Bandang 8.00 ng umaga, sa west gate ng Southland University of Foreign Studies.Maraming mga supercar ang naka-park sa tabi ng kalsada, at nandoon sila upang kunin ang mga bata at magagandang batang babae."Susan, narinig kong darating ang pinsan mo upang sunduin ka?""Yeah.""Ang pinsan mo ay isang sikat at magandang babae sa Southland. Sa wakas ay may karangalan kaming makilala siya ngayon. "Umiling si Susan at tumalikod.Sa sandaling iyon, isang pilak na Lexus ang huminto sa gilid ng kalsada, at agad na nakilala ito ni Susan bilang kotse ng kanyang pinsan."Emma!"Nag-jogging siya, ngunit pagkabukas ng pinto ng kotse, isang hindi pamilyar na lalaki ang lumabas ng sasakyan."Sino ka?""Ako si Thomas Mayo, ang iyong bayaw."Ang lahat ng mga kaibigan ni Susan ay lumapit, at nagkaroon sila ng isang sardonic na mukha sa kanila."Hoy, Susan, bakit hindi personal na dumating ang pinsan mo? Sa palagay ko wala talaga siyang pakialam sa iyo. "“Narinig kong ang manugang mo ay ma
Sa sandaling iyon, isang maskulado at kalbo na lalaki na may tattoo ng dalawang dragon sa kanyang katawan at may height na 1.9 metro ang naglakad palabas mula sa karamihan.Ngumisi siya at sinabing, “Bakit? Mayroon bang hindi nakakakilala sa akin, si Ballard, ng Southland City? ""Ano ang hidwaan niyo ni Susan?" Tanong ni Thomas."Salungatan?" Si Ballard ay kumuha ng isang account book. "Ang batang babae na ito ay nanghiram ng dalawampung libong dolyar sa akin noong nakaraang buwan. Sinabi niya na babayaran niya ako ngayon, ngunit hiniling niya sa amin na hintayin siya sa east gate ng unibersidad at biglang siyang tumakbo palayo sa west gate. Ano sa tingin mo? "Tumalikod si Thomas, sinulyapan si Susan sa sasakyan, at umiling ng bahagya."Tutulungan ko siyang ibalik ang dalawampung libong dolyar."“Ha? Anong sinabi mo?"Tumawa ng malakas si Ballard, at halos dalawampung iba pang kalbo na lalaki ang tumawa din. Tinitigan nila si Thomas na para siyang bobo.“Freaking idiot ka ba?
Hindi mapulupot ni Ballard ang kanyang ulo sa oras na iyon. Napaatras siya ng ilang segundo bago siya biglang tumawa.“Hoy narinig mo ba yun?“Humihingi lang sa akin ng pera ang taong bobo na ito. Gusto niyang bayaran ko siya ng isang milyon bawat segundo.“Hoy! Natatakot talaga ako. "Sinundot ni Ballard ng daliri ang ulo ni Thomas. "Hoy bata, alam mo ba kung paano baybayin ang salitang 'kamatayan'?"Ngumiti ng mahina si Thomas habang sinasagot niya, "Hindi ko alam kung paano magbaybay. Bakit hindi mo ito ibaybay para sa akin? ""Hayaan mo akong turuan ka kung ganoon!"Itinaas ni Ballard ang kanyang kamay upang sampalin si Thomas, ngunit bago lumapag ang kanyang kamay, hinawakan na ni Thomas ang kanyang daliri."Sinundot mo ba ako sa daliri na ito ngayon lang?"Basag!Baluktot ang kanyang daliri, at bali ang buto."Argh!" Sigaw ni Ballard, at nasasaktan siya ng sobra kaya't tumulo ang luha niya.Dush!Pagkatapos ay binigyan ni Thomas si Ballard ng sipa sa tiyan at hinagis
Inabot siya ni Thomas. "Naghiram ka ba ng pera sa ibang mga tao bukod kay Ballard?""Opo mayroon pa.""Ipasa mo sa akin ang iyong telepono at sabihin sa akin ang lahat ng mga tao kung saan ka humiram ng pera.""Sige."Kinuha ni Thomas ang kanyang telepono, inilista ang mga pangalan, at ipinadala ito kay Samson. Pagkatapos, ipinasa niya ang telepono pabalik kay Susan."Mula ngayon, wala ka ng utang."“Ha? Mayroong ilang daang libong dolyar sa kabuuan. Nabayaran mo na ba lahat? ” Gulat na tanong ni Susan."Yeah."Tuluyan ng natigilan si Susan. Ang lalaking ito ay labis na kamangha mangha.Tinignan niya ng mahina si Thomas at inatake siya ng pinakamasamang salita kanina. Gayunpaman, hindi siya galit ngayon, at tinulungan pa niya siyang bayaran ang lahat ng mga utang niya.Sinuklian niya ang galit ang mabuting kalooban.Hindi talaga alam ni Susan kung paano niya dapat gantihan ang kanyang kabaitan."Bakit ang buti mo sa akin?""Dahil pinsan mo si Emma."Tinapakan ni Thomas an
Kakaiba ang titig ng pamilya ni Johnson kay Susan dahil nagtaka sila kung bakit bigla niya sasabihin ang ganyan.Gayunpaman, hindi alintana ito ni Susan, at nagpatuloy siya sa pagkain ng kanyang pagkain.Awkward na umubo si Emma. “Susan, kulang ka ba sa lalaki? Narinig ko na ang iyong ina ay nagpapakilala sa iyo ng mga kalalakihan sa mga nagdaang buwan. Hulaan ko pwedeng hanggang sa isang daang mga lalaki, tama? "“Bah! Sobra naman iyon! Pero, marami talaga sila na hindi ko na maalala. ""Bakit hindi mo nagustuhan ang alinman sa kanila?"Bumuntong hininga si Susan. "Ang mga lalaking iyon ay dumating sa mga blind date dahil maganda ako. Hindi naman sila naging sopistikado. Ayoko sa kanila. "Sumimangot si Johnson. "Ang mga tao ay hindi nakikilala ng nararapat sa kanila mga blind date, at ang lahat ay nakasalalay sa iyong unang impression. Narinig ko rin mula sa iyong mga magulang na hindi mo gusto ang anuman sa kanila. Nakakuha ka pa ng malaking halaga ng pera mula sa mga kalalaki
Tumango si Susan."Ang gastos sa medisina, bayad sa operasyon, at singil sa instrumento ay napakamahal. Kung wala akong pakialam sa kanya, mamamatay siya sa loob ng tatlong araw dahil sa kanyang karamdaman. "Mainit ang pakiramdam ni Thomas sa loob. Hindi talaga niya inasahan na ganito kabait si Susan.Hindi tulad ng kanyang panlabas na hitsura, ang batang babae na ito, na nakabihis nang kaakit-akit at parang isang gangster, ay banayad at mabait din."Naiintindihan ko na." Sinimulan ni Thomas ang makina. "Saang ospital?""Pangatlong Southland General Hospital.""I-buckle mo ang seatbelt mo."Makalipas ang kalahating oras, ang kotse ay ipinark sa paradahan ng ospital. Dumating sina Thomas at Susan sa ward.Bago sila pumasok, isang lalaking nasa edad na may damit na parang doktor ang tumawag sa kanila."Susan."“Dr. Payne? ""Pwede ka bang pumunta sa aking tanggapan."Si Victor Payne ay ang attending physician ni G. Redfern. Naging responsable siya para sa operasyon, paggamot
Agad na nag-alarma si Susan. Hindi siya isang uto-uto na babae, kaya natural na napagtanto niya na sinusubukan ni Victor na samantalahin ang sitwasyon.Nagustuhan ni Victor si Susan mula sa unang pagkakataong nakita niya ito.Bilang beauty queen ng University of Foreign Studies, ang kabataan at masayang aura na inilabas ni Susan ay naging kaakit-akit sa kanya. Naidagdag sa kanyang payat na pigura at labis na pinong tampok, maraming mga kalalakihan ang nahulog para sa kanya.Si Victor ay hindi ang unang tao na nais si Susan, at tiyak na hindi siya ang huling lalaki.Malamig ang ekspresyon ni Susan, at hindi niya alam kung paano siya dapat sagutin ng ilang sandali.Likas na ayaw niyang tanggapin ang kanyang mga tuntunin. Gayunpaman, kung naglakas-loob siyang sabihin na "Hindi", si G. Redfern ay maaaring mamatay sa anumang minuto. Hindi siya maaaring maging mapusok. Kailangan niyang manatiling kalmado."Ano sa tingin mo? Payag ka ba, Susan?"Mas matanda lamang ako ng sampung taon s
Agad namang tumayo ang lahat."Kumusta, G. Payne."Tumango si Timothy. "Magtipon ng ilang mga kawani upang sundin ako sa Third Southland General Hospital ngayon."Natigilan si G. Reid. Bakit nais ding pumunta ng deputy director?Nagsalita siya upang subukan si Timothy. "Ginoong Payne, okay na kung pupunta tayo at hahawakan ito mismo. Bakit ka pa personal na pupunta? Huwag magalala, ginagarantiyahan ko na walang mangyayari sa young master. ""Ang young master?" Sumimangot si Timothy. “Ibig mo bang sabihin ay si Victor? Ano na naman ang nangyari sa kanya? "Nagulat si G. Reid. "Hindi mo ba alam ang tungkol dito, G. Payne? Tinawagan ako ng young master upang magpadala ng kaunting tauhan. Sinabi niya na ang isang tao doon ay lumilikha ng kaguluhan sa pamamagitan ng pagtatanong sa kanya tungkol sa presyo ng mga gamot. ""Ha?" Lihim na ungol ni Timothy.Hindi ito maaaring pagkakataon lamang, tama?Ang punong tanggapan ng tatlong mga distrito ay tumawag at sinabi na hiniling sa kanya
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D