Nagulat si Clark.Karaniwang malamig at mahigpit si Liam. Bihirang magkaroon ng mga ganitong pagkakataon kung saan bumubuntong-hininga siya at tumitingin ng masama. Bihirang mangyari ito, at ang mas nakakapagtaka pa dito ay umasal siya nang ganito dahil kay Cordelia.Ngumiti si Clark at tinulungan ang matanda pabalik sa kanyang kwarto para magpahinga. Ipinadala ng tagapagsilbi ang gamot na iniinom niya gabi-gabi.Inubos ito ni Liam habang nakakunot ang kanyang noo at ibinalik ang mangkok sa tray nang may kalabog.Nag-aalala si Clark. “Sir, may mga side effect ang kahit anong gamot. Sa tingin ko, mas mabuti na bawasan mo ang pag-inom nito.""Ayos lang ako." Ikinumpas ni Liam ang kanyang kamay. "Iniinom ko na ito mula noong bata pa ako. Ilang dekada na ang nakalipas, at nakagawian ko nang inumin ‘to. Isa pa, ang mga ito ay mga holistic herb. Masustansya ang mga ito. Hindi ito delikado!"May gusto pa sanang sabihin si Clark, ngunit walang lumabas na salita sa nakabuka niyang bibig.
Napasigaw si Cordelia, ngunit huli na para makatakbo siya. Diniinan siya ni Zephyr sa loob ng isang kisap mata.Hinawakan ng lalaki ang kanyang mga braso at bumulong sa kanyang tenga, "Wifey, magkano ang nasa card?"Naging tapat siya at sumagot nang hindi iniisip ang tungkol dito, "Ito ang luma mong black card. Wala ‘tong lamang pera, pero walang limit ang gamit—"Hinalikan siya ng mala-hayop na lalaki bago siya matapos magsalita.Hindi siya makahinga.…Nang matapos sila ay pagod na sumandal sa kanya si Cordelia. Pakiramdam niya ay babagsak siya.Marahang hinawakan ni Zephyr ang kanyang mga balikat, at masayang ngumiti.Hindi siya inaantok.“Huwag!” Pinigilan niya si Zephyr. “Pagod na ako. Pagpahingahin mo na ako…”Ngumisi siya. "Ms. Jenner, unlimited ang service mo.”Mahigpit na hinawakan ni Cordelia ang kumot para balutin ang kanyang sarili. Tumingin siya kay Zephyr gamit ang malalaki niyang mga mata at naging alerto siya.Lumambot ang puso ni Zephyr. Niyakap niya si Cor
Sinabi ni Janine na hindi niya kailangang magpakita ng awa kay Rowan kung magkita sila...Kahit anong sama ng loob nila, nasaktan na ni Rowan ang kanyang ina noon.Ang pagkakasala sa kanyang ina ay nangangahulugan ng pagkakasala sa kanya. Natural, hindi niya ito matitiis!"Wala akong masyadong alam tungkol sa kanya," sabi ni Zephyr sa kanyang malalim na boses. "Cordelia, layuan mo siya.""Bakit?""Dahil..." Hindi siya makapagbigay ng dahilan. “Kahit ano, ang talino ng lalaking ito. Mag-ingat kapag nagtatrabaho ka sa kanya. Bukod sa pagtatrabaho, layuan mo siya.”Pero…Sumimangot si Cordelia.Nagalit siya nang makauwi siya at nakita niyang nag-iisa ang kanyang ina at tanging mga succulents sa balkonahe ang kanyang kumpanya.Sa oras na iyon, mayroon siyang ideya. Gusto niyang magkaroon ng boyfriend ang kanyang ina. Hindi siya magiging malungkot, kahit papaano.Pinag-isipan niya ito, at tila si Rowan lang ang pasok sa kanyang mga kondisyon."Sige, Cordelia." Nang makita ang kan
"School ceremony?" Natigilan si Cordelia. “Tungkol saan ‘yun?”"Nakakuha ulit siya ng scholarship para sa semester na ito." Nang kausapin siya ni Zephyr, para siyang proud sa sarili niyang kapatid. "Gayundin, ang kanyang thesis ay nai-publish sa isang pangunahing journal. Nakuha nito ang atensyon ng mga eksperto sa medisina, na nanalo sa kanya ng isang akademikong parangal!”Kinuha ni Cordelia ang kanyang telepono.Buti naman bago siya tumingin. Ngayon niya lang nalaman na madalas na kausap ni Carter si Zephyr,Kausapin niya ang kanyang bayaw sa halip na ang kanyang kapatid na babae.Para sa kanya, si Zephyr ay isang napakalakas na superman!Kaya naman natural lang na ibinahagi niya sa kanya ang ipinagmamalaking tagumpay sa sandaling nalaman niya ito.“Yung lalaking ‘yun!” Nagkunwari siyang galit. "Parang balewala lang ako sa kanya!"“Nagseselos ka ba?” Napangiti si Zephyr. Ipinakita niya sa kanya ang chat nila ilang araw na ang nakakaraan.[Brother-in-law, gusto kong bumili n
“Hah, kalokohan!”Isang nakakainis na boses ang biglang narinig.Tiningnan ni Cordelia kung saan ito nanggaling. Nasa likod lang niya ang tao. Ito ay isang palpak na batang lalaki na may nakasulat sa buong mukha ng paghamak at pagmamataas."Nagtataka ako kung ano ang ginawa ni Carter."Nagbubulungan din ang iba."Hula ko sumisipsip siya sa department head para makakuha siya ng award ‘no?"“Di ba medical thesis lang ‘yun? Nagawa na ng lahat ‘yun! Naglalaro pa ang batang ito sa buhangin noong nasa lab ako!""Tama iyan! Balita ko 16 lang siya noong pumasok siya sa unibersidad…”"Ano ang alam mo?" Sumama sa kanila ang isa pang tao. "Mayroon siyang kamangha-manghang kapatid na babae. Kaya mo ba siyang talunin niyan?""Ate? Ano ang ginagawa niya?""Sa tingin ko isa siyang escort..."Nag-uusap at nagtatawanan ang ilang mga lalaki.Galit na tumingin sa kanila si Cordelia. Biglang may malaking kamay na tumapik sa balikat niya."Huwag kang magalit," mahinang sabi ni Zephyr."Hindi
Malamig na sinulyapan sila ni Cordelia at tinitigan ang batang nagngangalang Tony.Medyo gwapo siya. Siya ay may namumuong mata at matangos na ilong. Siya ay may isang cool, bad-boy hitsura.Kung nasa pelikula siya, marami siyang babaeng paiiyakin.Gayunpaman, naikuyom niya ang kanyang mga kamao nang maalala ang sinabi nila tungkol kay Carter."Ang mga celebrity na kinukuha ng Imperial Media ay iginagalang para sa mahusay nilang kakayahan at mabuting asal." Suminghal siya. “Bukod sa mahusay na kakayahan sa pag-arte, kailangan nila ng magandang reputasyon sa circle."Kaya, bakit sa tingin mo ay karapat-dapat kang pumirma sa Imperial Media?"Sabay-sabay silang napahinto.Marahil ay lumaki sila sa isang first-class na kapaligiran at naging spoiled—ang ilan ay umaarte pa nga noong bata pa sila—kaya sila na ang pumili ng trabaho sa halip na kabaligtaran.Hindi pa sila nakatagpo ng sinuman na naglakas-loob na makipag-usap sa kanila ng ganoon.Gayunpaman, ang isa sa kanila ay itinutu
“Dahil kilala mo ang boss ng Sol Entertainment, may itatanong ako. Iniisip ko kung may magagawa ka para sa akin."Nagmalaki kaagad si Tony. Pinandilatan siya nito at nginisian. "Hindi kita kilala, kaya bakit kita tutulungan?"“Kailangan lang nating maging pamilyar sa isa’t isa, saka tayo magiging magkaibigan, di ba?” Ngumiti si Zephyr. "Nasa iisang bilog tayo. Dapat nating ibahagi ang magagandang bagay. Sabay tayong aangat."Inilibot ni Tony ang kanyang mga mata. “Anong meron?!”“May bagong pelikulang lalabas ang Sol Entertainment. Ito ay sa pamamagitan ng direktor na si Ray Allen. Sa tingin ko ito ay tinatawag na The Soul of the Mountain and River. Umaasa akong…”"Huwag mong sabihin sa’kin na gusto mo ring maging parte nun?"Ngumiti si Zephyr. "Gusto kong mag-invest.""Tony, tawagan mo si N!" Sinundot siya ng katabi niya. "Isang tawag lang ang gagawin mo!"Natigilan si Tony.Tiningnan niyang mabuti si Zephyr. Hindi siya sigurado kung siya ay mayaman o manloloko. Bakit may hum
“Ang pinakamagandang hotel sa Centrolis ay ang Splendor Dynasty!” Inasar siya ni Cordelia habang nakangiti. "Sigurado ka bang gusto mong gawin ito?""Iba na sa pagkakataong ito!" Seryosong sabi ni Carter. “Bro-in-law, huwag mo silang tawagan nang maaga. Gusto kong tratuhin kayong dalawa ng perang kinita ko mismo!""Hmm, sang-ayon ako diyan." Nakangiting tumango si Zephyr. “Huwag kang mag-alala. Wala akong gagawin ngayong araw. Tratuhin mo lang ang iyong sarili bilang isang regular na customer sa hotel.”Masayang sumang-ayon si Carter.Umuwi sila para sunduin si Xyla at isinama din nila si Janine doon.Lihim na sinabihan ni Zephyr ang mga tauhan niya upang ireserve ang pinakamagandang private room. Gayunpaman, ilang beses niyang pinaalalahanan ang mga ito na huwag i-waive ang bill kundi ibigay lamang ang basic discount.Hindi iyon naintindihan ng iba sa hotel. Ang manager lang ang nakaintindi dito.Gustong bumili ng hapunan ng bayaw ni Mr. Z. Natural lang na tuparin nila ang kany
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala