Napakurap ako. Hindi makapaniwala sa ginawa sa akin ni Jaxson. Ano ang nangyari? Bakit ganito na ang trato ni Jaxson sa akin? Nasaan na iyong sinabi niya na hindi niya ako kayang saktan? "Anong ginagawa mo dito?May mga mayamang bisita ang mga magulang ko," galit na singhal niya sa akin. "Sana nag text ka man lang na gusto mo akong kausapin."Napasinghap ako." Mag text?E, hindi mo nga sinasagot tawag ko text pa kaya?Isang buwan Jaxson,hindi ka nagparamdam tapos ngayon iyan ang sasabihin mo?""Kung pumunta ka lang dito para kumprontahin ako,mabuti pa ay umuwi kana."Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.Ibang-iba na siya.Hindi siya ang Jaxson na kilala ko,dahil ang Jaxson na kilala ko ay kahit ayaw pa nang mga angkan niya sa akin ay papasukin niya ako sa pamamahay nila."Buntis ako," natigilan siya sa sinabi ko,ngunit nakabawi rin agad."Mabuti umuwi kana. Mahamog. Buntis ka pala," malamig na turan niya sa akin. "Wala kana ba talagang paki-alam sa akin?" emosyonal na tanong ko.Pinip
Ang sakit ng ulo ko pati ang kasukasuhan ko, ano ba ang nangyari sa akin? Na bundol ba ako nang sasakyan? Ang huling na alala ko may lalaki na nagbuhat sa akin galing sa isang sasakyan kung saan ako banda na tumba."Mabuti naman iha at gumising ka na."Nakangiti na saad ng isang matandang babae, sa palagay ko nasa singkweta anyos na siya dahil puti na ang ibang kulay ng buhok nito at medyo kulubot ang balat ngunit makikita mo parin ang kanyang taglay na ganda. Mestisa siguro siya. Inalalayan niya akong umupo sa higaan na yari sa kawayan at sapin na banig. Tinanggap ko ang isang baso ng tubig na binigay niya at ininom iyon."Nasaan ho ako manang?" Magalang na tanong ko at nilibot ang paningin sa lood ng silid.Ang lahat ay yari sa kawayan, mula sa dingding, sa bintana, sa sahig, sa higaan at pati nga lamesa at upuan ay gawa lahat sa biniyak na kawayan. Kaya pala malamig kahit tirik na ang araw. Ang preso ng hangin kaya nababatid ko na malayo ito sa bayan."Nasa Sagada ka parin iha, ng
"Maraming salamat ho Manang Sonya, Ej. Wala talaga kasi akong mapuntahan sa ngayon, hayaan niyo ho maghahanap ako ng trabaho sa bayan para makatulong-,""No! Hindi ka magtatrabaho," nagulat ako pati si Manang Sonya sa biglang pagtaas ng boses ni Ej. " Hindi ka pwedeng magtrabaho dahil buntis ka.""Ah. Eh. Maliit pa naman ang tiyan ko at-""Mas delikado yon. Madali kang makunan.""Hindi naman siguro-,""Ikaw ang bahala. Kung iyan ang gusto mo. Sinabihan na kita. Baka naman may balak kang ipalaglag ang batang yan kaya gusto mong magtrabaho kahit alam mong buntis ka."Bakit ba galit siya? Nag suggest lang naman ako. Gusto ko rin makatulong kahit kaunti, kaya ko naman. At saka wala akong balak patayin ang anak ko. Kahit ganito ang kahinatnan ko hinding-hindi ko siya dadamayin sa galit ko sa ama niya. Siya na lang ang lakas ko. Siya na lang ang dahilan para magpatuloy ako sa hamon ng buhay. Kaya anong karapatan niyang pagsabihan ako ng ganon?"Ej," may pagbabanta na tawag ni Manang Sonya s
"Anong gusto mong pananghalian? " Tanong ni Ej habang inaayos sa kabinet ang kanyang mga pinamili."Ako na magluto, kaya ko naman ipagluto ang sarili ko."Biglang sumeryoso ang kanyang mukha,may mali ba akong nasabi? Bakit parang galit siya?"Ayaw mo ba sa luto ko?""Ha? Hindi naman. Ano kasi. Kaya ko naman.""Okay," saad niya at bumalik sa kanyang ginagawa. Naiilang ako sa subrang tahimik. Naka upo lang ako dito habang siya nag-aayos, ayaw niyang tumulong ako kaya nakatunganga lang ako dito sa harap niya."Masarap yong luto mo. Na ubos ko yong hinain ni Manang sa akin kaninang umaga, ikaw daw nag luto non sabi ni Manang," basag ko sa katahimikan para may pag-usapan kami.Hindi parin siya sumagot at parang walang narinig. "Ano ba sana ang lulutuin mo?" Tanong ko pa ulit. Sa puntong to lumingon na siya sa akin. Hindi na siya mukhang galit pero seryoso parin ang kanyang mukha."Ano ba ang gusto mong ulamin?""Hmm," nag-isip ako kung ano ba ang gusto kong ulamin ngayon pero walang ulam
Ramdam ko na natigilan siya ng hawakan ko ang kamay niya. What was that mean? Binitawan ko ang kamay niya ng dumating si Manang Sonya inalalayan niya akong umupo at pinainom sa akin ang maligamgam na tubig na dala niya. Medyo gumaan ang pakiramdam ko ng mainitan ang sikmura ko."Magluto muna ako ng pananghalian," paalam ni Ej at lumabas ng silid."Ano ang kinain mo bakit ka nagsuka?" Tanong ni manang at pinisil-pisil ang kamay ko."Pizza at coca-cola ho manang," sagot ko habang nakapikit ang mata, inaantok ako."Iwasan mo muna ang mga acidic na pagkain at inumin ha? At saka kapag nangyari ito ulit uminom ka lang ng maligamgam na tubig at magpahinga.""Salamat Manang."Pinunasan niya ang butil ng luhang lumandas sa pisngi ko." Bakit ka umiiyak, may masakit ba sayo? "Umiling ako." Namiss ko lang si mama. Sa sitwasyon ko ngayon kailangan ko siya Manang... pero wala siya... wala sila si papa. Wala akong matakbuhan. Wala akong masandalan. Wala akong mapagsabihan.. Ang hirap Manang Sony
Edmund Javier pov:Malalim na ang gabi pero ang mga pinsan ko wala yatang balak na umuwi,sabagay lasing na sila at baka ma pano pa sila sa daan kapag umuwi pa.Napasinghap ako ng makita si Aki na nakadagan na sa kanyang syota at hinahalikan.Si Tim naman ay akay niya ang kanyang syota papuntang sasakyan niya dahil lasing na ito at mukhang tulog na.Imbis na sa mamahaling bar si Tim mag celebrate ng kanyang pagiging ganap na CEO ay dito sila napadpad sa farm namin sa Sagada. Hindi kami pwede doon sa bahay-kubo baka ma kurot ako sa singit ni Nanay Sonya kapag nakita niyang ganito ang mga pinsan ko kapag lasing na. Kaya dito kami sa dulo ng manggahan kung saan tanaw ang maliit at malinaw na batis na sakop parin ng lupain namin.Napa tsk nalang ako nang pumasok si Aki at girlfriend niya sa kotse nito upang ipagpatuloy ang kanilang ginagawa."Ubusin mo yan tol,pampa init ng katawan," pahabol na wika ni Aki bago sinara ang sasakyan.Wow.Saan matutulog kung ganon?Nanatili pa ako ng ilang minu
Edmund Javier pov:Hindi ako umuwi kaagad sa bahay pagkatapos naming lisanin ni Artemis ang presinto.Ako na nga ang sumuko sa sarili ko ayaw pa nila,ano bang gusto nila?Hintayin na mag report yung biktima?Paano kung natatakot yon na mag report.Paano ang hustisya na deserve nila?Kainis rin itong si Artemis wala man lang ginawa, ano pa't nag abogado siya? Tsk.Ayoko munang umuwi sa bahay, wala akong mukha na maihaharap kay Janice. Bakit sa lahat, bakit si Janice pa? Bakit pa kami pinagtagpo ng tadhana? Pinagtagpo ba talaga kami noong gabing nakita ko siyang natumba sa gitna ng daan? Kung ganon nga, grabe naman kami paglaruan ng tadhana.Ano na ang gagawin ko ngayon? Paano ko ibigay ang hustisya na nararapat kay Janice? Hindi pa ako handang sabihin sa kanya, natatakot ako para sa kanilang dalawa ng anak niya. Alam ko may karapatan siyang malaman habang maaga pa pero hindi ko talaga kaya. Siguro lalayo muna ako sa kanya, hindi ako tatakas sa kasalanang ginawa ko, lalayo lang ako at paghan
Janice pov:Masakit para sa akin ang lahat ng nangyari,hindi pa ako handa na sabihin ito lahat pero nakakapagod rin palang sarilin ang lahat. Pinagkatiwalan ako ni Manang Sonya at Ej pero wala silang narinig tungkol sa aking sarili. Kahit mahirap ay unti-untiin ko,handa ako na pati sila ay talikuran at pandirihan ako. Hindi ako makatingin kay Ej pagkatapos kong sabihin sa kanya kung paano ako pagtabuyan ni Jaxson. Natatakot akong malaman kung ano ang maging reaksyon niya."Hindi mo kailangan na ipilit ang sarili mo sa isang taong ayaw sayo Janice," napatingin ako sa kanya, naka igting ang kanyang panga at madilim ang kanyang awra. Galit ba siya?"Kung totoong mahal ka niya hindi niya gagawin ang bagay na iyon lalong-lalo na sa anak niyo."Kumuyom ang kanyang kamao at mabigat ang kanyang bawat paghinga. Galit ba siya sa ginawa si Jaxson? O baka galit siya dahil isa akong rape victim. Mapait akong ngumiti at umiwas ng tingin."Naintindihan ko kung pandirihan mo ako-,"Nagulat ako ng ham
"Sa farm ba tayo?" Tanong ko nang doon ang daan na tinatahak niya."Yeah. Pero hindi doon sa bahay. Malaman mo mamaya."Tahimik lang ako na naka-upo. Ang daming tumatakbo sa isip ko ngunit hindi ko masabi. Kinakabahan ako. Hindi ako mapakali. Kahit may aircon pakiramdam ko namamawis ako."Bad memories."Nagtataka na nilingon ko siya. Huminto ang kanyang sasakyan . Kumunot ang noo ko pagtingin ko sa buong paligid. Bakit kami nandito? Anong gagawin namin dito? Hinawakan ko ang kamay niya nang umiba ang ekspresyon ng kanyang mukha. Hindi parin ba siya naka move on tungkol dito?"Nilinis ko ang buong paligid. . Ang plano ko, gawin itong farm na pwedeng dayuhan. Malawak naman itong lupain kaya pwede rito ang iba't ibang pananim. At doon," turo niya sa pinakagitna. " Doon natin itatayo ang mansyon natin.""Gusto ko ang plano mo. Huwag kang mag-alala tutulungan kita. . Pero hindi ko gusto ang mansyon.""Pwede bang malaman kung bakit?"I sigh. " Kapag malaki ang bahay pakiramdam ko ang layo
Hindi parin ako makapaniwala na isa na akong Mrs. Montefalco. Mabilis lang ang ginawang seremonya ng judge na tito pala ni Javier. Nagulat pa ito ngunit hindi na nag atubiling magtanong at sinimulan ang seremonya upang maging ganap na mag-asawa na kaming dalawa ni Javier.Nakita ko kung gaano siya ka saya habang hawak ang kamay ko na nanunumpa sa harap ng judge. Kung paano pumatak ang kanyang luha nang halikan ako. Hanggang sa palabas kami ng munisipyo hindi ma palis ang ngiti sa labi niya.We decided to eat dinner but they refuse.Nagmadali na umalis si Artemis dahil may naghihintay raw sa kanya. Ang kanyang tito naman ay may importante ring gagawin kaya nagpasya nalang kaming umuwi at sa bahay kumain ng dinner."I love you," he said and kissed the back of my hand."Love you too. Pero bitawan mo muna kamay ko, nagmamaneho ka," natatawa na saad ko dahil hindi niya parin binibitawan iyon."I can drive with one hand, wife."Parang kinikiliti ang puso ko. Finally, I am his wife now. Hinay
Tumikhim ako nang makabawi sa sensasyong nadarama. Inayos ko ang damit ko at hindi na inabalang i-lock ang hook ng bra ko." S-si Isabella.""Yeah," saad niya sa paos na boses. "Matulog ka na,ako na ang bahala sa kanya," dugtong nito. "But,your. .hard."Kanda lunok na sambit ko nang maramdaman ko ang matikas na bagay na sumusundot sa puson ko.He chuckled. " Yeah. Pero nagugutom na ang prinsesa," kumalas siya ng yakap sa akin at pinuntahan ang anak ko na patuloy parin sa pag-iyak. "Ayaw niya pa siguro magkaroon ng kapatid."Namula ang pisngi ko. Naalala ko ang kababalaghan na ginawa namin at hanggang ngayon ramdam ko parin ang kanyang kamay na humahaplos sa katawan ko at ang paglamas niya sa dibdib ko. Shit! Ramdam ko ang basa sa pagitan ko. Hindi ko siya sinagot at mabilis na nagtungo sa cr upang maligo.Walang salita na tiningnan ako ni Javier nang makita akong naka roba at basa ang buhok. Karga na niya si Isabella at pinapatulog ito muli."Ako na magpatulog sa kanya. Kanina ka pa n
Nang maka-uwi kami dumiritso agad ako sa kwarto upang basahin ang liham ni Ella. At halos gumuho ako sa aking nabasa.All this time ako parin ang iniisip niya. Kapakanan ko parin ang inuna niya. Paano. .paano niya nakayanan ang lahat ng iyon? Hindi ko man lang siya nadamayan. Hindi ko man lang siya nasamahan sa mga araw na nahihirapan siya. Anong klaseng kaibigan ako? Sana nag contact ako sa kanya noong nasa farm ako ni Javier. Sana, kahit sa kanya man lang ako nag contact, sana alam ko ang kalagayan niya. Sana nakita at nayakap ko pa siya. Sana nagka-usap pa kami."Wife."Bakas sa mukha nito ang pag-alala nang makita akong umiiyak yakap ang sulat ni Ella. Napahagulhol ako nang yakapin niya ako. Nangsisisi ako kung bakit pinairal ko ang pride ko na huwag silang kausapin. Hindi ko kaya. Hindi ko kaya na isa naman ang mahal ko sa buhay ang mawala. Kumalas ako ng yakap sa kanya at dinampot ang cellphone ko."Jaxson," humikbi na sambit ko nang sagotin niya ang tawag. "Gusto ko makausap si
Wala ako masyadong alam tungkol sa mga kapatid ni mama. Bukod sa watak-watak sila si Tita Fely lang ang malapit sa amin. Hindi ito lumayo katulad ng ibang kapatid ni mama na nasa Maynila lahat.Hindi rin nagkwento si mama tungkol kay Tita, doon ko lang rin siya nakita noong sa kanya ako binilin ni mama nang mawala sila. Kaya wala akong alam kung bakit ganito ang pinagdaanan nilang magkapatid. "Kasamahan ko sa trabaho ang papa mo. May lihim na pagtingin ako sa kanya," nagulat ako sa sinabi niya ngunit hindi na ako nagsalita at nakinig nalang sa kanya." Nang makita siya ni Floida. .hindi ko alam kung ano ang nangyari basta isang araw nakisuyo sakin ang mama mo. .may binigay siyang Tupperware na may laman ng pagkain at sabi ibigay ko raw iyon kay Alfred. Sinunod ko kasi ate siya. At na sundan pa ng ilang beses na halos araw-araw na niyang ginagawa. Iyon pala may gusto rin siya kay Alfred. "Tumigil siya saglit at pumikit, parang inaalala ang mga nangyari na para bang kahapon lang ito n
"Parang bad mood yata si brother ngayon. Anong nangyari kagabi?"Napatingin ako sa hagdan at pinasadahan ng tingin si Javier habang naglalakad ito pababa. Tumaas ang sulok ng labi ko nang makitang naka kunot ang noo nito at hindi maipinta ang mukha. Mukhang tama nga ang sinabi ni Enrico, bad mood nga siya."Huwag mo ng asarin baka ma lumpo ka ng tuluyan," babala ko rito dahil balak yata na asarin ang kuya. Dumistansya siya sa akin ng tumingin sa aming gawi si Javier. Nanlaki ang mata ko ng irapan niya ako at dumiritso sa kusina."Nakita mo yong ginawa ng kuya mo?"Tumango si Enrico at bakas rin sa kanyang mukha na nagulat sa inasta ng kuya niya. Anong nangyari doon?"Ano ba nangyari sa inyo kagabi?"Kumunot ang noo ko. " Wala naman. Nag usap lang naman kami at-," saglit akong napatigil sa pagsalita nang maalala ang nangyari kagabi."Hindi ko kasi siya sinagot nang sabihan niya ako nang I love you," nakanguso na saad ko."What?" Humarap siya sa akin at tinaasan ako ng kilay. " At baki
Pinuproseso ko parin ang huling sinabi nang Don. Nakatanga lang ako sa kanya at hindi makasagot. Ano ba ang isasagot ko? Hindi pa namin ito napag-usapan ni Javier at hindi ko pa na ayos ang dapat kung ayosin. Magsalita na sana ako nang unahan ako ni Javier."Pwede ka naman niyang tawagin na daddy, dad. Pwede naman siguro na unahin ka niyang tawagin na daddy bago ko siya pakasalan, " bumaling siya sa akin at kinindatan ako." Ayos lang ba sa'yo, misis ko? " Bulong nito na ikina-pula ng pisngi ko. "Wooahh!""Yon ohh!"Kantiyaw ng dalawang kapatid. Si Don Emmanuel ay hindi mapalis ang ngiti sa labi."Hintayin ko muna na makalakad si Isabella, gawin ko siyang flower girl."Hindi ko akalain na ito ang kanyang plano. Kung ako ang masusunod ay iyon din ang gusto ko. At sana maayos muna ang lahat, yong wala ng pag-alala sa t'wing lalabas kami dahil sa takot sa ginawa ni Jaxson. Ang makausap si Tita Fely, dahil kung sakali na papakasalan ako ni Javier si Tita Fely lang ang pamilya na mayroon a
Tahimik na nagmamaneho si Javier palabas sa kanilang lupain. Mula ng maka-alis kami ay wala akong narinig na salita mula sa kanya, hindi niya rin ako sinusulyapan. Hindi naman mukhang galit. Hindi rin makitaan ng inis , kaswal lang ang kanyang mukha. Ano kaya ang iniisip niya? "Javier."Hindi niya ako sinagot, kahit sulyap ay wala rin."Javier."Tawag kung muli ngunit nag bingi-bingihan siya at nakatuon lang sa daan ang tingin. Dahil karga ko si Isabella, nilingon ko siya. "Mister," malambing na tawag ko. Umismid siya. "Nayakap mo lang ex mo Javier na itawag mo," nagtatampo na reklamo niya. Napangisi ako." Nagselos ang daddy mo anak, ano kaya ang gagawin ko para ma wala ang selos niya? " Nag-iisip kunyari na saad ko. Umingos siya at bumulong-bulong kaya natawa ako."Sorry," agad siyang bumaling sa akin at binagalan ang pagpatakbo. Ngumiti ako sa kanya. "I love you."Binalik niya sa daan ang tingin. Namumula ang kanyang tainga at leeg. Kinikilig yata siya. Ilang beses pa siyang t
Tiim-bagang na bumaba ako sa taxi pagkarating ko sa lugar kung saan sinabi ni Jaxson. Hindi ito ang eksaktong lugar kung saan ako ginahasa ngunit parte parin ito ng lupain ng mga Montefalco. Malinis na ito at wala ng mga tanim kaya kitang-kita kung gaano ka lawak ang lupain. Namuo ang galit sa puso ko nang makita ko si Jaxson na nakatayo sa tabi ng kanyang sasakyan habang karga nito si Isabella, nakatalikod siya sa akin kaya hindi niya napansin na narito na ako."Jaxson."Nanginginig ang boses na tawag ko sa kanya. Galit ako. Nag-alala baka may nangyari sa anak ko. Humarap siya sa akin, walang emosyon ang kanyang mukha. Binuksan niya ang kanyang sasakyan at nilagay sa loob si Isabella, may suot itong headphone at sa palagay ko ay tulog siya."Akin na ang anak ko," saad ko ngunit hindi siya nakinig nang masara niya ang kotse saka siya humarap sa akin.Sumandal siya sasakyan." Kung hindi ko pa kinuha si Isabella hindi mo ako maalala na tawagan."Napasinghap ako. Wala naman talaga akong