"Tama, alam ko ang banyong ito na napaka komportable."Tumango si Oswin Wilton. “Maganda sana. Nagkataon na dalawang araw na akong hindi naliligo, ang sakit ng buong katawan ko. Sabay na tayong maligo."Kaya naman, nagtungo si Oswin sa paliguan na pinangalanang "Water Lotus" at sumakay siya sa kotse ni Weiss.Dinala sila ng receptionist sa isang private room.Nanatiling tikom ang bibig ni Weiss tungkol sa binili. Inilibot niya si Oswin at nagsaya. Naligo muna sila sa banyo. Pagkatapos, mayroon silang isang bote ng de-kalidad na alak, na nagbigay-daan kay Oswin na magsaya.Si Oswin ay nasa mabuting kalooban habang nakahiga sa kama sa pribadong silid. Tinuro niya si Weiss at sinabing, “Weiss, sa dinami-daming partner, mas kilala mo ako. Sige, huwag mo akong hulaan dito sa mga intensyon mo, pwede kang maging diretso sa akin."Walang libreng pagkain sa mundong ito. Dinala niya siya sa isang paliguan at pinainom siya ng masarap na alak. Imposibleng for the sake of fun lang, siguradong
Natahimik si Weiss, pinindot ang kanyang telepono, at nagpadala ng isang maikling mensahe.Wala pang kalahating minuto, may kumakatok sa pinto.Bago pa makapagsalita si Weiss, naiinip na sumigaw si Oswin Wilton, “Sino to? Bakit ka ba nakakainis? Hindi mo ba alam na private room ito? Sino ang nagtanong sa iyo na kumatok? Magwala.”Inilabas niya lahat ng galit niya sa kumakatok sa pinto.Isang malambing na boses mula sa isang babae ang nagmula sa kabilang bahagi ng pinto. "Paumanhin sa pag-istorbo sa iyo sir, patawarin mo ako."Hmm?Agad na bumangon si Oswin na nakahiga, nagliwanag ang mga mata.This was a male bathhouse, bakit may babae dito?And by the sound of it, ang babaeng nasa pinto ay siguradong isang batang babae na nasa twenties. Ang kanyang malambing na boses ay kaakit-akit kaya nanghina ang mga tuhod ng iba.Sa buong buhay niya, si Oswin ay nagkaroon ng matinding interes sa isang bagay, ang mga babae.Ang pagkakaroon ng narinig na ganoong malambing na tinig sa gayon
Tinampal ni Oswin Wilton ang kanyang hita. "Walang problema kung ganoon! Dahil handa kang mag-alok ng mas mataas na presyo, wala akong nakikitang anumang isyu na nagbebenta ng mga ito sa iyo. Ang negosyo ay parang larangan ng digmaan. Dahil mas kaunti ang inaalok ni Thomas kaya normal na ang kanyang mga paninda ay maagaw ng iba. And with this, may sagot din ako para sa outsiders.”Binigyan siya ni Weiss ng konkretong dahilan para magbago ang isip.Pagkatapos ng lahat, ang dalawang daang milyong dolyar ay hindi isang maliit na pigura.Pero siyempre, ang higit na nagpasindak kay Oswin ay ang kaakit-akit na binibini sa kanyang harapan.Napalunok siya ng laway at nagtanong, "Maaari mo bang sabihin sa akin kung may malawak na serbisyo dito ngayon Weiss?"Tumawa ng malakas si Weiss.Habang tumatawa, inayos niya ang kanyang damit at lumabas.“Siyempre may malawak na serbisyo dito. Pero one on one service ito, kaya hindi kumportable para sa akin na narito."Ginoo. Wilton, maghihintay a
Ito ay tulad ng hula ni Thomas Mayo. Nakatanggap siya ng tawag mula sa dalawa pang supplier na nagsasabing tinatanggihan nila ang pakikipagtulungan kay Thomas Mayo.Ang dahilan na ibinigay nila sa kanya ay eksaktong pareho. Ibinenta na nila ang mga kalakal kay Weiss.Tunay na malungkot si Thomas sa telepono, pero pagkatapos niyang ibaba ang tawag, nagbago ang kanyang ekspresyon sa pagiging masaya dahil sa tagumpay.Nang makarating si Thomas sa kumpanya, itinago niya ang kanyang ngiti at nagsuot ng malungkot na ekspresyon habang papasok. Isinara niya ang pinto sa likod niya, na nagpapakita kung gaano siya galit.Natural, nasaksihan ito ng lahat ng naroroon.Si Benjamin Garnett na nakatanggap ng balita kung gaano kadismaya at galit si Thomas, ay napadaan sa tuwa. Agad niyang binuksan ang isang bote ng champagne para magdiwang.Ang taksil na si Alton Watson ay may isang baso ng red wine sa kanyang kamay at isang ngiti ang nakaukit sa kanyang mukha. Tuwang-tuwang sabi niya, “Talagang
Tumawa si Thomas. "Ito ay nagpapakita kung gaano kahusay si Benjamin Garnett. Ang halaga ng pagbili sa isang normal na empleyado ay malayong mas mababa kaysa sa mga nasa management team. Ngunit ang kanilang mga tungkulin at potensyal na magamit ay hindi masusukat."Ang mga normal na empleyadong ito ay nabibilang sa ilalim ng hierarchy at nabubuhay doon sa buong taon. Mayroon silang napakalinaw na pagkaunawa sa mga nangyayari sa kumpanya. Kung mayroong anumang paggalaw sa loob ng kumpanya, agad nilang aabisuhan si Benjamin.“Hindi lang iyon, kaya nilang magpahangin ng apoy, purihin si Benjamin at gumamit ng lahat ng uri ng pamamaraan para salakayin ang sinuman. Ang mga taong ito ay tunay na kasuklam-suklam, nakakagawa at nakakapaglabas ng lahat ng uri ng katarantaduhan na binabalewala ang pagiging tunay."Totoo iyon.Bagama't ang mga nasa antas ng pamamahala ay may pananagutan sa bawat salita na kanilang sinabi, ang mga nasa mababang hierarchy ay kailangang huwag pakialaman iyon. Na
Ginanap ng Elite Jewelry ang pinaka engrande na seremonya ng pagtanggap na naitala sa kasaysayan. Ang bulwagan ng banquet ay puno ng mga mesa, at lahat ng mga ito ay ganap na okupado.Nagpakitang-tao ang mga kilalang tao mula sa iba't ibang industriya habang napakaganda ng pananamitGinamit ni Weiss ang lahat ng available niyang koneksyon para imbitahan ang mga celebrity na ito para lang sa isang layunin. Para hayaan silang maging saksi ng isang mahimalang sandali na magkasama.Ang mga raw stones na nagkakahalaga ng kabuuang tatlong bilyong dolyar mula sa tatlong magkakaibang mga supplier ay bubuksan kaagad ngayon.Upang makayanan ang bilang ng mga tao at kung gaano kaganda ang kaganapan, naghanda si Weiss ng limampung cutting machine at naghanap ng mga world-class cutting expert sa industriya.Kasabay nito, higit sa dalawampung bodega ang binuksan. Mayroong higit sa dalawang daang empleyado na nakaayos para sa transportasyon ng mga raw stones.Ang sukat para sa seremonya ng pagp
Sino pa ba sila kundi sina Zach at Thomas mula sa Stellar Jewellers?Natigilan ang lahat. Bakit sila darating? Hindi ba sila ang mga karibal ni Weiss?Nang makita ni Weiss ang dalawang taong ito na agresibong lumakad, ang mga sulok ng kanyang mga labi ay pumulupot, at sumilay ang isang mapang-uyam na ngiti. "Hey, Mr. Quinn, Mr. Mayo, hindi ko akalain na magiging malaya ka na pala na bibisita ka sa aking lugar."Itinaas ni Thomas ang kanyang ulo, tumingin kay Weiss, at mahinahong sinabi, “Alam ng lahat sa Southland District na nag-oorganisa ka ng live stream na banquet. Malaking balita ito para sa industriya ng alahas. Si Mr. Quinn at ako ay nasa industriya rin, kaya labis kaming nag-aalala tungkol dito. Patawarin mo kami sa pagpunta namin nang hindi imbitado at nakasakit sa iyo. Kung sa tingin mo ay hindi angkop na nandito tayo, aalis na lang tayo."Tumawa si Weiss.“Anong ibig mong sabihin, hindi bagay?"Ginoong Mayo, kailangan kong magpasalamat sa iyo sa pagsuporta sa akin kaya
Agad na tumahimik ang mataong hall. Maliban sa mga hugong na tunog ng pagputol ng live stream, walang nangahas na magsalita muli.Ang unang magaspang na bato ay talagang walang halaga. Sino ba naman ang makakahula nito diba?Tumayo si Weiss sa entablado, at lahat ng ilaw ay nasa kanya. Pakiramdam niya ay para siyang tanga na parang clown.Palagi niyang binanggit na ang lahat ng magaspang na bato ay nasa pinakamataas na grado, ngunit ang unang naputol ay naging walang halaga. Parang biro na nagpatawa.Hindi mahawakan ng mahigpit ni Weiss ang kanyang baso ng alak. Nanginginig ang kanyang kamay, at panaka-nakang tumalsik ang alak.Natahimik ang audience sa ibaba ng stage.Maya-maya, may nagtangkang tumulong kay Weiss at nagsabing, “Mahirap sabihin sa magaspang na bato. Hindi mahalaga ang isa o dalawang walang kabuluhang bato."Sa sandaling magsalita siya, naputol din ang pangalawa at pangatlong magaspang na bato.Ang dalawang batong ito ay parehong walang halaga.Maiintindihan ni
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D