“Iniisip niyo ba talaga hindi namin alam kung anong binabalak niyong dalawa?” tanong ni Zephyr. Tinawag ni Zuko ang mga magulang niya, “Dad, mom…”“Sige, dumiretso na tayo,” marahang singit ni Cordelia. “May pagdududa kami ng tatay mo tungkol sa pagkatao ni Pammy. Nagtimpi kami kasi hindi namin gustong saktan sina Nicholas at Linda.”Huminto si Zuko. “Mom, suspetsa namin ni Toph na may mali kay Melvin. Pero nang nakita ni Toph si Pammy at nakakuha siya ng sample para sa DNA test, nag-match ito kay Tito Nicholas!“Kaya suspetsa ko ay may gumalaw nito.”“Maraming doktor sa joint hospital. Malabong lahat sila ay tapat sa mga Hamerton,” komento ni Cordelia. “Kung merong may masamang intensyong gustong manuhol sa ilan sa kanila, madali lang ito.”“Pero ang mahalaga ay di natin maalerto ang kalaban bago malaman ang katotohanan.” Sumingit si Zephyr nang nakangiti. “Tinuruan ko kayong dalawang magbato ng feints sa boxing. Mag-feint muna bago ibato ang knockout blow! Ganito rin sa buhay.
“Wag muna!” Kaagad na tinanggihan ni Zuko ang ideya. Hindi pa niya nasasabi kay Lina ang tunay na pagkatao niya. Anong iisipin niya kapag dinala niya siya sa bahay nang ganito?Gayunpaman, nakahinga nang maluwag si Zuko nang narinig niya ang sagot ng nanay niya. Para bang hindi nagpupumilit ang mga magulang niya na pakasalan niya si Pamela. Nautal si Zuko habang nagpaliwanag siya, “Um, mom, dadalhin ko siya rito sa bahay sa tamang oras… Mabuting babae siya. Sigurado akong magugustuhan niyo siya kapag nakita niyo siya!”“Talaga?” Sumingit si Zephyr at sumali sa usapan. Tumingin siya kay Zuko at tumawa. “Ang laki na talaga ng anak ko!”Walang nasabi si Zuko. “Dad…”Nilagay ni Zephyr ang kamay niya sa balikat ni Zuko. “Anak, may marriage agreement tayo sa mga Thompson. Kahit na hindi sigurado kung tunay ba ang Pamela na'to, gusto kayong ipakasal nina Tito Nicholas at Tita Linda mo.“Pero maghahanap kami ng pagkakataon ng nanay mo na kausapin sila tungkol dito. Kahit na gusto nami
Nanigas ang braso ni Toph at nanatili siyang hindi kumikilos sa kinatatayuan niya. “Pammy…”Mahina at matamis ang boses ni Pamela habang nagsalita siya. “Gusto kong samahan ako ni Toph.”“Ano?” Pinagpawisan si Toph. Paanong napasok si Toph sa problemang ito?Gayunpaman, nang yumuko si Toph, hindi niya napigilang maantig sa inosenteng mga mata ni Pamela. May takot at niya sa mga mata niya, pero nagpakita rin ito ng buong tiwala sa kanya. Sinara ni Toph ang labi niya, pinakalma ang katawan niya, at pagkatapos ay nagsabing, “K-Kung ganun, isasama ko siya para makipaglaro.”Mukhang nagtaka ang mga magulang, pero masayang nakangiti si Zuko. “Sige lang! Wag kayong magmadali!”Nanlaki ang mga mata ni Toph habang tinulak siya ni Pamela palabas ng bahay. “A-Anong nangyari?” Tumingin si Linda sa dalawa nang naguguluhan. Pagkatapos ay lumingon siya kay Zuko. “Zuko, di ba dapat ikaw—”“Linda, isa tong bagay na gusto kong pag-usapan kasama mo, pero di namin alam kung paano ito babangg
Dinamayan sandali ni Cordelia si Linda bago tinaas ang tingin niya at napansin ang malagim na mukha ni Melvin. Mabilis niyang sinipa ang paa ni Zephyr sa ilalim ng mesa at sinenyasan siya. Mabilis na nakita ni Zephyr ang ekspresyon ni Melvin at nagngitian ang mag-asawa. May kaunting ideya na sila ngayon. Hindi mahalaga kung siya ang tunay na Pammy o hindi. Walang dudang si Melvin ang mastermind sa likod ng lahat. ...Nang umalis sila sa bahay, pinahinto ni Renee ang mga bodyguard sa pagsunod sa kanila. Hinawakan niya ang kamay ni Toph at nagmadaling tumakbo papunta sa dagat. Kung di niya ginawa ito, hindi maniniwala si Toph na ang maputla at mahinang katawan na iyon ay nagtataglay ng ganitong lakas!Nang nakarating sila sa dagat, kahit ang malakas na pangalawang apo ng mga Hamerton ay napagod. Pero nanatiling hindi apektado si Renee. Malamig na tumitig ang blangkong mga mata niya sa mahamog na dagat. Kinagat ni Renee ang labi niya habang nanginginig ang katawan niya. Maingat
Pagkatapos manatili nang ilang araw sa bahay, nagmadaling bumalik si Zuko sa Jangasas. .Sa sandaling dumating siya, pinakita ni Zuko ang bangle kay Lina nang parang inaabutan siya ng premyo. Nagulat at natuwa si Lina. “Ano to?” tanong niya. Bago umalis si Zuko, pabiro siyang sinabihan ni Lina na mag-uwi ng kahit na ano mula sa Centrolis para sa kanya. Pwede namang isang simpleng keychain—gusto niya lang ng simbolo para ipakita na inisip niya siya. Hindi inasahan ni Lina na mag-uuwi si Zuko ng ganito kamahal na bangle. Ang jade bangle na may gintong dekorasyon ay napakaganda at may mataas na kalidad. Kahit na walang masyadong alam si Lina tungkol sa jade, natutukoy niya sa isang tingin na mahalaga ito. Nang nagdalawang-isip si Lina kung tatanggapin niya ba ito, tumawa si Zuko at kinuha ang kamay niya, sabay sinuot ang bangle sa braso niya. “Isa tong family heirloom,” paliwanag ni Zuko. “Sabi ng nanay ko, dapat alagaan to ng asawa ko!”Nanlaki ang mga mata ni Lina. “Talaga
Natigilan si Gia. Naramdaman niya ang bigat ng pagtanggi ni Lina sa unang pagkakataon simula nang naging magkaibigan sila. Nabigla ang kanina pang tahimik na si Zuko sa hindi inaasahang sagot ni Lina. Inakala niyang uunahin niya ang best friend niya at ibibigay niya ang bangle kay Gia. Iyon ang dahilan kung bakit niya siya sinubukang pigilan kanina. Lumagpas sa inaasahan ni Zuko ang sagot niya at uminit ang puso niya. Hindi niya napigilang makaramdam ng kaunting gulat sa mga mata niya. Naiilang na ngumiti si Gia habang nawindang ang emosyon niya nang tinignan niya ang mag-asawa sa harapan niya. Pero mabilis siyang kumalma at nagbago siya ng taktika. “Naiintindihan kong sobra mong pinapahalagahan ang bangle na'to at hindi ako tatangging ibalik to sa'yo pagkatapos ko tong subukan. Kaya… pwede ko ba tong kunan man lang ng larawan?”Alam ni Gia na malambot ang puso ni Lina, at nang may nakakaawang ekspresyon, naniwala siyang papayag si Lina. Lalo na't isa lang itong bangle. Ano bang
Sa pananaw ni Zuko, parang maliit na bagay lang ang mga away sa pagitan ng mga dalaga. Hindi niya iyon pinapansin noon, pero kahit ang pinakamaliliit na bagay ay may halaga para sa kanya pagdating kay Lina. Nandyan siyang umupo, makinig nang maigi, suriin ang sitwasyon nang maingat, at tulungan siyang makahanap ng solusyon. Napagtanto niyang ang interes niya sa isang bagay ay nakadepende sa taong sangkot dito. “Kamakailan lang.” Nagsalubong ang kilay ni Lina at mahinang bumulong, “Simula nang yumaman ang pamilya niya, unti-unti siyang lumalayo sa'kin… Zeke, hindi siya isa siya sa mga taong kinakatawan ang mahihirap at pinapanoran ang mayayaman? Hindi siya ganito sa'kin noon!”Ngumiti si Zuko. Ang pangmamata sa mahihirap at pagpabor sa mayayaman ay pangkaraniwang ginagawa ng mga tao. Walang taong totoong marangal. At saka pinayuhan na ni Melissa si Lina na layuan si Gia. Kahit na hindi niya maintindihan ang sitwasyon, alam niyang madalas na tama ang kutob ng mother-in-law niya. “
Bumilis ang tibok ng puso at umugong ang tainga ni Zuko, pero sinubukan niyang pigilan ang pananabik niya. Isang ngisi ang lumitaw sa gilid ng labi niya. Hindi kaya ni Lina na mahiwalay sa kanya?Nang may malaking ngisi at kumikinang na mga mata, nakaramdam siya ng tumawa na para bang sa kanya ang buong mundo. “Bakit ka tumatawa?” Namula si Lina at tumayo para tumakbo palayo, pero hinawakan siya ni Zuko at hinila sa yakap niya nang walang sabi-sabi. “Hindi ako tumatawa. Masyado lang akong masaya.”Mahina siyang bumulong, “Ikaw talaga, dalawang linggo lang naman yun.”“Dalawang linggo… Masyado pa ring matagal yun.” Sumandal si Lina sa dibdib niya. Nakaramdam ng takot si Lina. Napansin niyang masyado na siyang nagiging malapit kay Zuko. Kahit isang araw lang na wala siya ay kinakabahan na siya, paano pa kaya ang dalawang linggo?“Pero Lina, bihira ang ganitong pagkakataon. Dear sumama ka,” sabi ni Zuko habang seryosong hawak ang mukha niya. Natuwa siya rito pero di niya gusto
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala