MasukShare
TWENTY 1.0
Terakhir Diperbarui:
2021-08-27 22:40:42=ALLYSA's POV=
Tuluyan nang nawala ang sasakyan ni Cassandra kaya pumasok na ako sa loob ng bahay. Ang tahimik at hindi ako sanay dahil wala ang mga pangit dito ngayon. Pagpasok ko ay agad ko nakita ko si Nanay Purin sa kusina nagluluto.
Umakyat lang ako saglit para magpalit ng pantulog tapos bumaba ulit. "Allys, nagluto na ako ng ulam. Aalis lang kami ng tatay mo, diyan lang sa may park saglit."
Naku lalandutay pa si nanay.
Sana kung matagpuan ko na din si mr right ay maging kagaya namin sila nanay at tatay. Sweet pa rin kahit gors na. Sabi nga ni Shawie sa song niya, "kung tayo ay matanda na sana'y 'di tayo magbago." Kanta ko.
"Kahit maputi na ang buhok ko," dugtong ni nanay saka tumawa. Talandi.
"Ok po nanay, enjoy your date."
"Sigurado ka ba na ok lang mag-isa dito?"
"Oo naman, bakit?"
"'Di ka matatakot?"
"Takot saan? Naku nay, wag
Bab terkait
Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY 2.0
=ADRIAN's POV=Hindi talaga ako satisfied sa sagot ni Manang. Baka ikasabog pa ng utak ko kung magdamag kung iisipin yon. Rebelasyon yon para sa'kin. May gusto siya kay Benedict, tapos may issue sila sa angkan namin. Pero wala na akong pakialam sa gusto-gusto na yan. Masaya na akong malaman na wala nag pagtingin si Manang kay B.Why? Dahil hindi sila bagay. Simple as that!I decided to go to Manang's house. Pagpasok ko pa lang sa gate ng village ay hinarang na agad ako ng guards. Sinabi ko ang pakay ko na may kailangan ako sa isa mga nakatira doon. Nirekord naman ang details ng sports car ko.Honestly hindi ko alam ang mismong bahay nila. Alam ko lang taga rito sila mula nang sundan ko si Manang. Magdadahan-dahan na lang ako at sisilip ako sa mga gates kung familiar ba ang mga kotse doon. Bawat bahay na nadadaanan ko ay hindi pader ang bakod. Jail-style lang din kaya kita sa loob.Nasa pang-walo'ng bahay na ako nang makita ko ang isang kotse na pal
Terakhir Diperbarui : 2021-08-27Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY ONE 1.0
=ADRIAN's POV="Stay away from them."Mga huling salitang binitawan ni daddy bago niya ako iwanan sa library ng gabing iyon.One week na mula ng mangyari ang lahat.Marami na ang nangyari sa paligid ko at sa buhay ng ibang Villafrancia sa loob ng isang linggo. Pero ako, ito, tinitingnan si Manang mula sa malayo at sinunod ang utos ni Dad na iwasan siya.Never in my entire life that I disobey Dad. NEVER! Dahil alam ko sa sarili ko na lahat ng sinasabi niya ay para sa ikabubuti ko. Lahat ay para sa akin, lahat ay tama, lahat ay totoo.Parang ganoon ang naramdaman ko?Parang
Terakhir Diperbarui : 2021-08-28Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY ONE 2.0
=CASSANDRA's POV=Mabilis akong tumakbo papunta sa clinic nang malaman ko ang nangyari kay Allys. Kasama ko si Benedict.Nang makarating kami doon ay nasa labas na sina Faith at Iya. Kasama sina Tyler at Adam."Where is she?" tanong ko.Nang mapatingin ako sa loob ay nakita ko si Allysa na nakahiga at peaceful na natutulog. Nasa labas naman si Adrian habang kinkwelyuhan ang isang school attendant. Then beside him ay isang estudyante."Sino kausap ni Adrian?" tanong ko sa kanila."Inimbestagahan kasi si Adrian anong ginagawa nila doon. Sabi ni Adrian pinapunta siya ng Chairman. Emergency purpose daw," sagot ni Adam."Nalalamanni Adrian na under maintenance ang elevator dahil may pini-fix sa taas. Walang admins sa building maliban sa attendant sa baba. How come na pinapunta sila doon pareho," dagdag ni Tyler.How did it happen?"I'll go to Adrian," Paalam ni Benedict saka umalis. Pumasok naman
Terakhir Diperbarui : 2021-08-28Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY TWO 1.0
=ALLYSA's POV="Ano ba Cassy, saan mo ba tinago?""Kahithalughugin mo angbuongkwartoko,walaka'ngmapapala."Pagkasabi niya noon ay agad siyang umalis at iniwan ako.Alam niyo ba kung ano hinahanap ko? Yong maganda kong wig lang naman na walang katulad. Oo mga bes, I always used wig na sobrang pinaka-ini-ingatan ko."Cassandra!!!!!!!"Nagpapadyak akong nakasunod kay Cassy hanggang sa lumabas ng bahay at nakita ko siyang na nakasakay na sa kotse niya.Tss! Iniwan na nga ako, hindi pa umamin nasaan ang wig ko. Lintek kasing elevator yan e
Terakhir Diperbarui : 2021-08-28Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY TWO 2.0
=FAITH's POV="Hoy!" Hindi ako pinakinggan ni Tyler at mabilis siyang umalis.Adik ba siya?Noong isang araw lang kasama ko siyang mag-ikot sa park. Nagbike pa kami at kung anu-ano pa ginagawa namin. Tapos kahapon iniwasan na niya ako. Akala ko masama lang pakiramdam at ayaw may kausap. Pero ngayon iba na eh! Talagang hindi na ako pinapansin.Ano naman kaya problema noon?Nakikidagdag lang siya sa isipin ko kung bakit hindi sinasagot ni Skyler ang tawag ko. Tapos kahapon nakita ko kausap niya si Beverly at umi-iyak sila pareho.Sus! Kung magbabalikan sila ee 'di magbalikan.Hindi ako tanga para habulin siya. Hindi rin ako tanga para hindi malaman na may something talaga sa kanila noong araw pa lang na nagkita-kita kaming lahat at binanatan siya ni Tyler.Tinubuan lang ako ng bulutong pero hindi ako tanga. At mas lalong hindi ko ang isisiksik sarili ko kay Sky kung ayaw na niya sa akin. Kahit pa first boyfriend ko siya ay hindi
Terakhir Diperbarui : 2021-08-28Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY THREE 1.0
=TYLER's POV=Mabilis akong naglakad para hindi na ako kulitin ni Faith. Sa rooftop na lang muna ako tatambay at doon magpapalipas ng araw. Wala rin naman masyado gagawin kaya hindi na ako papasok.Ayoko na muna siyang makita si Faith dahil naguguluhan ako sa nararamdaman ko para sa kanya. Masaya naman ako na kasama siya at alam ko na kontento na ako.That's what I thought also.Dahil biglang nag-iba ang ihip ng hangin."Hoy, Tyler!" Nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Faith. Hindi ko na nga siya pinansin para iwasan niya ako tapos sumunod naman pala siya."Ang guapo mo eh no! Pahabol ang puta." Pero hindi ko pa rin siya pinans
Terakhir Diperbarui : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY THREE 2.0
=JAYSON's POV="Sinabi mo ba kay Adrian ang alam mo?" Tiningnan ko siya saka umayos ng upo. Nandito ako opisina niya dito sa mansion nila."No!" simpleng sagot ko."Nabalitaan ko nanakulongsilaniAllysasaelevator. Mayalamkabadoon?" I smirked dahil alam ko saan papunta ang usapan na ito."Yes." Tumigil siya saglit sa ginagawa saka tumingin ng masama sa akin. Tumayo ito at naglakad sa kung saan ako nakaupo at dumungaw para magpantay kami."Ikaw ba ang may pakana noon?" Ang bilis talaga ng mga informant niya. Pero kung akala niya ay hindi ko alam na alam na niya ang nangyari ay mali siya. Dahil bago pa mangyari ang lahat, hinanda ko na ang sarili ko sa mga posibilidad.I smile at him before giving him an answer."Yes, I did, I am the responsible of what happen.""Why?" Nakita ko naman ang mahigpit niyang pagkuyom ng kamao."Why? Because that's what
Terakhir Diperbarui : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY FOUR 1.0
=ALLYSA's POV="Don't talk to him, wala siyang boses." Hindi ko na mabilang kung pang ilan na 'to sa mga sinabihan ko na wala siyang boses. Mga restau crew, waitress, at marami pa na nagtangka na kausapin si Adrian at heto ako nag-ala translator ng isang pipe.Magkasabay kami na naglakad ni Adrian papuntang sinehan. Trip niya daw kasi manuod ng sine at ako naman si tanga, ito sumama. Aba kasalanan ko ba na buang siya at kinain niya ang dala kong cupcake na chocolate. Samantalang bawal pala sa kanya at ang patay-gutom hindi pa namigay sabi ni Beverly. Tapos ngayon ay kasalan ko na wala siyang boses. Ang sarap niyang hambalusin ng dos por dos sa ulo o kaya sakalin ng necktie.One week na mula ng wala siyang boses at p
Terakhir Diperbarui : 2021-08-29
Bab terbaru
Manang at Pikon ( Filipino ) LAST CHAPTER
"Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY SIX
=ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FIVE
=ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FOUR
=ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 2.0
=CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 1.0
"A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 2.0
Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 1.0
=ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY ONE
"Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"
