Ang 188 Woody Avenue, ang branch ng Union Bank sa Switzerland sa Southland districtMapagmalaking naglakad si Thomas papasok sabangko at direktang pumunta sa VIP lane“Welcome. Maaari bang malaman ko ...”Ngumiti ng mahinahon ang representative habang paharap siyang naglalakad. Ang mga taong gumagamit ng VIP lane sa Union Bank ng Switzerland ay karaniwang mayayaman. Kaya, ang mga representative na tulad nila ay binabati sila ng nakangiti at hindi nagma malakas-loob na pabayaan ang clients nilaGayunpaman, nang makita nila ang mga mumurahing damit ni Thomas at napansin na wala man lang kasamang body guard o katulong ito, agad na nagdilim ang kanyang mukha.“Excuse me, ito ang VIP lane. Ang isang tulad mo ay dapat lumapit dito.”"Kung gusto mong i-handle ang business, pwede kang pumunta sa counter sa gilid."Madaming tao ang laging pabaya sa pag gamit ng maling lane.Ordinary members lang sila, pero dumadaan sila sa VIP lane. Kaya, palaging kinakailangan ng representative na maki
Malamig niyang tinignan ang representative sa tabi. "Maaari mong i-pack ang iyong gamit at umalis.""Please wag, Mr. Smith. Ako…”"Bakit? Gusto mo bang paalisin kita?"Ang representative ay hindi nag malakas loob na sabihin ang iba pa. Masunurin siyang nagbalot ng gamit at umalis na. Wala siyang sasabihin tungkol sa kanyang pagtatapos, at lahat ay masisi lamang niya ito sa katotohanan na siya ay sobrang mayabang.Kung siya ay naging medyo magalang, hindi sana siya natanggal sa trabaho. Kailangan lang niyang magsalita ng normal.Hindi na mapakali si Brian sa representative. Pinangunahan niya si Thomas na dumaan sa VIP lane at lumapit sa premium VIP room, na siyang pinaka-noble na room sa loob ng bangko.Ang room ay may pinakamataas na privacy, kaya't hindi sila dapat mag-alala kung ang anumang secret ay mailalabas.Inimbitahan ni Brian si Thomas na umupo bago siya tanungin, “Mr. Mayo, ano ang kailanganb mo at personal kang pumunta sakin sa ganitong pagkakataon.”Sinabi ni Thoma
Nang marinig ito ni Thomas, hindi rin niya namalayang nabigla siya. Alam niyang mayroon siyang pera sa kanyang card, pero hindi niya inaasahan na merong ganong pera.Kahit na sanayin niya ang sarili niya na hindi i-express ang kanyang emotions matapos siyang ma-involve sa war matapos ang ilang taon, hindi pa rin niya maiwasang buksan ang kanyang bibig sa pagkabigla sa oras na ito.Awkward siyang ngumiti habang sinasabi, “Mr. Smith, salamat sa pamamahala nito sa akin sa mga taong ito. Sa totoo lang, wala akong alam tungkol sa finance. Kung hindi mo ako tinulungan, ang pera ko ay magiging ‘dead money.’ lang”Pakiramdam ni Brian ay na-flatter siya. "Mr. Mayo, hindi mo kailangang maging sobrang magalang tulad nito. Hindi ko lang i-mamanage ang finance mo, handa din akong ibigay pati buhay ko sayo.”"Ehem, sobra kana."Patuloy na sinabi ni Brian, “Mr. Mayo, sayo na ang card nato, at magagamit mo ito sa anumang oras. Samantala, pwede mo pa rin akong hayaan na i-manage ang mga assets mo.
Pagkababa ni Emma, naguguluhan parin siya habng sinusuot niya ang kanyang sapatos, nagmamaneho, at sumugod agad sa Coffee and Dream Cafe. Pagkapark pa lang niya ng kanyang sasakyan, nakita niya si Johnson na naglalakad."Dad, bakit mo ako hiniling na pumunta dito?"Pinagmasdan muna ni Jason si Emma at tumango. "Mabuti, mukha ka nang disente ngayon. Sumama ka sa akin."Hindi rin siya nagpaliwanag habang hinihila niya ang braso ni Emma at naglakad sila papasok sa coffee shop. Pagkatapos, inarrange niya ang upuan sa kanya sa private room.Isang lalaki na may middle length hair ay nakaupo sa tapat ni Emma, at mukhangartistic siya. Ang lalaki ay hindi matanda at mukha siyang nasa late twenties niya.Ipinakilala ni Johnson, "Emma, ito si Mr. Becko na binanggit ko sayo dati. Anak siya ng director ko. Ang pangalan niya ay Jeffy Becko. Have a good time at makipag usap.”Nagulat si Emma. Ano ang nangyayari sa mundo ngayon?Siya ay tinawag sa isang labis na pagkataranta, at kailanga
Siguradong naniniwala si Jeffy na papayag siya na pakasalan siya dahil ito ay isang ganap na magandang pagkakataon. Pwede siyang magpakasal sa isang mayamang pamilya, at pwede din niyang matanggal ang napakalaking utang.Isang tanga lang ang tatanggi sa kanya.Ngunit ...Ngumiti ng mahinahon si Emma habang umiling at itinulak pabalik sa kanya ang cheque. "I’m sorry. Kung kailangan kong sayangin ang buong buhay ko sa isang uncultured na tao tulad mo, mas gugustuhin ko nalang magpakamatay gamit kasama ang malaking utang."Ang ibig niyang sabihin ay ang kamatayan ay mas mabuti kaysa kasama siya.Nagalit si Jeffy. Pinunit niya ang cheque, tumayo, at fierce na sinabi, "Binigyan kita ng pagkakataon dahil mukhang disente ka.Pero, napaka ungrateful mo.Gusto mo masa malaki no? Sa palagay mo gusto talaga kita? Magpakamatay ka nalang kasama ang pangit mong asawa” Gustong pigilan ni Johnson si Jeffy, ngunit itinulak siya ni Jeffy.Tinuro niya si Johnson at sinabi, “Old man, gusto mo pa rin
Kahit na mag handa sila ng tamang proposal, hindi rin nila ito magagawa. Hindi naman nila masasabing binabayaran natin ang utang buong buhay, hindi ba? Atyaka, malabong hindi nila mabayaran ang utang na $ 900,000,000 sa buhay nila.Habang hindi sila nauutal, sumilip si Clarus bago siya nagtanong, "Nasaan ang may utang, Thomas Mayo?"Nang banggitin niya si Thomas, galit na galit si Johnson. "Wala akong idea kung nasaan ang brat na iyon.""Hindi mo alam?" Malamig na sinabi ni Clarus, "Huwag niyong babalakin na takasan ang utang. Kung maglakas-loob kang tumakas kasama ang utang, magpapalala niyo lang ang situation. Mas mabuting i-turn in mo na si Thomas ngayon, o lahat kayo ay kailangang mag-report sa police station ngayon.""Ikaw..." Ngumisi si Johnson, at hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin.Maagang umalis si Thomas, at hindi rin niya sinabi kung saan siya nagpunta. Pinakamahalaga, ang kanyang telepono ay na-shut down. Paano nila siya hahanapin?Hinala pa ni Johns
Lahat sila ay dumating sa court, at agad nilang nakita si Thomas na nakaupo sa iron chair sa rest area.Nang makita ni Thomas ang mga taong darating, tumayo siya, inayos ang kanyang damit, at lumakad."Nandito na kayo."Medyo nagulat si Calix. Hindi talaga niya inaasahan na naghihintay talaga si Thomas dito.Logically, hindi nakakuha si Thomas ng $ 900,000,000. Maaari siyang humingi ng tulong sa mga tao, ngunit ipinagbigay-alam ni Conley sa lahat ang kayang bayaran ang ganong halaga ng pera sa city. Imposible para sa sinuman na tutulong kay Thomas.Matapos mag-isip ng ilang sandali si Calix, hindi pa rin siya makaisip ng anumang paraan na nagbibigay-daan kay Thomas na mangolekta ng sapat na pera.Tinanong ni Calix, "Paano mo nalinis ang utang mo?"Sinulyapan ni Thomas ang kanyang relo bago siya walang pakialam na sinabi, "Humiling ako sa isang tao na pumunta dito, at darating siya dito sa loob ng sampung minuto. Tutulungan niya akong malinis ang aking utang. Oh oo, hindi ito $ 9
"Bakit hindi?"Sinabi ni Calix, "Huwag kalimutan na ito ay isang court, at ang lahat ay kailangang sumailalim sa legal process. Pwedeng hindi mo malinis ang iyong utang kahit na mayaman ka. Kung hindi niya naipasa ang pag-audit, dapat mayroong ilang mga issue sa pera mo, na nangangahulugang hindi mo ito mababayaran kahit na mayaman ka."Ipinaliwanag niya ito nang napakalinaw.Hinulaan na ni Calix ang method ni Thomas noong nakaraan pa, kaya't gumawa siya ng mga kinakailangan na arrangements.Si Clarus, na siyang executive officer na nagsasagawa ng pag-audit, ay binayaran ni Calix. Kaya, ang pag-audit ay nakalaan para pumalpak. Gaano man kayaman ang Camus, hindi niya matutulungan si Thomas na bayaran ang kanyang utang.Kaya, ang pamamaraan ni Thomas ay destined na pumalpak.Naririnig din ni Emma ang banta sa mga sinabi ni Calix. Nakasimangot siya at galit na sinaway, "Paano mo nagawa iyon?"Ngumiti si Calix. "Anong ginawa ko? Isa akong business man, at ginagamit ko lang ang pinak
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D