SIX
Chleo
"I was the sun that burned him, yet everytime stars conquer the night sky, I always find myself at the comfort of his arms, the most forbidden place I'm not supposed to be at." Basa ni Drako sa isang parte ng journal entry ni Cassandra. Lahat ay tutok sa kanya maging kaming mga kasama niya sa group four dahil sa ganda ng parteng binabasa niya.
Drako flipped the old pages of Cassandra's journal, but before he continued reading it, he took a glance at my direction and formed a ghost of a smile.
"Vance had faced a hundred wars against my kin, but never had I witnessed him on the verge of giving up. He took every slash like a privilege to show his love for me, and his scars were like tattoos he proudly shows to prove how many ba
SEVENChleoMaingay ang buong klase at bakas ang excitement sa mukha ng lahat dahil sa announcement kaninang umaga tungkol sa nalalapit na Howling Night. Hindi na nakapagtataka ang bagay na iyon dahil sa Howling Night, ang bawat lycan na nagawa nang gisingin ang kanilang wolf spirit ay pormal nang ipakikilala sa pack bilang opisyal na myembro.Howling Night is the most awaited ball every year, and I am one of those lycans who's looking forward to that night.Hinaplos ko ang peklat sa aking palapulsuhan na nagsisimbolo ng araw na nagising ang aking wolf spirit. It was a little early, and it took a lot of guts for me to confess to my parents how it happened. Napagalitan kaming pareho ni Drako, ngunit sa kabilang banda ay proud ang Daddy
EIGHTChleoNanlamig ang mga palad ko nang makitang nilalabanan ni Cade at Drako ang matalim na titig sa isa't-isa, at sa mga oras na ito, halos mabingi ako sa katahimikan. Even our folks suddenly went silent, tila pinakikiramdaman ang dalawa.Nabasag ang katahimikan nang marinig namin ang mga yapak. The familiar noise coming from his crane that's tapping the marble floor made me gulp."Yours? Is my grand daughter Chleonour dating your son, David?"Nabaling ang aming atensyon sa aking lolo Thomas. Ang ama naman ni Drako ay kunot-noong tinignan si Drako bago ito nagtanong."Are you courting Chleo, son?" Seryoso ang tono n
NINEDrakoPatakbo akong bumaba sa makipot na hagdan ng bahay namin bitbit ang aking asul na jacket. It's still five in the morning but Layco wanted to make a run to the woods with me and Warren. Naging routine na namin iyon tuwing Sabado ng umaga kaya naman nasanay na rin ang mga magulang kong makita akong excited na bumababa sa kusina.The smell of brewed coffee and mom's newly cooked breakfast filled the kitchen. Suot niya ang paborito niyang apron habang nagsasalin ng kape sa isang tasa, at nang makita niya akong pumasok sa kusina, kaagad siyang ngumiti at nilagay ang tasa sa tray."Your father is up early today." Aniya saka sumandal sa gilid ng lababo.Isinuot ko ang aking
TENChleoSandaling nagpabalik-balik sa amin ni Drako ang tingin ng dalawa naming ka-grupo bago nagpasya ang mga ito na kumaway paalis upang habulin ang papalayo nang si Drako.I don't know why I suddenly felt a tug inside my heart as I watch him take his steps away from me and Cade. Tila ba kinukot ang aking puso, at may nag-uudyok sa akin upang sundan ito at ang mga kagrupo ko."Drako, wait lang!" Sigaw ni Lou Ann. Nagtatakbo na sila ni Bently para lang mahabol si Drako ngunit hindi man lamang nito nilingon ang dalawa. Hindi ko tuloy maiwasang tanungin ang sarili ko. Did I do something wrong? Did I.. hurt his feelings?Nadama ko ang mahinang pagtapik ni Cade sa aking balikat dahila
ELEVENDrakoMy Dad kept talking about a lot of stuff with me while on our way to the the Magnisons, pero ni isa yata ay walang pumasok sa isip. Minsan ay tatapikin pa niya ang balikat para lang tanungin ang sagot ko sa sinasabi niya dahil kanina pa lumilipad kung saan ang utak ko."You okay, son?" Hindi na niya napigilang magtanong. Sinulyapan niya ako nang may pagtataka sa mga mata. "Kahapon ka pa hindi makausap nang matino. Did something happen?"Something happen? Siguro, pero mas mabuti nang itikom ko ang bibig ko tungkol sa nangyari kahapon matapos kong sabihin kay Lou Ann na kahit kailan ay hindi ako magkakagusto ko kay Chleo.I was sure of that, until I saw h
TWELVEChleo"Nandirito pala ang anak ni David."Halos mapapitlag ako nang madinig ang boses ng aking lolo. Lumabas siya mula sa kastilyo kasama ang ilang Delta ng aking ama pati ang dalawang kaibigan ni Layco na si Warren at Grant.Warren grinned while giving Drako a teasing look. Hindi ko tuloy naiwasang mapalunok. Did they here us? Sana ay hindi. Kilala ko ang aking lolo. He never approved Beta David because the Lafrell's are not wealthy, and in my lolo's perspective, money is a very important asset to become part of the Magnisons' circle.Lumakad ang aking lolo palapit sa amin na hindi inaalis kay Drako ang kanyang tingin, ngunit nakaguhit man ang matipid na ngiti sa kanyang mga
Chapter 13ChleoMy dad is too busy because of the upcoming Howling Night on Saturday. Si Cade tuloy ang nagprisintang maghatid sa amin ni Layco sa school ngayong araw gamit ang kotse nila. Sa harap niya ako pinaupo habang si Lay naman ay nasa passenger seat at halos hindi sumali sa kwentuhan naming ni Cade habang nasa daan papuntang Brenther High."Oo nga pala. I wanna apologize for what happened last Sunday morning. Kung hindi ko kayo iniwan, baka nakatulong akong pakalmahin ang lolo mo." He said in an apologetic tone.Pilit akong ngumiti saka ko iniling ang aking ulo. "It's not your fault, Cade. Ako ang nagsabi sayong iwan mo muna kami. Isa pa matagal nang ganoon ang lolo a
FOURTEENChleoHindi ko alam kung saan kumuha ng lakas ng loob si Lou Ann at Bently para magpaalam sa mga magulang ko kung pwede ba nila akong sugurin sa loob ng aking kwarto. These two are getting more and more comfortable dealing with my folks that they feel so free to barge in my room whenever they want. My mom even gave them a spare key to my room two days ago!Nagtalukbong ako kaagad nang marinig ko ang kalansing ng mga susi. Wala ang parents ko dahil sa Nexus game at kasama nila si Layco. Ako lamang ang naiwan sa kastilyo at kung kailan akala kong makakadama na ako ng katahimikan, heto ang dalawang kaibigan ko."Chleo! Hindi ka na naman matawagan ano ka ba naman!" Sita ni Lou Ann nang tuluyan silang nakapasok.
PearceMy brows furrowed the moment I stepped out of my car, the others parked theirs next to mine. Mukhang napakahalaga ng bagay na kailangan naming pag-usapan ngayon at bakit halos kumpleto kaming lahat pati ang Beta ni Levi at si Hank na bumyahe pa mula Rosset.Levi went out of his car first, his brow cocked at me when he saw me smirked. Sinara ko ang pinto ng kotse ko saka ko tinaas ang ulo ko habang nakangisi sa kanya."How's your sleep? You were like sleeping beauty last week." Alaska ko na kinaigting ng kanyang panga."You're lucky my wife was on her red days when you came over. Kung hindi lang baka sayo at sa magaling mong anak ko naitarak ang lahat wolfabanes na tinatago ng asawa ko."I chuckled in a teasing way before I sighed. "Let's just admit it. You're the underdog in your relationship."Umismid siya at tiniklop ang braso sa tapat ng kanyang dibdib. "And you
Epilogue"Darling, hindi ba masyado naman yatang enggrande 'to? Baka masyadong malaki ang gastusin mo." Kunot-noo niyang sabi habang tinitignan ang listahan ng mga kakailanganin para sa kasal.I can't help but smile. Masyado niya talagang pinoproblema ang pera. Shantal is really a practical wife material. Ayaw niya ng masyadong magastos. She's business minded at gusto niyang palaging nakaplano ang mga pinaggagamitan ng pera. No doubt why Olympus is a success.But there's no way I'll just give her a cheap wedding. I want to make sure our marriage is something she'll never forget. I'll make every second of our lives together memorable. I'll start with our wedding day. I want her big day be the best one that every girl will get jealous to. She deserves all the best
Chapter • Thirty OneHindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko nang makita ang pagbagsak ni Jace sa harap ko. Ang sigaw at pagtawag nina Hank sa pangalan niya ang tangi kong narinig. Para bang pati ang pagtibok ng puso ko ay bigla na lamang tumigil."Kyran! Get King Bjourne!" Sigaw ni Baron kay Kyran.Nakatulala lamang ako sa kanila habang pilit nilang pinapakiramdaman si Jace. Hindi ko magawang humakbang muli palapit sa kanila. Parang pati ako ay mawawalan na ng malay dahil sa nangyayari. Hindi na kinakaya ng utak ko ito.Sunod-sunod na mura ang lumabas sa bibig ni Baron. Bakas na ang pagkabahala sa kanyang mga mata. Halos hindi na maipinta ang mukha niya habang nakatapat ang kanyang tenga sa dibdib ni Jace. Ang puti niyang damit ay namantsahan pang lalo dahil sa dugo ni Jace.Mayamaya'y nagsitakbuhan ang ilang kasamahan namin patungo kay Jace. Lahat ay halos manlumo nang makita ang kalunos-lunos na kalagayan ni Jace. Halos mamu
Chapter • ThirtyI ran as fast as I could. Hindi ko na inintindi ang makapal na luha sa aking mga mata o ang nakakabinging tibok ng aking dibdib. All I can think about right now is to get to Jace before King Karlos do.Ilang hakbang na lamang at mararating na ni King Karlos si Jace ngunit kaagad ko siyang niyakap bago pa man maiangat ni King Karlos ang katana sa ere. Mahigpit kong ipinulupot ang mga braso ko sa katawan ni Jace saka ako mariing pumikit at hinintay ang pagtama ng matalim na bagay sa likod ko.Pero hindi iyon nangyari...Nakaramdam ako ng kakaibang katahimikan. Tila biglang binalot ng matinding tensyon ang paligid na ni isa ay natakot na gumawa ng kahit na anong pagkilos. Even Jace didn't move.
Chapter • Twenty NineSomeone's POV"Fuck. Fuck. Fuck!"Sunod-sunod ang malulutong na murang lumabas mula sa bibig ni Layco habang binabarurot niya ang kanyang sasakyan patungo ng Camelot. He already had a bad feeling about this the moment Hank called him. Mula nang malaman niya ang pagsugod ni Xander sa distrito ni King Karlos, alam na niyang mauuwi sa hindi maganda ang lahat.He dialled Levi's number as soon as he reached the boundary of Brenther and Crescent. Titigil muna siya roon para hingiin ang tulong ni Alpha Pierre."The short-tempered son of a bitch just declared war while his wolf is dying." Inis niyang sabi bago pa man makapagsalita si Levi.
Chapter • Twenty EightMahigpit ang pagkakakuyom ng mga kamao ko habang tahimik akong humihikbi. Nakaupo kaming dalawa ni Klaus sa likod ng sasakyan habang si Jomyl at ang ama nina Kiara ay nasa harap. Ang pinuno ng Camelot ang siyang may hawak sa manibela. Walang ibang ingay na maririnig sa saradong sasakyan kun'di ang impit kong iyak at ang ingay na nagmumula sa aircon ng kotse.Ramdam ko ang panay na sulyap sa akin ni Jomyl. Dinig na dinig sa saradong sasakyan ang kanyang malalalim na hininga. He's blaming himself, I can feel it. Ayaw kong ganoon ang maramdaman niya kaya kaagad kong pinalis ang luha sa aking mga pisngi bago ako humugot ng malalim na hininga. I need to be strong for Jace and his people. I owe this to them. Hindi naman sila malalagay sa alangani kung hindi ako tangang padalos-dalos ng mga na
Chapter • Twenty SevenI never knew what sacrifice really means until this day came... The day when I have to make a choice for myself, for Jace, and for the rest of his people.Hinilot ko ang aking sintido habang nasa byahe patungong Camelot. I have to admit. Hindi madali itong gagawin ko. Umalis kami ni Jomyl kahit na hindi alam ni Jace ang naging pasya ko dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang malay. Sinubukan akong pigilan ni Pearce pero buo na ang desisyon ko. There is a bigger picture that I need to consider. Hindi na lamang ito tungkol sa akin at kay Jace.Noong una ay nagdalawang-isip pa ako pero pagkatapos kong malaman ang mas malaking problema, naging buo na ang pasya kong magtungo ng Camelot.
Chapter • Twenty SixMahigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ni Jace habang chinicheck siya ng doktor. Walang umiimik sa mga kasama namin sa pribadong silid. Tila ang lahat ay nakaabang din sa sasabihin ng doktor.Obviously, the doktor is not just a typical doctor I know. May kakaiba siyang paraan sa pagsuri kay Jace.Isang malalim na hininga ang pinakawalan nito bago bumaling sa seryosong si Pearce. "This is a big problem, Alpha. His wolf is dying."Nagsalubong ang kilay ni Pearce dahil sa narinig. "Dying? Pa'nong nangyari 'yon?" Puno ng pagtataka nitong tanong.Itinupi ng lalakeng doktor ang kanyang mga braso sa tapat ng kanyang dibdib saka niya seryosong tinign
Chapter • Twenty FiveDamang-dama ko ang matinding problemang kinakaharap ni Jace sa mga oras na ito. Ilang beses na siyang nagpakawala ng malalalim na hininga habang pabalik-balik na naglalakad sa sala.Mayamaya'y pumasok sa loob ng mansyon ang isang lalakeng may mahawk na istilo ng buhok, matangkad at may katamtamang kulay ng kutis, malaking pangangatawan ngunit may napakaamong mukha."Ramiel..." Ani Jace nang makita ang lalake."Alpha, wala talaga. We did everything but we can't trace the giver." Tila bigo nitong pahayag.Naihilamos ni Jace ang kanyang palad sa kanyang mukha saka siya napasabunot sa kanyang buhok. Marahas na naman siyang napabunto