(Nathaniel POV)
Hindi ko namalayan ang takbo ng oras palanding na ang sinasakyan kong chopper sa rooftop ng Yao Manor. Natitiyak kong naghihintay na sa akin ang aking ama sa maaga kong pagbabalik.
Nang makababa ako, kaagad kong senenyasan si Secretary Taki na sumunod sa akin. Sumunod naman ito, pero bago pa man kami mag-usap na dalawa, hindi ako nagkamali na kahit malalim na ang gabi handa parin akong hintayin ng Old Master Yao.
“Tss. Gusto niyo na atang salubungin kayo ni Kamatayan.”
Ngumiti ito. “Nais ko lang salubungin ang anak kong bigo sa kanyang hinala sa kabit nito. Kahit alam ko na ang resulta nais ko parin marinig sayo ang pinag-usapan natin.” Tumalikod ito at naglakad na nga papunta sa may sala.
Bago ako sumunod…
“Nahanap niyo na ba kung saan nagtatago si Sera?”
“Patuloy na pinaghahanap ng mga tauhan si Madam Yao. Hindi sila magp
(Sera POV)“Mr. Nathaniel Yao…” Ngumisi siya sa akin. Umatras naman si Secretary Taki upang ibigay ang pwesto niya kay Nathaniel. Nagkatitigan kami ni Nathaniel… Lalong lumaki ang ngisi niya.“Now you understand na hindi ka makakatakas sa akin ng basta-basta lang Sera.” Masayang ipinako ang paningin sa aking mga mata. Kahit kailan ang isang kagaya niya ay hindi matitinag kailanman. Napakademonyo niya.Bigla namang sumakit ang ulo ko, biglang nahihilo na hindi ko maintindihan. Buntis ako pero bakit sa pagkakataon na ito ang nararamdaman kong hilo ay kakaiba. Ang katawan ko bigla na lang nakakaramdam ng kakaibang init…“Masarap ba yung paborito mong fruit salad na merong ube?”“Mr. Nathaniel Yao…” Wag niyang sabihin may kinalaman siya sa pagkain na inilapag ni Manang kanina sa akin. Pero hindi yun impossible. “A-anong nilagay mo sa p
(Nathaniel POV)Lumabas si Ruel at naiwan naman sa loob ang kaibigan ni Sera. Sa harapan ng Old Master Yao, binibigyan niya ako ng masamang titig.“Hindi pa ba sapat na asawa mo siya para pilitin at lagyan mo ng gamot ang kanyang pagkain, Nathaniel?”“Tss. Hindi pa rin ba sapat ang suntok mo na hindi ko sinuklian kahit na umiinit ang ulo ko sa presensya mo?”“Tama na yan.” Saway ng Old Master Yao. “Naalala ko lang sa inyong dalawa ang kapatid ni Natalie, minsan din akong nakatamo ng suntok sa kanya. Natural lang na pinuprotektahan ng kanyang kapatid na lalaki ang kapatid na babae, Nathaniel. Kaya deserve mo yan. Swerte mo at mayroong kapatid na nag-aalala ng husto sa asawa mo.”“Hindi sila magkapatid Dad.”“Kahit hindi magkadugo, kapag itinuring mong kapatid ang isang tao, mas higit pa yan sa isang matalik na kaibigan. Tunay na kaibigang ma
(Nathaniel POV)“Master Nathaniel, nais daw kayo kausapin ni Doktor Ruel bago sila umalis.” Ani ng katulong na kumuha ng attention namin,“Susunod ako.” At iniwan ko nga ang aking ama sa harapan ng malaking larawan ng aking ina. Pinuntahan si Ruel na kasama nga nito ang kaibigan ni Sera.“Nais ko lang ipaalala sayo na si Sera hindi mo maaring galawin.”“Bakit? May malubha ba siyang sakit.”“Tss. Tarantado ka talaga.” Muling lumiyab ang apoy sa pagitan namin ni Ruel.“Alam ko. Kailangan magpahinga ng maayos ng asawa ko. Doktora Gail, magpapa-iwan ka dito. Para naman may peace of mind na aalis si Dr. Ruel sa pamamahay na ito.”“Mr. Nathaniel, kailangan ako sa aking cli—.”“Magpapadala ako doon ng ibang doktor, sa ngayon kailangan ka ng kaibigan mo. Triple ang makukuha mong pera kapag nanatili ka dito kesa
(Wilma POV)Ibinigay ng isang Oby ang folder kay Nathaniel… Hindi ko kilala kung sino yun, hangang sa maalala ko ang mukha… Yun diba ang kaibigan bi Sera. Isang Oby yun… Hindi ako nagkakamali.“Teka lang.” Nang bubuksan na ni Nathaniel ang folder. “Hindi ba kaibigan ka ni Sera? Gail ang pangalan mo?”Tumango naman ito na may simpleng ngiti sa labi.“Hindi. Siguradong mali ang resulta na ibibigay niya Nathaniel.”“Wag po kayong mag-alala Doktora Wilma, hindi ako naki-alam sa procedure.” Tangi nito.“Eh bakit ikaw ang nagbigay ng folder kay Nathaniel?”“Inabot lamang sa akin ng isa kong kasamahan. Ang folder na yan yung resulta ng DNA test na pinagbubuntis ni Madam Yao.”Kaya naman natigilan ako, at kaagad na binuksan ito ni Nathaniel. Sana naman talaga may ginawa si Mommy tungkol dito.“Sera is
(Sera POV)Nauunawaan ko si Rin, ngunit kailangan ko muna unawain ang sitwasyon. Hindi magandang sabihin ngayon sa kanila ang totoo, baka magulat ang aking ina. Ipaparamdam ko muna na kahit anong ginawa nila sa akin kaya ko parin ito patawarin lalo na kahit pabaliktarin ang mundo mga magulang ko parin sila. Nagkakaganito lang ang sitwasyon dahil sa mga maling nagagawa ni Ate Wilma. Napabuntong-hininga na lamang ako.“Madam Yao, pupunta daw kayo sa Alumni Party niyo mamaya, sa tingin ko kailangan na natin maghanda.”Napangiti ako at inabot ko ang telephono. “Simple lang sana ang isusuot ko. Kaya maaga pa para maghanda.”“Si Master Nathaniel po ang nag-utos Madam.” Na parang wala nga atang magagawa ang katulong kundi sundin ang utos nito.(Wilma POV)“Wilma anak, kailangan lang namin ito gawin. Ayaw naming masi
(Nathaniel POV)“Sino po ang kapamilya ni Ms. Valeria?”“Kami ho. Kamusta ang anak namin?”“Hindi maganda ang kalagayan niya. At kailangan na sumailalim siya sa operasyon. Ang sanggol sa kanyang sinapupunan ay kailangan na i-abort sa lalong madaling panahon. Upang maagapan ang infection na kumalat.”“Anong ibig ninyong sabihin?”“Dahil sa impact, patuloy na dumurugo si Miss Valeria. Ibig lamang sabihin wala nang pag-asa na mabuhay pa ang sanggol niya. Kailangan ninyong pirmahan ang agreement na ito kung pumapayag kayo. Saka kinakailangan din ng dugo ni Miss Valeria.”“Talaga bang…” Magsasalita pa sana si Miss Valeria… Nang makita ako ni Mr. Gabby at lakasan niyang sinabi….“Tama lang na mangyaring malaglag ang bata. Since ayaw naman panindigan ito ng kanyang ama.” Titig na titig ang mga mata nito sa a
(Ruth POV)Sumugod nga si Wilma kahit nahihirapan siya kung nasaan ang silid ni Sera. Hinarang siya ng mga tauhan ni Nathaniel, at kasabay pa ng mga tauhan ng mag-asawang Valeria. Kaawa-awang tinataboy, at hindi sumusuko si Wilma. Nagsusumigaw, hangang sa bumukas ang pinto, at lumabas doon si Nathaniel, Loreen at Gabby. Saka si Sera na nasa Wheelchair… Parang lalabas na ito ng hospital.“Mommy… Daddy! Wag kayong maniwala kay Ria! Dala lang ng ingit kung bakit niya sinabi ito. Ako ang anak ninyo. Hindi yang impaktang Sera na yan.”“Tumigil ka na Wilma. Ikaw ang impakta dito.” Ang ampon na si Ria ang sumagot.“Napakawalanghiya mo talaga Ria! Pagkatapos ko magmakaawa kay Mommy at Daddy na tuluyan ka nilang ampunin at maging kapatid ko, ito pa talaga ang isusukli mo sa akin!”“Wilma…” Kalmadong tawag ni Loreen sa aking anak.“Mommy…&r
(Nathaniel POV)Naiwan nga kami ni Wilma sa may sala. At hindi ko gustong mapag-isa kasama siya. Hindi ko rin susundin ang sinabi ni Sera. Pasensya na hindi ako ganoon kababang tao, at mabilis na kalimutan ang ginawang hindi maganda ng ibang tao. Tuso sa tuso. At ayokong nahihigitan ako nino man.“Gusto mo bang igawa ako ng special tea mo Wilma? Yung niluluto mong curry?”“Gusto mo gawan kita?”“Bakit ko naman itatanong kung ayaw ko?”“Sige Magpapagawa ako…”“Ipapagawa mo sa iba? Gusto ko yung ikaw mismo ang nagluto.”“Pero… Maiiwan kita dito?”“No. I make that excuses dahil parang kailangan ko gumamit ng palikuran. This morning hindi maganda ang takbo ng digestive system ko…” Doktora siya kaya impossible na hindi niya ako maintindihan. Saka saan ko ba nakuha ang excuses na ito? What the hell&h