LOGINShare
Chapter 12
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Eana Beatrix
Hanggang ngayon ay paulit-ulit pa rin sa aking utak ang mga sinabi ni Juancho kanina. Kasalukuyang nanunuod siya sa sala kasama ang dalawang bata at nakikipag-usap sa kaniya ang madaldal na si Miko. Akala mo walang ginawang pambabanta sa akin kanina kung makitawa sa mga pinagsasasabi ng huli.
Ang walanghiya, dito rin sa bahay nakikain ng paunlakan ang alok ni Mama. Kaya ang siste, sa buong durasyon ng aming salo-salo ay sila lang din ang nagkukwentuhan, isama mo pa ang dalawang bata. Lalo na si Artemis na bihira lang makipag-usap sa hindi niya kilala.
Padabog kong tinapos ang pagpupunas ng mesa at sinimulan ko na ang paghuhugas ng mga pinagkainan namin. Tahimik ko lang na ginagawa iyon nang biglang may nagsalita malapit sa aking tenga.
“Can I help you?”
Muntik ko ng mabitawan ang sinasabunan kong baso dahil halos mapatalon na ako sa aking pagkagulat.
“Aatakihin ako sa’yo e! Ba’t ba bigla ka na lang sumusulpo
Related chapters
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 13
Farrel Juancho “Hey. You okay?” Tanong ko kay Bea dahil pansin kong kanina pa siya hindi umiimik. We were okay earlier, I thought that she’s comfortable talking with me but why does she’s acting like this now? Parang wala naman siyang narinig dahil hindi niya man lang ako tinapunan ng tingin. She’s more focused to the two kids. What on earth is happening to her? “Anak, ayos ka lang? Kung pagod ka pwede ka nang mauna sa loob. Ako na lang dito.” Narinig kong wika ni Tita kay Bea. Pasimple akong tumingin sa gawi nito at nakita kong pilit itong ngumiti sa kaniyang ina. “A-ayos lang po ako, Ma. Grabe po kasi ang init, ang banas gumalaw.” “Sigurado ka ha? Pwede naman na kayong pumasok na apat, kaya ko naman na ito.” “Hindi, Ma. Ayos na po.” Sa huli hindi na rin napilit ni Tita ang anak. Kaya sa buong durasyon ng pagtitinda ay hindi ako nakakuha rito ng kahit na anong klase ng pansin. I’m getting pissed
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 14
Eana Beatrix Bukod sa gumugulo sa aking isip si Juancho ay palaisipan din sa akin ang mabilis na pagpayag ni Mama sa panliligaw nito sa akin. Nagtataka rin ako dahil ang bilis niyang magtiwala sa lalaking iyon samantalang kung tutuusin, isa pa rin siyang estranghero na basta na lang sumulpot dito sa amin. Ewan ko ba, kahit ang dalawang bata ay mabilis din niyang nakagaanan ng loob. Aaminin kong ako rin, subalit hindi ko iniaalis ang ideyang baka may iba siyang pakay kaya siya nagpahayag na gusto niya ako. “Ma…” marahan kong tawag habang abala ito sa pagsasalansan ng mga plato sa lalagyan. “Ano iyon, ‘nak? May masakit ba sa’yo?” agad niyang binitawan ang hawak at madaling sinapo ang aking noo. “Wala po, Ma. May itatanong lang po ako. Kanina pa kasi gumugulo sa isip ko ito.” Nakatitig lang ito sa akin na hinihintay kung ano man ang nais kong itanong. “B-bakit po kayo pumayag agad na manligaw si Juancho?” Na
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 15
Eana Beatrix “HUWAG!” Mabilis akong napabalikwas ng bangon at isinagaw iyon. Ipinalibot ko ang tingin sa buong silid at nang mapagtanto na nasa sarili akong silid ay nakahinga ako ng maluwag. Nagising ako sa isang masamang panaginip. Tatlong taon na rin ang nakararaan ng huli akong managinip tungkol doon. Ngunit bakit biglaan naman yata ang pagpasok no’n sa panaginip ko? Napahilamos ako ng kamay sa aking mukha, nagawi ang tingin ko sa orasan na nasa maliit na divider. Nakita kong alas-singko na ng umaga, sigurado ako na hindi na rin naman ako makakabalik ng tulog kaya napagpasyahan kong bumangon na. Umibis ako sa aking silid at dumiretso sa kusina, nagmumog ako ng tubig na may asin pagkatapos ay nagpakulo ako ng tubig. Habang hinihintay ay naupo ako sa isang upuan na nasa aming hapag. Muling nanumbalik ang napanaginipan ko kanina. Hindi ko makalimutan ang araw na ‘yon, nasa panaginip ko siya pero pakiramdam ko ay aktwal
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 16
Eana Beatrix Tuwang-tuwa ang mga bata sa bagong bahay na nilipatan namin. Hindi sila magkamayaw sa kakatakbo sa labas at loob. Totoo nga’ng mababait ang mga kapitbahay namin dahil malugod nila kaming tinanggap sa loob ng compound na iyon. Kanina rin pagkarating namin ay inuna na namin linisan ang mga silid nang sa gayon ay may matulugan kami kung sakali man na hindi agad kami matapos sa pag-aayos dito sa kusina at sala. Habang abala ako sa pag-aayos ng mga gamit sa kusina ay biglang pumasok si Juancho roon. Nagpupunas ito ng pawis sa kaniyang mukha at hinihingal pa. “Can I have some water, please?” pagod na ani nito. Hindi niya siguro napansin ang pitchel na nasa kaniyang harapan. “Ayan oh, nasa harapan mo. Kung nakakapagsalita lang ‘yan sinigawan ka na niyan,” pagbibiro ko. Nagmadali siya sa pagsalin ng tubig at inisang lagok ang punong baso. Nagkataon naman na nakatalikod siya sa aking gawi kaya nagkaroon ako ng tiyans
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 17
Farrel Juancho “Son, where are you?” si Mommy. Magkausap kami habang ako’y nagbibihis. Inip na inip ang kaniyang boses. Today is my grandfather’s birthday. Sila mommy at daddy ay nauna na sa Bulacan kahapon pa, because the old lady wants to handle the celebration. Though my Lolo clearly said that he only wants intimate dinner party with the family but still, my Mom didn’t let us stop her. “Mom, nasa bahay pa po ako. Nagbibihis, after this aalis na rin ako.” “Make sure na hindi ka darating ng gabi rito, Juancho! Don’t you dare make up any excuses.” “Yeah, I know. And I have a surprise for you,” ani ko sa masayang boses. “For me? Are you sure, Juancho? It’s not even my birthday!” “Just wait, Mom. Okay? Go ahead po, ibaba mo na ang tawag.” After that call ay tinapos ko na ang pagbibihis. I went down to check if the food I’ll bring is ready. Nang makitang handa na ito sa mesa ay kinuha ko na ito at na
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 18
Farrel Juancho “Anak, ano? How is she?” pangatlong beses na tanong ni Mommy. When Bea lost her consciousness, I immediately went to her. My mom started to panicked and I’m glad that Daddy’s here so as Lolo to calm her down. And now here she is, asking again about Bea. “Wala pa rin po. Let’s just wait, okay? And please, Mom. Calm yourself now, she’s okay. She’s just unconscious.” Nag-aalala itong lumapit sa higaan at hinaplos ang buhok ni Bea. “Anak, sa tingin ko, nabigla siya sa sinabi ko…” “Yes, she is. Mom, I am still courting her, and we’re still in the process of knowing each other, even me, I was shocked when I heard you say those words.” “I’m sorry, I was so excited when I saw her. Anak naman kasi, she’s beautiful. Ang ganitong magaganda hindi na pinapakawalan!” “Mom! I know that, but I can’t force her. Besides, we’re not in a hurry,” magaang sabi ko. “Hay naku, Juancho! Mawawala na ang edad
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 19
Eana Beatrix “Bye po, Auntie! Ikaw po ang susundo sa amin mamaya, ha?” “May trabaho si Auntie e, si Lola Mama na muna ang susundo sa inyo mamaya. Okay lang ba?” ani ko habang inaayos ang kaniyang uniform. Nauna na namin ihatid si Miko sa classroom nito samantalang narito pa kami sa labas ng classroom ni Artemis. Nakita ko ang paglungkot ng mata niya ngunit mabilis din napalitan ng sigla. “Sige na nga po, Auntie. Iyon pong pasalubong namin ni Miko, huwag mo pong kalimutan.” “Opo, aral mabuti, ha? Magpakabait. At huwag kayong lalabas sa classrooms ninyo kapag wala pa si Lola Mama at higit sa lahat, huwag sasama sa hindi kilalang tao. Okay?” paalala ko. “Opo. Bye po ulit. I love you, Auntie!” aniya sabay halik sa magkabila kong pisngi. Tumakbo na ito papasok at natanaw ko pang naupo sa kaniyang mesa. Hindi pa rin ako makapaniwala na sinambit niya sa akin ang tatlong katagang iyon. Gusto kong maiyak pero pinigilan ko
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 20
Eana Beatrix Pagkarating namin sa may eskinita ay mabilis na lumabas si Juancho sa driver seat at umikot papunta sa banda ko upang pagbuksan ako ng pinto. Nang makababa kami pareho ay hinawakan niya ang kanan kong kamay at marahan akong hinila pauwi. “T-teka lang naman, Juancho! Ang bilis mong maglakad!” sabi ko. Marahan nga ang kaniyang paghila sa akin subalit malalaki naman ang hakbang ng kaniyang mga paa! Hindi ako nito pinakinggan bagkus nagtuloy-tuloy lang siya. May mga kapitbahay kaming bumati sa amin ng makita kami sa may bungad, kiming ngiti ang naisukli ko dahil sa lalaking hila-hila ako. Dire-diretso kaming pumasok sa loob ng bahay at ang dalawang bata lang ang nadatnan namin doon. “Auntie!” nabaling ang aking tingin nila sa amin. Lumapit sa akin at nagmano si Miko samantalang si Artemis naman ay ipinababa ako sa lebel niya upang halikan ang magkabila kong pisngi. Bibigyan ko na sana siya ng ngiti subalit bigla
Latest chapter
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Epilogue
Farrel Juancho Nakangiti kong pinagmamasdan ang babaeng nakahiga sa kanang bahagi ng kama. After what she had experienced before, I cannot believe she let the situation lead us here. It felt surreal. Puno ng galak at kasiyahan ang puso ko ngayon. Indeed, all the wait that I've done before, it's all worth it. Hinayaan ko na muna siyang magpahinga. Alam kong pagod na pagod siya sa ginawa namin. How couldn't she? I didn't stop until she said she's tired. I chuckled at my own thoughts. I can't resist her body, that's all I know. Ngayon na nakita ko na at natikman ko na, I am sure that our room will fill by her moans. Artemis will gonna have lots of siblings. Tumayo ako mula sa pagkakahiga at isinuot ang roba na nakasabit malapit sa cr. Idinial ko ang numero ng room service at nagpahatid ng meryenda. Matapos ko roon ay ang sariling cellphone ko naman ang aking kinuha. Lumabas ako sa terrace. Pagbukas ko ng aking cellphone ay
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 36
Eana Beatrix Warning: Mature content ahead. Not suitable for younger audiences. Read at your own risk. Isang taon ang matulin na lumipas, at sa buong taon na iyon ay maraming nangyari. Tuluyan nang ibinenta ni Papa ang dati namin na bahay. Muling umusbong ang pagmamahalan nina Mama. Ikinatuwa iyon ni Lorena Cortes na noo'y nasa Canada pa rin. Sina Lucy at Kuya Arthur naman ay kaswal pa rin ang set-up. Iyon nga lang ay mas madalas na si Kuya sa bahay, bagay na ikinagagalit nina Papa. Si Anton at Artemis, hindi namin inaasahan na mapapalagay agad ang loob ng bata sa una. May mga araw na hinihiram siya ni Anton at doon pinapatulog at kapag uuwi na siya sa amin ay may baon na siyang mga kuwento tungkol sa kung ano ang ginawa niya roon. Kami naman ni Juancho, ganoon pa rin. May pagkakataon pa rin na inaasar niya ako kaya minsan ay 'di siya nakakaligtas sa paghahampas at kurot ko sa kaniya. Nagkaroon na rin kami ng bond
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 35
Eana Beatrix "Care to explain what is the meaning of this, Beatrix?" galit ang may ari ng baritonong boses na iyon. Nanghilakbot ako sa nakikitang itsura ni Juancho. Mariin ang titig na ibinibigay niya kay Anton. Kung nakakapatay lamang ang mga iyon ay nakabulagta na siguro ang huli. Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko kahit na sa loob loob ko ay natatakot ako. "Juancho, kumalma ka, please. Huwag na tayong gumawa ng eksena pa rito." Inilibot ko ang aking paningin at may mangila-ngilan na tao ang dumaraan at hinahabol kami ng tingin. "What do you expect me to feel, Bea? This guy brought you tears and sufferings! Anong gusto mong maging reaksiyon ko?" nagkikimpian ang mga ngipin nito habang nagsasalita. "Sorry, hindi kita nasabihan. Unexpected din kaming nagkita, kung gusto mo—" "Let go of her," madiin niyang pagputol sa dapat na sasabihin ko. Naramdaman ko ang pagluwag ng hawak ni Anton hanggang sa tuluy
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 34
Eana Beatrix "Bakla ka! Ilang buwan lang ako nawala, pagbalik ko may jowa ka na!" Tumawa ako sa sinabing iyon ni Gaspar. Araw ngayon ng Linggo kaya malaya akong nakasama nang inaya ako nitong lumabas. Ang maghapon na bonding dapat namin nila Mama ay naging pagsimba na lang, dahil na rin sa kagustuhan namin na makapagpahinga pa ito. "Hindi pa naman kami matagal," tanging nasabi ko. "Naku, kung hindi pa ako tumawag, hindi ko pa malalaman ito! Grabe, ang tagal kong nawala tapos ni minsan hindi mo sa akin nabanggit ito kahit na minsan lang tayong nagkakausap? I'm hurt! Parang hindi tayo magkaibigan niyan!" aniya na may drama pang pahid sa mga pisngi. Kadarating lang niya galing Samar dahil doon daw siya inilagak pansamantala ng kaniyang boss sa parlor na pinagtatrabahuhan niya rito. Isang coffee shop na hindi nalalayo sa aming lugar ang napagkasunduan naming pagkitaan. "Ang drama mo, Gaspar! Nakakalimutan ko nga kasi banggit
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 33
Farrel Juancho A smile remained on my lips even after the call was over. I'm a man yet I couldn't help myself to feel the shudder feeling that only Beatrix can give. Her calling me babe... sent shivers to my body and I cannot stop my friend down there to be arouse and well, think of something. Beatrix will surely hit me if ever she hear me say this! "Tito, nasaan na po si Mama?" It was Artemis again. His innocent eyes are fixated on mine and the worry on his face is visible. "She's in the hospital, kiddo. Mamaya narito na rin sila," malambing kong sabi sa kaniya. "Miss ko na po siya, bawal po ang bata roon? Puntahan natin, Tito." He pleaded. "I miss her, too. Pero bawal kasi ang bata sa hospital. We'll just need to wait for her call, tapos susunduin natin sila, okay?" Napipilitan itong tumango at muling itinuon ang mata sa tv. Ito ang unang beses na pambatang palabas ang nangingibabaw sa buong sala. To up his moo
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 32
Eana Beatrix Mabilis ang mga pangyayari, namalayan ko na lang na tinatahak na namin ang daan papuntang hospital. Nanginginig ang aking mga kamay habang pinagmamasdan si Mama na wala pa rin malay. Naiiyak ako pero pinipigilan ko dahil hindi ito ang tamang oras para roon. Kasunod nang sinasakyan namin ang kotse nila Papa sa likod. Mabilis ang pagmamaneho ng dalawang sasakyan na para bang nakikipagkarera. Nakarating kami sa hospital at agad kaming bumaba, si Papa mismo ang nagbuhat at natawag ang atensiyon ng mga nurses doon. Itinakbo sa emergency room si Mama, hindi kami pinapasok at inabisuhan na hintayin na lang namin hanggang sa matapos. Pagod akong naupo sa waiting area. Si Papa ay palakad-lakad at ganoon din si Kuya Arthur. Si Lucy naman ay bakas pa rin ang ilang sa presensiya ni kuya ngunit may pag-aalala rin sa kaniya. Dinaluhan ako ni Juancho at niyakap. “K-kasalanan ko ito…” “Shh. Babe, walang may
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 31
Eana Beatrix Ilang araw na ang lumipas nang sinadya ako ni Lorena Cortes upang makausap ako at humingi sa akin ng tawad. Nang makauwi kami noong araw na iyon ay agad kong kinausap si Mama. “Bakit sa akin mo po pinapunta si Lorena?” “Tama lamang iyon, anak. Dahil ikaw mismo ang naapektuhan nang iwan tayo ng Papa mo.” “Ma, hindi po ba kayo ang mas nasaktan? Buntis ka pa po sa akin noong umalis si Papa, pero ako po ang pinakausap mo kay Lorena.” “Oo nga at nasaktan ako, anak. Pero mas mahalaga ang nararamdaman mo kaysa sa akin. Lumaki ka nang wala ang ama mo, tumatak sa isip mo na ayaw ka niya kaya siya umalis…. Kung napatawad mo na siya ay ganoon na rin ako.” Matapos kong marinig iyon sa kaniya ay gumaan na ang loob ko. Talagang ang swerte ko at namin nila kuya dahil wala siyang ibang kagustuhan at iniisip kundi ang kapakanan namin. Isa pa sa gumugulo sa akin sina Lucy at Kuya Arthur. Hanggang ngayon ay walang nasa
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 30
Farrel Juancho Lorena Cortes were busy roaming her eyes around the office. She’s astounded with the style and designs that are imprinted through the walls. After a minute, she then decided to looked at us. Walang halo na kahit ano ang tingin niyang iyon. It’s just plain. Ibang-iba sa kaniyang ipinakita noong birthday ni Lolo at noong pumunta kami sa bahay niya. “Let’s take a seat, shall we?” pang-aaya ko. Agad itong sumunod at ako naman ay inalalayan si Bea. When we are all settled to our respective seats, she began to talk. “I came here peacefully and without intention of causing a scene or harm to the both of you…” Tahimik lamang kaming nakikinig ni Bea habang nakalagay sa aking hita ang magkahawak namin na mga kamay. She was also the one who commanded me to stay here beside her dahil baka raw may gawin si Lorena. My babe is tense, but she still manage to speak. “Ano po ba ang pakay ninyo sa amin… o sa akin?”
Marcelo Series 1: Owned by Juancho Chapter 29
Eana Beatrix “You sure you’ll be okay here?” wika ni Juancho matapos namin makapasok sa opisina ng shop ni Vera. “Ang kulit mo, sinabi ko nang ayos lang ako rito. Sige na, pwede ka nang umalis,” pagtataboy ko sa kaniya. Natawa ako sa nakasimangot nitong mukha. Kanina pa siya ganito mula sa bahay at maihatid namin ang dalawa sa eskwelahan hanggang ngayon, hindi pa rin nababago. “Ano bang problema mo?” kunyaring sabi ko. “Tss. I told you, ayokong pumunta roon, it’s just a meeting, babe. Kaya na nila iyon.” “Juancho, ‘di ba nga sabi mo isa ka sa mga stockholders? Edi um-attend ka ng monthly meeting, sigurado akong hinihintay ka na ng Daddy mo at ng pinsan mo.” Sa huli, labag man sa kaniyang loob na iwan ako wala naman siyang nagawa kundi sundin ako. Napabuntong-hininga siya ng lumapit sa akin at kapagkunway yumakap sa akin. Humalik siya ng tatlong beses sa aking noo na naging dahilan upang mapapikit ako na m
