LOGINShare
TWENTY FOUR 1.0
Last Updated:
2021-08-29 02:16:34=ALLYSA's POV=
"Don't talk to him, wala siyang boses." Hindi ko na mabilang kung pang ilan na 'to sa mga sinabihan ko na wala siyang boses. Mga restau crew, waitress, at marami pa na nagtangka na kausapin si Adrian at heto ako nag-ala translator ng isang pipe.
Magkasabay kami na naglakad ni Adrian papuntang sinehan. Trip niya daw kasi manuod ng sine at ako naman si tanga, ito sumama. Aba kasalanan ko ba na buang siya at kinain niya ang dala kong cupcake na chocolate. Samantalang bawal pala sa kanya at ang patay-gutom hindi pa namigay sabi ni Beverly. T
apos ngayon ay kasalan ko na wala siyang boses. Ang sarap niyang hambalusin ng dos por dos sa ulo o kaya sakalin ng necktie.
One week na mula ng wala siyang boses at p
Related chapters
Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY FOUR 2.0
=ADRIAN's POV=After namin sa coffee shop ay sumakay na kami ni manang sa kotse ko. I planned this for how many days at mukhang positive ang resulta. Nag-enjoy ako kasama niya kahit mukha akong timang na hindi nagsasalita.Bahala na kung ano mangyayari ngayon sa pupuntahan namin.Its now or never!Pinag-isipan ko 'to at ihiningi ng opinyon sa iba. Puro positive naman ang sagot nila kaya iga-grab ko na."Piks, where we go?" tanong niya at halatang kinakabahan. Kanina pa rin niya ako kinukulit pero instead na mapikon ay kinakabahan ako. Basta! Kinakabahan ako."I'm planning to go to heaven. Pero pag hindi ka tumigil I'll bring you in hell." Tinikom naman niya ang bibig niya. Pero tikom na may pang-iinis. Tikom na nakangiti while nakasingkit ang mata. Ok na rin 'to kaysa sa mangulit siya at baka madulas pa ako.Ilang minuto lang ay nakarating na kami sa VUS. Nakita ko na sumingkit ang mata niya na parang nagtataka. "Hoy! Wala'ng pasok ah
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY FIVE
=FAITH's POV=Hindi ako bitter at happy ako para sa kanila. Hindi rin uso sa amin ang salitang bitter sa love at sana wag na mauso.Tiningnan ko sila for the last time saka ako napangiti. Bagay naman sila, kaya sila na lang.Saan ba ako tatambay nito?Haru jusko, mag-isa na naman ako.Nagtext si Iya sa akin kanina na gagala sila ni Adam. Si Manang kasama si Adrian. Buset! Ako na naman ngayon ang walang boylet.At dahil wala akong magawa ay pinili kong umuwi. Pumara ako ng taxi at nagpahatid sa subdivision.Malayo pa lang ay nakita ko na ang sasakyan ni Benedict. Pagkabayad ay diretsong baba agad ako. Sinuri ko muna ang sasakyan bago pumasok.Sa minipool nakita ko ang dalawang isda na naglalampungan. Ano? Nagmomodel sila ng magazine? Yong isa naka-two piece, yong isa naka-boxer. Ang yummy ni Benedict, yong umbok at abs talaga nagdala.Ganyan din kaya si Tyler? jusko, tiba-tiba pag nagkataon."Baka
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY SIX
=ALLIYAH's POV= Ang saya-saya ko habang nanonood ng Frozen. Pero feeling ko hindi naman nanonood si Adam. Kanina ko pa napapansin na sinusuklay lang niya ang buhok ko."Ang ganda no, nag-enjoy ka ba?" Pasimple kung tanong para hindi niya mahalata na alam kong hindi siya nanonood. He nod kaya ngumunot ang noo ko.Sinungaling feeling nanonood hindi naman. Kumamot naman siya sa ulo.Alam kaya niya na nabuko ko siya?"Adam," tawag ko sa pangalan niya pero agad akong tumakbo papunta sa pinto. May naaalala ako. Hihingi ako ng baby kay Adam. Gusto ko din mag-alaga ng baby gaya ni Faith. Kaso baka may makarinig kaya sinara ko ang pinto.
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY SEVEN 1.0
=ADRIAN's POV=Pag-akyat namin sa rooftop ay saktong bumukas ang mga ilaw. Nagmukhang tuloy pasko ang rooftop sa dami ng ilaw na nakapa-ikot sa buong lugar. May red carpet pa mula dito sa pintuan hanggang sa gitna. Ang gitna naman ng rooftop ay may nakapaikot na bulaklak.May silbi din pala ang mga ugok kahit paano. Dapat lang at mahal ang binayad ko sa kanila pambili ng dekorasyon para lang sa gabing ito."Pikon, anong meron?"Imbes na sumagot ay dinala ko si manang sa gitna.Halos lumuwa naman ang mata ni manang sa pagkamangha. The music started to play kaya inaya ko si manang na sumayaw."Manang, shall we?" tanong ko. Tinaasan naman ako ng kilay ni manang.&n
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY SEVEN 2.0
=ALLYSA's POV=Pagkapasok namin sa loob ay biglang nag shining, shimmering, splending sa paligid. Humaygad ang aga ng pamasko ni pikon sa akin pero kinakabahan talaga ako. Alam ko mga galawan na 'to pero sana mali ako."Pikon, anong meron?"Patay malisya kong tanong. Naglakad kami sa red carpet patungo sa gitna. Taray! Para kaming aattend ng christmas ball o Oscar award na may pa-red carpet.Halos lumuwa na ang mata ko sa dami ng ilaw sa paligid. Talagang effort na effort at pinaghandaan talaga ng naka-isip nito ang kung ano man ang meron ngayon.Hindi lang pera ang nilabas sa ganda ng nakapaligid kundi full effort na rin.Nang makarating kami sa gitna ay tumunog ang music."Manang, shall we?" Tinaasan ko ng kilay si pikon."Manang." May paglalambing niyang tawag sa akin."Ano ba kasing meron?" tanong ko saka nilagay ang kamay ko sa balikat niya. Diosmio. Sana hindi na lang ako nah
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY EIGHT 1.0
=ALLYSA's POV=Magkahawak kamay kami ni pikon habang nakahiga sa lapag nitong rooftop. Wapakels kami kung madumi ang floor. Nakatingin kami sa mga stars habang magkabilang kamay nakaunan sa ulo at magkabila ay magkahawak."Adrian?" tawag ko kay pikon. Tumingin naman siya sa akin saglit pero binalik din ang tingin sa mga stars."Bakit?""Totoo ba na ang mga stars, mga taong patay na? At kaya sila nandiyan para bantayan tayo?" tanong ko."Hmp, malaym saka wala akong paki." Buset! Lakas ng sense nito kausap eh no! Non-SENSE."Pero sana oo, para nakikita ako ni mommy na masaya ngayon kasama ang babaeng mahal ko."Ayon, may pambawi naman pala. Nyay! Kinilig kili-kili ko doon."Ikaw naniniwala ka na ang mga stars ay mahal nga taong pumanaw na?""Yeah! At sana nakikita ako ngayon ni daddy, para gabayan ako sa hinaharap."Nai-iyak na naman ako. Nai-iyak talaga ako kapag naaalala ko si daddy."Manang," tawag niya. Tiningnan
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY EIGHT 2.0
"Manang! Manang!"I feel Adrian hands on my arm habang niyugyog niya ako. Oo nga pala, nadala ang lola niyo sa moment ng nakaraan. "You cry?"Saka ko hinawakan ang pisngi ko. Hindi Adrian, umuulan at pisngi ko lang ang nabasa."Pikon, 'di ba sabi mo tutulungan mo akong makalimot? Paano ako makakalimot kung tanong ka nang tanong sa mga nangyari noon," Abno din 'to eh no! Tutulungan daw ako makalimot, tapos laging nagtatanong sa nakaraan."Sorry! Promise hindi na ako magtatanong. Hahayaan na lang kita na kusang magsabi kapag kaya mo na." Madali lang pala siya kausap pinahirapan pa ako."Pikon,""Oh!""Shutang-inis, puro tayo kalandian at kadramahan. Kanina pa nagwawala bulate ko. Aba! Magsyota pa lang tayo ginugutom mo na ako."Mabilis naman siyang napatayo."Holy sh*t!"Aba nagmura pa."Sorry! Nakalimutan ko. Masyado akong nadala sa moment. Tara sa HQ, ipapagluluto kita."Saka ako inalalayan na tumayo."Ba
Last Updated : 2021-08-29Manang at Pikon ( Filipino ) TWENTY NINE 1.0
=CASSANDRA's POV="Sumobra na sa kalandian ang kapatid mo Cass anong oras na hindi pa umu-uwi."Sinempihan ko ng tingin si Faith na sobrang irritated ang hitsura. Nakabihis na kaming tatlo pagkatapos namin maghabulan sa pool, pero dito pa rin kami tumambay. I look at my wristwatch and it's past 11pm. Have she eaten already? Subukan lang ng Adrian na yon gutumin kapatid ko. Puputulan ko siya ng daliri para ipakain kay manang."God! 11pm na at wala pa rin. Diosko! Gawain ba yan matinong menor de edad. To the point na lalaki pa kasama niya. Goodness gracious."Himutok ulit ni Faith. Benedict look at me at sabay kaming nagtawanan."Why so worried Faith? Si Adrian
Last Updated : 2021-08-29
Latest chapter
Manang at Pikon ( Filipino ) LAST CHAPTER
"Anongkailangan mo?"tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban."Paalisna angeroplanoat bakamaiwananka."I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan. "Thank you for coming.Salamatatnagpakitaka at pinalakas mo ang loob niya kahit paanoparalumaban."Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak. "Hindi naman ikaw angipinuntakorito, kaya bakit ikaw angnagpasalamat?"Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY SIX
=ALLYSA's POV=Looking at him from afar, I realized something.I love him. I really really love him and honestly, I don't want to lose him. Ayokong malayo sa kanya at gusto ko siyang manatili sa tabi ko.Pero paano?Kung everytime na nakikita ko siya ay hindi talaga maiwasan na hindi ako masaktan. He's a living witness of my pain. Para ba'ng everytime I saw him ay kasama na doon ang nakaraan. Ang nakaraan kung paano nasira ang pamilya ko.Nakita ko siya na parang may hinahanap at alam kong ako yon. Hindi ako makapagdesisyon sa sarili ko. While seeing him na papaalis ay unti-unti nagsi-sink in sa isip ko ang nakaraan. Kung paano kami nagkakilala, kung paano kami naging magka-away, nagsigawan, nagbullyhan.Naalala ko ang aming first dance at kung paano namin pareho na witness ang kadramahan ni Cass at B. My first heartbroken na nagpatunay sa kasabihang "crush na nga lang, na brokenhearted pa."But the best part was when we t
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FIVE
=ADRIAN's POV="Pikon."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Agad akong lumingon at nakita ko si Manang na tumatakbo palapit sa akin. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Akala ko ay hindi na ako mahalaga sa kanya. Pero nandito siya at nagpakita sa akin.Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Mahigpit at puno nang pagmamahal. I heard her crying saying I'm sorry. But as of now it doesn't matter kung ano ang mga sinasabi niya dahil ang mahalaga sa akin sa mga oras na ito ay pagdating niya. Whats important is she's here. She came."I'm glad you came,"I said while hugging her back. I miss her a lot. God knows paano ko pinanabikan na mayakap siya ulit."Thank you for coming.Akalako hindi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY FOUR
=ADRIAN's POV=Panay ang buntong hininga ko at namimigat ang dibdib ko habang papasok sa loob ng Airport. May kung anong pwersa ang pumipigil sa akin na wag tumuloy.Ayaw ng puso ko, simple as that.Pero kailangan para sa ikakabuti ko.Nagpalingon-lingon ako sa paligid to check if nandito si Allysa. Baka sakaling dumating siya at kausapin ako pero kahit anino niya ay hindi nagpakita kaya mas lalong bumigat ang hakbang ko."Adrian." Tapik sa akin ni K na sasama sa akin sa Bahrain. "Tara na sa loob, nandoon na mga pinsan mo."Kahit sa pagpasok ay hindi ko inalis ang mga mata ko sa mga taong labas pasok ng pintuan ng airport."Hindi na siya darating, please don't expect at baka masaktan ka lang." I bitterly smile to K saka pinunasan ang luha kong nag-umpisa na naman tumulo.Nang nasa loob na kami ay nakita ko doon ang mga pinsan ko na nag-aabang sa amin. I smiled at them saka sila nilapitan."Ingat k
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 2.0
=CASSANDRA's POV=Nandito ngayon sina Olivia at Anton sa bahay at gustong maka-usap si Allysa. Siguro tungkol na naman ito kay Adrian."Please leave us alone, tama na dahil sobrang pagod na kami."Nakakapagod ng makipag-usap sa kanila. Kaya ko lang naman sila pinakisamahan noon ay dahil kay Allysa at Adrian."We did not come here para mag-umpisa ng gulo Cassy, we came just to ask a little favor. Please, allow us to talk to Allysa."Si Anton na halata na ang pagod sa mukha."Ayaw ko, mahirap ba intindihin yon? So, please leave.""Hayaan mo sila Cass, gusto ko rin malaman bakit sila nandito."Lahat kami napatingin kay Allysa na pababa na ng hagdanan."Allysa."They both smile at kulang na lang magpaligsahan sa paglapit kay Allysa."Anong kailangan niyo?"tanong niya sa dalawa."We came here to ask you a favor, please come to the airport. Makipagpakita ka kay Adrian bukas." Na
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY THREE 1.0
"A-Ally-sa."Humihikbi kong tawag sa pangalan niya."Wala ng silbi ang buhay ko. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kong bakit ako lumaban. Alam mo ba na ikaw lang dahilan kung bakit ko nilalabanan ang sakit ko. Dahil sa'yo Allysa kaya gusto kong mabuhay ng matagal. Dahil gusto kitang makasama. Pero ngayon na mawawala ka na sa buhay ko. Wala na rin halaga kong mabuhay pa ako. Hindi na ako magpapa-opera at hihinitayin ko na lang ang kamatayan ko."Nang matutunan kong mahalin si Allysa. Alam ko sa sarili ko na siya na ang gusto kong makasama habang buhay. Pero ngayon na mukhang buo na ang desisyon niya na iwan ako. Sa tingin ko ay wala ng halaga pa ang operasyon at hindi ko na yon kailangan. Maghihintay na lang ako ng kamatayan, dahil parang ganoon na rin naman ang gagawin ko araw-araw kung wala si Allysa sa buhay ko."Sa totoo lan
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 2.0
Mas lalo akong pinanghinaan ng loob nang makita siya.Tinanggalan daw siya ng life support dahil gumagana pa naman ang puso niya. Tanging oxygen lang ang meron siya at iilang aparato. Para lang siyang natutulog. Peacefully sleeping. Sa ICU lang siya nilagay para every now and then ay ma-check siya."Manang."I hold her hand and kiss. Nasa tabi ako ng kama niya."I'm sorry. Patawarin mo ako sa ginawa ko."Umiiyak na ako. Naawa ako sa kalagayan niya. Ako na lang, sa akin na lang mangyari yan. Ang sakit makita na ang babaeng minahal mo ay nasa bingit ng kamatayan. Ang babaeng nagturo pagmamahal ng totoo sayo ngayon ay nahihirapan. Lumalaban para mabuhay at isa ka sa mga dapat sisihin sa nangyari sa kanya."Manang, remember our first met? Binangga kita, kasi para kang tanga na nakayuko. Wala lang gusto lang kitang pagtripan. Pero 'di ko akalain na ikaw pala ang kilabot na manang sa campus. Lagi tayong nag-aaway everytime we met, naiinis ako sayo kasi
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY TWO 1.0
=ADAM's POV="Are you ok?" Nasa labas kami ni Iya ng ospital kung saan dinala sina Allysa at Adrian, sa may garden kami tumambay para magpalipas ng oras. Kasalukuyan ng uma-agaw ang liwanag sa dilim."Iya,"tawag ko ulit sa kanya. Siguro malalim talaga iniisip niya dahil hindi niya ako pinapansin.Tiningnan ako ni Iya saka niyakap. Hanggang sa narinig ko na ang paghikbi niya."Shh, magiging ok din siya." Pag-aalo ko saka siya niyakap pabalik. Hinayaan ko lang siyang umiyak sa balikat ko. She need to released her pain, she needs me to comfort her dahil sa mga pinagdadaanan ng pamilya niya ngayon.Kusa rin siyang bumitaw nang matapos siyang umiyak."Ka
Manang at Pikon ( Filipino ) SIXTY ONE
"Adrian, calm down. I'll bring you to the----""ANSWER ME!" sigaw ni Adrian saka napaluhod sa sahig. Aalalayan sana siya ni Olivia pero hindi niya ito hinayaan na makalapit sa kanya."Stop, wag mo akong hawakan. Your silence means yes to me. How dare you?"Mas lalong humigpit ang kapit ni Adrian sa dibdib niya. Kaya si B na ang bumitaw sa akin at nilapitan si Adrian."Bakit hindi mo pa sabihin ang totoo, Olivia, ang lahat-lahat ng nangyari."Umpisa ulit ni Allysa ng bagong usapan."Stop it Allysa!"sigaw ni Olivia."Why, ayaw mo ba malaman ni Adrian na buhay pa ang mommy niya ay may lihim na kayong relasyon ng daddy niya?"
