Chapter 02

Huminto ang aming kina-sasakyan sa isang mataas na gusali. Kung hindi ako nagkakamali isa ito sa mga pagmamay-ari ng mga Hendricks.

Lumabas si Aziel sa kotse, kaya naman ay agad kong binuksan ang pinto upang sumunod ka kanya.

Lakad-takbo ang aking ginawa upang masundan ko siya. Ang haba naman kasi ng mga binti nito, kaya naman ang maliit kong binti ay lakad-takbo ang ginawa upang maabutan ko lang ang lalaki.

Inilibot ko ang aking tingin sa loob ng building nang makapasok kami. Ang mga mamahaling disenyo ay hindi mo magugustuhan hawakan dahil sa ganda nito'y mahahalata muna ang kamahalan.

Dahil sa aking pagmumuni ay hindi ko napansin na naiwan na pala ako ng aking asawa.

"Weird," bulong ko sa aking isipan ng tawagin ko siyang asawa. 

Mula sa malayo na aming pagitan, nakita ko si Aziel na patuloy ang paglakad.

"Hindi niya ba napansin na wala akong sa kanyang tabi?" tanong ko sa aking isip.

Laking pasasalamat ko nang huminto sa tapat ng elevator si Aziel. 

"Tapos ka nang maghanap ng mangangabit mo?" nandidiri nitong tanong sa akin. Napa-bugtong hinanga ako dahil ayaw kong magkasagutan kami rito sa tapat ng elevator.

Agad kaming pumasok sa loob ng elevator nang bumukas ang pintuan.

Tahimik kaming nag-aantay na makarating sa kung saang floor. Para akong tanga dahil wala akong alam tungkol sa aking asawa. 

Siguro mula ng makilala ko ang pamilyang Hendricks ay kay Adryan na nakabase ang aking atensyon kaya naman wala akong alam sa asawa ko. Kilala ko ang mga mukha at pangalan ng mga Hendricks pero wala na akong alam maliban do'n, si Adryan lang talaga ang kilala ko, kahit favorite number nito ay alam ko.

Pala-ngiti si Adryan kaya naman agad na umibig ang bata kong puso dahil sa ngiti nito, habang si Aziel naman ay ang blangko nitong reaksyon ang lagi nakapaskil sa mukha nito, kaya siguro hindi ako nagkainteres na kilalanin s'ya.

Napabalik ako sa reyalidad ng tumunog ang elevator, tanda na nasa floor na kami ng aming tutunguan.

Mabilis kaming lumabas ng aking asawa ng bumukas ang pinto ng elevator. 

Gusto kong magtanong kung ano ba ang ipununta namin dito, pero nilamon ako ng takot kaya hindi ko magawa ang aking kagustuhan.

Napahinto ako sa paglalakad ng huminto si Aziel sa tapat ng pinto. Mabilis na inilabas nito ang gold na duplicate, pagkatapos nitong idikit sa kung anong bagay ay bumukas ang pinto.

"Madilim," saad ko ng wala sa oras. Nahihiya kong itinikom ang aking bibig.

Halos mapanganga ako ng sumindi ang mga ilaw. Malawak ang kabuohan ng bahay, karamihan sa nakikita kong kulay at itim at puti. Pareho pa 'ata kami ng favorite color.

"Magpalit ka na, may damit sa loob ng kwarto ko." Malumay nitong saad.

Ngayon ko lang napansin, kanina pa rin ako nakasuot ng gown. Napatingin ako sa dulong tela ng gown, ang maputing tela ay naging kulay brown na dahil sa dumi, umulan pa naman kanina.

"Nasaan ang kwarto mo?" mahina kong tanong sa kanya.

"Pumanhik ka lang d'yan sa kanan tapos may makikita kang pinto sa dulo, iyon ang kwarto ko." Paliwanag n'ya sa akin.

Sinunod ko ang kanyang sinabi. Pumanhik ako sa kanan, nang makita ko ang dulong pinto ay agad ko itong pinuntahan at binuksan, kulay puti ng pintuan.

Puting t-shirt at gray pants lang ang nakita ko sa ibabaw ng kama. 

Bakit walang undergarments? tanong ko isip.

Kailangan ko ng underwear, kaya naman lakas loob akong lumabas sa silid upang tunguin ang kinaroroonan ni Aziel.

Nadatnan ko s'ya mula sa kusina. Ang malapad nitong balikat ay mas nakikita ko ang sukat nito, nakatalikod kasi s'ya sa akin.

"Ehem, ehem!" pag-kukuha ko ng atensyon sa kanya. Nakataas ang isang kilay nito ng humarap sa akin.

"Do you need something?" tanong n'ya sa akin habang patuloy ito sa ginagawa.

"Kailangan ko ng undergarments," sabi ko sa kanya.

"Do you still need that?" nakangisi n'yang tanong. Tumango ako dito bilang tugon.

Syempre kailangan ko iyon. Paglalakarin ba n'ya akong walang suot na panty at bra?

"Why do you have to wear a bra and panties, if you will also take them off later?" mapanuya n'yang tanong. Naalis ang tingin ko sa kan'ya dahil sa pamumula ng aking pisngi.

Ang ibig ba'ng sabihin n'ya ay may mangyayari mamaya? tanong ko sa sarili.

"Ano ba ang sinasabi mo? Syempre kailangan kong magsuot ng underwear dahil ayaw kong maglakad ng walang suot nito," nahihiya kong saad.

"Maligo ka na, dadalhin ko na lang sa kuwarto ang kailangan mo." sabi n'ya. Agad akong tumalikod at mabilis na pumanhik papuntang silid nito.

Pagpasok ko sa loob ng silid ay tinungo ko ang banyo. Tiyaga kong binababa ang zipper ng aking gown. Laking pasasalamat ko nang maibaba ko ang zipper sa likod ng gown.

Ang maligamgam na tubig mula sa inilalabas ng shower ay aking dinadama dahil sa ginhawa sa katawan.

Nasa kaligitnaan ako ng pagligo nang makarinig ako ng katok mula sa pinto nitong banyo.

"Céline, the things you need are already on the bed," paliwanag n'ya sa akin. "Okay, thank you," tugon ko. Narinig ko ang yabag nito papaalis.

Lumabas ako ng banyo matapos kong maligo na nakatapis ang puting tuwalya sa aking katawan.

Gulat akong nakatingin sa kama dahilan ng nasa ibabaw nito. Pulang tong na panty kapares ang pulang bra. "Bakit ito ang binigay niya?" wala sa sarili kong tanong.

Kahit ayaw kong suotin ang binigay na underwear ni Aziel ay sinuot ko pa rin. Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako at tinungo ang kusina.

"Let's eat," pag-aaya ng asawa ko. Maraming putahe ang nasa ibabaw ng mesa, siguro ang iba dito ay inorder lang n'ya.

Tahimik naming sinimulan ang pagkain. Habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain ay nagbabalak akong magtanong sa kanya tungkol sa aming sitwasyon ngunit nauna itong magsalita. "Simula ngayon hindi ka na maaaring lumabas sa unit na ito ng walang pahintulot galing sa akin," istriktong n'yang saad. Nalunok ko tuloy ang laman ng aking bibig kahit hindi pa ito ngunguya maigi.

"Paano kung umalis ako nang hindi nagpapaalam?" mapanuya kong tanong. 

"Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa iyo kapag sinubukan mong lumabag sa patakaran ko." Madilim ang mga mata nito habang sinasaad ang mga salitang iyon.

Binalot ng takot ang aking sistema dahil sa sinabi nito. "Bakit kailangan kong magpaalam sa iyo?" tanong ko.

Hindi ko inaasahan ang sagot niya sa akin."Simple, because I'm your husband and you are my wife." His face darkened as he uttered those words.

"Let us now clarify our situation," I said. Umangat ang tingin niya sa akin mula pagkatutok sa sariling nitong pinggan.

"When your brother loves me back, we will divorce," hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob na sabihin ang mga katagang iyon.

Nabigla ako ng mabilis na itong tumayo sa upuan at pumunta sa aking tabi. "Tangina! Sinong may sabi na papayag ako sa gusto mong mangyari?" galit niyang tanong. 

"Aziel!" nagulat ako ng sabunutan nito pababa ang aking buhok upang maangat ang aking tingin. 

Galit ang sumalubong sa akin ng tiningnan ko ang kayumanggi niyang mga mata. 

"Mamatay muna ako Céline bago ako pumayag sa gusto mong mangyari!" sigaw nito sa aking pagmumukha. 

"Aziel bitawan mo ang buhok ko, please," naiiyak kong pakiusap. Sa higpit ng pagkakahawak n'ya sa aking buhok ay alam kong mag-iiwan ito ng sakit.

Pabalang niya akong binitawan at mabilis itong lumabas ng condo unit.

Pumatak ang aking luha dahil sa dami ng nangyari ngayong araw.