Tumango ang waiter na parang dapat siyang makatanggap ng suntok. Pagkatapos, sinabi niya sa isang matatag na tono, "Oo, sa aming restaurant, ang bawat hipon ay itinuturing na isang set."Siya ay nagpakita ng napakaamo, ngunit ang kanyang mga salita ay talagang bastos!Ang dalawampung libong dolyar ay talagang wala lang para sa isang taong mula sa isang magandang background tulad ni Adery, at lubos niyang kayang bayaran ito. Ang problema ay, kahit na kaya niya ito, hindi ito nangangahulugan na dapat siyang singilin nang walang bayad!Naintindihan niya ito.Sinadya ng restaurant na ito na lokohin ang mga dayuhang bisita na mukhang mayaman.Para sa isa, ang mga dayuhang bisita ay walang anumang tulong doon. Isa pa, ayaw nilang magkaroon ng gulo, kaya hahayaan na lang nila ito. Samakatuwid, karamihan sa kanila ay nagngangalit lamang ang kanilang mga ngipin at ipinikit ang isang mata.Pero tumanggi si Adery na pakawalan ito!Siya ay ipinanganak na matigas ang ulo. Paano siya magdusa
Lubhang malungkot si Adery, ngunit napanatili pa rin niya ang kanyang karunungan. Alam pa rin niya kung paano pumili sa pagitan ng pera, dignidad, at personal na kaligtasan.Binuksan niya ang kanyang bag at inabot ang isang bank card.Naiinis siya, naagrabyado, at walang magawa.Masayang tumango ang waiter. "Tama yan."Kinuha niya ang isang card machine, at naghanda siyang kunin ang kanyang card at i-swipe ito. Ngunit, isang matipunong pigura ang lumapit at pilit na pinatabi ang dalawang security guard.Isang malaking palad ang kumuha sa bank card."Ang pagkain na ito is on my treat."Natigilan ang lahat dito, at sabay silang napatingin sa lalaking nagsalita.Bahagyang lumingon si Adery. Nang makita niya ang lalaki ay naluluha ang mga mata niya. Ang dumating ay walang iba kundi si Thomas, na nami-miss ni Adery!Bumalik siya.“Thomas!”Sigaw ni Adery sa pagkabalisa. Kung wala lang masyadong tao, malamang hindi niya napigilan ang sarili na sumugod at yakapin siya.Bumalik si
Nataranta ang waiter, kaya mabilis siyang lumuhod at humingi ng awa.“Huwag mo na kaming pagtripan pa."Ayoko ng $10,000 ngayon, okay?"Umiling si Thomas. "Paano ito nangyari? Hindi kami mga taong eat and run. Hindi ko talaga magagawa ang mga bagay tulad ng hindi pagbabayad para sa aking sariling pagkain."Walang imik ang waiter.Ang kanilang walang marketing principles ang pinaka nakakatakot na makatagpo ng ganitong uri ng malakas at hindi makatwiran na tao.Ang malaking tindahan ay maaaring linlangin ang mga customer, habang ang mga mapang-abusong customer ay maaari ring i-bully ang tindahan.Nahigitan ng kakayahan ni Thomas ang lahat ng security guard sa restaurant, at naging “unreasonable” pa siya pagkatapos noon. Kaya lang sumuko ang restaurant kapag nakatagpo ito ng ganitong klaseng tao.Umiiyak ang waiter habang sinabi niya, “Um, isa talaga itong plato para sa isang set ng mga hipon, at ang bawat set ay $178. Ngayon pa lang ay ‘nagbayad’ ka na ng $1,000, kaya higit pa sa
Bahagyang ngumiti si William habang sumagot, “Mas natakot ako kaysa nasaktan. Sa kabutihang palad, tinulungan ako ni Thomas, kung hindi, nawalan ako ng buhay sa South City. Halika, pumasok ka na sa kotse."Kotse?Sa oras na ito, nakita ni Adery ang convertible sports car sa kanyang harapan. Mukhang ilang milyong dolyar ang halaga nito."Dad, itong kotse?""Ito ay ibinigay ng isang tao."“Sino?”"Yung mga taong kumidnap sa akin."Nataranta si Adery. Paano siya nabigyan ng kotse ng mga kidnapper na iyon? Anong klaseng biro ito?Lumapit si Thomas at sinabing, “Hindi namin ito maipaliwanag nang malinaw. Pumasok ka muna sa kotse. Mag-usap tayo habang nasa byahe."Sumakay sila sa kotse bago i-activate ni Thomas ang makina, at pinuntirya niya ang destinasyon sa isang KTV na pinapatakbo ng Water Cloud.Habang nasa daan, sinabi ni William kay Adery ang layunin ng kanyang pagbisita sa South City at kung paano siya nasangkot kay Mandrill at sa kanyang barkada. Matapos pakinggan ang pali
Napatingin si William sa babae at ngumisi."Ang ibig sabihin ng pangalang Sophia ay karunungan, ngunit ang babaeng ito ay hindi mukhang isang matalinong babae. Gusto mo bang magmukhang mas matalino sa pangalang iyon?"Mukhang hindi masaya si Sophia. "Hoy, matanda, paano ka nakakapagsalita ng ganyan?"Tumawa si Merrick. "Ginoo. Nakakatawa pa rin si Owen as usual. Magpatuloy ka na lang sa pagkanta. See you later.”Inakay niya si Sophia para umalis.Nakaramdam ng pag-aalala si William nang sabihin niya, “Hindi dapat pumunta rito si Merrick para sa anumang mabuting gawa. Darating din ba siya para sa Asclepius Needles?"Nanatiling tahimik si Thomas sa gilid.Batay sa naunang imbestigasyon, kung hindi mali ang kanyang hula, palihim na nagsasagawa ng human organ trafficking ang pamilya Dawson.Pansamantala silang naubusan ng stock dahil iniimbestigahan sila ng mga pulis.Dumating ang pamilya Dawson sa South City sa pagkakataong ito, at maaaring nilalayon nila ang mga organs ng tao sa
Mayroong 24 na item sa menu, kaya ang auction ay magiging napakatagal.Nag-scroll si William sa menu, at nakita niya ang item na gusto niyang i-bid sa ikawalo, na Asclepius Needles.Sakto namang lumingon si Merrick na nasa harapan at ngumiti. "Ginoong Owen, ano ang gusto mong i-bid sa oras na ito?" tanong niya.Hindi siya pinansin ni William.Humalakhak si Merrick habang sinasabi, “Mr. Owen, ang pamilya Dawson ay may mabuting pakikitungo sa pamilya Owen. Kung wala kang sapat na halaga, sabihin mo lang sa akin, ipapahiram ko ito sa iyo. Ngunit ang paunang kondisyon ay hindi ka mag-bid sa parehong bagay tulad ng sa akin. Kung hindi, magiging awkward ako."Oh yeah, let me tell you in advance, I'm eyeing the set of Asclepius Needles, kaya sana huwag mong agawin ang bagay na mahal ko, Mr. Owen."Malinaw na alam niya kung ano ang gusto ni William, kaya sinabi niya iyon upang gumawa ng isang konsesyon upang makakuha ng mga pakinabang. Ito ay medyo kahanga-hanga.Hindi nasisiyahan, sina
Habang isa-isang ipinakita ang mga bagay sa auction, nag-alab din ang kapaligiran.Pagkatapos magsabi ng mga tao ng unang limang item, ipinakilala ng host ang ikaanim na na-auction na item, na isang jade necklace.Bukod dito, may malalim na kahulugan ang kuwintas na ito. Bata pa lang daw ay binili ito ng isang siyamnapung taong gulang na lalaki para sa kanyang asawa. Nang mamatay ang kanyang asawa, ibinenta niya ang kuwintas.Pagkatapos, ang may-ari ng kwintas na ito ay nagbago ng ilang beses bago ito dumating sa Water Cloud.Ito ay isang jade na kuwintas na kumakatawan sa pag-ibig.Ang panimulang presyo ay $3,000,000.Ang presyong itinaas sa bawat minuto ay hindi dapat mas mababa sa $500,000.Matapos makita ni Thomas ang jade necklace at marinig ang paglalarawan, natigilan siya nang higit sa sampung segundo.Bakit parang pamilyar ang kwintas na ito? Bakit parang narinig niya ang background story nito?Nang maingat niyang inalala ito sa kanyang mga alaala, naalala niyang binil
Ngumisi si Thomas. "I mean gusto ko itong necklace.""Gusto mo?" Tumawa ng malakas si Merrick. "Anak, tingnan mo ang sarili mo sa salamin. Kwalipikado ka ba?"Nagtaas siya ng kamay. “Pitong milyong dolyar. Gusto ko ito."Agad namang sumagot si Thomas. "Walong milyong dolyar!"Ang presyo ng kuwintas ay itinaas sa $8,000,000, at napakataas na non. Sa totoo lang, ito ay higit pa sa inaasahan ng lahat.Mukhang hindi masaya si Merrick. “Punk, gusto mo na bang mamatay? Sinasadya mo ba akong labanan?"Inilahad ni Thomas ang kanyang mga kamay. “Maaari mong taasan ang presyo kung kaya mo. Magaling lang bang magyabang ang pamilya Dawson? Talaga bang napakahirap mo?"“Kalokohan!” Dinagdagan agad ni Merrick ang presyo. "Sampung milyong dolyar mula sa akin!"Sa sandaling magsalita siya, agad na tumugon si Thomas, “Twelve million dollars!”Ang presyo ni Thomas ay mas mataas kaysa sa kanya.Hindi masaya si Merrick. Labindalawang milyong dolyar para sa isang jade necklace? Talagang hindi sul
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D