enough to wreck my peace of mind. But I won't let him win this time. So, I come up with an idea. Sisiguraduhin ko na hindi niya na ulit gugustuhin na sumama sa a
Alexa's Pov "May problema ba kayo ng asawa mo? Bakit parang pinagseselos mo siya?" Lucas queried, making me giggle. "Wala kaming problema. Ang sarap lang kasi niyang asarin." Mahinang hinampas ko sa likod si Lucas. Nakaangkas ako sa motor niya habang naiwan naman si Ludwig na sa tricycle ni Mang Kanor sasakay papunta sa bahay. "Hindi mo nasabi na kasama mo siyang uuwi rito. Nag-away ba kayo kaya bigla kang napauwi rito sa isla? Sinasaktan ka ba niya? Gusto mo turuan ko siya ng leksyon?" Sunod-sunod na tanong ni Lucas. Natawa naman ako. "Hindi niya ko sinasaktan noh! At saka alam na alam mo na kaya kong ipagtanggol ang sarili ko. Gusto ko lang talaga siyang pag-trip-an. Hindi ko nasabi na kasama ko siya sa paguwi ko rito kasi sinurpresa niya ako." Palusot ko na lang. Knowing Lucas, hindi siya papayag na maagrabyado ang malalapit na tao sa kaniya. Hindi ko pwedeng sabihin sa kababata ko ang rason sa likod ng pagpapakasal namin ni Ludwig. Hindi n
Ludwig's Pov She was having fun exacting revenge on me by doing such strange things to me, huh? Simply because I was new to the area. And I'm unfamiliar with their way of life here. First, she forced me to ride the tricycle. Because of my height and size, I can't even sit correctly. While she was riding her so-called childhood friend's big bike. Second, she seems to enjoy reminiscing about their childhood memories and how close they are. While we are having lunch. They are conversing as though I am not present. And I'm sure she did it on purpose to make me feel unwelcome. But I know how to win people's sympathies and take their hearts. And, as predicted, I now have them. First and foremost, Mang Kanor seemed to be grateful and happy with the pricey wristwatch I gave him. That one was a little pricey, but it's okay. I can replace it. Second, thankfully, I have a spare Rolex in my suitcase. So I handed it to Alexa's irritating childhood pal Lucas.
Alexa's Pov He truly knows how to wreck my mood. Parang sandali lang ako nagdiwang sa pang-aasar sa kaniya. Ako na naman ang nabubuwisit ngayon. It turns out na kakampi niya na ang lahat. I can't believe na ganoon niya kadaling nakuha ang loob ng mga tao rito. Including my Mom, na tuwang-tuwa sa mga pasalubong ni Ludwig sa kaniya. At ang damuho nanuhol ng mamahaling relo. Uto-uto naman ang kababata kong si Lucas. Plano ko pa naman na gamitin siya para maitchapuwera si Ludwig. Para maramdaman niya na hindi siya belong dito. Para bumalik na siya ng Manila. Pero mukhang hindi na mangyayari ang gusto ko. Hindi tuloy maipinta ang mukha ko hanggang ngayon. Lahat ng ganti ko sa kaniya nagagawan niya ng paraan para mabaliktad ang sitwasyon. Gaya na lang ngayon imbes na siya ang maasar ako ang naaasar. "Am I doing it right?" he said, smirking. Ang ganda ng ngiti ng mokong. Habang sinasabon ang mga plato. "'Di ba sabi ko unahin mo ang mga baso
Alexa's Pov Nakadipa ang mga kamay na lumanghap ako ng sariwang hangin sa tabing dagat. "Hay... Fresh air..." Na-miss ko talaga ang buhay dito sa isla. Maaga akong gumising para maglakad-lakad dito sa dalampasigan. Binabati ako ng mga nakakasalubong kong taga-isla. Ginagantihan ko naman sila ng ngiti at pangungumusta. Kahit malaki na ang pinagbago ng pamumuhay dito dahil sa mga livelihood program na pinondohan ni Lolo. Nanatiling simple at mabait ang mga tao rito sa isla. Kaya hindi ako papayag sa kung ano mang balak gawin ni Ludwig dito sa isla. Proprotektahan ko ang mga taga-isla. Isa pang rason para protektahan ko ang isla ay ang ala-ala ng kabataan ko at ni Papa. When Dad was still living, I was a small child. But I recall every memory I had with him. My father was a gentle and caring man. Just like Lolo Alfred. He was a decent person, which is why everyone on the island liked, adored, and admired him. Hindi marangya ang pamumu
Alexa's Pov I'm meant to be having a good time on the island. But everything was destroyed as a result of that idiot. He may wreck my mood or day in so many different ways. similar to yesterday He interrupted me while I was enjoying the shore and thinking back on my father's recollections. Wala naman akong balak maligo sa dagat pero napaligo ako ng wala sa oras. Ang saya-saya niya pa! Tuwang-tuwa talaga siya na sirain ang araw ko. Kailangan makaisip talaga ako ng matinding ganti sa kaniya. "Alexa, anak, may gusto ka bang kainin? Iluluto ko para sa pananghalian," Mama asked me. Para namang may lightbulb na biglang umilaw sa ulunan ko. At napangiti ako sa naisip ko. "Ahm... Na-miss ko po ang kinilaw, ginamos at gulay, Mama," paglalambing ko kay Mama. "Tamang-tama mayroon tayong sariwang isda at gulay. Mayroon ding ginamos sa ref. Gusto mo ba akong tulungan na magluto?" Mama said, then asked me. "Siyempre po, Mama!" Excited na kumapit ako sa
Alexa's Pov I can't help but laugh every time I remember Ludwig's facial reaction when he ate the kinilaw. I saw his face turn red as he ate the kinilaw I made. Halos maubos niya ang isang pitsel na tubig. Kung hindi lang nataranta si Mama sa pag-aasikaso sa kaniya, baka hindi na ako tumigil sa kakatawa. Tagumpay na sana ako sa naisip ko na ganti sa kaniya. Kaya lang napagalitan ako ni Mama. Bakit daw hindi ko alam na hindi kumakain ng maanghang ang asawa ko. Siyempre hindi ko naman aaminin na sinadya ko na pakainin si Ludwig ng maanghang. At ang isa pang nakapagpatigil sa pagtawa ko ay ang ginawa ni Ludwig. He kissed me in front of Mama. Iyon na lang daw kasi ang naisip niyang paraan para mawala ang anghang sa bibig niya. Napaka-bastard talaga! Si Mama naman kilig na kilig pa! Habang ako gusto kong ipakain kay Ludwig ang lahat ng kinilaw na isda na ginawa ko. Nakakainis dahil ang bilis niyang nakabawi sa akin. Kaya wala sana akong bala
Alexa Just what we expected, problema nga ang sasalubong sa amin pagbalik namin sa Manila. "Didiretso na ako sa office. Balitaan mo na lang ako tungkol sa gulong ginawa ng ex-girlfriend mo." Nakairap na sabi ko kay Ludwig. Saglit siyang lumingon sa akin saka ibinalik ang tingin sa daan. "Alright. Don't worry. I will fix this." "Dapat lang. Mabuti na lang nasabihan ko ang assistant ni lolo. Wala silang sasabihin sa kanya na kahit ano. 'Wag din nilang hahayaan na manood ng news si Lolo. Masasabunutan ko talaga ang Sidney na 'yan kapag nakita ko siya," inis na tumingin ako sa labas ng bintana. "And I will punch that Tommy if I see him near you." "Assistant ko si Tommy!" I objected. "Hindi 'yon excuse para dumikit-dikit siya sa 'yo. I don't have time right now. Pero sa susunod, ipapakita ko sa kanya kung saan siya dapat lumugar," seryosong turan ni Ludwig. Marahas akong napalingon sa kanya. "Ludwig! Walang ginagawang masama
Alexa Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa bulagta sa sahig itong si Ludwig. Magana siyang kumakain ngayon. Samantalang ako ay inis na inis sa kanya. Pangiti-ngiti pa ang mokong. Palibhasa naisahan na naman niya ako kanina. And yes, may nangyari ulit sa amin. Nakakainis! Bakit nagiging marupok ako sa kanya? Hindi pwede 'to! "Hey! Lalamig 'yang pagkain. Gusto mo bang subuan kita?" tanong nito sa akin habang may naglalarong ngiti sa mga labi. Inirapan ko muna siya bago ko sagutin ang tanong nito. "Ikaw, Ludwig tantanan mo ako, ha. Sasamain ka talaga sa 'kin." "What? I'm just asking you if you want me to feed you. Bakit ang sungit mo? Naglilihi ka na ba agad? Ang bilis naman," nakangising komento nito. Binato ko ito ng unan pero nagawa niyang masalo. Nagsimula na lang akong kumain at hindi na siya tinignan o kinausap pa. Sa totoo lang naninibago ako sa bagong ipinapakita niya. Hindi ako sigurado kung parte pa
Ludwig A smile forms on my lips when I walk up the next day with Alexa beside me. She is sleeping soundly on my chest. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumakip sa mukha niya. At muli akong napangiti noong maalala ko ang namagitan sa aming dalawa kagabi. We finally did it. We have already consummated our marriage. Alexa finally gave herself to me. And I guess I know the reason why she allowed that to happen. Ugh! This is so gay! Pero kinikilig ako. May nararamdaman na rin siya sa akin. I know it's kind of late. We've been married for a year now. Malapit na nga palang mag-two years ang kasal namin. Kung hindi lang dahil sa prenuptial agreement na pinirmahan namin, ay baka hindi na umabot ng kahit isang taon ang pagsasama namin. Kung hindi lang naging hadlang ang prenuptial agreement ay baka naisakatuparan ko na ang mga plano ko. But now I'm thankful that it didn't happen. Yeah. I'm admitting my feelings for Alexa now. I tried t
Alexa's Pov I really hate him! "Nakakainis!" Nagpupuyos ang damdamin na lumangoy ako sa pool. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. "Bakit ka nag-response ako sa halik niya. Hindi ko dapat ginawa 'yon. Ano na self? Hindi mo na ba kayang pigilan ang sarili mo, ha? Ano ang susunod? Aaminin mo sa kanya na may nararamdaman ka na sa kanya, ha? No way! Hindi pwedeng mangyari 'yon." Kastigo ko sa sarili ko habang nakatigil ako sa gilid ng pool. Dahil sa iniisip ko ay hindi ko namalayan na may tao na palang papalapit sa akin. "Talking to yourself, huh?" Napapitlag ako nang maramdaman ko ang mga braso ni Ludwig na ipinulupot nito sa bewang ko. "Ano ba? Lumayo ka nga sa 'kin!" singhal ko sa kanya. Pero nginisian lang ako ng loko. "Bibitawan at lalayo ka sa akin o hindi?" Banta ko sa kanya. "Kung hindi? Ano namang gagawin mo sa 'kin?" bulong nito sa tenga ko na nagpatayo sa lahat ng balahibo ko sa katawan. Dahil bukod sa hininga nito ay d
Ludwig "Ano'ng nangyari sa 'yo? Bakit hindi maipinta iyang mukha mo?" Alexa asked me. Tapos na siyang makipag-usap sa istorbong Tommy na iyon. Remind me, na itago ang cellphone ni Alexa para hindi na siya matawagan ng lalaki na iyon. "You're on vacation right now. Kaya bakit ka tinatawagan ng assistant mo?" Hindi pa rin maipinta na tanong ko sa kaniya. "Ako ang unang nagtanong hindi ba?" Nakapamewang na pagtataray nito sa akin. "We are done here. Bumalik na tayo sa mansyon ng Lolo mo," I said instead of answering her question. That Tommy is really pissing me off. Kailangan kong gumawa ng paraan para mailayo si Alexa sa kaniya. Bago niya pa agawin ang asawa ko. Sounds possessive husband, huh. But I don't care. Asawa ko si Alexa. At walang ibang lalaking pwedeng umaligid sa kaniya. It's almost lunchtime when we go back to the mansion. And I thought of something: na pwede kong gawin para m
Ludwig Now that I've already revealed the truth about Sydney's fake pregnancy, I can be with Alexa now. And she can't do anything to shoo me away. Kaya naman nandito pa rin ako sa batangas with her. Kahit na dapat ay nasa Manila ako at inaasikaso ang kumpanya ko. Mabuti na lang maasahan ang assistant ko. Mike is updating me all the time. He is reporting to me everything that's happening in Manila. While I fulfill my role as a husband to my wife. Sounds cheesy, right? Pero wala na akong pakialam. Bahala na. And today we are here at the farm. We are going to pick mangoes. "What?! Why are you looking at me like that? Gwapong-gwapo ka ba sa asawa mo?" I asked Alexa. Nakita ko kasi siya na masama ang tingin sa akin. She rolled her eyes, bago sagutin ang tanong ko sa kaniya. "Umuwi na tayo ng Manila. Para masabunutan ko na 'yung Sydney na 'yon!" Gigil na ikinuyom pa nito ang kamao niya. And I can't help but laugh at her. "Ano
Ludwig How can I make her admit that she has already fallen for me? Alexa is very feisty and hardheaded. I won't force her to admit her feelings for me. But I will do everything for my wife to admit that she loves me. You will never get away from me, my wife. It's a good thing I was able to get that OB to tell me the truth. I'm expecting that Sydney is just fooling us. I just needed a solid proof. And I slapped it on her face. Alam ko na hindi siya papayag na gano'n-gano'n lang ako mawala sa kanya. Siguradong gagawa siya ng ikasisira ko o naming dalawa ni Alexa. Pero hindi ko siya hahayaan. She knows that I hate being controlled. Pero ginawa pa rin niya. Sinubukan niya ako'ng kontrolin by pretending that she is pregnant. But I had enough. Noong sinubukan niyang sirain ang reputasyon ni Alexa. At bwisit na bwisit talaga ako kapag sinisira niya ang moment naming mag-asawa. Yeah, Mag-asawa. Music to my ears.
Alexa's Pov Para suyuin kita... Paulit-ulit na naman sa utak ko ang sinabi niya sa akin sa office the other day. At dinagdagan niya lang lalo ang gumugulo sa isipan ko. Kaya naman iniiwasan ko siyang makasabay sa pagkain o makasama. Kaya rito ako sa bahay ni lolo umuwi ngayon. Tutal naman wala naman pasok sa opisina bukas. Sinabi ko na lang kay lolo na nami-miss ko siya kaya rito ako sa Batangas dumiretso pagkatapos ng office hours. Pero siyempre totoo naman na nami-miss ko si abuelo, eh. Napahinga ako ng malalim. I have to pull myself together. Hindi ako dapat mahulog sa acting ni Ludwig. Alam ko naman na parte lang lahat ng plano niya ang kung anumang ipinapakita niya, eh. Kaya lang bakit kasi parang pakiramdam ko totoo na? Or maybe I'm just assuming. Magaling lang talaga siguro siyang umarte. Nakakainis! I never expected na makakaramdam ako ng ganito sa kanya. At first, sigurado ako na hindi ako mahuhulog sa bastard na 'yo
Alexa's Pov I miss my wife... Paulit-ulit na nagre-rewind sa utak ko ang sinabi ni Ludwig over the phone. Did he mean it? Dama ko ang pagbilis ng pintig ng puso ko nang marinig ko mula sa kanya ang mga katagang iyon. Ramdam ko pa ang pag-iinit ng mukha ko. Hindi ko na alam kung ano ang dapat kung maramdaman. Pero pakiramdam ko minsan nabibigla rin siya sa mga nagagawa niya at mga lumalabas sa bibig niya. At nabibigla rin ako sa nagiging reaksyon ng puso ko. I should be protecting myself or my heart againts Ludwig. But I admit that something is already change in me. Dahil hindi sasakit ang puso ko sa tuwing maiisip ko na magkakaanak sila ni Sydney. Kung wala akong nararamdaman para sa kanya. I'm accepting our situation right now with Sydney because of the fact that we are only married because of my abuelo. I want to protect my family's heritage. But right now, I am doubting myself.