Sa ganitong paraan, ang bawat kostumer na pumasok sa shop ay parang gusto nilang maligayang tanggapin.Naglakad papasok si Susan sa shop. Sa ilalim ng pagpapakilala ng sales assistant, dahan-dahan niyang nakilala ang Stellar Jewellers. Masasabi mo talaga na ito ay isang malaking korporasyon ng alahas sa internasyonal na naka-ugat ng malalim sa Milan.Gayundin, hindi sila kailanman lumikha ng anumang mga produktong low-end. Ang lahat ng kanilang mga alahas ay medyo mahal.Pasulyap-sulyap lang si Susan sa paligid. Ang pinakamurang alahas ay nagkakahalaga ng $ 20,000. Ang mga mamahaling lahat ay nagkakahalaga ng 6 - 7 na mga digit. Nakakaloka.Hindi niya mapigilang lunukin ang laway sa pagkabigla.Napakamahal!Naglakad-lakad si Susan sa tindahan ng alahas at nag-browse. May mga kuwintas na perlas, mga pendant na kristal, mga bangag ng agata, mga hikaw sa jade, mga singsing na brilyante; bawat isa sa kanila ay nagkakahalaga ng mabibigat na presyo.At nais niyang magkaroon ng bawat i
Ang trickery ni Cuyler ay gumana tulad ng isang alindog sa bawat oras na iyon. Kapag ang mga batang babae ay nasa labas at malapit na, wala silang ganap na panlaban sa kagandahan lalaki at ang kanilang kayamanang taglay.Gayunpaman, ang kanyang mga plano ay hindi gumana sa oras na ito.Humigpit pa ang hawak ni Susan sa braso ni Thomas. “Ang pangalawang palapag, di ba? Dadalhin ako ng aking sinta doon. Maraming salamat sa iyong mabubuting hangarin ha. "Hmm?Ang nakaabot na kamay ni Cuyler ay awkward na nakasabit sa hangin.Dahan-dahan niyang ibinalik ang kamay at hinilot ang ilong, sinasabing, “Ms. Si Susan. Sa palagay ko hindi mo naiintindihan nang sapat ang ikalawang palapag ng Stellar Jewellers, kaya't sinasabi mo ang mga iyan. Kapag talagang umakyat ka sa palapag na yan, malalaman mo kung ano ang ibig kong sabihin sa iyo. ""Ganoon ba?" Hinila ni Susan si Thomas at naglakad patungo sa hagdanan. "Pagkatapos ay pupunta kami sa ika-dalawang palapag upang suriin ito ngayon."Pag
"Hindi ko akalain na pupunta ka sa akin.""Nakakita na kami ng mga hangal na tao, ngunit hindi pa kami nakakakita ng isang taong ignorante. Bakit ka naman pupunta dito sa amin pagkatapos na nakawin ang card? ""Lahat kayo, halina at arestuhin siya!"Giit ng security guard na ninakaw ni Thomas ang card.Sa katunayan, maliban sa posibilidad na iyon, talagang hindi alam ng security guard kung paano pa rin pagmamay-ari ni Thomas ang honorary VIP card.Ang pinakamahalaga, pamilyar ang security guard sa bawat importanteng tao na nagmamay-ari ng honorary VIP card.Sa tuwing dumadalo sila sa pagsasanay, magkakaroon ng isang dalubhasang session para sa kanila na maging pamilyar sa mga mararangal na kliyente na ito upang hindi sila mapahamak.Ang security guard ay dumalo sa sessions na iyon sa mahabang panahon, ngunit hindi pa niya nakikita ang mukha ni Thomas.Hindi iyon sorpresa. Pagkatapos ng lahat, nakuha lamang ni Thomas ang card kaninang umaga nang nasa eroplano siya. Kaya, imposib
Walang nag-akala na ang ordinaryong-mukhang si Thomas ay magkakaroon ng gayong kakayahan.Ang pinakamahalaga rito, walang nakakita kung paano niya ito nagawa. Grabe ang kanyang bilis na hindi nila nahuli ang kanyang paggalaw.Si Cuyler ay isang mahalagang kliyente ng Stellar Jewellers, kaya't hindi siya madaling masaktan.Ang security guard ay biglang na lang rin kumilos, at mabilis niyang tinawag ang iba pa niyang mga kasamahan upang makitungo kay Thomas."Halika at arestuhin ang taong ito!"Naglakas-loob ka pa na gumawa ng isang eksena sa Stellar Jewellers. Haha! Tuturuan kita kung paano baybayin ang 'kamatayan' ngayon! "Agad na sumugod ang isang malaking pangkat ng mga security guard. Ang bawat isa sa kanila ay may hawak na baton, at lahat sila ay armado.Isang tao lamang kumpara sa dalawampung tao.Pero hindi ito seryoso kay Thomas.Sa sandaling iyon, isang pangkat ng mga tao ang pumapalibot sa isang matandang babae habang sabay silang naglalakad sa store."Huminto ka."
Labis na nagulat si Cuyler na wala siyang masabi.Hindi mahalaga kung ano ito, medyo mayaman siya. Madalas din siyang namimili doon, at itinuturing siyang isang regular na customer.Gayunpaman, inilagay siya ng madame sa blacklist nang walang pag-aatubili para lamang sa isang mahirap na tao. Sino ba itong si Thomas Mayo?Hindi niya ito naintindihan.Hindi siya binigyan ng pagkakataon ni madam na mag-isip din. Kinaway niya ang kanyang kamay, at kaagad na lumapit ang ilang mga guard upang itulak si Cuyler palabas ng shop.Bumalik ang madam bago siya ngumiti ng mahina at sinabi kay Thomas, “Dr. Mayo, wala pa akong oras upang magpasalamat ng maayos sa insidente kaninang umaga. Humihingi ako ng paumanhin dahil sa pagkakaroon ng kaguluhan sa iyo. "Kinaway ni Thomas ang kanyang kamay. "Malugod ka, Madame."Itinuro ni madame ang ikalawang palapag. "Oras na ng hapunan, Dr. Mayo. Mangyaring bigyan ako ng isang pagkakataon upang magpasalamat sa iyo o gawin ito sa iyo. Handa ka na bang kum
Ang mukha ni Susan ay namula tulad ng isang hinog na mansanas, at hindi niya namalayang binaba niya ang kanyang ulo.Dahan-dahang tumaas ang pagmamahal niya.Ngumiti ang matanda. Inutusan niya ang kanyang tauhan na buksan ang drawer at personal na inilabas ang kuwintas na jade."Halika, subukan nating ilagay ito sa iyo."Sadyang nilalaro ng matanda ang isang "pilyong trick" habang inaabot ang kwintas kay Thomas upang mailagay niya ito kay Susan.Sa sandaling iyon, napagtanto ni Susan kung ano ang ibig sabihin ng kaligayahan.Pinikit niya ang kanyang mga mata at naramdaman ang sandali.Tama ang matanda. Hindi niya dapat isipin kung ano ang mangyayari sa hinaharap o kung maaari silang magsama. Ang mga bagay na iyon ay hindi mahalaga. Ang kailangan lang niyang gawin ay masiyahan sa sandali.Hindi bababa sa ngayon, ang lalaking ito ay pagmamay-ari niya.Kahit na nagpapanggap lang siya na kabilang siya sa kanya, tama na.Personal na inilagay ni Thomas ang kuwintas na jade kay Susa
Ang kanyang boses, lalo na kapag nagsalita siya, ay tulad ng mga kuko na nakakakamot ng baso, at pinaparamdam nito sa mga tao nang marinig ito.Ang taong ito ay ang pangalawang anak na lalaki ni madam, si Anthony Quinn.Tumingin si Anthony kay Thomas. "Sinabi ba nila na mahusay ka sa pag-inom?"Magalang na ngumiti si Thomas nang hindi sumagot.Turo ni Anthony sa sarili. “Alam mo ba kung sino ako? Hindi ako nalalasing. Palaging tinatawag akong Drunken Fairy ng mga tao. Paano mo matatawag ang iyong sarili na mahusay sa pag-inom sa harap ko? Bah! "Mukhang hindi masaya si Susan. Ano ang nangyari sa taong ito? Sinaktan niya si Thomas kaagad pagdating niya na parang baliw na tao.Gusto niyang makipagtalo, ngunit pinigilan siya ni Thomas.Ang pakikipagtalo sa naturang tao ay hindi hahantong sa anumang magandang kalalabasan. Bukod pa roon, sila ay mga panauhin, at siya ang host, kaya't hindi nararapat na magtalo sila. Pinakamahalaga, kung may pagtatalo sila ni Zach, mapapahiya nito ang
Sa ganitong sitwasyon, kung nagmamalasakit ka sa iyong dignidad, walang dahilan para tumanggi ka sa pag-inom.Sa totoo lang, si Zach ay isang taong nagmamalasakit sa kanyang dignidad.“Hmph! Hindi ba mayroong tatlong mangkok lamang ng wiski?"Iinom ako!"Naglakad si Zach sa lamesa at inabot niya ang mga bowls upang makakuha ng isa. Gayunpaman, naramdaman niya ang pagpipigil ng isang malakas na kamay. Ni hindi siya makawala sa pagkakahawak nito.Pagkatapos lamang niyang itaas ang kanyang ulo ay napagtanto niyang pinipigilan pala siya ni Thomas.“Si Dr. Mayo? "Malumanay na sinabi ni Thomas, “Mr. Quinn, habang tinitingnan ko ang iyong kutis at aura, nakikita ko na ang iyong atay ay hindi basta bastang nadapuan ng isang simpleng sakit. Kung talagang inaalagaan mo ang iyong sarili, magiging maayos ka. Ngunit kapag uminom ka ng alak, tiyak na mamamatay ka. "Pinakinggan niya ito at siya ay talagang nasindak.Lalo na itong nakakasindak dahil ito ay mula sa isang doktor.Nginisian n
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D