LOGINShare
TWO 2.0
Last Updated:
2021-07-09 22:57:43"Hoy chaka, una sa lahat hindi tayo close para tawagin mo akong Betty. Kaya wag ka'ng FC. Ikalawa, si Benedict ang bumangga sa'kin, hindi niya kinaya ang kadyosahan ko kaya siya na ang nagpapansin." Nakangiti kong sabi saka itinapat ang kamay ko sa mukha niya sabay bawi at inamoy ko ng bongga. Singhot kung singhot bes.
"Ehmp! Ang bango. Ay hindi ka ba na inform ng nagdaldal sayo na hinawakan ni Benedict ang kamay ko. Ishi-share ko sana saýo ang amoy kaso ayokong hawakan mo ako eh!" Saka ipinaamoy ko kay Iya ang kamay ko. "Anong amoy Iya?" Nang-iinis kong tanong.
"Hmp! Amoy lalake. Amoy Versace." Malamang pabango ko ýon. Ahaha! Pero versace talaga pabango ni Benedict at noong nalaman ko ýon ay ginamit ko na rin.
"See, versace ang pabango ni Benedict. Mainggit ka, Carlita." Nanunukso kong sabi.
"Hoy? Ikaw na manang ka namumuro ka na talaga sa'kin. Konti na lang at titirisin na talaga kita."
"As if naman natatakot ako sayo, Karling, and fyi hindi ako kuto para tirisin mo. Bakit di na lang yang lisa' sa ulo mo ang tirisin mo. Capital Y.U.C.K. YURCK." Biglang inihit ng tawa si Iya. Pag slow talaga mabilis matawa sa mga simpleng dyok.
"Aba----" aktong sasampalin ako ni Carlita pero pinigilan siya ng kanyang alipores na si bebeng mapayat.
"Hayaan mo na, Carry. Wag mo nang patulan ang mga pangit na yan." Saka hinawakan sa kamay si Carlita. Wow! Pinasosyal pa ang pangalan. Carry, baka curry. Duck Curry bagay.
"Excuse me bebeng mapayat. Referring to yourself? You're disturbing us kaya buti pa magsilayas na kayo at nasisira araw namin dahil sa mga harina niyong pagmumukha."
"That's our sets," sabi ni Carlita sabay turo sa upuan. Yumuko ako at sinuri ko naman ang upuan saka muling nag-angat.
"Walang pangalan kaya amin na. So, go." Walang nagawa si Carlita nang ipagtabuyan ko kundi ang umalis. Nakatiim-bagang pa siya habang nakatingin sa akin. Tang-ina, nakakatot mukha niya, baka bangungutin ako pag napanaginipan ko siya.
=ADRIAN’s POV=
Inilibot ko ang paningin ko sa kabuohan nitong Eskwelahan habang naglalakad sa hallway. Wala pa rin pinagbago dito. Just like the old days. Ganito na hitsura nito noong huli namin mapuntahan ni mommy. I was 6 or 7 at that time, noong nagbakasyon kami dito sa Pinas at hindi na ýon nasundan pa dahil nga namatay na si mommy at nawalan na ako ng gana na magbakasyon. Ngayon na lang ulit na eighteen na ako.
I was born in USA, and I studied there. Umuuwi lang kami dito noon during vacation. Pero this time, I decided to study here. Gusto ko pumasok sa Eskwelahan na balang araw ay magiging akin. Ang pangit naman kung sarili kong Eskwelahan ay hindi ko mapasukan at wala akong idea sa pamamalakad. Saka late na din ako naka-enroll sa USA dahil nagkaroon ako ng problema doon kaya dito ko na lang itutuloy ang pag-aaral ko.
"Kyaaaa siya ba si Adrian, walang duda na Villafrancia nga siya," sigaw ng isang babae saka sabay-sabay na naglingunan ang mga estudyanteng babae sa akin.
Ýong iba na nasa hagdanan ay nakadungaw na. Pero walang lumalapit o nagtangkang tumawag. Panay tilian at sigawan lang ang ginagawa nila.
Maybe some of them ay nakita na ako noon. Tuwing nagbabakasyon kasi kami ay nagkakaroon ng free snacks sa school, at ako ang namimigay noon para makilala ako ng mga studyante dito.
"Oo nga ang guapo niya."
"Girllllll nasaan na panty ko pakihanap," sigaw naman ng isa.
"Yong ovary ko sumabog na." Habol naman ng isa.
I stopped and look at them at tumigil naman sila sa pagtili. The gross. Ganito ba ang mga studyante dito. Tsk! Nasaan na ba kasi ang magagaling kong mga pinsan. Ang linaw ng usapan namin na dadaanan ako.
"Have you seen Benedict?" tanong ko sa isang lalaki pero umiling lang siya nang biglang tumili ang isang babae na katabi niya at nagsusunod-sunod na din ang iba.
"Benny, my loves."
"I love you, Tyler."
"Anakan mo ako, Adam."
"Pasubugin mo matres ko, Jayson."
Fuck, mas lalo silang umingay at sobrang kinilig. Pero ang ingay na ýon ay sabay-sabay na natigil nang marinig ko ang isang pamilyar na sigaw.
"Magsitigil kayong mga ambisyosa kaýo."
Biglang natahimik ang lahat sa sigaw ng maldita na ýon kaya umikot ako para makita sila. And there, magkakasama silang lima. Kung ang maldita na ‘to talaga ang sisigaw ay natatahimik na ang lahat.
"Hi, Adrian." Beverly Villafrancia, the unica hija ng mga Villafrancia, youngest sister of Benedict. Bevs hugged me and I hugged her back.
I looked at the four na parang walang pakialam sa akin. Walang may kumibo kahit isa kanila kaya sinamaan ko sila ng tingin. "Chillax couz papangit ka niyan," dugtong ni Bevs.
"Hoy B, sabi ko saýo sunduin mo ako ‘di ba. You said yes pero bakit hindi mo 'ko dinaanan?" I pouted habang nakasimangot at ngumuso naman siya pointed to Bevs bago sumagot.
"Ask your brat cousin. Hilig gumala, wala pala'ng gasolina." Kalmadong sagot niya na tinawanan lang ni Bevs.
"Kasalanan ko pala. Sorry naman may dinaanan lang ako." Paglalambing nito sa akin.
"What can I do," I simple said, wala naman akong magagawa kahit magalit ako. I tapped her head habang nakaakbay sa kanya kahit pa napipikon ako saka binalingan si Tyler. "Tyler, I left my car. I'll used your car instead."
"What the! Seriously, Adrian?" Tiningnan ko siya using may emotionless look.
"Papayag ka o papayag ka?" I asked him saka ngumiti. "O sabihin ko sa daddy mo na nag-casino ka."
"Oo na, para isang beses lang," reklamo niya sabay hagis ng susi sa akin.
"Don't worry bruh! Dalawa tayong maglalakad," sabi ni Adam at inakbayan si Tyler saka sabay na tumingin kay Jayson.
"Pwede mo ba kami isabay Jay?" With puppy eyes na tanong ni Adam pero hindi sumagot si Jayson sa kanya kundi sa akin tumingin.
"Gotta go, kita na lang sa headquarter." Hindi pa nga kami nakasagot ay agad na siyang umalis kaya hinayaan na lang namin. Pangit ka-bonding nito kahit kailan.
"B, baka pwede mo kami isabay mamaya?" Nakangiting tanong ni Tylyer kay Benedict.
"No, Magtaxi kayo paminsan-minsan," sagot niya sa dalawa. "Alis na rin ako, I'll pay a visit for someone." He kissed Bevs and tapped my shoulder saka umalis.
Bumaling naman sa akin ang dalawa. Hindi pa man sila nagsalitaay ay inunahan ko na.
"Hindi ko kayo isasabay." Ngiti ko sa kanila.
"Fine," sagot ni Tyler saka inakbayan si Adam.
"Isang araw lang akong walang kotse dude, pagtyagaan na lang natin magtaxi," sabi ni Adam kay Tyler.
"Hoy Adrian, mas mahal ko ýong kotse ko kaysa sa buhay mo, pag ýon nagalusan, pipilayan talaga kita." Salubong kilay na sabi ni Tyler.
"Ibangga ko pa ýon eh."
"Anak ng----"
"Enough, tara na nga at baka magka-initan pa kayo." Aya sa amin ni Bevs.
For the last time ay muli kong sinuri ang school, I'll gonna study here.
Bagong karanasan, kalimutan lahat ng hindi magandang nangyari then move on, and start a new life, I'll gonna replace those bad memories with new memories here.
In this school, mag-uumpisa ako ng masayang ala-ala.
Related chapters
Manang at Pikon ( Filipino ) THREE 1.0
ALLYSA’s POV Kanina pa kami nakaupo dito sa loob ng klasrum pero kahit anino ng professor o maski splitends niya ay hindi namin nakikita at mukhang wala na yatang plano pa na magpakita. Ýan tayo eh, hindi nagpapakita tapos pag sumulpot papa-kopya lang tapos magbibigay ng long quiz. Wala naman itinuro tapos magagalit pag nagkamali ka at dahil studyante ka ay ikaw na lang mag-a-adjust. Galing di ba? Dahil ayoko iburo ang kagandahan ko dito ay napagdesisyonan ko na lang na tumayo. Sa ganda kong ‘to, uupo lang ako dito maubos ang oras? "Hey! Saan ka pupunta?"tanong si Faith sa akin nang bitbitin ko ang bag ko. "Tatae, sama ka?"Sarkastiko kong sagot saka naglakad palabas. Wala naman sumunod sa akin kaya bahala na sila sa buhay nila. Mas masayang magliwaliw mag-isa. Pero kung ang akala nila ay tatae talaga ako. Hell no! May cr sa amin at hindi ako nakakatae kahit saan. Saan
Last Updated : 2021-07-11Manang at Pikon ( Filipino ) THREE 2.0
Ang lahat ng inis at pikon na kanina ko pa inipon ay sumabog dahil sa sinabi niya. Of all people sa kanya pa talaga nanggaling na tanga ako, at papansin pa. Tapos sa kanya pa talaga na mukhang ewan ang hitsura. "Hoy babae, ikaw to'ng yuyuko-yuko atbusykakadotdotng cellphone mo tapos ngayonkasalanko nanabunggokita."Pikon kong sabi sabay titig sa kanya mula ulo hanggang paa. Buhok na parang Dora the explorer, malaking salamin, makapal ang kilay kasama na mukha. Palda na hanggang sakong ang haba. Damit na maluwag na ang manggas ay hanggang wrist pa. For short manang na, panget pa. Ok she's a manang, and I thought a manang like her only existed in a book and movie. That a manang like her is quite, lonely, at inaapi pero mukhang iba ang manang na ‘to. "Loko-loko ka pala eh. Nakita mo pala akong nakayuko bakit hindi ka umilag? Tapos ngayon nabangga ka kasalanan ko, at ikaw pa may ganang magalit. Sino kayang tanga sa a
Last Updated : 2021-08-04Manang at Pikon ( Filipino ) FOUR
=ALLYSA’s POV= Hayop na lalaking 'yon,pogi sana kaso ang bilis pikunin. Poging pikon ampupu. Pero sa totoo lang at baka sabihin niyo na unfair ang mga dyosa na gaya ko. May ibubuga din naman ng kaguapuhan niya. Mas lamang nga lang si Bennydear ko. Ukiepayn, isang paligo at isang hilamos at hahabol na ang pikon na ýon. Ayan baka sabihin niyo unfair akong dyosa, maldita lang ako pero hindi ako bulag. Sumisipol lang magandang ako hapag naglalakad papunta sa cafeteria nang bigla akong harangin ng tatlong bebe na kinapos ng ganda. Minsan gusto ko na maniwala na stalker sila at hindi lang nila maamin na fans ko sila. Nahihiya lang silang aminin na gusto nila ng selfie kaya dinadaan sa pang-iinis ang pagpapansin. "Well, talagang kinaker mo na ang paglapit sa mga Villafrancia,manangah!"Nagtawanan ang dalawang quack-quack dahil sa sinabi ng leader nila. Pero imbes na patulan sila ay mas minabuti kong magpatuloy sa paglalakad
Last Updated : 2021-08-04Manang at Pikon ( Filipino ) FIVE 1.0
ALLYSA’s POVGusto ko sana bumalik sa room para sa last subject namin pero mukhang wala naman planong magpakita ang last teacher. Well, kahit naman magpakita siya wala rin naman siyang ipapagawa sa first day kundi introduce yourself lang, tapos attendance, then goodbye.Na badtrip na rin akong tumuloy ng cafeteria dahil sa grupo ng mga bebe kaya sa labas na lang ako mag-kakape. Sinabihan ko na lang ang dalawang paniki na pupunta akong bilyaran. Ýong pinakamalapit sa school.Hinarang pa ako ng guard dahil hindi pa raw oras ng uwian. Pero dahil dyosa ako ay wala siyang nagawa kundi palabasin ako.Joke!Well, isa lang naman ang sinabi ko sa kanya.Wala siyang pakialam kung hindi ako papasok. Hindi siya ang nagbabayad ng tuition ko. At mas lalong hindi anak niya ang babagsak kung babagsak ako.Oh ‘di ba ang very simple lang ng sinabi ko. Pero kung akala niyo ay pinalabas niya ako dahil doon pwes
Last Updated : 2021-08-04Manang at Pikon ( Filipino ) FIVE 2.0
Matapos maging superhero ay dumiretso na ako sa billiard hall. Wala pa masyadong tao dito dahil. May iilan lang na for sure nag-cutting o hindi rin pumasok na gaya ko. Ang taba ng utak ng may-ari nito. Nagtayo ng bilyaran malapit sa eskwelahan at lahat pinapapasok kahit oras ng pag-aaral.Pero syempre, wala na akong pakialam doon. Business niya ýon eh."Ateng dyosa sa table 8 ako!"sigaw ko sa taga bantay nang tuluyan akong makapasok. Nilapag ko lang sa gilid ang bag saka naglaro mag-isa.Tiningnan ko ang wristwatch ko. May fifteen minutes na lang ako para hintayin si tigidig at Iya dito.Dahil trip ko maglaro ay tinawag ko ang isang lalake na nakaupo sa gilid ng isang table. Kasama yata jowa niya o kalandian lang habang nanonood sa mga kasama. Sana all may kalandian ‘di ba?"Psst!"Sitsit ko sa kanya. Nang lumingon ito ay tinuro niya ang sarili niya."Oo ikaw! Wag kang tanga. Alangan sarili ko ýong tinawag ko,"&n
Last Updated : 2021-08-04Manang at Pikon ( Filipino ) SIX
=ALLYSA’s POV=Napapapikit ako dahil sa silaw ng liwanag na direktang tumama sa mukha ko. Nakakainis! si manang Purin na naman naghawi ng kurtina ng bintana ko para maaga akong magising.Maaga tuloy akong nagising dahil nakisabay pa ang ingay ng alarm clock. Hinampas ko ito ng unan kaya nalaglag sa sahig pero imbes na huminto ay mas lalo pa itong umingay. Tumayo ako saka pinatay ang alarm clock. Ihahagis ko na sana sa basurahan ng saktong naalala ko na hindi pala kami nakapag-usap ni Cassy kagabi dahil wala siya ng dumating ako.Walang konek sa alarm clock sadyang na-alala ko lang.Tss! Kailangan ko na mag-ayos dahil for sure hindi ako tatantanan ng dyosa kong elder dearest sister hangga't hindi kami nakapag-usap ng bongga.Matapos maligo ay pinatuyo ko lang ang buhok ko. Nagbihis ako ng pamatay kong outfit at saka bumaba. Hindi uso suklay sa'kin since hanggang batok lang ang buhok ko. Bangs lang sinusuklayan ko p
Last Updated : 2021-08-05Manang at Pikon ( Filipino ) SEVEN 1.0
=ALLYSA's POV= Angat na naman ang ka-dyosahan ko pagpasok pa lang ng gate kung saan ay nakita ko si tatang guard na humabol sa akin kahapon. Nginitian ko siya at nag peace sign nang mapatingin siya akin dahil nilapitan siya ni Iya at binigaya ng gamot sa rayuma. Binili ko pa ýon sa pharmacy, as a sign of my sincere peace offering and deepest apology. Napailing pa siya nang makita ako. Akala ko ay sisitahin niya ako at tatanungin, pero sumenyas lang siya ng 'alis'. Sa hindi kalayuan sa pwesto namin ay may napansin akong nag-uumpukan na parang nagkakagulo. Nasa pwesto sila ng bulletin board at naghihiyawan. Sinenyasan ko ang dalawang itlog na sumunod sa akin para maki-chismis. Sýempre mga alagad kami ni Senyora kaya kailangan maki-tsismis. "Tabi!"Utos ko habang hinahawi sila isa-isa. Humaygad! Nawindang ang bangs ko mga bes nang marating ko ang bulletin board. Litr
Last Updated : 2021-08-09Manang at Pikon ( Filipino ) SEVEN 2.0
=ALLYSA’s POV=Nasa tapat na kami ng parking lot ni Iya habang hinihintay si tigidig. Hanggang ngayon ay wala pa rin ang hinayupak. Humanda talaga sa akin ang bulutong na 'yon at may sermon de gulat siya sa akin mamaya. Tatawagan ko na sana ang ina ng mga nana nang may marinig ako sa likuran ko."Oo naman, darating ako ano ka ba. Yup, magpapaalam lang ako. Okay bye, ikaw din ingat."Aba ang malandi may kausap pa sa phone. At kung kiligin akala mo walang naghihintay sa kanya. Kung makangiti daig pa si joker na may binabalak na masama."HiAllys, Hi Iya,"bati niya sa amin pero hindi kami sumagot. "Galit kayo?"tanong niya na tinaasan ko ng kilay."Okay, payn! Galit nga kayo, sorry atpinaghintayko kayo ng-----""Isangoras Faith.Isangoras kamingpinagpipyistahanng mgalamok.Pagkaminagka-dengueniAllysa, dugo mo talagaipapa-abuno
Last Updated : 2021-08-09
Latest chapter
Manang at Pikon ( Filipino ) LAST CHAPTER
"Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY SIX
=ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FIVE
=ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FOUR
=ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 2.0
=CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 1.0
"A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 2.0
Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 1.0
=ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY ONE
"Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"
