Chapter • Sixteen
CHLEO'S POV
Hilot-hilot ang aking sintido, napasandal ako sa back rest ng swivel chair na kinauupuan ko. I am in no place to represent my brother in the council meeting but I no longer have a choice. Dalawang linggo na siyang hindi makita. Ni walang makapagsabi kung nasaan ba talaga siya o kung saan ba siya nagpunta.
Grant and some deltas have been searching for him for days. Bilang Beta, si Grant ang dapat na humarap sa council ngayon pero dahil maging siya ay wala, ako lamang ang pwedeng pansamantalang pumalit...kahit pa walang karapatan ang babaeng gaya ko na maging parte ng council, regardless of the family I came from.
"Three days from now, full
Chapter • SeventeenNanatili akong nakaupo at nakasandal ang likod sa headboard ng kama. My eyes are focused on the man lying right next to me. Napakahimbing ng tulog niya. Napakaitim ng ilalim ng kanyang mga mata dala ng kakulangan sa tulog.I gently brushed my fingers on his jett black hair. Napakalambot nito. I can't help but smile. Layco's really here. Nang matulog kami ay halos nagdalawang-isip pa ako. Natatakot akong panaginip lang ang lahat at sa oras na muli akong magising, wala na siya sa tabi ko. Wala na ang mga brasong ikinukulong ako at mahigpit na niyayakap.But sleeping while resting my head on his chest was too comfortable. Halos hindi ko na namalayang tinangay na rin ako ng antok.Wala na an
Chapter • EighteenHalos patapos ko nang ikarga ang mga gamit ko sa maleta nang mapansin ang pananahimik ni Layco. Nakaupo siya sa kama habang ang dalawang siko ay nakakalso sa kanyang mga hita at ang baba ay nakapatong sa magkasalikop niyang palad. Naroon na naman ang pamilyar na kunot sa kanyang noo. Something's bothering him. Is it his pack? The council? I hope I can be of any help.Ibinaba ko ang ilang nakatuping pantalon na hawak saka ito inilapag sa upuan. Humakbang ako palapit sa kanya. Halos hindi na niya namalayan ang paglapit ko dahil sa lalim ng iniisip niya.Bahagyang umalog ang kama nang naupo ako sa tabi niya. I cleared my throat. "What's bothering you? Kanina pa kita napapansin." untag ko.He tilte
Chapter • NineteenPinanood ko ang paglubog ng araw mula sa balkonahe. Funny how something that's about to end be this beautiful. I guess mom was right. Not all endings are meant to hurt us.Dama ang tensyon sa kastilyo sa nakalipas na linggo pero magmula nang maipakilala si Gia sa council ay kahit paano nabawasan ang panggigiit ng mga ito kay Layco. Pero matapos ang full moon, halos araw-araw na ang naging meeting kaya halos araw-araw ding narito si Gia. I know something's going on. I just don't have the right to meddle. I'm not one of them.Nakaramdam ako ng lungkot dahil sa naisip. Nang yayain akong umuwi ni Layco sa Brenther, nagtalo ang isip at puso ko. Brenther isn't a safe place. This city is full of dangerous people, and surrounded with hundreds of enemies
Chapter • TwentyNapatakbo ako patungo sa balkonahe nang makitang tumalon si Layco. Kaagad kong inilibot ang aking paningin sa paligid pero wala siya. Dumidilim na ang kalangitan at mahirap nang makita ang madilim na bahagi ng driveway.Halos sampung minuto rin akong naghintay kay Layco na bumalik. Nang makita ko siyang lumabas mula sa kakahuyan at lumalakad papasok ng kastilyo ay tumakbo ako pababa. Habang nasa hagdan ako ng pangalawang palapag ay umalingaw ang baritonong boses ni Layco mula sa sala."WHO THE FUCK LET THAT BASTARD GET INSIDE MY PROPERTY?!"Napahinto ako sa paghakbang. Ngayon ko na lamang ulit nakitang ganito kagalit si Layco."We know Drako pre
Chapter • Twenty OneHabang nasa daan pauwi ay hindi naalis sa isip ko si DL. Nang tanungin ko kung paano niya nalaman ang last name ko ay hindi niya ako sinagot. Nagpaalam lamang siya bago tuluyang umalis.Saktong pagdating ko ng kastilyo ay nasa labas si Layco kasama ang ilang delta at si Gia na nakalingkis na naman ang mga kamay sa braso niya.Bahagyang tumaas ang kilay ko nang matitigan silang dalawa. Nang makita ako ni Layco na bumaba ng sasakyan dala ang mga pinamili ko ay kaagad niyang inalis ang mga braso ni Gia.Nag-iwas ako ng tingin at dire-diretsong lumakad. Hindi ko na makontrol ang inis ko. Minsan sobra na. Hindi ko na maatim ang pagpapanggap nila. Para kay Gia ay totoo ang ginagawa nila.
Chapter • Twenty TwoI flicked the pen on the table absent-mindedly. Muli kong pinasadahan ng tingin ang recipe na isinusulat ko.Narinig ko ang mga yapak na patungo sa pwesto ko. Napangiti ako nang maramdaman ang paghalik niya sa tuktok ng aking ulo bago siya naupo sa upuang katapat ko. His cup of coffee on his hand."What are your plans for today? Hmm?" he murmured before sipping his coffee.Napatingin ako sa itaas at nag-isip. "Gusto ko sanang gumawa ng bagong recipe," I mumbled. Tinanaw ko ang kalangitan mula sa salaming bintana. "Nagbabadya ang ulan. Siguro bibilisan ko na lang ang pamimili ng mga kailangan ko." untag ko saka muling bumaling sa kanya.His e
Chapter • Twenty ThreeTiningala ko ang madilim na langit pagkalabas ko ng resto. Malakas pa rin ang buhos ng ulan pero hindi na katulad ng kanina.Sa sidewalk na lamang ako lumakad at sumilong sa mga bubong ng mga stalls na nadaraanan ko. Malamig ang simoy ng hangin dahil na rin sa hindi magandang panahon."Shit." Mahina akong napamura nang makitang ilang metro pa ang layo ng sasakyang ginamit ko mula sa huling stall na nasisilungan ko.Humigpit ang hawak ko sa mga bitbit ko. Bahala na. Hindi naman siguro ako masyadong mababasa.Pinilit kong takbuhin ang sasakyan. Napakalamig ng bawat butil ng ulang pumapatak sa balat ko. Kaagad kong pinagpag at pinunasan ang s
Chapter • Twenty FourNanginginig ang mga tuhod ko nang lumuhod ako para damputin ang tray at mga natapong pagkain. Hindi ko magawang magfocus dahil sa narinig.Narinig ko ang pag-urong ng isang upuan. Kasunod nito'y ang mga yapak palapit sa akin. Lumuhod siya sa harap ko at tinulungan akong pulutin ang kalat.Nakagat ko ang ibabang labi ko nang masalubong ko ang kanyang nag-aalalang titig. Nararamdaman ko na ang paghapdi ng gilid ng aking mga mata."Ako nang magdadala nito sa kusina. Magpahinga ka na." Bulong niya.Huminga ako ng malalim saka mapaklang ngumiti bago umiling. "Ayos lang po ako. Medyo nawalan lang ng balanse kanina." untag ko saka tumayo at nagmam