Under the soft glow of the moonlight, Lev and I strolled side by side through the tranquil park. The whispering leaves and distant chirping of crickets filled the air. We made sure to have space in between us. I mean, we are not lovers to begin with. Ewan ko lang kung ano yung naisip niya para lumabas hating-gabi. We just have to make sure that we won't get caught by authorities dahil sa curfew.Pumikit ako nang madiin bago binalik yung mata sa daan. I'm a little tipsy but I still know what's going on. I'm conscious and that is enough for me to make sure I'm safe.The park, normally bustling with daytime activity, now belonged to us alone. As we wandered along the dimly lit paths, we found a secluded bench and settled in. I needed to sit. Kanina pa kami lakad nang lakad at kahit isa ay walang nagsasalita. Bumuntobg-hininga ako at nilingon siya. Nakatingin lang siya sa malayo na para bang malalim yung iniisip."What are you thinking?" I asked.Napakurap siya at umiling. Lumingon siya s
As the morning sun pierced through the curtains, I groaned and blinked my bleary eyes open. A pounding headache throbbed mercilessly in my skull, and I winced as I tried to recall the events of the previous night. We were in the park. Lev was with me and we had a talk about things which I couldn't recall most of them. We got caught pass curfew so we ran until we reached home, laughing, thinking how big the trouble is when we were caught. But before that, I finished a few bottles and so did he.I rubbed my temples, attempting to soothe the ache. I am never drinking again! Ang sakit ng ulo ko na para bang mabibiyak na. I need a hot soup."Kaia, you're awake." I squinted my eyes, forcing to open it and saw Kali sitting at the edge of the bed. She's smiling at me with probably the same sabog look. Natawa ako at tinuro mukha niya. "Do I look like that?"She nodded. "Mas malala ka pa."Nagtawanan kaming dalawa but I stopped midway dahil kumirot yung ulo ko. "Ow!""How much did you drank la
"I'm fine, Lev.""No. Dito ka lang," he said as he tucked me in bed.Nang malaman ko na I am on my period, I got so embarrassed. Nakakahiya ka talaga, Kaia! Ang oa ko pa kanina. Sobrang dramatic that I blurted out things that I shouldn't have. I'm in my room right now and Lev is currently taking care of me. Medyo oa lang yung act of service niya."I'm not sick, okay? Nireregla lang ako.""You are still sick. Nakikita ko sa internet kung gaano kasakit yan. Period cramps hurts like heart attack daw. Hindi lang puson yung masakit, pati na rin yung lower back, legs, even your chest feels heavy and swollen."Napakurap ako. Andami naman niyang alam. "How did you know?""Come on, Kaia. I live with my sisters and my mom. Of course I know these things." He said in a matter of fact tone."Okay, let's say they are true. Pero hindi naman all the time sumasakit yung katawan ko. Well maybe nasanay na ako," I shrug my shoulders."That's why I'm here with you in case you need me," he said. "Anyway, d
"I wish I could bring you to different places," bulong ni Lev sa akin. "Lev, watching a movie is perfect," Sabi ko at itinaas yung pagkain na binili namin kanina. "Besides, my comfort foods are here with me. Contented na ako sa ganito."Yes, ang sabi kanina at maghahanap ng makakain but we ended up watching a movie. Yun lang din naman gagawin namin sa bahay if we stayed. We'd watch a movie and yun na. Watching a movie on the big screen is better, you know.Katabi ko si Lev sa right habang nasa left naman si Kali. Sitting beside her is Sebastian, of course. I brought tons of food to eat. Fries, popcorn, coke. May dala pa akong biscuits. I don't crave but I found foods comforting when I'm on my period."What's the movie all about?" Bulong ni Lev."You'll see."I only saw the trailer of the movie on one of the apps online. It got my interest kaya I suggested to them na ito ang panunuorin. Buti nalang they all agreed. After we watched the movie, I told them na punta muna kami sa booksto
KALI'S POV"Let's talk later, okay?" Sabi ni Lev kay Kaia. Nakauwi na kami ng bahay. Kaia seems to be feeling off kaya umuwi na kami. I can't blame her though. She's on her period and I get that a lot. Pero mukhang ayaw niya munang makausap si Lev. I read the atmosphere kaya ako na ang umalalay sa kanya hanggang sa pag-uwi. We may be apart for so long but I can still read her like an open book."Later," Kaia said tiredly. Ngumiti siya mang matipid bago isinara yung pinto.I still felt Lev's presence behind me. Nasa labas kami ng pinto sa silid ni Kaia. She doesn't want to talk to anyone right now. Gusto niya daw muna mapag-isa. She must be having cramps.Huminga ako nang malalim bago nagpasyang harapin si Lev. Yes, I still feel the same way. How can I move on kung palagi ko siyang nakikita? He's staying in our house for a few days maybe. Nakatingin lang siya sa pintuan na para bang gusto niyang sumugod sa loob to make sure Kaia is fine. "May nasabi ka ba sa kanya?" I hesistantly ask
I pulled away to get some air but it seems like I couldn't get enough. I pulled him back again but this time, he kissed me back. I couldn't hold back as he slowly laid me back to bed and went on top of me. I grab his hair as he deepen the kiss. I can feel his weight on top of me and that didn't bother me.Bumaba ang kanyang halik mula sa labi hanggang sa aking leeg. A soft moan escaped my lips as I called his name. "Lev..."I am panting with anticipation and excitement. Binabaliw niya yung buo kong sistema. My heart is beating faster than I could imagine. Nakakaadik yung mga labi niya sa katawan ko. I felt his teeth dug into my skin kaya napadaing ako. "Fvck, Lev..."He's sucking the skin on my neck. It hurts but it feels good. Bumibilis yung paghinga ko kasabay yung tibok ng puso ko. I bit my lower lip as I felt a tingling sensation from my core. What is this thing? All I want was to feel his lips on mine again but this surpass my desires. This man is making me crazy!Bumalik yung mg
"Is she here yet?" Tanong ko kay Kali nang makababa na.She awkwardy shook her head. "Nasa labas. She's parking the car."Iwinaksi ko yung ilang na tugon niya. I'd be awkward too. I mean, I feel awkward din. Kaya lang ayokong maging ilang sa harap ng lahat. Especially that I am meeting Auntie for the first time in a while. Hindi kasi ako yung tipo na inaabangan yung tao pagdating sa bahay. Well, if I were like that, she won't even acknowledge my presence. Kaya I never did it. Nakatira nga kami sa iisang bubong pero kadalasan lang kaming nagkikita.Naramdaman ko nalang yung mga kamay ni Lev sa beywang ko, niyakap niya ako patalikod. "Hey, babe."Napailing nalang ako. Magkasabay naman kaming bumaba. Why is he so extra?"Alam ba ng Auntie niyo na dito kami natutulog?" Tanong ni Sebastian. "Isn't she a little conservative?"Nagkatinginan kami ni Kali. Oh no. Hindi pala kami nakapagpaalam kay Auntie na dito yung dalawa natutulog. Biglaan kasi yung pag-uwi ni Auntie at hindi na kami nag-aba
"Himala ata at gusto mong sumama," sabi ni Auntie habang nakaupo sa passenger's seat. Nasa back seat kaming dalawa ni Kali at may driver naman kami. Medyo marami-rami din yung dala naming gamit kasi hindi namin alam kung hanggang kailan kami mananatili sa resort na yun. "I wouldn't miss this for the world, Auntie!" Kali exclaimed.Kaninang umaga maaga na siyang gumising para makapaghanda. Me, on the other hand, isn't excited pero maaga din akong gumising para maghanda. The urge of arriving at the venue feels like a necessity. Kailangan kong makarating dun before Lev does. Who knows kung ano yung gagawin niya before I arrive?"Oh, I know you wouldn't miss this for the world, dear," tumawa nang mahina si Auntie. "I'm talking about Kaia. She's not usually this giddy about a gathering.""Hmm. Change of heart?" Sagot ko.Umiling siya. "I don't think it's a change of heart. I feel like it's something else."I scoffed. "Think whatever you want to think, Auntie.""Well, I think it's because