Ludwig's Pov Her reaction makes me laugh. I don't care if she's annoyed. I'm really looking forward to visiting the island, meeting her mother, and staying with her. Despite the fact that she does not want me to be there with her. She doesn't really have a choice. We're on the plane right now and will arrive on the island in an hour. "What are you laughing about?" Alexa asked me. She raises an eyebrow at me and I immediately feel like a kid being caught doing something bad. It's just that I can't help but laugh at her. She was ecstatic on her flight to Surigao, not realizing we were on the same plane. or, more precisely, she is unaware that I am accompanying her to their island in Surigao. This trip had been planned by her for months. I hadn't been invited by her, so I couldn't tell anyone else about this, and she didn't know I knew either. If she found it earlier that I already know about this, I won't be able to come with her. "Nothing," I say, lyi
Alexa's Pov Hanggang lumapag ang eroplano na sinasakyan namin sa airport ay hindi pa rin maipinta ang mukha ko. Akala ko pa naman nagtagumpay ako na takasan siya. Hindi naman pala. At ang ganda ng ngiti ng mokong. During the whole flight, wala siyang ginawa kung hindi ang inisin ako. Kung pwede lang talaga siyang itulak palabas ng eroplano ginawa ko na. I need to get some fresh air. But how could I breathe if this bastard was with me? I want to get away from him as much as possible. I needed to get away from the stress he was causing me. Pero hanggang sa Isla ay balak niya pa rin akong kunsumihin. But, come to think of it, It is my domain. Why would I let him ruin my holiday on our island? The very sight of him bothers me. The very concept of his being here with me was enough to wreck my peace of mind. But I won't let him win this time. So, I come up with an idea. Sisiguraduhin ko na hindi niya na ulit gugustuhin na sumama sa a
Alexa's Pov "May problema ba kayo ng asawa mo? Bakit parang pinagseselos mo siya?" Lucas queried, making me giggle. "Wala kaming problema. Ang sarap lang kasi niyang asarin." Mahinang hinampas ko sa likod si Lucas. Nakaangkas ako sa motor niya habang naiwan naman si Ludwig na sa tricycle ni Mang Kanor sasakay papunta sa bahay. "Hindi mo nasabi na kasama mo siyang uuwi rito. Nag-away ba kayo kaya bigla kang napauwi rito sa isla? Sinasaktan ka ba niya? Gusto mo turuan ko siya ng leksyon?" Sunod-sunod na tanong ni Lucas. Natawa naman ako. "Hindi niya ko sinasaktan noh! At saka alam na alam mo na kaya kong ipagtanggol ang sarili ko. Gusto ko lang talaga siyang pag-trip-an. Hindi ko nasabi na kasama ko siya sa paguwi ko rito kasi sinurpresa niya ako." Palusot ko na lang. Knowing Lucas, hindi siya papayag na maagrabyado ang malalapit na tao sa kaniya. Hindi ko pwedeng sabihin sa kababata ko ang rason sa likod ng pagpapakasal namin ni Ludwig. Hindi n
Ludwig's Pov She was having fun exacting revenge on me by doing such strange things to me, huh? Simply because I was new to the area. And I'm unfamiliar with their way of life here. First, she forced me to ride the tricycle. Because of my height and size, I can't even sit correctly. While she was riding her so-called childhood friend's big bike. Second, she seems to enjoy reminiscing about their childhood memories and how close they are. While we are having lunch. They are conversing as though I am not present. And I'm sure she did it on purpose to make me feel unwelcome. But I know how to win people's sympathies and take their hearts. And, as predicted, I now have them. First and foremost, Mang Kanor seemed to be grateful and happy with the pricey wristwatch I gave him. That one was a little pricey, but it's okay. I can replace it. Second, thankfully, I have a spare Rolex in my suitcase. So I handed it to Alexa's irritating childhood pal Lucas.
Alexa's Pov He truly knows how to wreck my mood. Parang sandali lang ako nagdiwang sa pang-aasar sa kaniya. Ako na naman ang nabubuwisit ngayon. It turns out na kakampi niya na ang lahat. I can't believe na ganoon niya kadaling nakuha ang loob ng mga tao rito. Including my Mom, na tuwang-tuwa sa mga pasalubong ni Ludwig sa kaniya. At ang damuho nanuhol ng mamahaling relo. Uto-uto naman ang kababata kong si Lucas. Plano ko pa naman na gamitin siya para maitchapuwera si Ludwig. Para maramdaman niya na hindi siya belong dito. Para bumalik na siya ng Manila. Pero mukhang hindi na mangyayari ang gusto ko. Hindi tuloy maipinta ang mukha ko hanggang ngayon. Lahat ng ganti ko sa kaniya nagagawan niya ng paraan para mabaliktad ang sitwasyon. Gaya na lang ngayon imbes na siya ang maasar ako ang naaasar. "Am I doing it right?" he said, smirking. Ang ganda ng ngiti ng mokong. Habang sinasabon ang mga plato. "'Di ba sabi ko unahin mo ang mga baso
Alexa's Pov Nakadipa ang mga kamay na lumanghap ako ng sariwang hangin sa tabing dagat. "Hay... Fresh air..." Na-miss ko talaga ang buhay dito sa isla. Maaga akong gumising para maglakad-lakad dito sa dalampasigan. Binabati ako ng mga nakakasalubong kong taga-isla. Ginagantihan ko naman sila ng ngiti at pangungumusta. Kahit malaki na ang pinagbago ng pamumuhay dito dahil sa mga livelihood program na pinondohan ni Lolo. Nanatiling simple at mabait ang mga tao rito sa isla. Kaya hindi ako papayag sa kung ano mang balak gawin ni Ludwig dito sa isla. Proprotektahan ko ang mga taga-isla. Isa pang rason para protektahan ko ang isla ay ang ala-ala ng kabataan ko at ni Papa. When Dad was still living, I was a small child. But I recall every memory I had with him. My father was a gentle and caring man. Just like Lolo Alfred. He was a decent person, which is why everyone on the island liked, adored, and admired him. Hindi marangya ang pamumu
Alexa's Pov I'm meant to be having a good time on the island. But everything was destroyed as a result of that idiot. He may wreck my mood or day in so many different ways. similar to yesterday He interrupted me while I was enjoying the shore and thinking back on my father's recollections. Wala naman akong balak maligo sa dagat pero napaligo ako ng wala sa oras. Ang saya-saya niya pa! Tuwang-tuwa talaga siya na sirain ang araw ko. Kailangan makaisip talaga ako ng matinding ganti sa kaniya. "Alexa, anak, may gusto ka bang kainin? Iluluto ko para sa pananghalian," Mama asked me. Para namang may lightbulb na biglang umilaw sa ulunan ko. At napangiti ako sa naisip ko. "Ahm... Na-miss ko po ang kinilaw, ginamos at gulay, Mama," paglalambing ko kay Mama. "Tamang-tama mayroon tayong sariwang isda at gulay. Mayroon ding ginamos sa ref. Gusto mo ba akong tulungan na magluto?" Mama said, then asked me. "Siyempre po, Mama!" Excited na kumapit ako sa
Alexa's Pov I can't help but laugh every time I remember Ludwig's facial reaction when he ate the kinilaw. I saw his face turn red as he ate the kinilaw I made. Halos maubos niya ang isang pitsel na tubig. Kung hindi lang nataranta si Mama sa pag-aasikaso sa kaniya, baka hindi na ako tumigil sa kakatawa. Tagumpay na sana ako sa naisip ko na ganti sa kaniya. Kaya lang napagalitan ako ni Mama. Bakit daw hindi ko alam na hindi kumakain ng maanghang ang asawa ko. Siyempre hindi ko naman aaminin na sinadya ko na pakainin si Ludwig ng maanghang. At ang isa pang nakapagpatigil sa pagtawa ko ay ang ginawa ni Ludwig. He kissed me in front of Mama. Iyon na lang daw kasi ang naisip niyang paraan para mawala ang anghang sa bibig niya. Napaka-bastard talaga! Si Mama naman kilig na kilig pa! Habang ako gusto kong ipakain kay Ludwig ang lahat ng kinilaw na isda na ginawa ko. Nakakainis dahil ang bilis niyang nakabawi sa akin. Kaya wala sana akong bala
Ludwig "Wala pa rin bang update?" tanong ko sa tauhan ko habang nakamasid sa dagat. We decided to have a picnic by the beach. And Alexa is currently enjoying the sun and the waves. "Wala pa po, sir. But we are trying our best to locate Ms. Sydney's location. Masyado lang po talagang matinik magtago ang babae na 'yon." Naikuyom ko ang aking kamao sa naging tugon ng tauhan ko. "Siguraduhin niyo na hindi makakalapit sa pamilya ng asawa ko ang babaeng 'yon." "Yes, sir." Pagkaalis ng tauhan ko ay pabagsak akong naupo sa sun lounger. "May problema ba, hijo?" Nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Lolo Ariston. Muli akong napatayo at lumapit sa kaniya. "Kanina pa po ba kayo riyan, lolo?" kabadong tanong ko sa kaniya. Ngumiti naman ito at umiling. "Kadarating ko lang." Nakahinga ako ng maluwag sa naging tugon niya. "Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. May problema ba?" "Ahm, may maliit na problema lang po sa kumpanya
Alexa "Mama, pwede ba akong matulog sa tabi mo ngayong gabi?" Naglalambing na niyakap ko si mama. Nakita ko sa peripheral vision ko ang pagkunot ng noo ni Ludwig. Kaya napangisi ako sa isip ko. "Anak, ano ka ba naman? May asawa ka na. Nakakahiya naman kay Ludwig kung sa akin ka tatabing matulog." Napangiti ang magaling kong asawa sa sinabi ni mama. "Okay lang po 'yon sa kaniya. Namiss kita, eh." "Actually, it's not okay, mama," singit niya sa usapan namin ni mama. Pinandilatan ko siya ng mga mata. "Kita mo na. Kayo dapat mag-asawa ang magkatabi. Sige na. Pumunta na kayo sa kwarto niyo at magpahinga." Napanguso ako. "Hindi mo ba ko namiss, ma?" "Aysus! Ngayon ka pa nag-inarte ng ganiyan Alexandra. Gusto niyo ba ng makakain bago kayo matulog?" "Ayos lang po kami, mama. Magpahinga na rin po kayo. Malalim na ang gabi. Shall we, asawa ko?" Inilahad sa 'kin ni Ludwig ang kamay ko. "Sige na, anak." Wala akong nagawa kundi abuti
Alexa Wala na akong nagawa nang marating namin ni Ludwig ang building ng kumpanya niya. Dinala niya ako sa may helipad, kung saan naghihintay na ang chopper na magdadala sa amin sa isla. Hanggang makasakay kami sa chopper ay hindi pa rin maipinta ang mukha ni Ludwig. "Ang pangit mo. Ngumiti ka nga," I joked, trying to make him smile. Pero lalo lang nagsalubong ang mga kilay niya. "So, pangit na pala ako sa paningin mo ngayon? Porke't nakasama mo lang ang Tommy na 'yon, siya na ang gwapo sa paningin mo ganoon ba?" Napanganga ako sa sinabi niya. "Seriously, Ludwig? Nagseselos ka talaga kay Tommy? Don't you trust me?" I asked him. "I trust you. Sa lalaki na 'yon ako walang tiwala." "But I trust him." "Then don't. Dahil hindi siya katiwa-tiwala." Ibinaling niya ang paningin sa labas. Napabuntong-hininga na lang ako. Hanggang makarating kami sa isla ay wala na silang kibuan. Pero inalalayan pa rin siya nito pababa sa chopper. May tauh
Ludwig "Do everything to find Sydney, Mike. Pakilusin mo ang lahat ng tao natin pati sa ibang bansa. Kailangang maiharap niyo sa 'kin ang babae na 'yon," nagtatangis ang bagang at nakakuyom ang kamao na utos ko sa assistant ko. "Yes, sir. I will contact the private investigator and the agents. Para mapabilis po ang paghahanap kay Ms. Sydney. About the screenshot of the contract, na ipinagawa ninyo kay attorney dati. Mukhang ninakaw po iyon sa opisina niyo sa bahay niyo. Since kayo lang po ang may kopya non," imporma sa kaniya ni Mike. Lalong nagsalubong ang mga kilay niya. "How dare she do that. Baka anong magawa ko sa kaniya kapag nakita ko siya. Sige na. Gawin mo na kung anong mga dapat gawin. Susubukan ko rin humingin ng tulong sa mga kakilala ko." "Yes, sir. How about Don Ariston po? Nasaang bansa po siya?" Natigilan ako sa tanong na iyon ni Mike. "Pinagbakasyon muna siya ni Alexa sa isla. Magpadala ka ng tauhan natin doon. Baka kaya hindi nati
TommyNaikuyom ko ang aking mga kamao.I was talking to Alexa on the phone. Dahil nag-alala ako kung bakit hindi siya pumasok sa opisina ngayong araw. Pero bigla nitong tinapos ang tawag. At narinig ko ang boses ni Ludwig, bago mawala sa linya si Alexa. Magkasama silang dalawa. At mukhang nagkakamabutihan na sila. Yeah. Mag-asawa sila. Pero alam ko ang totoong sitwasyon nilang dalawa noong una. Dahil arrange marriage lang ang kasal nila. Nasaksihan ko kung gaano naging miserable noon si Alexa. Pero iba na ang nakikita ko sa kanila ngayon. It seems that something has changed in the two of them. Ludwig seems to be very possessive of Alexa now. Samantalang dati ay mukha namang wala itong pakialam sa asawa. While Alexa seems to care about his husband now. Unlike before, na halatang inis at galit na galit siya dito.Those changes in their relationships led me to one decision. Kinuha ko ang cellphone ko at may idinayal na numero doon. "Hello. . . ? Pwede ba tayong magkita ngayon?" Agad
Ludwig I'm ecstatic now, seeing Alexa beside me as I wake up. Last night felt magical. While doing that, I thought we had the same feeling. It's not the first time we've done it, but last night was different because we are sure we love each other. Kaya hindi ako nagsisisi na ginawa ko ang surprise na iyon para sa kaniya kagabi. Sa totoo lang ay hindi ako makapaniwala na magkakaganito ako. Baka ginayuma niya talaga ako. Natawa ako sa naisip ko. Natigilan ako nang makita ko ang oras sa orasan na nasa bedside table. Mukhang napatagal ang tulog namin. "Hmmm. . ." Daing ni Alexa nang tanggalin ko siya sa pagkakayakap niya sa 'kin. "Hey, tanghali na. We have to wake up and eat," masuyo kong sabi sa kaniya. Bigla namang naidilat ni Alexa ang mga mata niya. "Anong oras na?" "The clock says it's already noon." "What?! Bakit hindi mo ako ginising? Kailangan na nating magmadali. Super late na tayo sa trabaho." Na
Alexa "Huh? Bakit ang dilim?" Nagtataka na kinapa ko ang switch ng ilaw. Pero pagkapindot ko nito ay bigla namang may tumakip sa mga mata ko. "Ludwig? What are you doing?" I asked. Naamoy ko kasi ang pabango niya. Kaya alam ko na siya 'yon. "Just walk, okay?" he said to my ear. Halos magtayuan naman ang mga balahibo ko sa katawan nang maramdaman ko ang hininga niya sa tenga at leeg ko. Inalalayan niya ako hanggang huminto kami kung saan. "We are here," he said, bago niya alisin ang kamay niya na nakatakip sa mga mata ko. Napasinghap ako nang makita ko ang candle light table setting sa harapan ko. Hindi makapaniwala na bumaling ako sa kaniya. "Ikaw ang may gawa nito?" tanong ko. "Of course! Sino pa ba? Have a seat." Ipinaghila niya ako ng upuan. Mangha pa rin na naupo ako. "You prepared all of this? Anong meron?" "Yeah. I personally cooked and prepared everything. And why? Wala lang. Gusto ko lang ipagha
Alexa Just what we expected, problema nga ang sasalubong sa amin pagbalik namin sa Manila. "Didiretso na ako sa office. Balitaan mo na lang ako tungkol sa gulong ginawa ng ex-girlfriend mo." Nakairap na sabi ko kay Ludwig. Saglit siyang lumingon sa akin saka ibinalik ang tingin sa daan. "Alright. Don't worry. I will fix this." "Dapat lang. Mabuti na lang nasabihan ko ang assistant ni lolo. Wala silang sasabihin sa kanya na kahit ano. 'Wag din nilang hahayaan na manood ng news si Lolo. Masasabunutan ko talaga ang Sidney na 'yan kapag nakita ko siya," inis na tumingin ako sa labas ng bintana. "And I will punch that Tommy if I see him near you." "Assistant ko si Tommy!" I objected. "Hindi 'yon excuse para dumikit-dikit siya sa 'yo. I don't have time right now. Pero sa susunod, ipapakita ko sa kanya kung saan siya dapat lumugar," seryosong turan ni Ludwig. Marahas akong napalingon sa kanya. "Ludwig! Walang ginagawang masama
Alexa Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa bulagta sa sahig itong si Ludwig. Magana siyang kumakain ngayon. Samantalang ako ay inis na inis sa kanya. Pangiti-ngiti pa ang mokong. Palibhasa naisahan na naman niya ako kanina. And yes, may nangyari ulit sa amin. Nakakainis! Bakit nagiging marupok ako sa kanya? Hindi pwede 'to! "Hey! Lalamig 'yang pagkain. Gusto mo bang subuan kita?" tanong nito sa akin habang may naglalarong ngiti sa mga labi. Inirapan ko muna siya bago ko sagutin ang tanong nito. "Ikaw, Ludwig tantanan mo ako, ha. Sasamain ka talaga sa 'kin." "What? I'm just asking you if you want me to feed you. Bakit ang sungit mo? Naglilihi ka na ba agad? Ang bilis naman," nakangising komento nito. Binato ko ito ng unan pero nagawa niyang masalo. Nagsimula na lang akong kumain at hindi na siya tinignan o kinausap pa. Sa totoo lang naninibago ako sa bagong ipinapakita niya. Hindi ako sigurado kung parte pa