LOGINShare
Chapter 8
Last Updated:
2020-12-15 16:49:38Lumipas ang dalawang araw na laging wala sa sarili si Maria, balisa at laging lutang. Napapansin na rin ng mga kasama niya sa Mansyon pati na ang Tita Olga niya.
"Maria, kumusta na ang pakiramdam mo?" Masuyong tanong ni Olga sa pamangkin. Kasama niya ito ngayon, dahil araw ng linggo magtutungo sila sa simbahan. Hindi umimik si Maria, nakatingin lang sa labas ng bintana ng kotse.
Napabuntong hininga nalang si Olga saka ginagap ang isang kamay ng pamangkin at masuyong hinaplos ito. Inasikaso na niya ang pagluwas nito pa-Maynila. Gusto niya na ring makaalis ang pamangkin sa Mansyon dahil may kakaiba rin siyang nararamdaman na hindi maganda.
Noong kaarawan nito pagkatapos ng selebrasyon, madaling araw ay lumabas ito ng silid at nagtungo sa harden. Sa mga oras na iyon ay nasa kusina siya pabalik na sana sa taas ng mapansin niya si Maria kaya palihim niya itong sinundan.
Nag-aalala siyang nakatingin sa pamangkin na tila ba may kinakausap na palinga-linga sa paligid. Nakangiti at masaya ang nakikita ko sa mukha nito.
"Nandito na tayo hija." Nakangiting pahayag ni Olga sa tahimik na pamangkin. Nauna siyang bumaba sa kotse, hinihintay niya si Maria na para bang atubiling bumaba, pero kalauna'y bumaba na rin ito. Nang papasok na kami sa simbahan ay napahinto ito.
"Maria? Masama pa ba ang pakiramdam mo hija? Ayaw mo bang pumasok?" Nag-aalalang tanong ni Olga sa pamangkin. Pilit na ngumiti si Maria sa tiyahin.
"Mabuti na ang pakiramdam ko tita, pumasok na po tayo," aniya.
Sa totoo lang ay takot pumasok si Maria dahil kasama niya si Azereal sa kotse, ayaw siya nitong papasukin sa simbahan. Ngayong nasa loob na siya, alam na niya kung bakit. Hindi ito nakakapasok sa loob. Panandalian ay nagkaroon siya ng katahimikan hanggang sa matapos ang misa ni Padre Antonio. Nanatili si Maria sa upuan kahit nagsialisan na ang lahat ng tao.
"Dito ka muna hija, kakausapin ko lang si Sister Linda." Sabi ni Olga kay Maria na ang tinutukoy ay ang kaibigang madre. Tumango lang si Maria.
"Kayo po pala Padre Antonio." Mahinang usal ni Maria. Kilala ni Padre Antonio ang pamilya niya, halos lahat namang nakatira sa bayan ay kilala sila.
"Huwag kang mag-alala hija, ligtas ka rito. Hindi ka niya masusundan." Malumanay na saad ni Padre Antonio na siyang ikinalingon ni Maria rito.
"Hindi ko po kayo maintindihan." Pagdadahilan niya kay Padre Antonio pero alam niya kung ano o sino ang tinutukoy nito. Ngumiti lamang si Padre Antonio.
"Alam ko hija may naghihintay saiyo sa labas, nag-alaga ka ng demonyo sa mahabang panahon."
Nanlaki ang mga mata ni Maria sa sinabi nito, nasindak siya dahil alam nito. Gusto niyang maiyak dahil sa sinabi ni Padre Antonio. Kahit papaano ay may nakakaalam sa nangyayari sa kanya.
"N-natatakot po ako Padre Antonio..." Usal niya sa nanginginig na boses. Ngumiti lang si Padre Antonio.
"Huwag kang matakot hija mas malakas ang Diyos natin kaysa sa kanya. Manalig at magtiwala ka lang."
Tumango siya sa sinabi ni Padre Antonio pero ang takot na nararamdaman niya ay unti-unting nilalamon ang sarili niya. Parang ayaw niya ng umalis sa simbahan.
"Maiwan na kita hija." Ngumiti si Padre Antonio bago umalis. Napansin niya ang isang papel na nakalapag sa gilid ng upuan. Naisip ni Maria na baka kay Padre Antonio, naiwan. Pero napakunot ang noo niya ng may nakasulat na pangalan sa nakatuping papel.
Nakasulat ang pangalan niya kaya binuklat niya. Isa itong maikling liham.
Hija, huwag
kang matakotdahiltutulungankita. Bumalikkaritosasusunod na linggo. Manatilikarito at may tao akongtatawagin para makatulongsasitwasyon mo. Hindi ko masabisaiyokaninadahilnakikinigsiyasapinag-uusapannatin. Ang demonyo ay nakakabasa ng isipan ng tao at kahitgaanokalayoangdistansya ay naririnigniya ang pinag-uusapan natin. Pero hindi siyanakakabasa. Malapit na niyangmasakopangpagkatao mo kaya manalig kasaDiyoshija.–Padre Antonio
Agad niyang itiniklop ang liham ni Padre Antonio, namumuo ang luha sa mga mata niya. Nabalot siya ng takot pero kailangan niyang labanan. Hindi niya akalaing nag-aalaga siya ng isang demonyo! Natutop niya ang sariling bibig.
"Maria, tara na." Ang Tita Olga niya na nakangiting naghihintay sa kanya. Sumunod na rin siya rito.
Ang planong pagbalik ni Maria sa Simbahan ay naudlot ng may mangyaring hindi maganda.
"Ano po ang nangyari Tiya Olga?" Nahintatakutang tanong ni Maria sa tiyahin nitong halata ang takot at pag-aalala sa mukha.
"A-ang driver natin ay natagpuang patay kaninang madaling araw. Pugot ang ulo–"
Hindi na natapos ni Olga ang sasabihin dahil napaiyak na ito. Nanginginig itong niyakap ni Maria.
"Diyos ko po! Sino po ang walang awang gumawa sa driver natin ng ganoon?!" Naggilalas na usal ni Maria. Matagal ng naninilbihan ang driver sa kanilang pamilya. Bata pa lang siya ay ito na ang driver ng pamilya.
Nanatili nalang sa silid si Maria habang madaming tao ang pumunta sa Mansyon lalo na ang mga awtoridad para imbestigahan ang nangyari. Naging busy ang lahat. Habang siya naman ay hindi mapakali sa sariling silid.
"Akala ko ba'y aalis ka para magsimba ngayon,Maria."
Ang baritonong boses ni Azi, kung dati ay hindi siya kinikilabutan sa boses nito puwes ngayon lahat ng balahibo sa katawan niya ay nagsitayuan. Napalunok siya at pilit kinalma ang sarili.
"M-may nangyaring hindi maganda. P-pinatay ang driver namin." Nauutal na usal ni Maria, kumakabog ang dibdib niya lalo na ng lumapit sa kanya si Azreal at hinawakan siya sa magkabilaang balikat. Inilapat nito ang bibig sa tainga niya.
Nararamdaman ni Maria ang mainit na hininga nito at naaamoy niya ang kakaibang amoy nito.
"Hindi lang iyan ang kaya kong gawin Maria, mas higit pa riyan ang gagawin ko kapag sinuway mo ako. Lalo na kapag iniwan mo ako."
Nakakakilabot na bulong ni Azi kay Maria. Nanlaki naman ang mga mata niya at nabalot ng takot dahil alam na niya kung ano ang ibig nitong sabihin.
"I-ikaw ang may kagagawan ng pagkamatay ng driver namin?" Hindi makapaniwalang usal ni Maria. Ngumisi lamang si Azi na para bang demonyo o mas tamang sabihin demonyo nga.
"Kaya sumunod ka sa lahat ng sasabihin ko saiyo." Kalmante nitong sabi kay Maria.
"P-paano mo nagawa iyon? I-isa ka ng kaluluwa! Isa kang demonyo!!" Asik ni Maria rito sabay tutop sa sariling bibig. Nanlilisik ang mga matang binalingan siya ni Azreal at sinakal.
"Oo! Isa akong demonyo kaya matakot ka! Hindi mo alam kung anong kayang gawin ng isang demonyo!"
Humihigpit ang pagkakasakal nito sa kanya. Pakiwari niya'y bumakat ang mga daliri nito sa leeg niya. Inihagis siya nito sa kama, umuubo siyang hinimas ang leeg at pinilit na makabangon.
"A-Azi, bakit nagkakaganyan ka na? Bakit?" Naiiyak na usal ni Maria rito. Biglang lumambot ang anyo ng mukha nito.
"Dahil ayaw kong iwan mo ako Maria hanggang sa huli ay magsasama tayo. Sa akin ka lang!"
Pagkasabi'y bigla itong naglaho, naiwang umiiyak si Maria. Naisip niya na kailangan na niyang lumuwas pa-Maynila sa lalong madaling panahon.
~•~
Related chapters
Maria Chapter 9
Kinabukasan maagang nagising si Maria para makasalo niya sa umagahan ang Tiya Olga niya. Nagpasya na rin siyang hindi na pumasok sa skwelahan."Anong nangyari sa leeg mo hija?" Nakakunot ang noo na puna ni Olga sa leeg ng pamangkin. Mapula ito at para bang sinakal. Nakaramdam siya ng pag-alala."Allergy lang po ito Tiya, okay lang po ako." Mahinang sagot ni Maria saka yumuko. Napansin din ni Olga na nangangalukmata ang pamangkin, parang magdamag itong walang tulog, siguro dahil na rin sa nangyaring aksidente kahapon."Inayos ko na ang mga papeles mo sa School para makalipat ka na pa-Maynila,hij
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 10
Nagsisigaw at pilit na nagpupumiglas si Maria dahil sa kapangahasan ni Azreal sa kanya. Hindi niya hahayaan na magtagumpay ito sa gusto nitong mangyari."Tama na Azi... Pakiusap huwag mong gawin 'to." Umiiyak na pakiusap niya pero nagkunwari itong walang narinig. "Akin ka lang Maria! Akin ka lang!" Singhal nito sa kanya sabay hablot sa natitirang kasuotan niya hanggang sa wala.ng matirang saplot sa katawan niya."HUWAG!" malakas na tili ni Maria rito, puno ng takot ang boses niya. Hindi niya alam kung saan siya kumuha ng lakas dahil nakagalaw ang buong katawan niya. Agad niyang itinulak si Azreal, agad siyang bumangon at nagtatakbo
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 11
Napabalikwas ng bangon si Maria mula sa pagkakahiga dahil sa narinig na sigaw. Agad siyang napatingin sa paligid. Nayakap ang sarili dahil sa sobrang lamig. Muli niyang narinig ang malakas na sigaw ni Terry kaya tuluyan na siyang lumabas sa silid pambisita. Agad siyang nagtungo sa silid niya. Kinakabahan, natatakot at nanginginig ang katawan niyang binuksan ang sariling silid.Nanlaki ang mga mata niya ng makitang sinasakal ni Azreal ang personal niyang tagapag-alaga simula bata pa siya."Terry..." Mahinang usal niya, natutop niya ang bibig. Hindi na nakalapat ang dalawang paa nito sa sahig."S-señorita...t-takbo..." Nahihirapan nitong usal. Tumaas pa ang isang kamay nito sa deriksyon n
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 12
"Pakiusap detective Roa gawin mo ang makakaya mo para maresolba ang kaso na ito. Na murder ang isa sa katiwala namin, pinagsamantalahan ang pamangkin ko at hanggang ngayon hindi pa namin makausap!" Mangiyak-ngiyak na sabi ni Olga sa isang detective na siyang may hawak sa kaso ni Maria, dalawang araw na ang nakalipas ng matagpuan nilang nakahandusay sa sahig ang katawan ni Terry at nasa banyo naman si Maria, walang malay."Gagawin namin ang lahat Señora Olga para mabigyan ng hustisya ang nangyari." Determinadong saad ni Detective Roa. Matagal na itong nakaalis nanatili pa ring nakaupo sa sala si Olga, palihim siyang umiiyak para sa pamangkin. Inilihim nila ng nangyari kay Maria para hindi ito
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 13
Ang liham ni Maria para kay Padre Antonio.Padre Antonio,Nais kong magpasalamat sa inyo dahil ninais ninyo akong tulungan sa kabila ng lahat. Ngayon ay kailangan na kailangan ko ang tulong ninyo. Hindi ko na kaya at nahihirapan na ako sa pagpapahirap sa akin ni Azreal. Pilit pa rin akong lumalaban kahit wala na ang mga taong mahal ko.Nais kong malaman ninyo na pinagsawaan na ako ng paulit-ulit ng isang demonyo. Marumi at nakakasuka na akong babae. Hindi ko lubos maisip na kaya rin palang gawin iyon ng isang
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 14
Year 1959Humihingal si Thaddeus na binuksan ang pinto kung saan nanggagaling ang sigaw. Nanlaki ang mga mata niya ng makita ang babaeng hubo't hubad na nakayakap sa sarili, nakasalampak ito sa sahig. On an instinct, agad na nagtungo sa kama si Thaddeus at hinablot ang kumot saka itinakip sa hubad na katawan ng babaeng umiiyak.Thaddeus heart skip a beat when the woman hug her so tight while she's still crying so hard. He can smell her addicting scent and he can feel her body so soft and delicate. Napalunok si Thaddeus sa kakaibang nararamdaman niya. Marami ng babaeng yumakap sa kanya pero kailanman ay hindi siya naapektuhan ng katulad ngayon. "Mahabagin!" Bulalas
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 15
Atubiling tinanggap ni Maria ang nakalahad na kamay ni Thaddeus. Matamis na ngumiti si Thaddeus rito saka mahigpit na ginagap ang palad ni Maria. Hinila na niya ito palabas ng Mansyon kasabay ng biglaang pagdilim ng kalangitan tila nagbabadya na may malakas na ulan na paparating. "S-sandali lang–" Pigil ni Maria kay Thaddeus, nag-iinit ang pisngi niya dahil sa pagkakahawak ni Thaddeus sa palad niya. Pakiramdam niya may bolta-boltaheng kuryente ang dumaloy sa buong katawan niya. Naihaplos niya ang isang kamay sa pisngi."Bakit?" Nagtatakang binalingan ni Thaddeus si Maria, napansin niya ang pagba-blush nito. Lihim siyang napamura dahil maski siya ay nahiya rin. Noong unang panahon hindi mo pala basta-basta hinahawakan ang isang babae, nasabi niya sa isipan. Gusto niyang bitawan ang kamay nito pero natatakot siya na baka mawala ito sa kanya. Feeling niya safe ito kapag hawak niya.D
Last Updated : 2020-12-15Maria Chapter 16
"Lubayan mo si Maria!" Dumagundong ang malakas at nakakatakot na boses nito. Palakas na rin ng palakas ang ulan. Pinapatatag ni Thaddeus ang sarili para kay Maria, ayaw niyang ipakita rito na duwag siya. Inihanda na ni Thaddeus ang sarili sa pagsugod ni Azreal. Hinapit niya si Maria para maitago niya sa likuran. Handa na siyang harapin ang demonyong ito! Sa isip-isip ni Thaddeus.Mas lalong nagdilim ang anyo ni Azreal,sa isang iglap lang ay nasa tapat na ito ni Thaddeus sinasakal siya pero agad din siyang inihagis sa tabi kaya napasubsob siya sa damuhan. Pakiramdam niya ay nabalian siya ng buto dahil hindi siya halos makatayo.Nakita niya na papalapit ito kay Maria habang umaatras naman si Maria. Pinilit niyang makatayo at kinuha ang nakita niyang sanga ng puno. Inilang hakbang niya ang pagitan nila ni Azreal at ubod lakas niya itong hinampas sa ulo.Binalingan ni Azreal si Thaddeus at muling sinakal pero aga
Last Updated : 2020-12-15
Latest chapter
Maria Chapter 30
Two years later..."Congratulations son, we are so proud of you " Halos magkasabay na turan nina Talia at Daniel kay Thaddeus. Dumating ang mag-asawa kahapon mula sa Pilipinas para um-attend sa photo exhibit ni Thaddeus na ginanap nito mismo sa Gallery Studio sa New York City.Ang daming mga dumalo, halos ang iba ay mga celebrities at mga kilalang tao. Ngumiti si Thaddeus sa kanyang mommy at daddy.Nagka-ayos na ang mga magulang niya, last year lang ay nag-renew ng vows ang dalawa. Masaya siya para sa mga magulang. "Thank you mom and dad, maglibot muna kayo baka may mga portraits kayong magustuhan." Sabi ni Thaddeus sa mga ito saka kumindat. Sa loob ng dalawang taon ay ginugol ni Thaddeus ang sarili sa pagkuha ng mga litratro na galing sa iba't ibang bansa. May mga kuha rin siyang magagandang portraits. Naiwan si Thaddeus sa
Maria Chapter 29
Nagising si Thaddeus kinaumagahan dahil sa ingay ng chainsaw, malamang ay nakakuha na ng tauhan si Alberto para putulin ang malaking puno sa harden. Masarap ang tulog niya kagabi, wala man lang siyang narinig na ingay o kaluskos. Lalo na ang daing at iyak ni Maria pero wala siyang narinig bagkus ay nakatulog siya ng mahimbing.Bumangon siya at nagtungo sa bathroom para magsipilyo at maligo na rin. Basa pa ang buhok ni Thaddeus ng bumaba siya sa sala, nakasuot lang siya ng sweatpants at white tshirt. Nakapamulsa siyang nagtungo sa harden. Halos nawala ang ganda ng harden dahil natatabunan ng malaking puno ang mga halaman, ang iba ay nadaganan pa. Para itong taong nakahandusay sa lupa ng tuluyan ng maputol. Binati siya ni Alberto ng makita siya pati na ang mga ibang naroon. "Magandang umaga Sir Thaddeus." Bati ng lahat sa kanya, bahagyanlang siyang yumuko sa mga ito bilang pagtugon.
Maria Chapter 28
"Thaddeus, are you sure about it?" Nag-aalalang tanong ni Talia sa anak. Dalawang buwan na ang nakalipas magmula ng makalabas ito sa ospital. Inaayos nito ang mga gamit sa bag pack. Magmula ng gumaling ito galing comatose ay napapansin niyang iba na ang kinikilos nito.Minsan nakikitaan ni Talia ang anak na nakatitig lang sa kawalan. Minsan ay napapasukan niya ito sa silid na tinatawag ang pangalang Maria habang tulog ito. She wanted to ask him who Maria is pero mas pinili niya nalang na itikom ang mga bibig. "Yes,mom." Tipid na sagot ni Thaddeus sa ina."Baka mapahamak ka ulit." "Mom, i will be fine." Napabuntong hininga si Talia, pinagpipilitan talaga ni Thaddeus na bumalik sa Legazpi,Albay. Babalikan niya raw ang Belle Veu Mansion dahil madami pa raw itong aasikasuhin doon.Puno ng pangamba ang puso niya pero wala siyang magawa. Hindi niya ito ma
Maria Chapter 27
Present TimeYear 2018Kasalukuyang nasa sala si Talia nagbabasa ng magazine habang hinihintay si Daniel, kauuwi lang nito galing sa trabaho at naisipang maglinis muna ng katawan bago sila pumunta sa ospital.Napapitlag si Talia ng mag-ring ang cellphone niya. Agad niya itong sinagot. "Yes?" Sagot niya sa kabilang linya."Mrs. Ambrosio, your son is awake.""Really?" Hindi makapaniwalang usal ni Talia, halos panawan siya ng ulirat sa narinig. "Yes ma'am. Na-check na rin po namin ang inyong anak at okay na po siya."
Maria Chapter 26
"Damn it!" Muling palatak ni Thaddeus sa sarili, ilang beses na niyang sinubukan na umakyat pabalik sa itaas ngunit hindi niya magawa dahil wala siyang sapat na makapitan at mahawakan.Panay mura na siya sa sarili at ang utak niya ay tumatakbo kay Maria. Iniisip niya kung ano na ang nangyayari rito. Mas lalo siyang nakaramdam ng galit sa sarili ng maisip na baka huli na siya. Baka kasama na nito ngayon ang demonyong si Azreal at nagpakasawa sa katawan ni Maria."This is bullshit!" Sigaw niya. He was beyond frustrated. Sinisi niya ang sarili kung bakit nahulog siya sa patibong na ito. Sa ngayon ay kailangan niya ng milagro.Hindi niya alam kung anong oras na dahil wala naman siyang suot na relo maliban sa itim na pulseras! Nawawalan na siya ng pag-asa ng may biglang humagis sa kanya, isang lubid ang inihagis.Napasinghap siya sa gulat at tuwa. Hindi na siya nagdalawang isip pa, hinawakan na niya ang lubi
Maria Chapter 25
Mahal kong Thaddeus,Hindi na kita hinintay pa na magising ka, alam kong mahihirapan akong magpaalam sayo dahil alam kong hindi ka papayag sa gagawin ko. Patawad kong mag-isa ka nalang na magtutungo sa malaking balon. Hindi mo na ako kasama. Iniwan ko ang pulseras mo para ma-protektahan ka. Pati ang kuwentas, ikaw na ang maghulog sa balon. Maglakbay ka na kung kaya na ng katawan mo pero kung hindi pa ay huwag mo ng pilitin. Umalis ako para linlangin si Azreal, habang ginagawa ko iyon ay malaya kang makapaglakbay na walang panganib o sagabal. Ako lang naman ang kailangan niya kaya ako lang ang susundan niya. Sana pareho tayong magtagumpay bago
Maria Chapter 24
Nagpapalag si Maria at pilit na kumakawala sa pagkakasakal ni Azreal sa kanya. Umilaw ang suot niyang pulseras saka nag-umpisang umusok ang katawan ni Azreal. Para itong napaso ng bigla siya nitong bitawan at lumayo sa kanya. Muli siyang napaluhod sa lupa. Mas lalong nanlilisik ang mga mata nito dahil sa sobrang galit. Pati na ang anyo nito ay sa sobrang galit ay unti-unti ng nag-iiba.Nasisindak siya sa nakikita niyang anyo nito. Hinahaplos niya ang kanya leeg na para bang tinatanggalan niya ng bara sa lalamunan. "Na sa'yo ang pulseras na iyan?!" Galit na singhal nito sa kanya. "Hubarin mo iyan!!" Nanggagalaiting utos nito sa kanya."Tigilan mo na ako! Demonyo ka layuan mo ako!" Ganting singhal niya rito ng makabawi na siya ng lakas. Tumayo na rin siya at lakas loob na hinarap ito."Kahit kailan ay hindi ako mapapasaiyo! Iisang tao lang ang nagmamay-ari sa akin ngayon at walang iba '
Maria Chapter 23
"Hanggang dito na lang po tayo Señorita." Ani ng driver sa sasakyan ng ihinto sila sa may bukana ng bundok, papasok ito at madaming puno sa gilid ng daanan. May mga iba't-ibang klaseng damuhan at halaman."Salamat po." Pasasalamat ni Maria rito. Sabay sila ni Thaddeus na bumaba sa sasakyan. "Mag-iingat po kayo." Sabi ng driver sa kanila, nginitian niya lang ito bilabg tugon sa sinabi nito.Muling hinawakan ni Thaddeus ang kamay niya saka sabay na silang naglakad papasok sa bukana ng bundok. Alam ni Maria na madalang lang ang mga umaakyat sa bundok Himalaya, ang iba ay kapag nagpapadasal ang mga ito o kaya ay nagpapagamot. Tahimik ang buong paligid, tanging huni ng ibon at mga tuyong damo na naapakan nila ang naririnig nilang ingay.Tahimik lang din sila ni Thaddeus at kapwang mabibilis ang mga hakbang nila na para bang takot na maabutan ng gabi sa daan.Bawat malalaki
Maria Chapter 22
Hindi alam ni Thaddeus kung bakit mag-uumaga na ay hindi pa rin siya makatulog. Gusto niyang puntahan si Maria sa silid nito pero nagdadalawang isip siya. Alam kong iniiwasan ako nito kaya dapat iwasan niya rin dahil siguradong pareho silang dalawa masasaktan sa bandang huli. Masaya siya na ibinigay nito ang sarili sa kanya. Habang panahon niya iyong pangangalagaan sa puso niya. Sana hindi na siya makabalik–Napukaw siya sa kanyang pag-iisip ng marinig niya ang malakas na sigaw ni Maria. Agad siyang bumangon sa pagkakahiga at nagmamadaling lumabas sa silid. Humahangos siyang nakarating sa labas ng pinto sa silid ni Maria. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya mabuksan. Kinalabog niya na ito pero wala pa ring nangyari, napansin niyang umiilaw ang pulseras niyang suot. Mas lalo siyang kinabahan dahil nagpapahiwatig lang ito na nadito si Azreal! Ubod lakas niyang sinipa ang pintuan, bumukas ito at
